Sjabbat Parasjat Besjalach Sjabbat Sjiera 11/2/06 13 Sjewat 5766 Sjabbat Sjiera, de sjabbat van de zang. Zo wordt deze sjabbat genoemd waarop we lezen over de doortocht door de zee bij de uittocht uit Egypte en over hoe de zee zich sloot toen onze onderdrukkers ons achtervolgden. Het is overigens een gebruik om wat brood voor de vogeltjes te strooien voor het begin van deze sjabbat maar als u dat niet gedaan heeft dan mag dat op sjabbat zelf niet gedaan worden. En uitbundig zingen, dat deed mijn dochter deze week. Ik vroeg haar waarom ze zong waarop ze vertelde dat ze op het nieuws had gehoord dat een boot met meer dan duizend Egyptenaren gezonken was "exact zoals bij de doortocht door de zee papa! Toen ook al die Egyptenaren verdronken!" Ik stond verstelt. Hoe kun je nu blij zijn over de dood van zoveel mensen? vroeg ik. Maar het was mijn dochters beurt om verbaast te staan. "Mosje en het volk waren blij toen de Egyptenaren verdronken" zei ze. "En zij zongen luidkeels. Deze sjabbat heet Sjabbat sjiera ter herinnering hieraan en hun lied zeggen we dagelijks in het ochtend gebed. Dus als zij blij mochten zijn waarom dan niet ik nu er weer duizenden Egyptenaren in de zee verdrinken?!" Tja, dat moest ik dan toch maar uitleggen. Dus ik begon met de opmerking dat de hedendaagse Egyptenaren niet dezelfde slechteriken zijn als die Egyptenaren die ons volk onderdrukten en tot slaven maakten. Niet alleen dat, met het Egypte van vandaag de dag hebben we zelfs een vredesverdrag! Verder, zo vertelde ik haar, is er een interessante midrasj die hierop aansluit: Toen de engelen in de hemel zagen dat de Egyptenaren verdronken wilden ze een loflied aanheffen tot G-d om Hem te bedanken. Maar G-d zei: Mijn schepselen verdrinken in de zee en jullie willen zingen? Niets daarvan! Dus, besloot ik tevreden met mijn uitleg, we mogen NIET zingen als de Egyptenaren verdrinken. Klaar uit. Niet? Niet. Want mijn dochter bleef aandringen. Maar waarom mochten Mosje en het volk dan WEL zingen? Dat, is eenvoudig. Mosje en het volk zongen niet uit blijdschap dat de Egyptenaren verdronken maar uit opluchting dat ze gered waren uit de handen van hun vijanden. DAT is waar ze G-d voor bedankten met hun beurtzang. Mijn dochter begreep het eindelijk en was tevreden. Maar ik? Ben ik tevreden met deze uitleg? Was dat echt de enige reden dat het volk daar aan de waterkant zong? Waren ze niet innig blij om hun kwelgeesten te zien verdrinken? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik echt niet blij ben met die Egyptische boot ramp en dit zelfs mijn ergste vijanden niet toewens. Sjabbat Sjalom, Avraham Roos Avraham Roos using Skype: avrahamroos avrahamroos@xxxxxxxxxx IM: avaway@xxxxxxxxxxx www.avrahamroos.cjb.net tel: mobile: pager: +972-3-9794061 052-5611558 ICQ#22351330 Add me to your address book... Want a signature like this?