[orasi] Re: Τα μάρμαρατουΠαρθενόνα.
- From: "Giorgos Mpeliris" <gagr24@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Mon, 6 Jul 2009 21:51:07 +0300
Τι ωραίο που θα ήταν αν είχαμε και την φωνή της αξέχαστης Μελίνας σήμερα
κοντά μας.....
----- Original Message -----
From: "Ανδρέας Χριστοφόρου" <axionna@xxxxxxxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, July 06, 2009 9:09 PM
Subject: [orasi] Τα μάρμαρα τουΠαρθενόνα.
> ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ - ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ
>
>
> Κύριε Πρόεδρε, Αξιότιμα Μέλη,
> Κυρίες και Κύριοι
>
>
>
> Κατ' αρχήν επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω την OXFORD UNION που έφερε το θέμα
> αυτό για συζήτηση και ευχαριστώ που με προσκαλέσατε. Νομίζω ότι θα ήταν
> καλό αυτό το βράδυ ν΄ακουστεί μια ελληνική φωνή. Μια φωνή έστω με τη φτωχή
> μου προφορά. Την ακούω και μορφάζω. Θυμάμαι εκείνο που είπε κάποτε ο
> Brendan Behan για κάποιο εκφωνητή "Μιλάει σαν να΄χει τα Ελγίνεια Μάρμαρα
> στο στόμα του."
>
> Θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης το μεγάλο αριθμό Βρετανών πολιτών που
> συνηγόρησαν υπέρ των θέσεων της κυβέρνησης με τα αξιότιμα μέλη και των δύο
> σωμάτων του κοινοβουλίου που εκδήλωσαν ενδιαφέρον και συμπάθεια για το
> αίτημα της επιστροφής των μαρμάρων. Και βεβαίως εκφράζω τη βαθεία
> ευγνωμοσύνη μου στη Βρετανική Επιτροπή για την Eπιστροφή των Mαρμάρων του
> Παρθενώνα, για τις προσπάθειες της να αποκαλύψει την αλήθεια στο Βρετανικό
> λαό.
>
> Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα . Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. ΄Οπως
> Υπάρχει ο Δαβίδ του Michael Angelo. Yπάρχει η Αφροδίτη του Da Vinci.
> Υπάρχει ο Ερμής του Πραξιτέλη. Υπάρχουν οι Ψαράδες στη θάλασσα του Turner.
> Υπάρχει η Capella Sixtina. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα.
>
> Ξέρετε, λένε ότι εμείς οι ΄Ελληνες είμαστε ένας θερμόαιμος λαός. Να σας πω
> κάτι, είναι αλήθεια. Και είναι γνωστό πως δεν αποτελώ εξαίρεση.
> Γνωρίζοντας τι σημαίνουν τα γλυπτά αυτά για τον ελληνικό λαό δεν είναι
> εύκολο να μιλήσω ψύχραιμα για το πως πάρθηκαν τα Μάρμαρα από την Ελλάδα,
> αλλά θα προσπαθήσω. Το υπόσχομαι.
>
> Ενας από τους διακεκριμένους καθηγητές σας με συμβούλεψε να εξιστορήσω το
> πως πάρθηκαν τα μάρμαρα από την Αθήνα και έφθασαν στις Βρετανικές ακτές.
> Ισχυρίστηκα ότι αυτό είναι αρκετά γνωστό, αλλά μου είπε ακόμη και αν
> υπάρχει και ένα άτομο σ΄αυτό το ακροατήριο στο οποίο τα γεγονότα αυτά
> είναι ασαφή, το ιστορικό πρέπει να ειπωθεί. Ετσι θ΄αρχίσω όσο μπορώ
> σύντομα.
>
> Βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Ναπολέων σκέφτεται να αποπειραθεί
> να εισβάλει στην Αγγλία. Αποφασίζει να μην το πράξει. Αντί αυτού εισβάλει
> στην Αιγυπτο αποσπώντας την από την τουρκική κυριαρχία, γεγονός που
> δυσαρεστεί πολύ τους Τούρκους. Διακόπτουν τις διπλωματικές σχέσεις με τη
> Γαλλία και κηρύσσουν πόλεμο. Η Βρετανία βρίσκει ότι αυτή είναι μια πρώτης
> τάξεως στιγμή να διορίσει πρεσβευτή στην Τουρκία.
>
> Τα καθήκοντα αναλαμβάνει ο Λόρδος Elgin. Μόλις έχει παντρευτεί την όμορφη
> Mary Nisbett και τελειώνει το ωραίο εξοχικό του. Ο αρχιτέκτονας του του
> μιλάει για τα θαύματα της ελληνικής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής και του
> λέει πως θα ήταν μια θαυμάσια ιδέα να κάνει αντίγραφα από τα πραγματικά
> έργα στην Αθήνα. "Θαυμάσιο πράγματι" λέει ο Elgin. Αρχίζει να συγκροτεί
> μια ομάδα ανθρώπων που θα μπορούσαν να κάνουν αρχιτεκτονικά σχέδια με
> επικεφαλής έναν ικανό ζωγράφο που δεν ήταν άλλος από τον ιταλό Giovanni
> Lusieri.
>
> Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να μη σας πω ένα ανέκδοτο. Ο Elgin
> είχε προηγουμένως πλησιάσει τον Turner. Ναι τον Turner. Ο νεαρός ζωγράφος
> ενδιαφέρθηκε και ο Elgin θέτει τους παρακάτω όρους. Το κάθε σχέδιο και
> σκίτσο που θα έκανε ο Turner θα περιερχόταν στην κυριαρχία του και στον
> ελεύθερο χρόνο θα έκανε μαθήματα σχεδίου στη Λαίδη Elgin. "Okay" λέει ο
> Turner, "αλλά τότε θα ήθελα 400 λίρες το χρόνο". "Οχι" λέει ο Elgin,
> "Είναι πολλά, πάρα πολλά". ΄Ετσι έγιναν τα πράγματα χωρίς τον Turner.
> Τέλος του ανέκδοτου.
>
> Εφημέριος της ομάδας του Elgin ήταν ο Αιδεσιμώτατος Philip Hunt. Δεν θα
> μιλήσω με πολύ σεβασμό γι΄αυτόν. Αν είχα να εξαιρέσω τον Λόρδο Elgin ο
> αρχιαπατεώνας στην υπόθεση όπως τη βλέπω ήταν ο Αιδεσιμώτατος Hunt, αλλά
> γι΄ αυτόν θα μιλήσω αργότερα. Οι Elgins γίνονται δεκτοί στην Κων/πολη με
> μεγαλοπρέπεια. Ανταλλάσονται πλούσια δώρα. Οι άνεμοι του πολέμου είναι
> ευνοϊκοί για τους Βρετανούς και ο Σουλτάνος είναι ικανοποιημένος. Ας
> στραφούμε τώρα στην Ελλάδα. Την Ελλάδα εκείνη που για 400 τόσα χρόνια
> βρίσκεται κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό.
>
> Η ομάδα των καλλιτεχνών του Elgin φθάνει στην Αθήνα. Οι Τούρκοι έχουν
> ορίσει δύο κυβερνήσεις, μια πολιτική και μια στρατιωτική. Πολλά έχουν
> ειπωθεί και συνεχίζονται να λέγονται για το πόσο λίγο ενδιαφέρον εκδήλωναν
> οι Τούρκοι για τους θησαυρούς της Ακρόπολης. Εν τούτοις, χρειάστηκαν 6
> μήνες για να επιτραπεί η είσοδος στην ομάδα του Elgin. Αλλά τα κατάφεραν
> με 5 λίρες, στο χέρι του στρατιωτικού κυβερνήτη, για κάθε επίσκεψη. Αυτό
> εγκαινίασε μια διαδικασία δωροδοκίας και διαφθοράς των αξιωματικών που δεν
> θα σταματούσε μέχρι να συσκευαστούν και να φορτωθούν τα μάρμαρα για την
> Αγγλία.
>
> Ομως όταν στήθηκαν οι σκαλωσιές και τα αντίγραφα ήταν έτοιμα να γίνουν,
> ξαφνικά έφθασαν φήμες για προετοιμασία στρατιωτικής δράσης των Γάλλων. Ο
> Τούρκος κυβερνήτης διέταξε την ομάδα του Elgin να κατέβει απο την
> Ακρόπολη. Με 5 λίρες την επίσκεψη ή όχι, η πρόσβαση στην Ακρόπολη ήταν
> απαγορευμένη. Μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να τους επιτραπεί η είσοδος
> ξανά. Να χρησιμοποίησει ο Elgin την επιρροή του πάνω στο Σουλτάνο στην
> Κων/πολη, ν΄ αποσπάσει ένα έγγραφο το λεγόμενο φιρμάνι που θα διέταζε τις
> αρχές των Αθηνών να επιτρέψουν τη συνέχιση των εργασιών.
>
> Ο Αιδεσιμώτατος Hunt πηγαίνει στην Κων/πολη να συναντήσει τον Λόρδο Elgin.
> Ζητά στο έγγραφο να αναφέρεται ότι οι καλλιτέχνες -παρακαλώ προσέξτε το
> αυτό- είναι αποκλειστικά στην υπηρεσία του Βρετανού Πρεσβευτή. Ο Elgin
> επισκέπτεται το Σουλτάνο και αποσπά το φιρμάνι. Το κείμενο του εγγράφου
> είναι μάλλον ύπουλα συντεταγμένο. Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω τις εντολές
> που δόθηκαν από το Σουλτάνο και που αφορούν τη συζήτηση μας. Παραθέτω.
> "Οι καλλιτέχνες να μη συναντήσουν αντίδραση στο να περπατήσουν, να
> επιθεωρήσουν, να μελετήσουν τις μορφές και τα κτίρια που επιθυμούν να
> σχεδιάσουν ή να αντιγράψουν, ή στο να τοποθετήσουν σκαλωσιές γύρω από τον
> αρχαίο ναό, ή στο να αντιγράψουν σε ασβεστόλιθο ή σε γύψο τα αναφερόμενα
> κοσμήματα και μορφές ή στο να σκάψουν, αν το βρίσκουν αναγκαίο, σε
> αναζήτηση επιγραφών ανάμεσα στα απορρίματα. Ούτε να παρεμποδιστούν απο το
> να πάρουν οποιαδήποτε κομμάτια από πέτρες με επιγραφές ή με μορφές". (Η
> μετάφραση του Hunt που παρουσιάστηκε αργότερα στην Εξε
> ταστική Επιτροπή λέει «Qualche pezzi di pietra» δηλ. μερικά κομμάτια από
> πέτρα). Οι εντολές αυτές δόθηκαν στους Κυβερνήτες και το σημείο αυτό
> τονίζεται στο φιρμάνι, "χάριν των λαμπρών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες"
> και παραθέτω ξανά: "Ιδιαίτερα αφού δεν βλάπτουν τα αναφερόμενα κτίρια
> επιθεωρώντας τα, μελετώντας τα και σχεδιάζοντάς τα". Πριν καλά καλά φθάσει
> το φιρμάνι στην Αθήνα, γίνεται μια φοβερή επίθεση πάνω σ΄ ένα οικοδόμημα
> που μέχρι σήμερα θεωρείται από πολλούς, η ευγενέστερη και ωραιότερη από
> τις ανθρώπινες δημιουργίες.
>
> Οταν έγινε η έφοδος στην πύλη των Καρυατίδων ο πυρετός ανέβηκε τόσο που ο
> Αιδεσιμώτατος Hunt έριξε την ιδέα να μετακινηθεί όλο το κτίριο αν από τη
> Βρετανική πολεμική μηχανή μπορούσε να αποσταλεί ένας άνθρωπος γι΄ αυτό. Ο
> Elgin ανατρίχιασε με την ιδέα και ζήτησε να σταλεί ένα καράβι. Το αίτημα
> δεν θεωρήθηκε εξωφρενικό, αλλά εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχε διαθέσιμο
> καράβι. (Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν υπήρχε).
>
> Για να αφηγηθώ όλη την τερατωδία χρειάζεται αρκετός χρόνος και αρκετή
> ψυχραιμία. Οι λέξεις "λεηλασία", "ερήμωση", "αχαλίνωτη καταστροφή",
> "αξιοθρήνητη συντριβή και συμφορά" δεν είναι δικές μου για να
> χαρακτηριστεί το γεγονός. Είπώθηκαν από τους σύγχρονους του Elgin. Ο
> Horace Smith αναφέρεται στον Elgin σαν τον "ληστή των μαρμάρων ". Ο Lord
> Byron τον αποκάλεσε πλιατσικολόγο. Ο Thomas Hardy χαρακτήρισε αργότερα τα
> μάρμαρα σαν "αιχμάλωτους σ΄εξορία".
>
> Η κυβέρνησή μου έχει ζητήσει την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Μας
> το αρνήθηκαν. Ας σημειωθεί ότι δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ το αίτημα αυτό.
> Επιτρέψτε μου να απαντήσω τα μόνιμα επιχειρήματα ενάντια στην επιστροφή
> και να ασχοληθώ με αυτά ένα προς ένα.
>
> a.. Τα μάρμαρα πάρθηκαν με νόμιμη διαδικασία. Ρωτώ αν η δωροδοκία και
> εξαχρείωση των αξιωματικών δεν αντιτίθενται στη "νόμιμη διαδικασία". Οταν
> ορίστηκε η Εξεταστική Επιτροπή, μελετώντας την πρόταση να αγοραστούν τα
> μάρμαρα, ο Elgin υπέβαλε ένα αναλυτικό πίνακα των δαπανών για τη απόκτησή
> τους. Παραθέτω απόσπασμα του: "Τα εμπόδια, οι διακοπές και οι
> αποθαρρύνσεις που δημιουργήθηκαν από τις ιδιοτροπίες και τις προκαταλήψεις
> των Τούρκων" υποβάλει κονδύλι 21.902 λιρών για δώρα στις αρχές των Αθηνών.
> Είναι νόμιμο ποσό. Και βεβαίως θα πρέπει να ρωτήσουμε. Είναι νόμιμο να
> διαπραγματεύεται με τους Τούρκους για το πιο πολύτιμο από τα ελληνικά
> υπάρχοντα όταν η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από τουρκικό ζυγό;
> b.. Παραμένει ένα δεύτερο επιχείρημα παρά το ότι έχει έκτοτε αμφισβητηθεί
> από πολλούς Βρετανούς περιηγητές στην Ελλάδα την εποχή αυτή. "Οι αδαείς
> και δεισιδαίμονες Ελληνες ήταν αδιάφοροι για την τέχνη και τα μνημεία
> τους". Αυτό βέβαια υπονοεί ότι ήταν τυφλοί, ασυνείδητοι και άκαρδοι.
> Ποιοί; Οι Ελληνες που πολύ μετά του Περικλή δημιούργησαν τα θαύματα της
> Βυζαντινής Τέχνης. Οι Ελληνες που, ακόμα και κάτω από την Οθωμανική
> κατοχή, δημιούργησαν σχολές τέχνης και χειροτεχνίας. Οι ΄Ελληνες που παρά
> 400 χρόνια τουρκικής κατοχής, διατήρησαν με πείσμα τη γλώσσα και τη
> θρησκεία τους. Οι ίδιοι ΄Ελληνες που κατά τον αγώνα για την ανεξαρτησία
> τους έστειλαν στους Τούρκους στρατιώτες βόλια να χρησιμοποιηθούν εναντίον
> τους. Ναι, εναντίον τους. Οι Τούρκοι στρατιώτες κλεισμένοι στην Ακρόπολη
> έμειναν από πολεμοφόδια και άρχισαν να καταστρέφουν τις κολώνες για να
> αφαιρέσουν το μολύβι να κάνουν με αυτό βόλια. Οι ΄Ελληνες τους έστειλαν
> πολεμοφόδια με το μήνυμα, "Να τα βόλια, μην αγγίξετε τις
> κολώνες". Μόλις έγινε ανεξάρτητη η Ελλάδα, ένα από τα πρώτα νομοθετικά
> διατάγματα πού πέρασαν από την ελληνική κυβέρνηση ήταν εκείνο για την
> προστασία και συντήρηση των εθνικών μνημείων. Είναι αυτό αδιαφορία;
> Θεωρούμε αυτή την κατηγορία τερατώδη. Θα έχετε σίγουρα ακούσει, αλλά
> επιτρέψτε μου, να επαναλάβω τι είπε ένας γέρος καρδιοπαθής Ελληνας στον
> J.C. Hobhouse. "Παίρνετε τους θησαυρούς μας. Σας παρακαλώ να τους φυλάξετε
> καλά. Μια μέρα θα τους ζητήσουμε πίσω". Μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο
> άνθρωπος αυτός μιλούσε για λογαριασμό του; Τώρα τελευταία έχει προταθεί
> μια καινούργια θεωρία. Ωραίο και αυτό. Ο κύριος Gavin Stamp που θα έχω την
> τιμή να τον συναντήσω απόψε, έχει την άποψη ότι οι σύγχρονοι Ελληνες δεν
> είναι απόγονοι του Περικλή. Μας πήραν τα μάρμαρα. Ποιός θα διεκδικήσει τα
> λείψανα των προγόνων μας; Ως Υπουργός Πολιτισμού προσκαλώ τοv κύριο Stamp
> να έρθει στην Αθήνα. Θα του οργανώσω εκπομπή σε ώρα μεγάλης
> ακροαματικότητας στην τηλεόραση για να μιλήσει στους Ελληνες δη
> μοσιογράφους και τον ελληνικό λαό για την ταυτότητά τους.
> c.. Επιχείρημα 3ο. Αν τα μάρμαρα επιστραφούν, αυτό θα αποτελέσει ένα
> προηγούμενο που μπορεί να οδηγήσει στην εκκένωση των μουσείων. Συγχωρέστε
> με, αλλά αυτό είναι κοινή κολακεία. Ποιος πρόκειται να ζητήσει και ποιος
> πρόκειται να επιτρέψει το άδειασμα των μουσείων; Επιτρέψτε μου να δηλώσω,
> για άλλη μια φορά, ότι πιστεύουμε πως οπουδήποτε και αν βρίσκονται τα
> μουσεία, αποτελούν ζωτική κοινωνική και πολιτιστική ανάγκη και πρέπει να
> προστατεύονται. Εχω επανειλημμένα δηλώσει ότι ζητούμε ένα αναπόσπαστο
> μέρος κτιρίου που ακρωτηριάστηκε. Σε όλο τον κόσμο το ίδιο το όνομα της
> πατρίδας μας είναι άμεσασυνδεδεμένο με τον Παρθενώνα. Ζητούμε απλώς κάτι
> μοναδικό, κάτι απαράμιλλο, κάτι ιδιαίτερο της ταυτότητάς μας. Αγαπητοί
> φίλοι, αν υπήρχε ο παραμικρός κίνδυνος για τα μουσεία, τότε γιατί το
> Διεθνές Συμβούλιο των Μουσείων πρότεινε μια "ανοιχτόμυαλη στάση" στα μέλη
> του.
> d.. Επιχείρημα 4ο. Αυτή είναι η πρόσφατη σοδειά. Μόλυνση. Μόλυνση πάνω
> από την Ακρόπολη. Τι σας λέει αυτό; Οταν το Λονδίνο αντιμετώπιζε το σοβαρό
> πρόβλημα μόλυνσης, υπήρξαν κραυγές πανικού για τα μάρμαρα; Βεβαίως όχι.
> Για τον απλούστατο λόγο ότι τα μάρμαρα ήταν στεγασμένα στο Βρετανικό
> Μουσείο. Εμείς δεν προφασιζόμαστε ότι τα γλυπτά θα επανατοποθετηθούν.
> Νομίζουμε ότι αυτό δεν γίνεται, αλλά η κυβέρνησή μου έχει διατυπώσει ότι
> την ημέρα που θα επιστραφούν τα μάρμαρα στην Αθήνα θα υπάρχει έτοιμο να
> τα δεχθεί ένα όμορφο μουσείο με τα πιο προηγμένα συστήματα ασφάλειας και
> συντήρησης, δίπλα στην Ακρόπολη. Μπορώ να προσθέσω ότι είμαστε περήφανοι
> για τις συνεχιζόμενες εργασίες στην Ακρόπολη. Η δουλειά αυτή παρουσιάστηκε
> σ΄ ένα συμβούλιο κορυφαίων αρχαιολόγων απ΄ όλο τον κόσμο που προσκλήθηκαν
> στην Αθήνα ειδικά. Ο έπαινος ήταν ομόφωνος και ενθουσιαστικός. Από τότε
> έχει παρουσιαστεί στις περισσότερες ευρωπαίκές πόλεις. Με χαρά την
> υποδέχθηκε και το Βρετανικό Μουσείο. Οι Financ
> ial Times αναφέρθηκαν στην ποιότητα της εργασίας αυτής και την
> παραδειγματική ικανότητα των ελλήνων συντηρητών. Ζήτησα να υπάρχουν
> αντίγραφα στη διάθεση όσων από σας ενδιαφέρονται.
> e.. Το μόνιμο επιχείρημα των Βρετανών είναι ότι μετακινώντας τα μάρμαρα,
> τα έσωζαν από τη βαρβαρότητα των Τούρκων. Το να αρνηθώ το βανδαλισμό των
> Τούρκων θα μ΄ έβαζε σε δύσκολή θέση, αλλά γεγονός είναι ότι οι Τούρκοι δεν
> έδωσαν άδεια στον να μετακινηθούν γλυπτά από τα μνημεία και τους τοίχους
> της Ακρόπολης και ότι με την ευλογία του Αιδεσιμώτατου Hunt μετακινήθηκαν
> κατά βάρβαρο τρόπο. Παραθέτω ένα από τα γράμματα του Lusieri προς τον
> Elgin: "Εχω την ευχαρίστηση να σας ανακοινώσω την απόκτηση της 6ης
> μετόπης, εκείνης με τον κένταυρο που απαγάγει τη γυναίκα. Με το έργο αυτό
> είχαμε πολλά προβλήματα από κάθε άποψη, και αναγκάστηκα να γίνω λίγο
> βάρβαρος".
> Σε άλλο γράμμα ελπίζει ότι, "οι βάρβαρισμοί που ήμουνα υποχρεωμένος να
> διαπράξω ελπίζω να ξεχαστούν".
>
> Ο Edward Dodwell έγραψε: "Ενιωσα την απερίγραπτη ταπείνωση να είμαι παρών
> όταν ο Παρθενώνας απογυμνώνονταν από τα λαμπρότερα γλυπτά του. Είδα
> ορισμένες μετώπες της ακραίας νότιας πλευράς του ναού να σέρνονται κάτω.
> Ηταν σφηνωμένες ανάμεσα στις τριγλύφους με μια εσοχή και προκειμένου να
> τις σηκώνουν, ήταν απαραίτητο να ρίξουν στο έδαφος το θαυμάσιο γείσο με το
> οποίο καλύπτονταν. Η νοτιοανατολική πλευρά του αετώματος μοιράστηκε την
> ίδια τύχη".
>
> Δεν μπορούμε παρά να καταραστούμε το βάρβαρο πνεύμα που τους παρότρυνε να
> θρυμματίσουν και να ακρωτηριάσουν, να λεηλατήσουν και να ανατρέψουν τα
> λαμπρά έργα που είχε αναθέσει ο Περικλής και που είχε εκτελέσει η
> απαράμιλλη μεγαλοφυία του Ικτίνου και του Φειδία.
>
> Ενας άλλος μάρτυρας ο Robert Smirke γράφει: "Ταράχθηκα ιδιαίτερα όταν είδα
> την καταστροφή που γινόταν με το γκρέμισμα των αναγλύφων της ζωοφόρου.
> Κάθε πέτρα καθώς έπεφτε έσειε το έδαφος με το ασήκωτο βάρος της και ο
> βαθύς υπόκωφος ήχος που έκανε έμοιζε σαν αγωνιώδες βογγητό του πληγωμένου
> πνεύματος του ναού". Αυτά σχετικά με τη βαρβαρότητα.
>
> Το 1816 ορίζεται η Εξεταστική Επιτροπή για να μελετήσει την πρόταση του
> Elgin. Τα μάρμαρα είχαν ήδη εκτεθεί σε διάφορους χώρους και αποθήκες. Ο
> Elgin αντιμετώπιζε δυσκολίες στο να πουλήσει τα μάρμαρα στην Κυβέρνηση. Η
> Επιτροπή είχε να αποφασίσει:
>
> - Με ποιά διαδικασία αποκτήθηκε η συλλογή.
>
> - Κάτω από ποιες προύποθέσεις εκχωρήθηκε η δικαιοδοσία.
>
> - Ποιά ήταν η αξία των μαρμάρων σαν έργα τέχνης.
>
> - Τι ποσό θάπρεπε να διατεθεί για την πιθανή αγορά τους.
>
> Αν διαβάσετε την έκθεση, θα δείτε ότι το βάρος πέφτει στο πόσο καλά ήταν
> τα μάρμαρα και τι θάπρεπε να πληρώσουν για την απόκτησή τους. Αλλά
> προκειμένου να υποδειχθεί η αγορά τους έπρεπε να βρεθεί μια κομπίνα. Ότι
> δηλαδή οι διαδικασίες της συναλλαγής ήταν σωστές και ότι τα μάρμαρα
> πάρθηκαν από τον Elgin τον ιδιώτη και όχι κάτω από την επιρροή του ως
> Βρετανού Πρεσβευτή. Διαβάζω από την έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής. "Ο
> Κόμης Aberdeen σε απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο το κύρος και η επιρροή
> μιάς δημόσιας θέσης ήταν κατά τη γνώμη του αναγκαία για να
> πραγματοποιηθεί η μετακίνηση αυτών των μαρμάρων απάντησε ότι δεν νομίζει
> πως ένας ιδιώτης θα μπορούσε να έχει καταφέρει ότι κατάφερε ο Elgin." (O
> Κόμης Aberdeen συλλέκτης ο ίδιος, ήταν στην Ελλάδα την εποχή αυτή και σε
> θέση να γνωρίζει τα πράγματα.)
>
> Διαβάζω από την έκθεση: "Ο Doctor Hunt, καλά πληροφορημένος πάνω σ΄αυτό το
> θέμα, όταν ερωτήθηκε, έδωσε την παρακάτω απάντηση. 'Ενας βρετανός πολίτης,
> μη πρεσβευτής, δεν θα μπορούσε να αποσπάσει ένα τέτοιο φιρμάνι με τόσο
> εκτεταμένες δικαιοδοσίες από την τουρκική κυβέρνηση."
>
> Διαβάζω από την έκθεση: "Οι επιτυχίες του βρετανικού στρατού στην Αίγυπτο
> και η αναμενόμενη απόδοση της επαρχίας αυτής στην Πύλη, είχε σαν
> αποτέλεσμα μιά πολύ θετική μεταστροφή προς το έθνος μας στις συνειδήσεις
> όλου του κόσμου."
>
> Κι ακόμα ακούστε αυτό το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής: "Δεν υπάρχει
> αμφιβολία ότι ο Λόρδος Elgin έβλεπε τον εαυτό του σ΄ένα ρόλο τελείως
> διαφορετικό από εκείνο της επίσημης θέσης του. Αλλά το κατά πόσο η
> κυβέρνηση από την οποία απέσπασε την άδεια τον έβλεπε ή όχι έτσι, είναι
> ερώτημα που μπορεί ν΄απαντηθεί μόνο με εικασίες μη έχοντας συγκεκριμένη
> μαρτυρία". (Αν αυτό δεν είναι διφορούμενος λόγος τότε τι είναι;) πουσία
> συγκεκριμένης μαρτυρίας; Παραθέτω απόσπασμα εγγράφου του Λόρδου Elgin προς
> την Επιτροπή: "Είχα να διαπραγματευθώ με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες
> του κράτους".
>
> Μπορούσε πράγματι η Επιτροπή να πιστεύει ότι ένας απλός πολίτης μπορούσε
> να φτάσει στο να διαπραγματεύεται με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του
> τουρκικού κράτους; Ο Λόρδος Elgin μιλάει στην Επιτροπή για την
> ευγνωμοσύνη που αισθάνθηκε επειδή του παραχωρήθηκε πλοίο της Αυτού
> Μεγαλειότητος για τη μεταφορά των κιβωτίων με τα μάρμαρα. Μπορούσε ένας
> απλός πολίτης να έχει στη δίαθεσή του ένα βασίλειο οπλιταγωγό;
>
> Ερώτηση της Επιτροπής προς τον Αιδεσιμώτατο Hunt: "Φαντάζεστε ότι το
> φιρμάνι έδωσε την άδεια να μετακινηθούν μορφές και τμήματα γλυπτών από
> τους ναούς ή θα πρέπει νάταν θέμα ιδιωτικής διαπραγμάτευσης με τις τοπικές
> αρχές"; Ο Hunt απαντά: "Αυτή ήταν η ερμηνεία που υποχρεώθηκε να δώσει ο
> κυβερνήτης των Αθηνών." Πείσθηκε από ποιόν; Απο έναν ιδιώτη; Απουσία
> συγκεκριμένης μαρτυρίας; Απο έναν ιδιώτη ή από έναν Πρεσβευτή; Λοιπόν ας
> δούμε το ίδιο το φιρμάνι. Η άδεια δόθηκε στον Λόρδο Elgin. Παραθέτω:
> "Χάριν της φιλίας ανάμεσα στην Υψηλη και Αιώνια Οθωμανική Αυλή και εκείνη
> της Αγγλίας".
>
> Κύριε Πρόεδρε, Αξιότιμα Μέλη, Κυρίες και Κύριοι.
>
> Με όλο το σεβασμό νομίζω ότι η απόφαση της Επιτροπής ότι ο Λόρδος Elgin
> έδρασε σαν ιδιώτης είναι είτε πολύ αφελής είτε αμφίβολης πίστης. Ομως αυτό
> έγινε πριν 170 χρόνια.. Αυτή είναι μια διαφορετική Αγγλία. Διαφορετικές
> είναι οι αντιλήψεις για τις έννοιες Αυτοκρατορία και κατάκτηση. Επικρατεί
> διαφορετική ηθική. Θα 'ταν ενδιαφέρον να ξέραμε ποιο θα ήταν το πόρισμα
> μιάς Εξεταστικής Επιτροπής σήμερα αν λαβαίναμε υπόψη τη μαρτυρία εκείνων
> που κλήθηκαν να καταθέσουν ενώπιον της και τις κρίσεις εκείνων που δεν
> κλήθηκαν. Θα έβαζα ένα μικρό στοίχημα, ακόμα και μεγάλο, ότι το πόρισμα θα
> ήταν διαφορετικό.
>
> Εχω πάρει πολύ χρόνο και ξέρω πως η συζήτηση είναι αυτή που θα αγγίξει τις
> συνειδήσεις. Ελπίζω η συζήτηση να προκαλέσει μερικές ερωτήσεις. Θέτω
> μερικές από αυτές.
>
> - Τα μάρμαρα πάρθηκαν κακώς; Και αν κακώς πάρθηκαν, είναι
> σωστό να κρατούνται;
>
> - Ακόμα, αν είναι σωστό το ότι πάρθηκαν, είναι λάθος να
> επιστραφούν;
>
> - Τι βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στο επιχείρημα ότι αν δεν τα
> είχε πάρει ο Elgin, άλλος ΄Αγγλος ή Γάλλος θα τα είχε πάρει;
>
> - Πειράζει που το 95% του ελληνικού λαού μπορεί ποτέ να μη δεί τα
> λαμπρότερα έργα της ελληνικής δημιουργίας; Είναι δυνατόν μια ελεύθερη
> Ελλάδα να είχε επιτρέψει τη μετακίνηση των μαρμάρων;
>
> Η Αγγλία και η Ελλάδα είναι φίλες χώρες. Αγγλικό αίμα έτρεξε στα ελληνικά
> χώματα στη διάρκεια του πολέμου κατά του φασισμού. Και οι Ελληνες έδωσαν
> τη ζωή τους για να προστατεύσουν τους ΄Αγγλους πιλότους. Διαβάστε τον
> Churchill, μιλάει για το πόσο σημαντικός ήταν ο ελληνικός ρόλος στην
> αποφασιστική νίκη στην έρημο κατά του Ρόμελ.
>
> Το περασμένο καλοκαίρι έγινε ένα αφιέρωμα στον Σαίξπηρ στο Αμφιθέατρο που
> βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης. Το Covent Garden έπεξε το Μάκβεθ
> του Βέρντι. Το Εθνικό σας θέατρο ήρθε με τον Κοριολανο. ΄Ηταν αξέχαστες
> βραδυές.΄Οχι μόνο για την υψηλή ποιότητα των παραστάσεων αλλά επίσης για
> την εκπληκτική επικοινωνία ανάμεσα στους βρετανούς καλλιτέχνες και το
> ελληνικό κοινό. Ο Ian McKellen ας με συγχωρέσει αν μιλήσω για τα δάκρυα
> του από συγκίνηση καθώς και για εκείνα των συναδέλφων του καλλιτεχνών
> καθώς το ελληνικό κοινό επευφημούσε. Τα δάκρυα αυτά είχαν να κάνουν με την
> επαφή ανάμεσα στους λαούς, με φιλία, με τον Σαίξπηρ που παρουσιάζονταν
> σ΄αυτό τον ιερό χώρο. Ηταν θαυμάσια, αξέχαστα. Στο όνομα αυτής της φιλίας
> σας λέμε, έγινε μια αδικία που μπορεί τώρα ν΄αποκατασταθεί.
>
> Πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν για μας τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Είναι
> η υπερηφάνεια μας, είναι οι θυσίες μας. Είναι το ευγενέστερο σύμβολο
> τελειότητας. Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία. Είναι οι
> φιλοδοξίες μας και το ίδιο τ΄όνομα μας. Είναι η ουσία της ελληνικότητας.
>
> Είμαστε έτοιμοι να πούμε ότι θεωρούμε όλη την πράξη του Elgin σαν άσχετη
> προς το παρόν. Λέμε στην Βρετανική Κυβέρνηση: Κρατήσατε αυτά τα γλυπτά για
> δύο σχεδόν αιώνες.Τα φροντίσατε όσο καλύτερα μπορούσατε, γεγονός για το
> οποίο και σας ευχαριστούμε. Ομως τώρα στο όνομα της δικαιοσύνης και της
> ηθικής παρακαλώ δώστε τα πίσω. Ειλικρινά πιστεύω ότι μια τέτοια χειρονομία
> εκ μέρους Μεγάλης Βρετανιάς θα τιμούσε πάντα τ΄ όνομά της.
>
> Ευχαριστώ. Μελίνα Μερκούρη
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
