[PWC-MEDIA] Persbericht TU Delft: Drones navigeren beter als ze ook leren kijken naar textuur, kleur en vorm

  • From: Carola Poleij <C.Poleij@xxxxxxxxxx>
  • To: "pwc-media@xxxxxxxxxxxxx" <pwc-media@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Tue, 19 Jan 2021 16:31:25 +0000

[cid:image001.jpg@01D6EE88.E76A88D0]Drones navigeren beter als ze ook leren 
kijken naar textuur, kleur en vorm
Een bij kan schijnbaar moeiteloos navigeren tussen bloemen en langs obstakels. 
Je vraagt je misschien af hoe het komt dat zo'n klein insect, zo perfect zijn 
weg kan vinden? Die vliegkunst is voor een deel verklaarbaar door het concept 
'optische flow', wat betekent dat insecten de snelheid waarnemen waarmee 
objecten zich door hun gezichtsveld verplaatsen. Roboticaonderzoekers proberen 
dat na te bootsen met vliegende robots, maar dat is tot op heden maar ten dele 
gelukt. Daarom presenteert een team van de TU Delft en de Westfälische 
Hochschule een op optische flow gebaseerd leerproces waarmee robots afstanden 
kunnen inschatten op basis van de visuele eigenschappen (vorm, kleur, textuur) 
van zichtbare objecten. Deze op kunstmatige intelligentie gebaseerde 
leerstrategie verbetert de navigatievaardigheden van kleine vliegende drones en 
biedt een nieuwe hypothese over de intelligentie van insecten. Het artikel 
verschijnt vandaag in Nature Machine Intelligence.
Hoe landt een bij op een bloem? En hoe ontwijkt ze obstakels? Dat lijken vragen 
die vooral interessant zijn voor biologen. Maar met de opkomst van kleine 
elektronica en robotsystemen zijn dergelijke vragen ook relevant geworden voor 
de robotica en kunstmatige intelligentie. Zo zijn kleine robots bijvoorbeeld 
sterk beperkt als het gaat om de sensoren en processors die zij aan boord 
kunnen hebben. Als zulke robots even autonoom moeten zijn als zelfrijdende 
auto's - die veel groter zijn - moeten ze gebruikmaken van een bijzonder 
efficiënt soort kunstmatige intelligentie, vergelijkbaar met de sterk 
ontwikkelde intelligentie van vliegende insecten.
Optische flow
Een van de dingen waar insecten veel gebruik van maken is 'optische flow': de 
manier waarop objecten zich door hun gezichtsveld bewegen. Die helpt hen om op 
bloemen te landen en obstakels en vijanden te ontwijken. De op optische flow 
gebaseerde strategieën die insecten voor complexe taken gebruiken zijn 
verrassend eenvoudig en elegant. Zo maken bijen bij het landen bijvoorbeeld 
gebruik van de 'divergentie', de snelheid waarmee zichtbare objecten groter 
worden. Als een bij zou vallen, zou de divergentie toenemen en zouden 
bijvoorbeeld grassprieten steeds sneller groter worden. Maar tijdens het landen 
gebruiken bijen een strategie om de divergentie constant te houden door af te 
remmen. Daardoor kunnen ze vloeiend en zachtjes landen.
 "We zijn begonnen aan het werken met optische flow uit enthousiasme over de 
elegante, eenvoudige strategieën die vliegende insecten gebruiken", aldus Guido 
de Croon, hoogleraar Bio-inspired Micro Air Vehicles en eerste auteur van het 
artikel. "Maar het ontwikkelen van de benodigde besturingssystemen om deze 
strategieën uit te voeren met vliegende robots bleek verre van eenvoudig. Zo 
landden onze vliegende robots op een gegeven moment niet, maar bleven ze vlak 
boven het oppervlak oscilleren, oftewel op en neer gaan."
Fundamentele beperkingen
Optische flow heeft twee fundamentele beperkingen, die uitgebreid zijn 
beschreven in de toenemende literatuur in de door biologie geïnspireerde 
robotica. De eerste is dat optische flow alleen gecombineerde informatie 
verschaft over afstand en snelheid, en niet over afstand of snelheid 
afzonderlijk. Dat betekent bijvoorbeeld dat als er twee drones aan het landen 
zijn, en een daarvan twee keer zo hoog en snel vliegt als de andere, ze allebei 
dezelfde optische flow waarnemen. Maar voor een goede besturing moeten deze 
twee drones verschillend reageren op afwijkingen in de divergentie van de 
optische flow. Als een drone zijn reacties bij het landen niet aanpast aan de 
hoogte, komt hij nooit op de grond terecht, maar blijft hij daarboven 
oscilleren. Ten tweede is de optische flow in de richting waarin een robot 
beweegt heel klein. Dat is zeer nadelig, omdat daardoor de metingen van de 
optische flow in die richting relatief veel ruis vertonen en dus zeer weinig 
informatie verschaffen over de aanwezigheid van obstakels. Daardoor zijn de 
belangrijkste obstakels - die waar de robot naartoe beweegt - in de praktijk 
het lastigst om te detecteren.
Visuele verschijning leren als oplossing
"We realiseerden ons dat beide problemen met optische flow opgelost zouden zijn 
als de robots niet alleen de optische flow konden interpreteren, maar ook de 
visuele verschijning van objecten in hun omgeving", vervolgt De Croon. "Robots 
zouden dan de afstand tot objecten kunnen waarnemen ongeveer zoals mensen 
afstanden kunnen inschatten bij een foto. De enige vraag was: Hoe kan een robot 
leren om op die manier afstanden waar te nemen?"
Het antwoord op die vraag zat hem in een onlangs door De Croon ontwikkelde 
theorie, waaruit blijkt dat vliegende robots door actief te oscilleren 
afstanden kunnen waarnemen. In het in Nature Machine Intelligence gepubliceerde 
artikel wordt een benadering gepresenteerd waarbij robots dergelijke 
oscillaties gebruiken om te leren hoe de objecten in hun omgeving er op 
verschillende afstanden uitzien. Op die manier kan een robot bijvoorbeeld leren 
hoe fijn de textuur van gras er vanaf verschillende afstanden uitziet tijdens 
het landen, of hoe dik boomstammen op verschillende afstanden zijn als hij door 
een bos vliegt.

[NMI_video]
https://www.youtube.com/watch?v=A50Wl311rmU&list=PL_KSX9GOn2P_DPPvFfJ9iXuS_DFozvzfl&index=1
Relevantie voor robotica en toepassingen
"Leren om afstanden te bepalen op basis van visuele verschijning levert veel 
snellere en vloeiendere landingen op dan voorheen mogelijk waren", vertelt 
Christophe De Wagter, onderzoeker aan de TU Delft en coauteur van het artikel. 
"Bovendien konden de robots nu obstakels in de vliegrichting heel duidelijk 
zien om ze te ontwijken. Daardoor werd niet alleen de detectie van obstakels 
beter, maar konden onze robots ook sneller vliegen." De gepresenteerde methodes 
zullen bijzonder relevant zijn voor vliegende robots met beperkte sensoren en 
rekenkracht, met name als die actief zijn in een omgeving met weinig ruimte, 
bijvoorbeeld in een kas om gewassen te monitoren of in een magazijn om de 
voorraad bij te houden.
Relevantie voor de biologie
De bevindingen zijn niet alleen relevant voor de robotica, maar hebben ook een 
nieuwe hypothese over de intelligentie van insecten opgeleverd. "Meestal 
beginnen experimenten met bijen met een leerfase, waarin de bijen verschillende 
oscillerende gedragingen vertonen tijdens de kennismaking met een nieuwe 
omgeving en de daarbij horende nieuwe prikkels, zoals kunstmatige bloemen", 
vertelt Tobias Seidl, bioloog en hoogleraar aan de Westfälische Hochschule. "De 
uiteindelijke metingen die in artikelen worden gepresenteerd worden meestal 
gedaan na deze leerfase en daarbij ligt de nadruk voornamelijk op de rol van 
optische flow. Het hier gepresenteerde leerproces biedt een nieuwe hypothese 
over de manier waarop vliegende insecten in de loop van hun leven hun 
navigatievermogen verbeteren, bijvoorbeeld om te landen. Dat wijst erop dat we 
meer onderzoek naar deze leerfase moeten doen."

----
Publicatie
Enhancing optical-flow-based control by learning visual appearance cues for 
flying robots. G.C.H.E. de Croon, C. De Wagter, and T. Seidl, Nature Machine 
Intelligence 3(1), 2021.
https://www.nature.com/natmachintell/
DOI: 10.1038/s42256-020-00279-7
Foto en video (hoge resolutie)
https://surfdrive.surf.nl/files/index.php/s/qxTF9sFW0xEcetd en op de website ;
van het Micro Air Vehicle Lab https://mavlab.tudelft.nl/
Contact
Guido de Croon, +31 15 27 81402, 
G.C.H.E.deCroon@xxxxxxxxxx<mailto:G.C.H.E.deCroon@xxxxxxxxxx>, 
http://www.bene-guido.eu/wordpress/
Carola Poleij (Wetenschapscommunicatieadviseur TU Delft), +31 15 27 88499, 
C.Poleij@xxxxxxxxxx<mailto:C.Poleij@xxxxxxxxxx>
----
U ontvangt dit bericht via de PWC-medialijst. U kunt zich afmelden via 
http://platformwetenschapscommunicatie.nl/

JPEG image

PNG image

JPEG image

Other related posts:

  • » [PWC-MEDIA] Persbericht TU Delft: Drones navigeren beter als ze ook leren kijken naar textuur, kleur en vorm - Carola Poleij