[orasi] Re: Καταρρίπτονταςτουςαρνητικούςμύθους.

  • From: "skordilis-spyros" <spyrisko@xxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Mon, 4 Feb 2008 13:25:39 +0200

μπλά μπλά μπλάμπλά σπύρος
----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, February 04, 2008 1:10 PM
Subject: [orasi] Καταρρίπτονταςτους αρνητικούςμύθους.


> Τέταρτη ενότητα από τα πρακτικά της ημερίδας άτομα με αναπηρία και μμε.
> 20 ιουνίου 2006.
>
> ομιλία Ηλία Μαργιόλα προέδρου του πανελληνίου συνδέσμου τυφλών
>
>
>
> Η. Μαργιόλας
>
> Καλησπέρα σας. Κύριε Υπουργέ, κα Γενική Γραμματέα του Υπουργείου κα 
> Παπαδά, πραγματικά τώρα στο τέλος της μέρας αισθάνομαι τυχερός που 
> συμμετέχω σε αυτή
> την ευχάριστη έκπληξη, γιατί για εμένα είναι έκπληξη ένα Υπουργείο να 
> αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία που είναι πρωτοφανής και έγινε πιστεύω με 
> πλήρη κατανόηση
> αυτού του κοινωνικού θέματος, που ελπίζω ότι δεν θα σταματήσει εδώ. 
> Άλλωστε η επαφή που είχα μέχρι τώρα με παράγοντες του Υπουργείου για 
> σχετικά θέματα,
> δείχνει ότι υπάρχει πρόγραμμα με συνέχεια.
>
> Να ξεκινήσω λοιπόν από την ελπίδα ότι «...και οι έσχατοι έσονται 
> πρώτοι...» κλπ.. Οπωσδήποτε δεν θα παραπονεθώ καθόλου γιατί ακούγοντας 
> σήμερα πάρα πολύ
> καλούς ομιλητές και εισηγητές, σχεδόν εξάντλησαν όλα μου τα επιχειρήματα 
> που, αν τα διάβαζα, θα ήταν πολύ κουραστική επανάληψη. Ωστόσο προσπαθώ 
> απεγνωσμένα
> σχεδόν να περισώσω κάτι και να πω κάτι ελαφρώς διαφορετικό έστω, που να 
> έχει κάποιο ενδιαφέρον και συνεισφορά στη συζήτηση.
>
> Επιτρέψτε μου να πω και δεν το αναφέρω πρώτη φορά αυτό, παρότι με 
> απογοητεύει κάπως, ότι προσερχόμαστε εδώ για να υπερασπίσουμε άλλη μια 
> φορά κάποια αυτονόητα.
>
> Εύχομαι μια μέρα να βρεθούμε σε μια κοινωνία ή σε μια μεγάλη συζήτηση, 
> όπου όλοι οι άνθρωποι θα αντιλαμβάνονται ουσιαστικά και η κοινωνία να το 
> έχει κάνει
> πράξη. Εν πάση περιπτώσει, όμως, σήμερα είμαστε σε μια συζήτηση πολύ 
> ενδιαφέρουσα πραγματικά, γιατί έβαλε πολύπλευρα το θέμα και θα έλεγα κι 
> εγώ κάνοντας
> ένα σχήμα ότι μιας και ο τίτλος αυτής της τελευταίας ενότητας είναι 
> «Καταρρίπτοντας τους μύθους», να δούμε κάποιους μύθους, τους οποίους είτε 
> συντηρούμε,
> συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως ο μύθος παραδείγματος χάρη της αναπηρίας, που 
> συχνά συγχέεται με την κατάσταση της ασθένειας.
>
> Ειπώθηκαν σήμερα ενδιαφέρουσες απόψεις πάνω σ&apos;αυτό. Προσωπικά πιστεύω 
> ότι ασφαλώς αναπηρία και ασθένεια δε συμπίπτουν τις περισσότερες φορές. 
> Άλλωστε
> η κάθε αναπηρία και τα άτομα με αναπηρία χαρακτηρίζονται από 
> ιδιαιτερότητες και διατηρούν ατομικά και προσωπικά στοιχεία. Η αναπηρία 
> είναι το σύνολο μιας
> κατάστασης, όπου επιβάλλονται κάποια εμπόδια ή απαγορεύσεις -είτε 
> αντικειμενικά απ&apos; την αναπηρία, είτε τεχνητά απ&apos; το περιβάλλον- 
> όπως και νομικές
> και κοινωνικές απαγορεύσεις.
>
> Μέσα απ&apos; αυτή την κατάσταση όμως τα πρόσωπα δεν είναι τα ίδια, δεν 
> αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους ίδια. Όταν κάποιοι άνθρωποι ευνοούνται 
> και απ&apos;
> το περιβάλλον και γενικά τις καταστάσεις και θέσουν την αναπηρία στο 
> περιθώριο της προσωπικότητάς τους, τότε μπορούν να αναπτύξουν ανεξάρτητη, 
> γόνιμη προσωπικότητα
> και να ξεπεράσουν αυτές τις αδυναμίες που θέτει το περιβάλλον ή η αναπηρία 
> τους.
>
> Βέβαια έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον προσδιορισμό της αναπηρίας, τυφλός, 
> κουτσός κ.α. Φοβάμαι μερικές φορές ότι το παίρνουμε και ως δεύτερο όνομα ή 
> τρίτο.
> Στα δύο ονόματα που μας έδωσε η πολιτεία, μας δίνουν καμιά φορά και ένα 
> τρίτο.
>
> Και έχω και πικρή τελευταίων ημερών εμπειρία, καλεσμένος σε μία πρωινή 
> τηλεοπτική εκπομπή, στο διάλειμμα με αναζητούσαν ως ο τυφλός, μετά ως ο 
> κύριος τυφλός.
>
> Θύμωσα πάρα πολύ και ακόμα είμαι θυμωμένος, γιατί δεν περίμενα μια τέτοια 
> αντιμετώπιση απ&apos; αυτούς τους δημοσιογράφους.
>
> Και να σας πω, τελικώς, εγώ δε θα απαλλάξω τους δημοσιογράφους και δε θα 
> τους απαλλάξω, γιατί εκτιμώ ότι αυτό που κάνουν, αυτό το λειτούργημα που 
> κάνουν,
> είναι κάτι πέραν της υποχρέωσης ενός μέσου πολίτη να μπορεί να φιλτράρει 
> κοινωνικά φαινόμενα τέτοια και να τα φέρνει στην επιφάνεια με ένα τέτοιο 
> τρόπο,
> ώστε να συμβάλει και αυτός σε αυτό που λέμε γενικό πολιτισμό.
>
> Ένας άλλος μύθος είναι αυτός του ήρωα ή του υπερανθρώπου που θίξαμε πολλές 
> φορές. Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι αυτό; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη 
> διαπαιδαγώγηση
> και στη ψυχολογία, στη ψυχοσύνθεση ενός αναπήρου, αλλά και στο 
> οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον;
>
> Έχω παρατηρήσει ότι σε άτομα που επίκτητα και σε κάποια ηλικία, 
> περιέρχονται στην κατάσταση αναπηρίας, που είναι βέβαια μια πολύ δύσκολη 
> κατάσταση, στην
> προσπάθεια του περιβάλλοντος να τους συμπαρασταθούν και στη δική τους 
> θέληση να προσαρμοστούν, πολλές φορές δέχονται με ευχαρίστηση το 
> υπερβολικό χαΐδεμα
> και τον εύκολο έπαινο, ότι δήθεν καταφέρνουν τα ακατόρθωτα.
>
> Σας διαβεβαιώ πώς ό,τι είναι ακατόρθωτο δεν το καταφέρνει κανένας. 
> Καταφέρνουμε μόνο ό,τι είναι μέσα στις δυνατότητές μας και στις δυνάμεις 
> μας. Και αυτά
> που καταφέρνουμε στον αθλητισμό που πολλές φορές πράγματι είναι 
> αξιοπρόσεκτα ή και αξιοθαύμαστα, τόσο όμως όσο είναι και για άλλους 
> ανθρώπους. Και αυτά
> είναι μέσα στις δυνατότητες ενός αναπήρου. Αν δεν ήταν, δεν θα γινόταν.
>
> Απλώς κάποιοι άνθρωποι έχουν όπως σε όλες τις περιπτώσεις, περισσότερες 
> δυνατότητες ή αναπτύσσουν ικανότητες και δεξιότητες, δουλεύοντας 
> περισσότερο πάνω
> σε αυτό. Ο υπερβολικός θαυμασμός δεν βοηθάει στη σωστή αυτοεκτίμησή μας. 
> Διακρίνω πολλές φορές γύρω μου αυτόν τον «μειωτικό θαυμασμό», επειδή 
> πολλές φορές
> δεν πηγάζει από αντικειμενική στάση, αλλά πηγάζει ίσως απ&apos; την 
> αδιαφορία.
>
> Όταν κάποιος δεν ενδιαφέρεται να ψάξει στο βάθος, να βοηθήσει στην 
> πραγματικότητα, να δώσει ουσιαστική στήριξη σε κάτι, καταφεύγει αμέσως σε 
> ένα υπερβολικό
> θαυμασμό, όπου βασικά τον απαλλάσσει από κάποιες άλλες ευθύνες, από το να 
> κάνει κάτι πιο δημιουργικό και πιο σωστό.
>
> Όταν καμιά φορά υπάρχει υπερβολική εκτίμηση, πρώτον, προδίδει την 
> αδιαφορία ή και οτιδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα και σίγουρα δεν βοηθάει 
> έναν ανάπηρο,
> στην κοινωνική του ένταξη.
>
> Η αναπηρία έτσι κι αλλιώς είναι ένα πρόβλημα που είναι προσωπικό, με την 
> έννοια που το είπα πριν, ότι κάποιος δηλαδή βιώνει μία κατάσταση και ο 
> καθένας
> πετυχαίνει διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με τις δυνάμεις που έχει, το 
> περιβάλλον του κλπ. κλπ.
>
> Είναι επίσης κοινωνικό πρόβλημα, αλλά και βαθιά πολιτικό, διότι τη θέση 
> του αναπήρου δεν την προσδιόρισαν οι δυνατότητές του, τα επιτεύγματά του 
> κλπ, ούτε
> και η δική του θέληση, αλλά πολιτικές συγκεκριμένες της οργανωμένης 
> κοινωνίας, που αποφάσισε κάποτε ότι κάποια μέλη της για λόγους μη 
> αρτιμέλειας και παραγωγικότητας,
> δεν μπορούν να προσφέρουν στην οικονομία, στο κοινωνικό σύνολο, στον 
> πόλεμο κλπ, θα τεθούν στην άκρη. Λίγο-λίγο αυτό έγινε πλέον μία κατάσταση 
> που την
> αποδέχθηκαν μοιρολατρικά και οι ίδιοι οι ανάπηροι και αυτό ήταν το 
> χειρότερο κακό.
>
> Νομίζω δημιουργήθηκε μια κουλτούρα κοινωνική στη συνέχεια την οποία 
> δυστυχώς πολλές φορές την αποδέχτηκαν μοιρολατρικά οι ίδιοι οι ανάπηροι. 
> Φτάσαμε μετά
> το μεσαίωνα να αποδεχθούμε τα πλοία των τρελών, ενώ μετά και με την 
> πρόφαση της ειδικής εκπαίδευσης σήκωσαν τείχη απομόνωσης στα άτομα με 
> αναπηρίες.
>
> Η κοινωνίες σήμερα οφείλουν να είναι ανοιχτές. Οφείλουν να απαιτήσουν τα 
> παιδιά τους που έβαλαν κάποτε στην άκρη με οποιαδήποτε δικαιολογία, να τα 
> επαναφέρουν
> στους κόλπους τους. Τότε θα είναι ανοιχτές, τότε θα είναι κοινωνίες 
> δικαιοσύνης. Δεν είμαι κανένας ανάπηρος φονταμενταλιστής που ξεκινάω καμιά 
> επανάσταση,
> αλλά ξέρετε είμαι σίγουρος ότι οι ανάπηροι, ιδίως τα τελευταία χρόνια, 
> έχουν πετύχει να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό κίνημα μετά το τέλος των 
> μεγάλων ιδεολογιών.
>
> Πιστεύω ότι είναι ίσως και η τελευταία κοινωνική ομάδα που μπορεί να πει 
> ότι ακόμα διατηρεί μία επαναστατική στάση στην προσπάθειά της να ενταχθεί 
> σε αυτή
> την κοινωνία, να ζητήσει δηλαδή τα αυτονόητα, την ισοτιμία, τις ίσες 
> ευκαιρίες.
>
> Επειδή έτσι κι αλλιώς πρέπει να καλυφθεί το «handicap» απ&apos;την 
> υπόλοιπη κοινωνία και στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους συμπαρασύρουν 
> και δημιουργούν
> μία νέα συνείδηση, ένα νέο αίτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής 
> ισορροπίας.
>
> Θα σας πω ένα παράδειγμα που το ξέρω πάρα πολύ καλά επίσης. Πριν από 20-25 
> χρόνια, όταν εμείς οι ανάπηροι παλεύαμε τότε για τα στοιχειώδη δικαιώματα 
> στη
> χώρα μας, ακόμα και κόμματα πολιτικά, που παραδοσιακά λέμε ότι βρίσκονται 
> εκεί που είναι οι προτάσεις οι προοδευτικές, το μόνο που είχαν να πουν, το 
> μόνο
> που είχαν να απαντήσουν στα αιτήματά μας και στο αίτημα να μας στηρίξουν, 
> ήταν ότι η κυβέρνηση που έχει τα μέσα μπορεί μόνο να σε βοηθήσει, κανένας 
> άλλος.
> Στραφείτε σε αυτούς.
>
> Κανένας δεν μπορούσε να αρθρώσει μία ολοκληρωμένη φράση, για τους 
> αναπήρους, μια πολιτική πρόταση. Απ&apos; το 1980 και μετά σιγά-σιγά 
> άρχισαν να υλοποιούνται
> προγράμματα για τους ανάπηρους, να αλλάζει η ελληνική κοινωνία με την 
> επίδραση ίσως της Ευρώπης.
>
> Χαίρομαι εδώ και αρκετά χρόνια να ακούω τους αρμόδιους υπουργούς, 
> παράγοντες των Υπουργείων, ειδικούς κλπ, τους ίδιους τους Πρωθυπουργούς 
> αυτής της χώρας,
> να βγαίνουν σε ημερίδες σαν τη σημερινή, όπως σήμερα ο κ. Ρουσόπουλος και 
> δεν το λέω για να τον κολακεύσω βέβαια, και η κα Παπαδά, όπου με το στίγμα 
> που
> έδωσαν στην ολιγόλεπτη πρώτη τους εισήγηση, ουσιαστικά έκλεισαν το τυπικό, 
> το θεωρητικό θέμα της ημερίδας.
>
> Μιλάνε σήμερα για μας πιο καλά και από εμάς. Αυτό είναι μια καινούργια 
> κατάκτηση στον κοινωνικό και πολιτικό πολιτισμό μας. Και βασικός μοχλός 
> αυτής της
> προόδου, επιτρέψτε μου να το υποστηρίξω φανατικά και με άλλα επιχειρήματα, 
> ήταν σταθερά και πρωτοποριακά το αναπηρικό κίνημα.
>
> Έτσι πιστεύω ότι δικαιολογημένα οι ανάπηροι σε όλο τον κόσμο αυτή τη 
> στιγμή είναι στην πρώτη θέση με το συνεχιζόμενο αίτημα μιας ανοιχτής 
> δίκαιης κοινωνίας.
> Και αυτό είναι μια προσφορά που αντιμετωπίζουμε μέσα στην ανθρώπινη 
> ποικιλομορφία.
>
> Και λέω ότι η αναπηρία μπορεί να φαίνεται ένα αξεπέραστο εμπόδιο, αλλά η 
> θέση του ανάπηρου εξαρτάται από την αντιμετώπιση της πολιτείας και της 
> κοινωνίας.
> Όσο για τη θέση των δημοσιογράφων κ. Καμπουράκη λέω, επειδή οι 
> δημοσιογράφοι που έχουν πράγματι καταστήσει την τέταρτη εξουσία, ίσως και 
> πρώτη, έχουν μια
> ευθύνη περισσότερη.
>
> Είχα μια πρόταση απ&apos; το πρωί, μου την μισοέκλεψε ο Υπουργός και πολύ 
> το χάρηκα ωστόσο, γιατί καλύτερα που το σκέφτηκε εκείνος, ότι στην 
> εκπαίδευση
> των δημοσιογράφων πρέπει να εισαχθούν κάποια πράγματα εξειδικευμένα. Εγώ 
> θα πρότεινα π.χ. χωρίς να είναι και νόμος, αλλά μέσα στις σχολές που 
> υπάρχουν,
> να έρχονται σε άμεση επαφή με τους φορείς των αναπήρων, να τους καλούν να 
> πηγαίνουν για να γνωρίσουν τους ίδιους, την αναπηρία, τα πραγματικά 
> προβλήματα
> και τον τρόπο που πρέπει να αναφέρονται σε αυτά.
>
> Υπάρχει μεγάλη αμηχανία όντως, το έχετε και εσείς διακρίνει. Υπάρχει εδώ 
> μια εξειδίκευση σε αυτό το χώρο, τον οποίο δεν μπορεί να τον ξέρει ο 
> καθένας. Έχω
> πάρα πολλές τραυματικές θα τις έλεγα εμπειρίες, με δημοσιογράφους. Πριν 
> από λίγα χρόνια όταν μου λέγανε ότι θα 'ρθει δημοσιογράφος να γράψει ένα 
> άρθρο,
> εκτός απ&apos; τα αθλητικά που πρωτοπορήσανε, με έπιανε τρόμος και τους 
> παρακαλούσα να συζητήσουμε και ιδίως, αν μπορούσαν, να με ενημερώσουν για 
> τον τίτλο
> του άρθρου τους.
>
> Ασφαλώς είναι τα πράγματα καλύτερα σήμερα και πιστεύω αύριο θα είναι ακόμα 
> καλύτερα. Αλλά επειδή δεν είναι αστείο και εύκολο πράγμα η προβολή των 
> προβλημάτων
> και η παρουσίαση του πορτρέτου της αναπηρίας και του ανάπηρου μέσα 
> απ&apos; τα ΜΜΕ, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία. Δεν θα πω τώρα 
> λεπτομέρειες και
> προτάσεις κ. Καμπουράκη, αφού δεν υπάρχει χρόνος, δεν θα πω ούτε για την 
> ψηφιακή τηλεόραση που ήταν μια πρόκληση, κάναμε ότι μπορούσαμε γι&apos; 
> αυτό,
> νομίζω κάτι προσφέραμε, για τη μεταγλώττιση και άλλα προβλήματα στη σχέση 
> ΜΜΕ και Αναπηρίας.
>
> Αλλά απ&apos; αυτά που άκουσα σήμερα πιστεύω ότι έχουν γνώση οι φύλακες 
> και η πραγματικότητα μπορεί να μας υπόσχεται καλύτερες μέρες για αύριο. 
> Δεν είμαι
> από εκείνους που πιστεύουν ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν, αλλά ήθελα στο 
> τέλος, στο σύνολό τους η κοινωνία μας και ο πολιτισμός μας, να φτάσουν σε 
> μια κάθαρση
> μέσα από μία πραγματική, από μια ειλικρινή αυτοκριτική. Ευχαριστώ.
>
> Επιστροφή στην αρχή της σελίδας
>
> Συντονιστής
>
> Να είστε καλά, σας ευχαριστούμε πολύ κ. Μαργιόλα.
> http://www.ameamedia.gr/fourth-part
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: