[orasi] Re: Το κοινωνικόκράτοςκαι ησύγχρονηΕλληνικήαριστερά
- From: "zois" <zoistot@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Fri, 14 Jan 2011 00:26:09 +0200
Υπερασπίστηκε ποτέ το ΚΚΕ και μάλιστα αυτό το κοινωνικό κράτος; Πρώτο
κατάγγειλε τη κατεδάφιση του εναπομήναντος κοινωνικού κράτους, όταν άλλες
"Αριστερές Δυνάμεις" στο ελληνικό και ιδιαίτερα στο ευρωπαΪκό κοινωοβούλειο
ψήφιζαν τη κατεδάφιση του λιγοστού κοινωνικού κράτους και της οποιας
κοινωνικής πολιτικής! Μάλλον οι συντάκτες του άρθρου αυτού καλά θα κάνουν
αλλού να ψάξουν να βρουν λαϊκισμούς! Δεν μασάμε αγαπητοί . . . .!
Ζώης
----- Original Message -----
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Thursday, January 13, 2011 3:58 PM
Subject: [orasi] Το κοινωνικόκράτος και ησύγχρονη Ελληνικήαριστερά
>Η δημόσια συζήτηση για τον χαρακτήρα και τον ρόλο του κοινωνικού κράτους
>στην Ελλάδα είναι επιβεβλημένη. Οι βαθιές παθογένειές του όπως αναλυτικά
>κατεγράφησαν
> σε παρέμβαση του κ. Κώστα Θεοδωρόπουλου που το ηλεκτρονικό περιοδικό μας
> φιλοξένησε προσφάτως, δεν μπορούν να αγνοούνται στο όνομα μιά άνευ
> (πολιτικών)
> όρων προάσπισης των όποιων κεκτημένων. Για παράδειγμα, στα περίφημα
> "κεκτημένα" δεν μπορεί επ' ουδενί να λογίζεται η προάσπιση της διαφθοράς
> που διαπερνά
> οριζόντια και κάθετα όλο το οικοδόμημα. Κάτι τέτοιο συνιστά παραβίαση της
> κοινής λογικής. Αν κάτι λοιπόν η αριστερά - στέλεχος της οποίας είναι και
> ο αρθρογράφος
> μας ως μέλος του νεοσύστατου κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς - οφείλει
> στην ιστορία της και τον ρόλο της ως κινητήριου μοχλού προόδου της
> κοινωνίας,
> αυτό δεν είναι άλλο από την προάσπιση της κοινής λογικής έναντι των όποιων
> σειρήνων λαϊκισμού η εποχή της κρίσης έχει εντός των τειχών της
> ενεργοποιήσει.
>
>
> Με γνώμονα την προάσπιση της κοινής λογικής , το βήμα δίδεται για μιά
> ακόμη φορά στον Κ. Θεοδωρόπουλο που αρθρογραφεί υπό τον ενδιαφέροντα τίτλο
> " Το κοινωνικό
> κράτος στην δημόσια ατζέντα : Μιά μεγάλη πρόκληση για της αριστερά στις
> μέρες μας ".
>
> Γράφει λοιπόν ο κ. Θεοδωρόπουλος :
>
> Νιώθουμε ως βαθιά πολιτική μας υποχρέωση να ανοίξουμε με όρους ρεαλισμού
> αλλά και προοπτικής μία δημόσια συζήτηση για τον χαρακτήρα και τον ρόλο
> του κοινωνικού
> κράτους στην Ελλάδα. Η παραπάνω αναγκαιότητα πηγάζει και επιβάλλεται από
> τις συνθήκες της βαθιάς οικονομικής κρίσης που συγκλονίζει την χώρα μας.
> Για να
> την υπηρετήσουμε επαρκώς, οφείλουμε καταρχάς να συνειδητοποιήσουμε ότι η
> κρίση δεν συντελείται μόνο στο πεδίο της οικονομίας αλλά και στο επίπεδο
> των ιδεών
> και των συλλογικών οραμάτων. Τα όποια ερωτήματα και προβληματισμοί που σε
> κάθε ευκαιρία διατυπώνονται από τους προοδευτικά σκεπτόμενους ανθρώπους,
> πρέπει
> επιτέλους να απαντηθούν με τρόπους και όρους που ανοίγουν δρόμους και
> προοπτικές. Ας μας επιτραπεί λοιπόν, χωρίς αγκυλώσεις και περιττά
> προαπαιτούμενα
> να ξεδιπλώσουμε απελευθερωμένα τις σκέψεις μας.
>
> Ξεκινάμε με μιά βασική διαπίστωση, απότοκο της ιστορικής εμπειρίας, η
> αξιοποίηση της οποίας σήμερα είναι πιό κρίσιμη από ποτέ : Οι δυνάμεις της
> αριστεράς
> στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα μπόρεσαν να δώσουν στην
> κοινωνία και στις μάζες έμπνευση και όραμα γιατί είχε προσηλωθεί/εστιάσει
> στο
> συγκεκριμένο. Δηλαδή σε υπαρκτές και θεμελιακές ανάγκες των μαζών. Ο
> Λένιν - κλασσικό παράδειγμα - προσανατόλισε/στοχοποίησε την δράση του σε
> δύο συγκεκριμένα
> πράγματα. Ψωμί για τους εργάτες και γη για τους αγρότες.
>
> Υπηρετώντας την ως άνω κοινή λογική, η αριστερά στην χώρα μας και υπό τις
> σημερινές πιεστικές συνθήκες οφείλει να πορευτεί απαντώντας με τρόπο
> στοχευμένο
> ως προς το συγκεκριμένο και υπηρετώντας στην πράξη τις ανάγκες των μαζών.
> Σε κάθε άλλη περίπτωση θα αποδειχτεί αναντίστοιχη των πιεστικών απαιτήσεων
> των
> καιρών. Θα αρκεστεί να αναπαράγει - όπως σήμερα σε σημαντικό βαθμό και από
> ιστορικές συνιστώσες της συμβαίνει - έναν πολιτικά ελλειμματικό
> σεχταριστικό
> λόγο, θα καταλήξει πλήρως να περιθωριοποιηθεί. Διότι για μιά αριστερά που
> σέβεται τον λόγο ύπαρξής της, ο ρόλος του άτυπου εξισορροπιστή/διαχειριστή
> του
> συστήματος μέσω της άκριτης χρήσης δήθεν αριστερής φρασεολογίας/άλλοθι
> ύπαρξής της , είναι η απόλυτη συνταγή της περιθωριοποίησης.
>
> Οι υφιστάμενες συνθήκες και οι προϋποθέσεις ανατροπής τους είναι - είτε το
> θέλουμε είτε όχι - συγκεκριμένες: Αν η αριστερά ενδιαφέρεται για την
> βελτίωση
> της ζωής των πολιτών και της ευημερίας της κοινωνίας ο μόνος δρόμος είναι
> η συμβολή στο ζητούμενο της οικονομικής ανάπτυξης. Σε απλά ελληνικά, η
> σχεδιασμένη
> παρέμβαση με αρχικό στόχο την δημιουργία πλούτου και ακολούθως την δίκαιη
> αναδιανομή του. Το συνεπές βάδισμα σε αυτόν τον δρόμο δεν υπαγορεύεται από
> τα
> ιδανικά ως ... αφηρημένες έννοιες/ζητούμενα αλλά με την κοινή λογική που
> τους αποδίδει έμπρακτο περιεχόμενο.
>
> Ας χειραφετηθούμε λοιπόν όσοι νιώθουμε και θέλουμε να σκεπτόμαστε και
> λειτουργούμε ως αριστεροί. Ας συνειδητοποιήσουμε υπερβαίνοντας τις εύκολες
> μεγαλοστομίες
> ότι η βελτίωση της καθημερινότητας της ζωής των πολιτών προύποθέτει σχέδιο
> και προτάσεις που συμβάλλουν σε αυτή. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι το
> υφιστάμενο
> περιβάλλον άκρατης καπιταλιστικής σχέσης των μέσων παραγωγής και
> οργάνωσης της κοινωνίας δεν ακυρώνει την αναγκαιότητα σχεδιασμού
> προοδευτικής/αριστερής
> κατεύθυνσης και προσανατολισμού, αλλά αντίθετα την ενδυναμώνει.
>
> Το "συγκεκριμένο", αυτού η συνειδητοποίηση και υπηρέτηση καθορίζει και
> τελικά μεσ' την διάρκεια του χρόνου επιβάλλει και διαμορφώνει τους
> κοινωνικούς και
> ταξικούς συσχετισμούς. Και το "συγκεκριμένο" για την ελληνική
> πραγματικότητα των πολλαπλών στρεβλώσεων και αδυναμιών υπό τις σημερινές
> συνθήκες έντασης
> της κρίσης έχει περιεχόμενο : Παραγωγή του πλούτου με την κινητοποίηση και
> ενεργοποίηση των δυνάμεων της εργασίας και της υγειούς
> επιχειρηματικότητας,
> εφαρμογή ιδεών με καινοτόμα χαρακτηριστικά. Οι κρίσιμοι άξονες που
> οφείλουμε να διανοίξουμε ώστε να μπορέσει σύντομα να οδηγηθεί η χώρα σε
> αναπτυξιακό
> δρόμο.
>
> Εύλογα στο σημείο αυτό θα γεννηθούν ερωτήματα και ερωτηματικά σχετικά με
> την αναδιανομή του πλούτου σε όφελος των δυνάμεων της εργασίας και των πιο
> αδύναμων
> και φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας. Σχετικά με το πως μιά αριστερή
> ενδοσυστημική παρέμβαση θα μπορέσει να εγγυηθεί και διασφαλίσει τα όσα μιά
> στοιχειώδης
> αναδιανομή συνεπάγεται : Αξιοπρεπή διαβίωση,απόλαυση των θεμελιωδών
> κοινωνικών αγαθών όπως η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, η εργασία, η
> παιδεία, η οικολογία,
> και η κοινωνική φροντίδα.
>
> Και στο ερώτημα αυτό οφείλουμε να απαντήσουμε με ρεαλισμό και ορθολογισμό.
> Το υπάρχον στην Ελλάδα κοινωνικό κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει ως
> εργαλείο
> αναδιανομής και άσκησης πολιτικής υπερ των αδύναμων . Δεν μπορεί διότι
> είναι μέρος του προβλήματος των βαθιών ανισοτήτων, κουβαλά (και αδυνατεί
> δίχως δραστικές
> παρεμβάσεις να αποτινάξει) διαχρονικές διαρθρωτικές παθογένειες. Εχει
> διαχρονικά δομηθεί ως ένα κλειστό σύστημα - άθροισμα μικρότερων κλειστών
> υποσυστημάτων
> - ανάπτυξης φαινομένων διαφθοράς, θεμελιωμένο σε σχέσεις διαπλοκής με το
> πολιτικό σύστημα εξουσίας, εξαρτημένο από τις πελατειακές λογικές και
> σχέσεις.
> Ολα τα παραπάνω συστατικά - ας το συνειδητοποιήσουν οι άκριτοι
> υπερασπιστές κάθε "κεκτημένου" κακώς νοούμενου - οξύνουν εξ' αντικειμένου
> την κοινωνική
> ανισότητα και το έλλειμμα δημοκρατίας και διαφάνειας. Πόσο μάλλον όταν οι
> υφιστάμενες δυνάμεις κοινωνικού ελέγχου εμφανίζουν τις αντίστοιχες
> παθογένειες.
> Πόσο μάλλον όταν η διαχρονική διαπλοκή του συνδικαλιστικού κινήματος με
> τον κρατικό μηχανισμό και η εμπέδωση ενός στρεβλού συντεχνιακού πνεύματος
> έχει
> οριστικά και πλήρως αποδυναμώσει/απαξιώσει τον πάλαι ποτέ ρόλο του ως
> μοχλού παρέμβασης και κοινωνικής πίεσης.
>
> Η αριστερά των ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ έχει ανιστόρητα διολισθίσει στην άκρατη και
> άκριτη υιοθέτηση κάθε συνδικαλιστικού - συντεχνιακού αιτήματος. Η
> διολίσθησή
> της εκφράζεται με έναν εξόφθαλμα αναντίστοιχο των οξυμένων κοινωνιών
> αναγκών πολιτικό λόγο που τον διέπει ο λαϊκισμός και η καταστροφολογία.
> Αντί της αντεπίθεσης
> που μόνο ως ρητορεία επικαλείται, έχει υιοθετήσει μία γραμμή άμυνας που
> μοιάζει με τις οπισθοφυλακές ηττημένου στρατού. Πως αλλιώς μπορεί να
> ερμηνευτεί/χαρακτηρισθεί
> η υπεράσπιση ως κεκτημένου ενός δημόσιου συστήματος υγείας το οποίο εδώ
> και καιρό έχει περάσει στους ιδιώτες; Πως μπορεί να
> ερμηνευτεί/χαρακτηρισθεί η
> υπεράσπιση ως κοινωνικού κεκτημένου κοινωνικών δομών που λειτουργώντας επί
> χρόνια ως ακριβοπληρωμένοι πελατειακοί μηχανισμοί δεν προσφέρουν καν τις
> στοιχειώδεις
> υπηρεσίες προς τους πολίτες:
>
> Αυτή η αριστερά που εμφανίζεται σε διάφορες εκδοχές της ως αντισυστημική
> μόνο αυτό δεν είναι. Στην πραγματικότητα συντηρεί και υπηρετεί το σύστημα
> που υποτίθεται
> ότι καταγγέλει νομιμοποιώντας την κοινωνική ανισότητα και την παρακμή των
> ιδεών και οραμάτων. Από τον πολιτικό λόγο αυτής της ηττημένης εκδοχής της
> αριστεράς
> , έχουν εξοριστεί ως ... συντηρητικές κρίσιμες έννοιες όπως αξιολόγηση,
> ορθολογική σχέση κόστους προς παραγόμενο όφελος, ανοιχτός κοινωνικός
> έλεγχος και
> συμμετοχή της κοινωνίας στην διαχείριση των κοινωνικών δομών, προάσπιση
> της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης των πολιτών.
>
> Κι' όμως : Αυτές οι έννοιες/αρχές συμπυκνώνουν τα κρίσιμα χαρακτηριστικά
> που πρέπει να εμπεριέχονται σε ένα κοινωνικό κράτος που σέβεται τις
> ανάγκες των
> πολιτών του. Και μόνο μία νέα αριστερά που θα υπηρετήσει την διαδικασία
> εδραίωσης αυτών των αρχών και εννοιών θα είναι σε θέση να εκφράσει ξανά
> τις ανάγκες
> και τα οράματα των πιο φτωχών και καταπιεσμένων της κοινωνίας. Θα μπορέσει
> αν μη τι άλλο να διεκδικήσει τον ρόλο που η αριστερά είναι ιστορικά
> ταγμένη
> να διεκδικεί και ασκεί . Τον ρόλο της πολιτικής δύναμης ανατροπής των
> συσχετισμών (σε πρώτη φάση) και επανασχεδιασμού στην εξέλιξη των όρων
> κοινωνικής
> συνύπαρξης.
>
> Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ερμηνεύουμε εσφαλμένα την πραγματικότητα , απλως
> και μόνο επειδή η υφιστάμενη δεν μας αρέσει. Δυστυχώς - αναφέρομαι σε
> όλους τους
> αριστερούς ανεξάρτητα κομματικών αγκυλώσεων - οι δρόμοι προς ένα καλύτερο
> μέλλον δεν προκύπτουν, δεν αποτελούν ... σενάρια επί χάρτου, αλλά
> προϋποθέτουν
> συγκεκριμένες δράσεις για την κάλυψη των αναγκών των καταπιεζομένων
> ανθρώπων. Το βέβαιον είναι ότι στις συνθήκες της κρίσης το κοινωνικό
> κράτος είναι ένα
> κεφαλαιώδες επίδικο/στοίχημα. Δεν αφορά και δεν κρίνει (μόνο) το μέλλον
> και την επιβίωση του καπιταλισμού αλλά και το μέλλον και επιβίωση της
> αριστεράς
> . Την προκαλεί αν μη τι άλλο να αποδείξει έμπρακτα πως αποτελεί φορέα του
> καινούριου, της ελπίδας και της ανατροπής....
>
> http://www.truerespect.com.cy
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
