[PWC-MEDIA] FW: Persbericht Wageningehn University: Van biomassa-soep naar nieuwe bruikbare grondstoffen

From: "Niessen, Jac" <jac.niessen@xxxxxx>
To: PWC-Media <pwc-media@xxxxxxxxxxxxx>
Date: Thu, 12 Jun 2014 11:55:33 +0000
Persbericht Wageningen University, nr. 057, 12 juni 2014
Van biomassa-soep naar nieuwe bruikbare grondstoffen
Biomassa is geen olie. Toch zal biomassa de grondstoffen die nu uit fossiele 
bronnen komen moeten vervangen om aan de vraag naar plastics, oplosmiddelen, 
verf of lijm op duurzame wijze te voldoen. Een hele opgave omdat biomassa als 
uitgangsmateriaal veel verschillende samenstellingen heeft en per jaar 
verschilt, zegt prof.dr. Harry Bitter bij de aanvaarding van het ambt van 
hoogleraar Biobased Commodity Chemistry aan Wageningen University op 12 juni.
Biomassa als vervanger van aardolie stuit onmiddellijk op een berg 
hindernissen, wil je het voor hetzelfde doel benutten, zegt prof. Bitter in 
zijn inaugurele rede Chemicals from biobased feedstocks – integration on 
multiple length scales. Voor het van grondstof wisselen is alle reden want de 
olie raakt langzaam op en biomassa is CO2 neutraal. Maar biomassa is geen olie: 
het is doorgaans nat, bevat op moleculaire niveau hardnekkig en veel ‘lastige’ 
zuurstof, en de samenstelling is als de soep van de dag: telkens een andere 
smaak, voornamelijk afhankelijk van het hoofdingrediënt of het oogstjaar. En 
als vaste stof bovendien moeilijker te transporteren, vanuit meerdere locaties 
en alleen in een bepaald seizoen. “Uit die turbulente biomassasoep moeten we 
straks onze grondstoffen halen,” vat prof. Harry Bitter de uitdaging van zijn 
leeropdracht samen.
De kunst is om de nuttige moleculaire structuren in de biomassa te behouden of 
eenvoudig om te vormen tot bruikbare bouwstenen om zo de alternatieven die uit 
aardolie worden vervaardigd te vervangen. “Mocht dit klinken alsof we dit 
allemaal al kunnen, dan moet ik u teleurstellen”, aldus prof. Bitter. In zijn 
onderzoek zal hij zich voornamelijk richten op het vergemakkelijken van die 
omzettingen door middel van katalyse – een chemisch versnellingsproces - zodat 
de organische moleculen uit de biomassasoep snel en selectief worden omgezet 
tot bruikbare bouwstenen die op hun beurt zijn te verwerken tot bijvoorbeeld 
voedseladditieven, medicijnen, lijmsoorten, verf, plastics of biodiesel. Na de 
omzetting blijven de gewenste producten tussen de overige biomassaresten 
zitten: “Daarom is het ook de kunst om ze slim te scheiden, bijvoorbeeld met 
membranen of door ze als vaste stof of als gas op te vangen”.
Tiptop
“Wat we hiervoor nodig hebben is wat ik tiptop-chemie en technologie noem”, 
zegt prof. Bitter. Met deze chemie (‘Turning variable input to tailored 
output’) heb je een flexibele invoer waaruit wel een vooraf gedefinieerde 
uitkomst moet komen. Nu al is het mogelijk om bepaalde componenten uit de 
biomassa te vissen en om te zetten tot bruikbare bouwstenen, zoals melkzuur. 
Aaneengeschakelde melkzuurbouwstenen vormen polymelkzuur waaruit inmiddels 
bioafbreekbare plastic bekertjes zijn te fabriceren. “De vraag is of we het 
fermentatief maken van het melkzuur verder kunnen versnellen door gebruik te 
maken van chemische katalysatoren”, zegt Harry Bitter. Ander voorbeeld is een 
nylonachtig materiaal bereid uit biomassa dat inmiddels wordt toegepast in de 
flexibele slangen van de benzinepomp. “Maar uiteindelijk moet honderd procent 
van de biomassa worden benut”, zegt de hoogleraar, “Daarom moet je nauwkeurig 
uitkienen welke moleculen uit de biomassa je voor welk einddoel wil benutten”. 
Over tien tot twintig jaar verwacht hij dat we een eind op streek zullen zijn.
NOOT VOOR DE REDACTIE
Meer informatie bij prof.dr. Harry Bitter, hoogleraar Biobased Commodity 
Chemistry, Wageningen University, tel. 0317 480303, 
harry.bitter@xxxxxx<mailto:harry.bitter@xxxxxx> of via Jac Niessen, 
wetenschapsvoorlichter Wageningen UR, tel 0317 485003, 
jac.niessen@xxxxxx.Portretfoto<mailto:jac.niessen@xxxxxx.Portretfoto> in hoge 
resolutie is beschikbaar.

Wageningen University maakt deel uit van Wageningen UR (University & Research 
centre). De missie is 'To explore the potential of nature to improve the 
quality of life'. Binnen Wageningen UR bundelen 9 gespecialiseerde 
onderzoeksinstituten van stichting DLO en Wageningen University hun krachten om 
bij te dragen aan de oplossing van belangrijke vragen in het domein van gezonde 
voeding en leefomgeving. Met ongeveer 30 vestigingen, 6.000 medewerkers en 
9.000 studenten behoort Wageningen UR wereldwijd tot de aansprekende 
kennisinstellingen binnen haar domein. De integrale benadering van de 
vraagstukken en de samenwerking tussen verschillende disciplines vormen het 
hart van de unieke Wageningen aanpak.
[PWC-MEDIA] FW: Persbericht Wageningehn University: Van biomassa-soep naar nieuwe bruikbare grondstoffen

Other related posts:
