[openyourmind] με ταγάρι και τσόκαρο
- From: ευγενία σταμάτη <jennyjostamati@xxxxxxxxx>
- To: <openyourmind@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Sat, 9 Jul 2011 13:47:54 +0300
της Έλενας Παπαδημητρίου
Με μνημειώδη αυτοσυγκράτηση χρόνια τώρα αποφεύγω να κανιβαλίσω, δημοσίως
τουλάχιστον, το έργο που παίζεται κάθε καλοκαίρι στην Επίδαυρο. Φυσικά και δεν
είναι δουλειά μου να κρίνω ποιοι θα πρέπει να τρώνε πόρτα στις παραστάσεις του
φεστιβάλ και ποιοι όχι. Ούτε αν χαμπαριάζουν τι βλέπουν με απασχολεί. Ούτε
τα κίνητρά τους με αφορούν. Με αφορά και με ενοχλεί όμως το πώς κινούνται μέσα
σε αυτόν τον αληθινά ιερό χώρο. Νιώθω ότι δεν τον σέβονται. Και κατ' επέκταση
δεν σέβονται τίποτα και κανέναν. Από πότε μια παράσταση στην Επίδαυρο έγινε
κοσμικό γεγονός; Από πότε για να ταιριάζεις στο κλίμα πρέπει να είσαι ταγάρι;
Γιατί μην μου πείτε πως τα τελευταία χρόνια δεν σας αποσπούν την προσοχή και
μάλιστα με το στανιό αυτές οι δύο κατηγορίες θεατών στα διαζώματα. Μην μου
πείτε πως δεν είναι ανυπόφορη η φασαρία της παρουσίας τους.
Οι μεν κουλτουριάρηδες κοιτάζουν υποτιμητικά τους κοσμικούς οι οποίοι
ανταποδίδουν με βλέμματα σιχασιάς. «Δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα».
Ησυχία
ρε. Και διακριτικότητα. Δεν πας στην Επίδαυρο ούτε για να το παίζεις μετά
ξερόλας στις παρέες σου, ούτε για να δείξεις τα καινούργια σου, Marc Jacobs,
ψηλοτάκουνα τσόκαρα. Αλλά ακόμη κι αν αυτά είναι τα κίνητρά σου βγάλε τον
σκασμό, κατάλαβε που βρίσκεσαι και γίνε αόρατος. Συγκεντρώσου, συντονίσου με
την ενέργεια του τόπου, νιώσε τον, μάθε από αυτόν, ανεξάρτητα από το αν σε
αγγίζει ή όχι η παράσταση που παρακολουθείς. Μην σε πιάνει άγχος για το αν μετά
θα κάτσεις στο διπλανό με τους πρωταγωνιστές, τραπέζι στον «Λεωνίδα», στο
Λυγουριό. Γιατί πάω και στοίχημα πως αυτή η ανησυχία βασανίζει και τα δύο
στρατόπεδα.
Η αφορμή για να ανακαλέσω αυτές τις εικόνες, μου δόθηκε όταν έμαθα για τον
πανικό που έγινε την Παρασκευή, την πρώτη μέρα προπώλησης των εισιτηρίων για
την παράσταση «Ριχάρδος ο Γ'» με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Σπέισι σε σκηνοθεσία
του Σαμ Μέντες. Πρόκειται για ακόμη μια επιτυχία, ακόμη μια απόδειξη της
επίμονης
και συστηματικής δουλειάς του διευθυντή του φεστιβάλ, Γιώργου Λούκου να φέρνει
επιλεκτικά σπουδαίες ξένες παραγωγές. Η εκτόξευση της ζήτησης ξεφτίλισε
το σύστημα κρατήσεων. Το Φεστιβάλ
ανακοίνωσε
και τρίτη παράσταση. Εν ολίγοις, το ελληνικό κοινό σε έκσταση. Σε δύσκολους
καιρούς η ανάγκη των ανθρώπων να βάλουν ασπίδα τις τέχνες μπροστά στο μαρασμό
τους είναι πάντα μεγεθυμένη. Λυπάμαι ωστόσο πολύ που δεν κατάφερα να αντισταθώ
στις εξής σκέψεις: πόσοι από αυτούς που αγόρασαν εισιτήρια δεν το κοινοποίησαν
κατευθείαν στο facebook ή δεν το έκαναν tweet; Και πόσοι άραγε δεν το
ανακοίνωσαν με και καλά «δεν τρέχει» ύφος χθες βράδυ στα φιλότεχνα στέκια τους;
Έτσι
γούσταραν. Έτσι έκαναν. Δικαίωμά τους. Και δικό μου επίσης να εύχομαι να μείνει
εδώ η «φασαρία» τους για φέτος.
Ησυχία, παιδιά. Σσσσς.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
πηγή
www.protagon.gr
Other related posts:
