[orasi] Re: ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑΚΑΙΑΤΟΜΑ ΜΕΑΝΑΠΗΡΙΑ
- From: "Ilias Argiropulos" <omiros57@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Tue, 5 Feb 2008 00:27:23 +0200
οι ανισόπεδες διαβάσεις δεν έχουν ανάγκη από σήμανση.
οι ισόπεδες είναι αυτές που δυσκολεύουν!
Ηλίας
----- Original Message -----
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, February 04, 2008 7:45 PM
Subject: [orasi] ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
> Με το παρών άρθρο θα ήθελα να θίξω ένα καθημερινό πρόβλημα που
> αντιμετωπίζουμε σαν άτομα με αναπηρία και δεν είναι άλλο από αυτό της
> προσβασιμότητας
> στις καθημερινές μας μετακινήσεις. Θα ήθελα επίσης, να τονίσω την
> παρέμβαση της πολιτείας όσον αφορά την εργονομική διευθέτηση και τον
> σχεδιασμό στις δημόσιες
> υπηρεσίες, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και σε όλους τους
> κοινόχρηστους χώρους, όπως πάρκα, πλατείες, χώρους αναψυχής, πολιτιστικούς
> χώρους, πεζοδρόμια
> κ.λ.π., έτσι ώστε να είναι προσβάσιμη και προσπελάσιμη για όλους τους
> πολίτες. Ακόμη θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να δούμε ποια είναι και η
> δική μας
> θέση απέναντι σε όλα αυτά, δηλαδή πόσο έχουμε δεχτεί, πόσο έχουμε
> σεβαστεί, αλλά και σε ποιο βαθμό έχουμε υποστηρίξει τις παρεμβάσεις αυτές
> που στοχεύουν
> στην καλύτερη διευκόλυνση όλων μας.
> Στα τέλη της δεκαετίας του '70 κι αρχές του '80, χώρες του εξωτερικού
> άρχισαν να εφαρμόζουν πολιτικές, έτσι ώστε να διευκολύνουν τα άτομα με
> αναπηρία
> στις καθημερινές τους μετακινήσεις. Έτσι, ομάδες μηχανικών κι αρχιτεκτόνων
> έκαναν μελέτες και συνεργάστηκαν με τους φορείς εκπροσώπησης κι
> αυτοοργάνωσης
> των αναπήρων, έφτιαξαν ράμπες προσπέλασης που διευκόλυναν την πρόσβαση των
> ατόμων με κινητική αναπηρία στα πεζοδρόμια και τοποθέτησαν ηχητικά σήματα
> στους
> φωτεινούς σηματοδότες των ανισόπεδων διαβάσεων και διευκόλυναν τη διέλευση
> των ατόμων με προβλήματα όρασης. Παράλληλα, συνεργάστηκαν με τα Μέσα
> Μαζικής
> Ενημέρωσης, έτσι ώστε να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν το κοινό για
> τις νέες αλλαγές. Στη συνέχεια και με τη συναίνεση όλων, αλλά ιδιαίτερα με
> την
> παρότρυνση του αναπηρικού κινήματος οι μελέτες αυτές εφαρμόστηκαν σε
> εσωτερικούς χώρους, δημόσιες υπηρεσίες κ.λ.π. Αλλά η σημαντικότερη
> καινοτομία ήταν
> ότι ξεκίνησαν διάφορες μελέτες κι εφαρμόστηκαν κάποια προγράμματα πιλοτικά
> στην αρχή, έτσι ώστε να γίνουν προσβάσιμα και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
> Και
> φτάσαμε στο 1994, όπου με την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις
> υποδείξεις του Ευρωπαϊκού Forum Αναπήρων (EUROPEAN DISABILITY FORUM)
> E.D.F. εκδόθηκε
> ο πρώτος οδηγός για ένα ευπρόσιτο κοινωνικό κτίριο (EUROPEAN MANUAL FOR AN
> ACCESSIBLE BUILT ENVIRONMENT), αλλά και ο οδηγός για μια ανθρώπινη πόλη
> (FOR
> A HUMANIZED CITY). Έμεινε λοιπόν σε κάθε χώρα να εντάξει τις οδηγίες αυτές
> στο εσωτερικό της δίκαιο και να εφαρμόσει πολιτικές, ώστε να γίνουν
> προσβάσιμες,
> στους πολίτες της, στους επισκέπτες της και που θα στοχεύουν φυσικά στη
> βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών της.
>
> Στην Ελλάδα βλέπουμε για πρώτη φορά να τοποθετούνται ηχητικά σήματα
> στους φωτεινούς σηματοδότες το 1994 σε τρία κομβικά σημεία της
> Θεσσαλονίκης και
> σε δέκα κομβικά σημεία των Αθηνών. Παράλληλα δόθηκαν κονδύλια από το
> Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και κατασκευάστηκαν
> ράμπες προσπέλασης
> στα πεζοδρόμια. Το 1996 άρχισαν να γίνονται μελέτες και το 1997 δόθηκαν σε
> δημόσια χρήση τα πρώτα λεωφορεία, όπου και είχαν ράμπες προσπέλασης που
> βοηθούσαν
> να εισέλθουν σε αυτά παραπληγικοί που για τη μετακίνησή τους χρησιμοποιούν
> τα αναπηρικά αμαξίδια. Την επόμενη χρονιά έγιναν μελέτες και τοποθετήθηκαν
> στην
> αρχή πιλοτικά συστήματα ηχητικής αναγγελίας των στάσεων σε συρμούς
> Η.Σ.Α.Π., αλλά και ο πρώτος οδηγός όδευσης τυφλών στο σταθμό του Η.Σ.Α.Π.
> στην Καλλιθέα.
> Από το 2000 και μετά και με αφορμή τη διοργάνωση των Ολυμπιακών και
> Παραολυμπιακών Αγώνων άρχισαν να εφαρμόζονται πλήρως οι ευρωπαϊκές
> οδηγίες, όπου έλεγαν:
> Η κτιριακή υποδομή των δημόσιων υπηρεσιών πρέπει να είναι με ράμπες
> προσπέλασης για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες, οδηγούς όδευσης τυφλών
> για τα άτομα
> με προβλήματα όρασης, ευδιάκριτες φωτεινές επιγραφές για τα άτομα με
> μειωμένη όραση, ευρύχωρους ανελκυστήρες όπου θα διαθέτουν σύστημα
> ηχητικής αναγγελίας
> των ορόφων και γραπτές ενδείξεις στη γραφή BRAILL.
> Στους περιβάλλοντες χώρους (πεζοδρόμια, πλατείες κ.λ.π.) ράμπες
> προσπέλασης, οδηγούς όδευσης τυφλών, ηχητικά σήματα στους φωτεινούς
> σηματοδότες των ανισόπεδων
> διαβάσεων, ράμπες ή ανελκυστήρες στις υπόγειες διαβάσεις, ειδικά
> διαμορφωμένους τηλεφωνικούς θαλάμους και κάδους απορριμμάτων σε χαμηλό
> ύψος για να διευκολύνουν
> άτομα με μικρές σωματικές αναλογίες ή παραπληγικούς, ευδιάκριτες επιγραφές
> και τόξα όπου θα εξυπηρετούν άτομα με προβλήματα ακοής καθώς κι ειδικές
> θέσεις
> στάθμευσης για τα άτομα με κινητική αναπηρία που χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά
> τους αυτοκίνητα (ΙΧ)
> Στους σταθμούς των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς ράμπες κι ανελκυστήρες,
> ευδιάκριτες και φωτεινές επιγραφές, οδηγούς όδευσης τυφλών.
> Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς σύστημα προσπέλασης, ηχητική αναγγελία των
> στάσεων, χαμηλές λαβές για τα άτομα με μικρές σωματικές αναλογίες, καθώς
> και ειδικά
> διαμορφωμένες θέσεις για τα αναπηρικά αμαξίδια.
>
> Ας δούμε λοιπόν, κατά πόσο όλες αυτές οι παρεμβάσεις της πολιτείας έχουν
> λύσει το πρόβλημα. Βάσει μελετών που έγιναν στη χώρα μας διαπιστώθηκε ότι
> ένα
> αρκετά μεγάλο ποσοστό συνανθρώπων μας αντιμετωπίζει πρόβλημα στις
> καθημερινές του μετακινήσεις. Κι αυτοί είναι τυφλοί, άτομα με μειωμένη
> όραση, άτομα με
> κινητικές δυσκολίες, άτομα της τρίτης ηλικίας, άτομα με μικρές σωματικές
> αναλογίες, κυοφορούσες γυναίκες, καθώς και μητέρες που για τη μεταφορά των
> βρεφών
> τους χρησιμοποιούν βρεφικά καρότσια. Έτσι, αν αφαιρέσουμε το 10% του
> πληθυσμού που με βάσει στατιστικών ερευνών είναι άτομα με κάποια αναπηρία,
> έχουμε
> αναλογιστεί πόσοι ακόμη συνάνθρωποι μας αντιμετωπίζουν πρόβλημα
> μετακίνησης και δυσκολίες στην πρόσβαση τους; Έχουμε σκεφτεί τρόπους έτσι
> ώστε να συμβάλουμε
> όλοι μας στο να λυθεί το πρόβλημα αυτό; Έχουμε αναρωτηθεί έστω και μία
> φορά εμείς οι ίδιοι αν ηθελημένα ή αθέλητα έχουμε δυσκολέψει την πρόσβαση
> σε κάποιον
> συνάνθρωπό μας και αν έχει μπει βαθιά μέσα στη συνείδησή μας ότι δεν θα
> ξαναγίνει;
>
> Δυστυχώς εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν μπαίνουμε και πολύ εύκολα στη λογική να
> σκεφτούμε ότι ίσως με κάποια ενέργεια μας, εμποδίσουμε κάποιο συνάνθρωπό
> μας
> και ό,τι ίσως να βάζουμε σε κίνδυνο τη ζωή κάποιων συνανθρώπων μας. Και
> σαν απόδειξη των όσων σας ανέφερα σας προκαλώ να ρίξετε μια ματιά έξω
> στους δρόμους
> και στα πεζοδρόμια που δυστυχώς μόνο για πεζούς δεν είναι. Θεωρητικά, για
> παράδειγμα όταν ένας τυφλός έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα κινητικότητας
> προσανατολισμού
> και δεξιοτήτων καθημερινής διαβίωσης μπορεί να ανοίξει το λευκό μπαστούνι
> του να βγει έξω από το σπίτι του και να κινηθεί προς όποια κατεύθυνση
> θελήσει
> εκείνος. Πρακτικά αυτό όμως δεν είναι και πολύ εύκολο, γιατί βγαίνοντας
> ένας τυφλός έξω από το σπίτι του καλείται να αντιμετωπίσει και να
> ξεπεράσει αρκετά
> εμπόδια στα πεζοδρόμια-που δυστυχώς μόνο για πεζούς δεν είναι-ανοιχτά
> φρεάτια, κατεστραμμένα σκαλιά, λακκούβες και χαντάκια, μπάζα στις υπόγειες
> διαβάσεις,
> έλλειψη ηχητικών σημάτων στις ανισόπεδες διαβάσεις, πάγκους και
> τραπεζο-καθίσματα από παρακείμενα καταστήματα, επάνω στους οδηγούς όδευσης
> τυφλών καθώς
> και μια πλειάδα αυτοκινήτων τα οποία είναι σταθμευμένα σε χώρους που ούτε
> κατά διάνοια θα έπρεπε να ήταν-και δεν θα αναφερθώ στα άτομα με κινητική
> αναπηρία,
> γιατί εκεί τα πράγματα είναι δυσκολότερα.
>
> Μπορεί κανείς να μιλά ώρες ατέλειωτες και να γράφει τεράστια βιβλία
> σχετικά με το τι θα έπρεπε να γίνει και το τι έχει γίνει για να λυθούν όλα
> τα
> σημαντικά προβλήματα που σας ανέφερα. Έχει γίνει ενημέρωση του κόσμου και
> αν έχει γίνει μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλοι έχουν ενημερωθεί σωστά;
> Μήπως
> είναι θέμα παιδείας, δηλαδή δεν έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε και λίγο τον
> συνάνθρωπό μας; Κατά την προσωπική μου άποψη αυτό είναι θέμα παιδείας.
>
> Γιατί όλοι μας έχουμε μάθει να ενεργούμε κατά το πώς μας βολεύει χωρίς να
> μπαίνουμε στην λογική να σκεφτούμε ότι ίσως με κάποια ενέργεια μας
> δυσκολέψουμε
> κάποιους άλλους, ακόμη ενεργώντας καταυτόν τον τρόπο εκθέσουμε σε κίνδυνο
> την ζωή κάποιων συνάνθρωπων μας.
>
> Υπάρχουν πολλές φορές που δυστυχώς μας κάνουν να νιώθουμε ότι ζούμε
> μέσα σε μια αφιλόξενη πόλη.
>
> Πρέπει λοιπόν να συνεργαστούμε όλοι μαζί.
>
> Οι φορείς των ανάπηρων, οι πολιτικοί φορείς, τα Μ. Μ. Ε., έτσι ώστε
> να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό να κάνουμε την πόλη μας
> ανθρώπινη
> και προσβάσιμη για όλους.
>
> Παναγιώτης Μαρκοστάμος
>
> Φοιτητής Επι Πτυχίου Στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης Και Δημόσιας Διοίκησης
> Του Πανεπιστημίου Αθηνών
>
> Γραμματέας Νεολαίας Του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών
>
> Αναπληρωτής Οργανωτικός Γραμματέας Της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών
>
> Μέλος Της Επιτροπής Νεολαίας Της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τυφλών.
>
> Αθήνα 11/ 3/2007
>
> http://www.maty.gr
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
