Parasjat Sjlach Lecha
5/6/2010 23 Siwan 5770
Het Handelsblad en de Volkskrant beschrijven de reacties van het Israelische publiek als "schaamte" en "onthutsing", de Telegraaf beschrijft een Nederlander die deel nam aan het "hulp convooi voor de Gaza strook" als een "prominent figuur van de Hamas terroristen organisatie" en het AD laat in haar blad de twee columnisten Leon de Winter en Gretta Duizenberg het met elkaar uitvechten. De Winter stelt dat er geen enkele reden is om hulp convooien naar Gaza te sturen en dat we die gekken op dat schip maar beter kunnen vergeten. Duizenberg, bekend om haar antisemitistische en anizionistische houding stelt dat het niet verwonderlijk is dat de Palestijnen agressief zijn. "Als je ratten in een kleine kooi opsluit worden ze ook agressief." Ratten? Nooit gedacht dat ik me ooit eens in haar woorden zou kunnen vinden!
Bij het doorlezen van deze parasja en het bekijken van verklaarders waren er enkele onderwerpen die er deze week uitsprongen. Zo lezen we aan het eind van de parasja over de tsietsiet "En zeg hen dat ze tsietsiet moeten maken aan de hoeken van hun kleding". De midrasj geeft een verhalende uitleg voor de tsietsiet en vertelt dat dit is als iemand die overboord valt uit een schip midden op zee. De kapitein gooit hem een reddingskoord om zich aan vast te houden. Zook onze nesjama welke uit de hemel komt en de tsietsiet die G-d ons geeft om ons aan vast te houden. Maar alhoewel de beeldspraak van overboord vallen op zee me aan de Gaza situatie deed denken was het daar de kapitein zelf met bemanning die de soldaten overboord gooiden en die zeker geen reddings koord uitwierpen.
De reakties van het overgrote deel van de wereld was (en is) zeer negatief tegenover Israel, alhoewel de Isralische regering en haar internationale vrienden hun best doen om de andere kant van het verhaal te laten zien. Men kan zich afvragen hoe het mogelijk is om naar hetzelfde te kijken en precies het tegenovergestelde te zien. En dat is uiteraard exact het onderwerp van deze parasja.
Mosje stuurt 12 verspieders uit om het land Israel te verkennen. Ze zien exact hetzelfde land maar 10 komen terug met een verpletterend negatief verslag terwijl twee, Kalef ben Jefunee en Jehosjoea ben Noen het land ophemelen en stellen hoe positief het is! Hoe kan het zijn dat deze twee groepen het zelfde zagen maar het anders verklaarden? Het antwoord is simpel. Ieder zag wat ze wilden zien. De 10 verspieders hadden het prima in de woestijn waar G-d alles voor hen deed. Ze zagen niets in het veroveren van het land (door middel van oorlog en hard werk) terwijl Kalef en Jehosjoea begrepen dat dit land aan hen door G-d gegeven was en ze zagen daarom de goede kanten van het land. Doet toch wel wat denken over de huidige situatie waar eigenlijk niemand geinteresseerd is in de werkelijk feiten, slechts in wat men van te voren al als "goed" en "kwaad" beschouwde.
Er is echter nog een ander gezichtspunt in deze parasja die me aan de huidige sitatie doet denken. Onze verklaarders leggen immers uit de Mosje de naam van Hosjea veranderd in Jehosjoea om het zo kracht te geven het slechte advies van de 10 verspieders te kunnen weerstaan. Hij doet dit VOOR het vertrek van de verspieders waaruit we moeten afleiden dat hij al voor het vertrek van de afgezanten wist dat deze missie fout zou aflopen. De vraag blijft dan waarom hij hen in eerste instantie daar naartoe zond! Dit is ook de vraag die een intern onderzoek van het Israelische leger moet beantwoorden. In hoeverre had men dit debakel kunnen voorzien en voorkomen?
Ik zou willen besluiten met een derde inzicht in de parasja betreffende de huidige situatie. In het negatieve bericht van de verspieders vertellen ze: "Ook hebben we reuzen daar gezien, de afstammelingen van Anak, die tot de reuzen behoren. En wij zagen onszelf zo klein als sprinkhanen naast hen en zo waren wij ook in hun ogen. DIT is denk ik de belangrijkste les uit deze parasja. ALS wij onszelf klein zien in vergelijking tot de wereld om ons heen, als sprinkhanen, dan zijn we ook in de ogen van anderen klein. We moeten onbeschaamd met opgeheven hoofd naar buiten treden en ons recht opeisen om onszelf te verdedigen. Hoe zekerder we van onszelf zijn, hoe meer respect we ook van anderen zullen krijgen.
Sjabbat Sjalom en mijn excuses voor deze enigzinds politiek getinte parasja.
Avraham Roos
Dit is zeer zeker het bekijken waard:
http://www.youtube.com/watch?v=FOGG_osOoVg&feature=player_embedded
(Bedankt Herbert Markus voor het doorsturen)
