[orasi] Re: σημεία αναφοράς
- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Wed, 9 Mar 2011 21:16:42 +0200
ένα πάρα πολύ καλό κείμενο με συγκεκριμένες αναφορές πέρα απο τα συνήθη
στερεότυπα που ακούμε και διαβάζουμε με την αφορμή μιας ημέρας.
Οι αλλαγές στον αραβικό κόσμο σίγουρα εμπεριέχουν τον ρόλο της γυναίκας που
αυτή έχει συμβάλλει πολύ περισσότερο σε αυτές απο όσα εμείς γνωρίζουμε.
--Κώστας--
----- Original Message -----
From: "skordilis-spyros" <spyros62@xxxxxxxxxxx>
To: "ορασι" <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Wednesday, March 09, 2011 8:23 PM
Subject: [orasi] σημεία αναφοράς
> Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011
> Κόσμος
> Σημεία αναφοράς
>
> list of 1 items
> Υπεύθυνος: Επιμέλεια: ΒΙΚΗ ΤΣΙΩΡΟΥ
> Ημέρες γυναικών στον αραβικό κόσμο
>
> «Εφτιαξα αυτό το βιντεάκι για να σας στείλω ένα απλό μήνυμα: Θέλουμε να
> κατέβουμε στην πλατεία Ταχρίρ, στις 25 Ιανουαρίου. Αν διαθέτουμε ακόμη
> κάποια ίχνη
> αξιοπρέπειας και θέλουμε να ζήσουμε με το κεφάλι ψηλά σε αυτή τη χώρα,
> πρέπει να πάμε εκεί για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας, τα θεμελιώδη
> ανθρώπινα
> δικαιώματα. Ολόκληρη η κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη, ο πρόεδρος
> διεφθαρμένος, οι αστυνομικοί διεφθαρμένοι. Αν μείνετε σπίτι σας, θα
> αξίζετε ό,τι πάθετε
> και θα είσαστε υπεύθυνοι απέναντι στον λαό και στην πατρίδα σας. Κατεβείτε
> στους δρόμους, στείλτε sms, γράψτε στο Διαδίκτυο, ενημερώστε τον κόσμο.
> Πείτε
> στους γύρω σας, στις οικογένειές σας να έρθουν μαζί μας. Φέρτε στην
> πλατεία Ταχρίρ 5 ή 10 άλλους μαζί σας και αυτοί με τη σειρά τους άλλους
> τόσους. Μην
> απελπίζεστε. Οσοι πιο πολλοί μαζευόμαστε τόσο θα φουντώνει η ελπίδα».
>
> Αυτές οι λέξεις που έγραψε στο μπλογκ της στις 18 Ιανουαρίου μια νέα
> γυναίκα 26 χρόνων, η Ασμάα Μαχβούζ, συνέβαλαν στην κινητοποίηση πολλών
> ανθρώπων στην
> πλατεία Ταχρίρ, στις 25 Ιανουαρίου. Το μπλογκ της Ασμάα, όπως και άλλες
> περιπτώσεις Αιγυπτίων γυναικών που κινητοποιήθηκαν σε αυτή την ιστορική
> περίοδο,
> δίνουν μια απάντηση σε όσους αναρωτιούνται για τον ρόλο των γυναικών σε
> χώρες όπως η Αίγυπτος ή η Τυνησία, στις δύσκολες αλλά πολύ σημαντικές
> στιγμές που
> βιώνουν τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
>
> Η καθηγήτρια πολιτικών επιστημών στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του
> Μίσιγκαν, Ναντίν Ναμπέρ, σε κείμενά της στα ΜΜΕ, αλλά και στα βιβλία της,
> επιδιώκει να
> πείσει την αμερικανική κοινή γνώμη για τις θετικές αλλαγές που έχουν
> σημειωθεί στον γυναικείο πληθυσμό σε χώρες του αραβικού κόσμου.
>
> «Οι γυναίκες της πλατείας Ταχρίρ είναι όλων των ηλικιών και όλων των
> κοινωνικών στρωμάτων», σημείωνε σε ανοικτή ομιλία της στο πανεπιστήμιο,
> τον περασμένο
> μήνα: «Ο αγώνας τους δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική εκείνων που
> θέλουν τις γυναίκες οι οποίες ζουν σε αραβικές χώρες στον ρόλο των
> παθητικών θυμάτων
> του πολιτισμού ή της ισλαμικής θρησκείας. Αντίθετα, πολλές από αυτές
> συμμετέχουν δραστικά σε έναν λαϊκό αγώνα ενάντια στη φτώχεια, στην κρατική
> διαφθορά,
> στα παραποιημένα εκλογικά αποτελέσματα, στην καταστολή, στα βασανιστήρια
> και στις βιαιότητες της αστυνομίας. Ηγούνται των διαδηλώσεων, φροντίζουν
> τραυματίες,
> συμμετέχουν σε ελέγχους στους δρόμους. Βοηθούν να στήσουν ανθρώπινα
> οδοφράγματα για να προστατεύσουν το Αρχαιολογικό Μουσείο, την έδρα του
> Συνδέσμου των
> Αραβικών Κρατών... και στην οργάνωση περιπολιών μαζί με τους γείτονές τους
> περιφρουρώντας τις δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες.
>
> Για όσους ανησυχούν για την καταπίεση των Αράβων γυναικών, θα τους πούμε
> πως όντως έχουν υποφέρει πολύ. Η καθηγήτρια Noha Radwan δέχθηκε επίθεση,
> δάρθηκε
> σχεδόν μέχρι θανάτου από τους παρακρατικούς του Μουμπάρακ. Πολλές γυναίκες
> βρίσκονται μεταξύ των μαρτύρων αυτής της επανάστασης, όπως η Αμίρα, που
> σκοτώθηκε
> από έναν αστυνομικό, η Liza Mohamed Hasan, που παρασύρθηκε από αυτοκίνητο
> της αστυνομίας, η Sally Zahran, που χτυπήθηκε στο κεφάλι από ανθρώπους του
> Μουμπάρακ
> και ξεψύχησε γυρνώντας σπίτι της. Ωστόσο, από τότε που οι διαδηλώσεις
> έδιωξαν την αστυνομία από το κέντρο του Καΐρου πολλές γυναίκες συμφωνούν
> πως είναι
> η πρώτη φορά που δεν δέχονται επιθέσεις από την αστυνομία, γνωστή για τις
> σεξουαλικές επιθέσεις και τη βία κατά των γυναικών.
>
> Επίσης, πολλές γυναίκες στην Αίγυπτο αγωνίζονται και στον τομέα των ιδεών,
> όπως κατά της κρατικής τηλεόρασης, ενώ καταγγέλλουν τις αντιφάσεις μεταξύ
> των
> λόγων και των πράξεων των ΗΠΑ περί δημοκρατίας».
>
> Σημάδι των καιρών, οι γυναίκες με ή χωρίς μαντίλα, παίζουν σημαντικό ρόλο
> στις εξεγέρσεις τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο. Ωστόσο δεν
> μπορούμε να
> αντιληφθούμε τον ρόλο των γυναικών στην αραβική επανάσταση χωρίς να
> κατανοήσουμε τις κοινωνιολογικές και δημογραφικές αλλαγές που έχουν
> ξεκινήσει εδώ και
> καιρό στον μουσουλμανικό κόσμο.
>
> «Οι αραβικές κοινωνίες συχνά χαρακτηρίζονται από τους ξένους ως αυταρχικές
> και αντίθετες στις αλλαγές και αυτό επειδή βλέπουν μόνο τα καθεστώτα σε
> αυτές
> τις χώρες τα οποία όντως αντιστέκονται στην εξέλιξη και τις αλλαγές»,
> ισχυρίζεται η Ισπανίδα κοινωνιολόγος Gema Martin-Munos. «Ωστόσο, αυτή η
> εικόνα απέχει
> πολύ από την πραγματικότητα των αραβικών κρατών όπου ένας τεράστιος
> δυναμισμός γεννά πολλούς τύπους αλλαγών με διαφορετικές ταχύτητες ασφαλώς
> και με πολύπλοκο
> και αντιφατικό τρόπο.
>
> Ας πάρουμε την περίπτωση των Αράβων γυναικών. Η κυρίαρχη εικόνα, στη Δύση,
> είναι αυτή της γυναίκας-θύματος, της παθητικής, εξωτικής, ντυμένης με
> πέπλα γυναίκας,
> που δεν συμμετέχει ενεργά στα γεγονότα. Είναι ένα απρόσωπο αντικείμενο
> στερεοτύπων, τα οποία δίνουν τροφή σε πολιτισμικές προκαταλήψεις.
>
> Στην πραγματικότητα, οι αραβικές κοινωνίες συμμετέχουν σε μια διαδικασία
> σημαντικών και μεγάλων ανατροπών στην οποία οι γυναίκες παίζουν κρίσιμο
> ρόλο. Στη
> διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων που κύλησαν, η εντατική
> αστικοποίηση και η γυναικεία χειρωνακτική εργασία στο σύνολο των αραβικών
> κρατών ώθησαν
> μαζικά τις γυναίκες στο κέντρο της δημόσιας αρένας. Σε αυτή την περίοδο,
> οι διαφορές ανάμεσα στο επίπεδο εκπαίδευσης αγοριών και κοριτσιών έχουν
> μειωθεί
> παντού. Σε πολλές αραβικές χώρες, πράγματι, περισσότερα κορίτσια παρά
> αγόρια συνεχίζουν τις σπουδές τους στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια
> εκπαίδευση,
> γεγονός που δείχνει πως οι γονείς θεωρούν την εκπαίδευση των θυγατέρων
> τους εξίσου σημαντική με αυτή των γιων τους. Και όλες οι έρευνες δείχνουν
> πως οι
> νέοι και οι νέες θέλουν να σπουδάσουν και να βρουν μια εργασία πριν
> παντρευτούν». *
>
> Αλλεργικές στην αυθαιρεσία
>
> «Η χειραφέτηση των γυναικών που κατοχυρώθηκε με νόμο από τον Μπουργκίμπα,
> το 1956, πρόσφερε στις γυναίκες σύγχρονα δικαιώματα σε μια χώρα χωρίς
> ελευθερίες»,
> λέει, στο περιοδικό Νουβέλ Ομπσερβατέρ, η γνωστή Τυνήσια διανοούμενη,
> συγγραφέας βιβλίων, όπως το «Εθνική Απογοήτευση» και το πρόσφατο «Islam
> Pride», Hele
> Biji.
>
> «Εδώ υπάρχει μια αντίφαση, όμως αυτό το διάστημα υπήρξε σταθμός
> εκπαίδευσης για την ελευθερία γενικώς και η ελευθερία των γυναικών βοήθησε
> και τα δύο φύλα
> απέναντι στην αντιμετώπιση της καταπίεσης. Οι Τυνήσιες συνειδητοποίησαν
> την αξία της ελεύθερης βούλησης, της αυτονομίας, της αντίστασης στην
> τυραννία μέσα
> στο σπίτι τους, στάση η οποία επεκτάθηκε και στον πολιτικό χώρο.
>
> Οι γυναίκες δεν αμφισβήτησαν τόσο το ίδιο το πολιτικό σύστημα όσο την
> κατάχρηση εξουσίας από τους κυβερνώντες. Οι Τυνήσιες έγιναν αλλεργικές
> απέναντι στην
> αυθαιρεσία. Η υποταγή που έδειχναν παλιά τούς είναι πλέον ανυπόφορη, ιδίως
> από τότε που η απερχόμενη κυβέρνηση χτύπησε με σφαίρες το πλήθος. Ωστόσο
> δεν
> έχουν αυταπάτες περί επαναστατικής παντοδυναμίας. Διατηρούν την ψυχραιμία
> τους "κρατώντας ζεστή την καρδιά τους". Παρά την τρομοκρατία της
> μιλίτσιας, οι
> διαμαρτυρίες τους ήταν ειρηνικές».
>
> «Η τυνησιακή επανάσταση, λέει η Biji, έγινε τόσο από γυναίκες που φορούσαν
> μαντίλα όσο και από άλλες που είχαν ακάλυπτο το κεφάλι τους». Ποια είναι η
> γνώμη
> της όμως για τη μαντίλα, θέμα που έχει προκαλέσει τόση συζήτηση στη Δύση;
> «Θα επιθυμούσα οι γυναίκες να μη φορούν μαντίλα, αλλά δεν θα δεχόμουν να
> τους
> επιβληθεί με το ζόρι από κάποιους. Αρνούμαι να τις κρίνω, να ηθικολογήσω.
> Θεωρώ αυτό τον αρχαϊσμό ως ένα μεταμοντέρνο σύμπτωμα συνδεμένο με τη
> δημοκρατική
> επιβεβαίωση του ίδιου τους του εαυτού. Δεν πρόκειται για μια στάση
> εξάρτησης από τον άντρα, ούτε για ηθελημένη υποταγή. Αντίθετα, είναι μια
> ενδυνάμωσή
> τους στο πλαίσιο της οικογένειας, ενός δικού τους θεσμού».
>
> tsiorou@xxxxxxx
> list end
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
