[orasi] Re: γνώση

  • From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Thu, 23 Dec 2010 10:11:31 +0200

Χρήστο αξίζει τον κόπο.
--Κώστας--

----- Original Message ----- 
From: "Χρηστος Χατζης" <hatzishr@xxxxxxxxx>
To: "λιστα όραση" <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Thursday, December 23, 2010 10:05 AM
Subject: [orasi] γνώση


> είναι εκτεταγμένο, αλλά έχει ενδιαφέρον«Η Μερική Έκλειψη του Ήλιου»
> Ημερομηνία: Τετάρτη, 22 Δεκεμβρίου 2010 2:33 μμ
> Aθήνα, Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2010
>
> ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
> 4 Ιανουαρίου 2011
> «Η Μερική Έκλειψη του Ήλιου»
>
>
> Παραθέτουμε κείμενο του Διευθυντή του Πλανηταρίου κ. Διονύση Π.
> Σιμόπουλου σχετικά με την Μερική Έκλειψη του Ήλιου στις 4 Ιανουαρίου
> 2011. Οι συντάκτες σας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα στοιχεία του
> κειμένου με την παράκληση να αναφέρουν την πηγή.
> Σημειώνεται επίσης, ότι την Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011 από τις 9:00 π.μ.,
> (εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν),  στην είσοδο του Ψηφιακού
> Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου (οδός Πεντέλης 11, Π. Φάληρο), θα
> εγκατασταθούν τηλεσκόπια της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης, ενώ
> Ερασιτέχνες Αστρονόμοι θα βοηθούν τους ενδιαφερόμενους  να δουν την
> μερική έκλειψη του Ήλιου μέσα από το τηλεσκόπιο και βέβαια θα
> μοιράζονται τις γνώσεις και την εμπειρία τους με όλους.
> Η Μερική Έκλειψη του Ήλιου
> του Διονύση Π. Σιμόπουλου
> Με την έναρξη σχεδόν του 2011 μας έρχεται και η πρώτη μερική έκλειψη
> του Ήλιου στις 4 Ιανουαρίου, οπότε από την Ελλάδα θα δούμε μόνο τα 2/3
> του Ηλιακού δίσκου να καλύπτονται από τη Σελήνη. Κι αυτό στη μέγιστη
> φάση της έκλειψης στις 10:23 π.μ. (ώρα Ελλάδος) και φυσικά εφ&#8217;
> όσον δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό. Σχεδόν 12 ώρες νωρίτερα η Γη θα
> βρίσκεται στο περιήλιο της, στη πλησιέστερη δηλαδή απόστασή της από
> τον Ήλιο (147.105.721 χλμ.). Η έκλειψη αυτή θα αρχίσει στη 8:40 π.μ.
> στη Βόρεια Αλγερία, και θα είναι ορατή από την Βόρεια Αφρική, το
> μεγαλύτερο τμήμα της Ευρώπης και την Κεντρική Ασία.
> Οι ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν όταν η Σελήνη περνάει μπροστά από τον
> δίσκο του Ήλιου και τον καλύπτει είτε μερικώς είτε ολικώς. Έτσι
> μπορούμε να πούμε ότι αιτία των ηλιακών εκλείψεων είναι η περιφορά της
> Σελήνης γύρω από τη Γη και η σκιά που αφήνει πάνω στον πλανήτη μας. Η
> σκιά αυτή αποτελείται από δύο διαφορετικές περιοχές: έναν εσωτερικό
> κώνο πλήρους σκιάς, που λέγεται κύρια σκιά και μια περιοχή μερικής
> σκιάς, που λέγεται παρασκιά.
> Όταν παρατηρούμε μια έκλειψη του Ήλιου από μια περιοχή της Γης στην
> οποία πέφτει η παρασκιά, η Σελήνη καλύπτει ένα μόνο τμήμα του Ήλιου
> και τότε λέμε ότι πρόκειται για μια μερική έκλειψη του Ήλιου. Όταν
> όμως κοιτάζουμε τον Ήλιο από μια περιοχή που καλύπτει η πλήρης σκιά
> της Σελήνης, ο Ήλιος είναι τελείως αθέατος και τότε η έκλειψη του
> Ήλιου είναι ολική. Η απόσταση όμως της Σελήνης δεν παραμένει πάντα
> ίδια αφού στη διάρκεια ενός μήνα άλλες φορές μας πλησιάζει και άλλοτε
> απομακρύνεται από &#8216;μας.
> Το φαινόμενο μέγεθός της Σελήνης κυμαίνεται από 91-106% του φαινομένου
> μεγέθους του Ήλιου. Οπότε στις περιπτώσεις που το φαινόμενο μέγεθος
> της Σελήνης είναι από 100-106% μεγαλύτερο από το φαινόμενο μέγεθος του
> Ήλιου τότε έχουμε ολική έκλειψη του Ήλιου, ενώ όταν είναι μικρότερο
> (από 91-100%) ο σκοτεινός της δίσκος δεν τον καλύπτει πλήρως αφήνοντας
> γύρω του ένα φωτεινό δαχτυλίδι. Αυτή είναι η λεγόμενη δακτυλιοειδής
> έκλειψη του Ήλιου, αν και ορισμένες φορές μία έκλειψη μπορεί να
> αρχίσει ως ολική και με την πάροδο του χρόνου να εξελιχτεί σε
> δακτυλιοειδή και το αντίθετο.
> Παρ&#8217; όλο, λοιπόν, που η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη μία
> σχεδόν φορά το μήνα, δεν έχουμε εκλείψεις κάθε μήνα.  Για να
> κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο ας υποθέσουμε ότι μία ευθεία
> γραμμή περνάει από το κέντρο του Ήλιου και της Γης και εκτείνεται στην
> άλλη της πλευρά.  Αν η Σελήνη στη διαδρομή της γύρω από τη Γη περνούσε
> ακριβώς πάνω στη γραμμή θα είχαμε εκλείψεις κάθε μήνα και ηλιακές και
> σεληνιακές.  Η Σελήνη όμως δεν ταξιδεύει με αυτό τον τρόπο, αλλά
> αντίθετα, στην περιφορά της γύρω από την Γη, περνάει είτε πιο πάνω,
> είτε πιο κάτω από την υποθετική αυτή γραμμή.  Όταν τα τρία αυτά σώματα
> δεν βρίσκονται στην ίδια ευθεία, οι σκιές και της Γης και της Σελήνης
> χάνονται στο διάστημα και δε γίνονται εκλείψεις.
> Το σπουδαίο είναι ότι μια ολική έκλειψη του Ήλιου μπορεί να φανεί μόνο
> από τη Γη αφού από κανένα άλλο ουράνιο σώμα του Ηλιακού μας Συστήματος
> δεν παρατηρούνται ολικές ηλιακές εκλείψεις και αυτό λόγω μιας απλής
> ουράνιας σύμπτωσης που έχει να κάνει με το πως φαίνονται ο Ήλιος και η
> Σελήνη από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Γιατί παρ&#8217; όλο που η
> διάμετρος του Ήλιου είναι 400 περίπου φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο
> της Σελήνης, από τη Γη μας φαίνεται ότι τα δύο αυτά σώματα έχουν το
> ίδιο σχεδόν φαινόμενο μέγεθος επειδή ο Ήλιος είναι 400 περίπου φορές
> πιο μακριά μας απ' ότι η Σελήνη. Γι&#8217; αυτό αν η Σελήνη ήταν είτε
> λίγο μικρότερη είτε βρίσκονταν λίγο πιο μακριά μας δεν θα μπορούσαμε
> να παρατηρήσουμε ποτέ μια ολική ηλιακή έκλειψη.
> Ο Αριθμός και η Διάρκεια των Εκλείψεων
> Ο μεγαλύτερος αριθμός σεληνιακών και ηλιακών εκλείψεων που μπορεί να
> παρατηρηθούν στη διάρκεια ενός χρόνου είναι 7 και ο μικρότερος 2
> (οπότε και οι δύο θα είναι οπωσδήποτε ηλιακές). Ο μεγαλύτερος αριθμός
> σεληνιακών εκλείψεων στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους δεν
> υπερβαίνει τις τρεις. Αντίθετα ο μέγιστος αριθμός των ηλιακών
> εκλείψεων μπορεί να φτάσει τους πέντε. Παρ&#8217; όλα αυτά η
> παρατήρηση μιας ολικής ηλιακής έκλειψης από μία δεδομένη γεωγραφική
> περιοχή είναι αρκετά σπάνια και φτάνει κατά μέσον όρο τα 360 χρόνια.
> Όσον αφορά τώρα την μέγιστη δυνατή διάρκεια της ολικής φάσης των
> ηλιακών εκλείψεων αυτή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 7 λεπτά και 31
> δευτερόλεπτα (θεωρητικά τουλάχιστον), διάρκεια που όμως δεν έχει
> παρατηρηθεί ποτέ μέχρι τώρα, ενώ η μέγιστη παρατηρηθείσα διάρκεια στα
> τελευταία 1.200 χρόνια ήταν αυτή της 20ης Ιουνίου του 1955 από τις
> Φιλιππίνες και η οποία έφτασε τα 7 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα. Οι
> εκλείψεις του 1937 και του 1973 ξεπέρασαν επίσης τα 7 λεπτά γεγονός
> που δεν πρόκειται να ξανασυμβεί μέχρι το έτος 2150. Παρεμπιπτόντως ας
> σημειωθεί επίσης ότι η διάρκεια των δακτυλιοειδών εκλείψεων είναι
> μεγαλύτερη και φτάνει τα 12 λεπτά και 24 δευτερόλεπτα.
> Παρ&#8217; όλα αυτά υπάρχουν σήμερα αστρονόμοι που κατόρθωσαν να
> παρατηρήσουν την ολική φάση μιας ηλιακής έκλειψης επί 74 λεπτά! Το
> γεγονός αυτό έγινε στη διάρκεια της έκλειψης της 30ης Ιουνίου 1973 με
> τη βοήθεια ενός αεροπλάνου «Κονκόρντ» που ήταν ειδικά εξοπλισμένο για
> να μελετήσει τον Ήλιο και πετούσε κατά μήκος του διαδρόμου της
> σεληνιακής σκιάς! Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε ότι η όλη διάρκεια μιας
> ηλιακής έκλειψης είναι πολύ μεγαλύτερη απ&#8217; ότι η ολική της φάση
> και συνολικά ξεπερνάει (από την έναρξη της μερικής φάσεώς της μέχρι το
> τέλος της σ&#8217; ένα συγκεκριμένο τόπο) τις δύο ώρες.
> Η Πρόβλεψη των Εκλείψεων
> Ο υπολογισμός των λεπτομερειών μιας έκλειψης γίνεται σήμερα με μεγάλη
> ακρίβεια αν και η βασική τους πρόβλεψη δεν είναι κάτι το πρόσφατο και
> ανάγεται στην αρχαιότητα όταν ανακαλύφτηκε για πρώτη φορά η
> περιοδικότητά τους που ονομάστηκε Σάρος. Η περίοδος αυτή, των 18 ετών
> και 11 ημερών, βοηθάει πολύ στην πρόβλεψη των σεληνιακών εκλείψεων όχι
> όμως και στην ακριβή πρόβλεψη των ηλιακών λόγω της γεωγραφικής τους
> μετατόπισης.
> Υπολογισμοί που έγιναν τον περασμένο αιώνα διαπίστωσαν ότι η μέση
> διάρκεια της περιοδικότητας μιας σειράς εκλείψεων διαρκεί 1.315 χρόνια
> που σημαίνει ότι η σειρά των ηλιακών εκλείψεων που διανύουμε τώρα θα
> τελειώσει με την μερική ηλιακή έκλειψη της 21 Μαρτίου του 2452.
> Υπολογίζεται ότι κάθε αιώνα συμβαίνουν κατά μέσον όρο 238 ηλιακές
> εκλείψεις εκ των οποίων οι 84 (35%) είναι μερικές, οι 77 (32%) είναι
> δακτυλιοειδείς, οι 11 (5%) είναι μικτοί δακτυλιοειδείς και ολικοί και
> οι 66 (28%) είναι ολικές.
> Από την Ελλάδα κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα παρατηρήθηκε μία μόνο
> ολική ηλιακή έκλειψη στις 19 Ιουνίου του 1936 και δύο δακτυλιοειδείς
> στις 21 Μαΐου του 1966 και στις 29 Απριλίου του 1976. Στη διάρκεια του
> 21ου αιώνα στην Ελλάδα έχουμε δύο ολικές εκλείψεις (στις 29 Μαρτίου
> του 2006 στο Καστελόριζο μόνο, και στις 21 Απριλίου του 2088 σε
> περισσότερες περιοχές) και μία δακτυλιοειδή (την 1 Ιουνίου του 2030).
> Συνολικά πάντως και σε όλες τις περιοχές της Γης στον 21ο αιώνα θα
> συμβούν 226 ηλιακές εκλείψεις εκ των οποίων οι 74 θα είναι (για τμήμα
> τουλάχιστον της διάρκειάς τους) ολικές, ενώ την ίδια περίοδο από τις
> 144 σεληνιακές εκλείψεις οι 86 θα είναι ολικές.
> Εκλείψεις και Επιστήμη
> Από τα μέσα περίπου του περασμένου αιώνα οι μελέτες που έγιναν στη
> διάρκεια ολικών ηλιακών εκλείψεων προσέφεραν σπουδαίες ανακαλύψεις στη
> μελέτη του Ήλιου μας και την συμπεριφορά παρόμοιων με αυτόν άστρων.
> Στη διάρκεια της έκλειψης του 1868, για παράδειγμα, ανακαλύφτηκε στην
> ηλιακή ατμόσφαιρα η ύπαρξη ενός άγνωστου μέχρι τότε χημικού στοιχείου
> που ως εκ τούτου ονομάστηκε ήλιο, ενώ μόλις το 1895 η ύπαρξη του
> στοιχείου αυτού επιβεβαιώθηκε και πάνω στον πλανήτη μας. Το σπουδαίο
> είναι ότι το ήλιο είναι το δεύτερο, μετά το υδρογόνο, πιο διαδεδομένο
> στοιχείο και αποτελεί το 24% περίπου των παρατηρούμενων υλικών του
> Σύμπαντος.
> Οι παρατηρήσεις που έγιναν στη διάρκεια της έκλειψης του 1919
> αποτέλεσαν την θεαματική επιβεβαίωση της νεο-παρουσιασμένης τότε
> Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Τα πειράματα
> που έγιναν απέδειξαν περίτρανα για πρώτη φορά την πρόβλεψη της θεωρίας
> ότι η ύπαρξη μεγάλων μαζών δημιουργεί βαρυτικά «πηγάδια» τα οποία
> αναγκάζουν το φως των απόμακρων άστρων να «καμπυλωθεί» όταν περνάει
> δίπλα τους.
> Σήμερα, φυσικά, η επιστημονική μελέτη του Ήλιου και των
> χαρακτηριστικών του που παρατηρούνταν μόνο κατά την διάρκεια των
> ολικών εκλείψεων γίνεται πλέον καθημερινά από τα ειδικά ηλιακά
> αστεροσκοπεία και κυρίως με τη βοήθεια των διαστημικών τηλεσκοπίων και
> των πολύπλοκων οργάνων τους. Γι&#8217; αυτό και το κυνήγι των ολικών
> εκλείψεων από τους ειδικούς επιστήμονες σε απρόσιτες περιοχές και
> τόπους έχει από καιρό πια ατονήσει.
> Το θέαμα όμως που προσφέρει το υπέροχο αυτό φαινόμενο συνεχίζει να
> είναι όπως πάντα ιδιαίτερα ελκυστικό για όλους μας αφού στην
> πραγματικότητα δεν έχει στη φύση κανέναν ισάξιο αντίζηλο. Γι&#8217;
> αυτό θα υπάρχουν πάντα χιλιάδες πιστοί που θα ταξιδεύουν σε αποστάσεις
> εκατοντάδων χιλιομέτρων, σε ξηρά ή σε θάλασσα, για να βρεθούν, έστω
> και για μερικές μόνο δεκάδες δευτερόλεπτα, για πρώτη ή και για
> πολλοστή φορά κάτω από τη σκιά της Σελήνης.
> Εκλείψεις στην Ιστορία
> Από την αρχαιότητα ακόμη οι ολικές ηλιακές εκλείψεις γοήτευαν πάντοτε
> τους κατοίκους της Γης μας που αντιδρούσαν με δεισιδαίμονες αντιλήψεις
> και φόβους χτυπώντας τα τύμπανά τους σε μια απεγνωσμένη και μάταιη
> προσπάθεια να αποτρέψουν τον «σκοτεινό δράκο» να καταπιεί τελείως το
> ζωοδότη φωτεινό δίσκο του Ήλιου.  Λέγεται μάλιστα ότι, στη διάρκεια
> της έκλειψης του 840 μ. Χ., ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος της Βαυαρίας και
> γιος του Καρλομάγνου πέθανε από τον φόβο του, με αποτέλεσμα οι τρεις
> γιοι του να πολεμήσουν μεταξύ τους διαχωρίζοντας τελικά την
> αυτοκρατορία σε τρία τμήματα που αποτελούν σήμερα τη Γαλλία, τη
> Γερμανία και την Ιταλία!
> Η αρχαιότερη αναφορά μιας ολικής ηλιακής έκλειψης προέρχεται από την
> Κίνα και ανάγεται στο έτος 2138 π.Χ. αν και ορισμένοι ερευνητές
> πιστεύουν ότι πρόκειται για μύθο. Η αναφορά αυτή αφορά τους αυλικούς
> Χσι και Χο που ήσαν αστρονόμοι του αυτοκράτορα της Κίνας και οι οποίοι
> αποκεφαλίστηκαν επειδή δεν κατόρθωσαν να προβλέψουν την έκλειψη
> εκείνη. Η επόμενη αναφορά καταγράφηκε και πάλι από Κινέζους και
> σχετίζεται με την έκλειψη της 3ης Μαΐου του 1375 π.Χ. ενώ μία ακόμη
> Κινέζικη αναφορά είναι καταγραμμένη πάνω σε οστά των οποίων η
> χρονολόγηση κυμαίνεται μεταξύ των ετών 1353 και 1281 π.Χ. Ορισμένοι
> μάλιστα ερευνητές θεωρούν ότι μία αναφορά στην Οδύσσεια του Ομήρου
> (20, 355) ίσως να σχετίζεται με την ηλιακή έκλειψη της 16ης Απριλίου
> του 1178 π.Χ.
> Στα Ασσυριακά Χρονικά αναφέρεται η έκλειψη της 15ης Ιουνίου του 763
> π.Χ. η οποία έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για τον ακριβή προσδιορισμό
> διαφόρων ιστορικών γεγονότων σε συνδυασμό με τους καταλόγους διαφόρων
> βασιλέων και των περιόδων βασιλείας τους. Η έκλειψη μάλιστα αυτή
> αναφέρεται και στην Παλαιά Διαθήκη (Άμμος, 8/9). Αρκετές είναι επίσης
> και οι Βαβυλωνιακές αναφορές αν και για &#8216;μας τους Έλληνες
> σημαντική είναι η αναφορά του ποιητή Αρχίλοχου (680-640 π.Χ.) για την
> έκλειψη της 6ης Απριλίου του 648 π. Χ. . Ακόμη όμως πιο σημαντική
> είναι και η αναφορά του Ηρόδοτου (485-420 π.Χ.) στην Ιστορία του
> (Ι,74), και του Πλίνιου στο έργο του Naturalis Historia (II,53), όπου
> περιγράφεται η πρόβλεψη που έκανε ο Θαλής ο Μιλήσιος για την ηλιακή
> έκλειψη της 28ης Μαΐου του 585 π.Χ. και η οποία είχε σαν αποτέλεσμα το
> τέλος του εξαετούς πολέμου μεταξύ των Μήδων και των Λυδών.
> Δύο χιλιάδες σχεδόν χρόνια αργότερα η ανακοίνωση μιας επικείμενης
> έκλειψης είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Το 1560 μ. Χ. στη Γαλλία η
> αναμονή της έκλειψης πανικόβαλε τους κατοίκους σε τέτοιο βαθμό ώστε
> τσακώνονταν για το ποιος θα εξομολογηθεί πρώτος. Για να ηρεμήσει,
> λοιπόν, τα πνεύματα ένας ιερέας ανακοίνωσε ότι «η έκλειψη αναβάλλεται
> για δύο εβδομάδες» έτσι ώστε όλοι οι πιστοί να προφτάσουν να
> εξομολογηθούν!
> Για να γυρίσουμε όμως και πάλι στα δικά μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι
> ο Ίππαρχος, που θεωρείται και πατέρας της Αστρονομίας, από δύο
> παρατηρήσεις της έκλειψης του 130 π.Χ. κατόρθωσε να υπολογίσει την
> απόσταση της Σελήνης από τη Γη. Με τη βοήθεια της τριγωνομετρίας
> υπολόγισε ότι η Σελήνη πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση 62 περίπου
> γήινων ακτίνων, όταν η σημερινή επακριβώς μετρημένη τιμή της απόστασης
> αυτής είναι 60,27 γήινες ακτίνες!
> Αργότερα ο χρονικογράφος Λέων ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την
> εμφάνιση του στέμματος στην διάρκεια της έκλειψης της 22ας Δεκεμβρίου
> του 968 μ. Χ. που την είχε παρατηρήσει από την Κωνσταντινούπολη (άλλοι
> αναφέρουν την Κέρκυρα). Ορισμένοι άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η
> πρωτιά αυτή ανήκει στον Πλούταρχο με την περιγραφή της έκλειψης του 71
> μ.Χ. Παρ&#8217; όλα αυτά νεώτεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η
> περιγραφή του Πλουτάρχου δεν είναι παρά μία τελείως
> φανταστική-λογοτεχνική περιγραφή και όχι αποτέλεσμα πραγματικής
> παρατήρησης.
> Το στέμμα περιέγραψε επίσης και ο αστρονόμος Κλάβιος στην έκλειψη της
> 9ης Απριλίου του 1567, δεν είχε όμως κατανοήσει την πραγματική του
> φύση, όπως και ο Κέπλερ ο οποίος θεώρησε ότι το στέμμα ήταν η
> ατμόσφαιρα της Σελήνης. Η εκτίμηση αυτή αποκλείστηκε, φυσικά, με την
> έκλειψη της 16ης Ιουνίου 1806 όταν οι μετρήσεις που έγιναν απέδειξαν
> ότι η σεληνιακή ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσε να είναι 50 φορές
> μεγαλύτερη από τη γήινη. Η τελική διαπίστωση πάντως ότι το στέμμα και
> οι προεξοχές ανήκαν στον Ήλιο, έγινε μετά από προσεχτικές μελέτες στη
> διάρκεια των εκλείψεων του 1842 και της 28ης Ιουλίου 1851 όταν για
> πρώτη φορά φωτογραφήθηκαν το στέμμα και οι προεξοχές.
> Διάφοροι πάντως συγγραφείς και ιστορικοί των περασμένων αιώνων
> κατέγραψαν με αρκετές λεπτομέρειες την εμφάνιση του υπέροχου αυτού
> φαινομένου. Οι αναφορές αυτές είναι σημαντικές για την ιστορία της
> επιστήμης αλλά και για τον ακριβή εντοπισμό ορισμένων ιστορικών
> γεγονότων αν και πολλές από τις αναφορές αυτές δεν είναι απολύτως
> σωστές. Από τις αναφορές αυτές αξιοσημείωτες είναι αυτές που συναντάμε
> στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς:
> &#61656; 6 Απριλίου 648 π. Χ. (Ηλίου) Αρχίλοχος (122)
> &#61656; 19 Μαίου 557 π.Χ. (Ηλίου) Ξενοφώντος «Ανάβασις» (ΙΙΙ, 4)
> &#61656; 2 Οκτωβρίου 480 π.Χ. (Ηλίου) Ηροδότου «Ιστοριών» (ΙΧ, 10)
> &#61656; 17 Φεβρουαρίου 478 π.Χ. (Ηλίου) Ηροδότου «Ιστοριών» (VII,
> 37), Αριστείδης (ΙΙΙ, 581)
> &#61656; 30 Απριλίου 463 π.Χ. (Ηλίου) Πίνδαρ «Θηβαίοις εις Ισμήνιον» (142)
> &#61656; 3 Αυγούστου 431 π.Χ. (Ηλίου) Θουκυδίδου «Ξυγγραφή» (ΙΙ, 28),
> Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Περικλής» (35)
> &#61656; 9 Οκτωβρίου 425 π.Χ. (Σελήνης) Αριστοφάνους «Νεφέλες»
> &#61656; 21 Μαρτίου 424 π.Χ. (Ηλίου) Θουκυδίδου «Ξυγγραφή» (ΙV, 52)
> &#61656; 27 Αυγούστου 413 π.Χ. (Σελήνης) Θουκυδίδου «Ξυγγραφή» (VΙΙ,
> 50), Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Νικίας» (22-23-28), Πολυβίου
> «Ιστοριών Πρώτη» (9,19)
> &#61656; 15 Απριλίου 406 π.Χ. (Σελήνης) Ξενοφώντος «Ελληνικά» (Ι,6,1)
> &#61656; 3 Σεπτεμβρίου 404 π.Χ. (Ηλίου) Ξενοφώντος «Ελληνικά» (ΙΙ,3,2)
> &#61656; 14 Αυγούστου 394 π.Χ. (Ηλίου) Ξενοφώντος «Ελληνικά»
> (IV,3,10), Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Αγησίλαος» (17)
> &#61656; 13 Ιουνίου 364 π.Χ. (Ηλίου) Διοδώρου «Ιστορική Βιβλιοθήκη»
> (XV, 80), Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Πελοπίδας» (31)
> &#61656; 12 Μαίου 361 π.Χ. (Ηλίου) Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Διόν» (19)
> &#61656; 9 Αυγούστου 357 π.Χ. (Σελήνης) Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι,
> Νικίας» (23), Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Διόν» (23-24)
> &#61656; 20 Σεπτεμβρίου 331 π.Χ. (Σελήνης) Πλουτάρχου «Βίοι
> Παράλληλοι, Αλέξανδρος» (19), Αριανού «Αλεξάνδρου Ανάβασις» (ΙΙΙ,
> 7.6), Πτολεμαίου «Γεωγραφία» (Ι, 4)
> &#61656; 15 Αυγούστου 310 π.Χ. (Ηλίου) Διοδώρου «Ιστορική Βιβλιοθήκη» (XΧ, 
> 5)
> &#61656; 20 Μαρτίου 219 π.Χ. (Σελήνης) Πολυβίου «Ιστοριών τα Σωζόμενα»
> (V, 78, 1)
> &#61656; 19 Οκτωβρίου 202 π.Χ. (Ηλίου) Ζοναράς (ΙΧ, 14)
> &#61656; 21 Ιουνίου 168 π.Χ. (Σελήνης) Πολυβίου «Ιστοριών τα Σωζόμενα»
> (ΧΧΙΧ, 16), Πλουτάρχου «Βίοι Παράλληλοι, Αιμίλιος» (16-17), Διογένης
> Λαέρτιος (ΙV) Καρνεάδης (64)
>
>
> Γραφείο Τύπου - Ίδρυμα Ευγενίδου
> Λία Πανταζοπούλου : email: liap@xxxxxxxxxxxxxxxxx, τηλ.:210 9469684
>
>
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: