[orasi] Re: "Μια μέρακαθαρός"ΕξαιρετικόΚείμενο!!!

  • From: "nxaritos" <nxaritos@xxxxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Fri, 11 Jun 2010 08:42:19 +0300

μπράβο σου Πολίνα. Πραγματικά εξερετικό κείμενο. εδώ βλέπουμε σε όλο της το 
μεγαλείο, τη θέληση κάποιων νέων ανθρώπων για ζωή. μακάρι να τους μιμηθούν 
κι'άλοι.
----- Original Message ----- 
From: "ΠΩΛΙΝΑ Παπανικολάου" <pwlinaki@xxxxxxxxxxx>
To: "Λίστα Τμήματος Δικαιωμάτων" <dikaiomata@xxxxxxxxxxxxxxxx>; 
<orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Thursday, June 10, 2010 3:44 PM
Subject: [orasi] "Μια μέρα καθαρός"ΕξαιρετικόΚείμενο!!!


> Της Ρέας Βιτάλη
>
> Τον χάζευα ενώ με πλησίαζε. Κομψότατος όπως πάντα, με το Hermes γιλέκο του 
> και τα μανικετόκουμπα, να μοσχοβολάει τη γνώριμη κολόνια του. Φιληθήκαμε 
> στην είσοδο ενός νεοκλασικού σπιτιού στα Πετράλωνα. Δημοφώντος και 
> Υπερίωνος 1. Τόπος συγκέντρωσης των ΝΑ (Ναρκομανείς Ανώνυμοι). «Ένα 
> νεοκλασικό σπίτι έχουμε πάλι για φόντο» του είπα και του χάιδεψα την 
> πλάτη? Όπως πριν από 20 χρόνια. Στην αρχή σχεδόν της γνωριμίας μας? Σ΄ένα 
> νεοκλασικό στο κέντρο της Αθήνας. Μόνο, που οι συνθήκες τότε, ήταν πολύ 
> διαφορετικές.
>
>
> Ο Βασίλης ήταν ναρκομανής. Τελειωμένος! Τον είχαν συλλάβει, πέρασε την 
> ξεφτίλα του κρατητηρίου και όλα τα σχετικά και ενώ ήταν μέσα στα γραφεία 
> της Γενικής Ασφάλειας πήδηξε από τον 3 όροφο. Μόλις το έμαθα, έσπευσα να 
> τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο, με την ευκολία του ανθρώπου που είναι εκτός 
> κυκλώματος και δεν έχει τίποτα να φοβηθεί . Θυμάμαι τον αστυνόμο έξω από 
> την πόρτα του δωματίου του, τη λέξη «κρατούμενος» να ηχεί παράταιρα, την 
> έκπληξη του Βασίλη για την επίσκεψη, την ντροπή, το αδιέξοδο στο βλέμμα 
> του? Γιατί πήγα; Μόλις μια εβδομάδα μετρούσε η γνωριμία μας? «Δεν πιστεύω 
> στους κεραυνοβόλους έρωτες αλλά στις κεραυνοβόλες φιλίες» μου είχε πει 
> κάποτε ο Γιώργος Παπαστεφάνου σε μια συνέντευξη. Μάλλον είχε δίκιο. Η 
> επόμενη σκηνή παίχτηκε στο σπίτι του, οδός Ασκληπιού. Ο Βασίλης μέσα στον 
> απόλυτο γύψο, καθώς είχε σπάσει ότι διέθετε σε κόκαλο και η μάνα του όρθια 
> στο πλάι του με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος. Γλυκιά, πονεμένη Παναγία σε 
> Βυζαντινή εικόνα?Τα παντζούρια κλειστά, ψω
> φόκρυο, μια σόμπα σβηστή στην άκρη. Ο Βασίλης μας σύστησε και ίσως για να 
> «σκουντήσουμε» τη στιγμή, εκείνη έτριψε τις παλάμες της και είπε «σαν να 
> ζέστανε λίγο το σπίτι!» . Μετά κοντοστάθηκε, χαμογέλασε και συμπλήρωσε 
> «είναι που μπήκαν άνθρωποι».
>
>
> Έναντι μελλοντικών κερδών
> Παρά τις περιπέτειες? Αν κλείσω τα μάτια μου και μου πεις το όνομα 
> «Βασίλης» θα έρθει αμέσως στο μυαλό μου η λέξη «εκλεκτός». Και 
> μαστουρωμένος κομψός πάλι ήτανε. Η μάνα του καθαρίστρια αλλά εκείνος 
> λόρδος. Όχι από ψώνιο αλλά από έμφυτη αγάπη για το ωραίο (για το οποίο 
> μάλιστα ξόδευε «έναντι μελλοντικών κερδών»). Κάποτε ο συνθέτης Μίκης 
> Θεοδωράκης, σε μια συνέντευξή του είπε «έλεγα στους βασανιστές μου 
> ανακρίνετέ με, βασανίστε με, σκοτώστε με αλλά στον πληθυντικό». Αχ βρε 
> Βασίλη ?Πώς σου πάει αυτή η φράση ?Ο Βασίλης ήταν εκλεκτός εκ γενετής .
>
>
> Μετά χαθήκαμε αλλά πάντα ενδιαφερόμουν να μαθαίνω νέα του. Όλα έδειχναν 
> ότι ο Βασίλης ήταν μια χαρά? Καθαρός! Την είχε σκαπουλάρει? Μάλλον όχι 
> απλώς σκαπουλάρει? Είχε ανθίσει! Δούλευε, έβγαζε χρήματα, πλήρωνε τις 
> υποχρεώσεις που είχε δημιουργήσει (δεδομένου ότι το -έναντι μελλοντικών 
> κερδών- , είχε μετατραπεί σε βαρβάτα χρέη), έχαιρε απόλυτου σεβασμού και 
> αναγνώρισης στο επαγγελματικό του χώρο, έδρεπε δάφνες?Σωστό παράδειγμα! 
> Όποτε τον συναντούσα τον ξεμάτιαζα στα κρυφά όπως συνηθίζουν οι ελληνίδες 
> μαμάδες. Τα πράγματα στο μυαλό μου ήταν απλά? Ο Βασίλης ήταν κάποτε 
> ναρκομανής, τα κατάφερε και είναι καθαρός. Πανεύκολα και απλούστατα? Έρμη 
> απονήρευτη Ρέα! Μέχρι που κάποια στιγμή, διαπίστωσα ότι ο Βασίλης, αν και 
> χρόνια «καθαρός» συνέχιζε να επισκέπτεται ανελλιπώς την ομάδα των Ν.Α 
> Ναρκομανείς Ανώνυμοι γιατί όπως μου εξήγησε «ποτέ δεν δικαιούσαι να πεις 
> ότι ξεμπέρδεψες με τα ναρκωτικά». ʼρχισα λοιπόν να τον ρωτάω περισσότερα 
> για το πρόγραμμα των ΝΑ και τα βήματα της σωτηρίας του
> .. Και όταν τον παρακάλεσα να παρακολουθήσω μια συνάντησή τους δέχτηκε 
> πρόθυμα να με βοηθήσει να «εισχωρήσω».
>
>
>
> Πρώτο βήμα
> Ήταν Δευτέρα. Ανοιχτές οι πόρτες των ΝΑ για το κοινό. Ο καιρός 
> ανοιξιάτικος, τα παράθυρα του νεοκλασικού ορθάνοιχτα. Ένας ένας 
> μαζεύονταν. Νέοι άνθρωποι οι περισσότεροι ή μάλλον απίστευτα νέοι ?Γαμώτο! 
> Αγκαλιάζονταν μεταξύ τους. Όλοι με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Σφιχτοδεμένα 
> και τραμπαλίζοντας μερικά δευτερόλεπτα ο ένας πάνω στο βάρος του άλλου. Η 
> ζωή τους έτσι κι αλλιώς μια τραμπάλα. Μια πάνω, μια κάτω? Βοήθα Θεέ μου να 
> ισορροπήσει! Καθώς στην αρχή, από αμηχανία, δυσκολεύομαι να τους κοιτάξω 
> στα μάτια μελετάω τα παπούτσια τους? Μεγάλος καταδότης της κοινωνικής 
> τάξης του ανθρώπου. Διαπιστώνω αυτόματα ότι σ΄ αυτό το χώρο χωράνε οι 
> πάντες! Μια κοινωνία που συμβιώνει πέρα από οικονομικές ή κοινωνικές ή 
> φυλετικές διαφορές. Περίεργα «υγιής» ? (Ακούγεται αστείο αλλά σε αυτό τον 
> χώρο θα ζήσω περισσότερες στιγμές υγείας απ΄ότι στον απ΄έξω) . Και μετά το 
> βλέμμα ανεβαίνει διστακτικά στα μάτια. Στον καθρέφτη της ψυχής ?ʼλλα 
> γελαστά , άλλα πονεμένα , άλλα θολά, μερικά μαστουρωμένα, πολλά γ
> αλήνια, πολλά αγριεμένα. Γιατί ματάκια μου; Μόνο που τα «γιατί» δε σώζουν?
>
> Η αίθουσα γεμάτη, η ώρα 8.00 και η συνάντηση αρχίζει με μια συγκεκριμένη 
> ιεροτελεστία. Σεβόμενη απόλυτα την ανωνυμία τους αλλά και εκτιμώντας τον 
> αγώνα που κάνουν, για τις ανάγκες αυτής της παρουσίασης θα αναφέρομαι 
> στους ομιλητές με νούμερα. Ο 1 παίρνει το λόγο «Είμαι ο 1 και είμαι 
> ναρκομανής. Αρχίζοντας θα κάνουμε ενός λεπτού σιγή για τον ναρκομανή που 
> υποφέρει και αυτόν που έχει πεθάνει» .
>
>
>
> Μετά κάποιος άλλος θα διαβάσει αποσπάσματα από το Λευκό Βιβλιαράκι που 
> γι΄αυτούς είναι ευαγγέλιο. « Δεν χρειάζεται να σκεφτούμε ποιος είναι 
> ναρκομανής. Ξέρουμε. Ζούσαμε για να παίρνουμε και παίρναμε για να ζούμε. 
> Το ΝΑ είναι μια μη κερδοσκοπική αδελφότητα. Είμαστε ναρκομανείς σε 
> ανάρρωση που συναντιόμαστε τακτικά για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο να 
> μείνουμε καθαροί. Είναι ένα πρόγραμμα πλήρους αποχής από τα ναρκωτικά. Δεν 
> συνδεόμαστε με κανέναν άλλο οργανισμό, δεν έχουμε έξοδα εγγραφής, 
> εγγυήσεις να υπογράψουμε ή υποσχέσεις να δώσουμε σε κανένα. Ο νεοφερμένος 
> είναι το σπουδαιότερο πρόσωπο σε οποιαδήποτε συγκέντρωση.
>
>
>
> Έχουμε μάθει από την ομαδική μας εμπειρία ότι αυτοί που συνεχίζουν να 
> έρχονται τακτικά στις συγκεντρώσεις μένουν καθαροί. Είμαστε εδώ γιατί 
> βλάψαμε πολλούς ανθρώπους αλλά περισσότερο απ΄ όλους βλάψαμε τον εαυτό μας 
> . Εάν είσαι σαν κι εμάς, ξέρεις ότι ένα είναι πάρα πολύ και χίλια δεν 
> είναι ποτέ αρκετά. Το σκεπτικό ότι το αλκοόλ δεν είναι ναρκωτικό έχει 
> οδηγήσει πολλούς σε υποτροπή . Οι ΝΑ νοιώθουμε ότι ο τρόπος που 
> αντιμετωπίζουμε την αρρώστια του εθισμού είναι ρεαλιστικός και πρακτικός 
> γιατί η θεραπευτική αξία ενός ναρκομανή που βοηθάει έναν άλλο ναρκομανή 
> δεν έχει παράλληλο» . Μετά κάποιος θα διαβάσει τον δωδεκάλογο των ΝΑ ή 
> αλλιώς τα 12 βήματα όπως τα λένε τρυφερά . Ας αναφέρουμε το πρώτο που 
> είναι πολύ σημαντικό « Παραδεχτήκαμε ότι είμαστε ανίσχυροι ως προς τον 
> εθισμό μας και η ζωή μας είχε γίνει ακυβέρνητη».
>
>
> Και μετά άρχισαν οι εκμυστηρεύσεις, οι μονόλογοι? Τι μονόλογοι!
>
> -Είμαι ο 3 και είμαι ναρκομανής. Στη ζωή μου είχα πολλούς τρόπους «να 
> βολευτώ» αλλά κάποτε τελείωσαν κι αυτοί κι έμεινα ακυβέρνητος πολλά 
> χρόνια. Ήμουν συνέχεια δυστυχισμένος και ψεύτης. Επιβίωνα πιασμένος από τα 
> ελαττώματά μου. Κι όταν καθάριζα, γιατί έχω περάσει από πολλά στάδια, ήταν 
> πάλι χειρότερα από κόλαση γιατί πώς να το πω? Δεν άντεχα να είμαι μέσα στα 
> παντελόνια που φορούσα. Κι έλεγα κατά διαστήματα «άντε ένα τσιγαράκι, δεν 
> πειράζει» και μετά έπινα τον κ*λο μου. Δεν είχα δουλέψει δηλαδή με τον 
> εαυτό μου. 34 χρόνια πιανόμουν από τ΄αρ*ίδια μου για να δικαιολογήσω την 
> ύπαρξή μου. Την υποτροπή δεν την εύχομαι ούτε στον εχθρό μου. Μετά το 
> τελευταίο γαμ*σι λοιπόν , αποφάσισα να δουλέψω αυτό το πρώτο βήμα. Τώρα 
> πια, για πρώτη φορά είμαι αυτοσυντήρητος. Μπορώ και αντέχω. Μου πήρε πολλά 
> χρόνια. Τελικά είναι μια διαδικασία ωρίμανσης. Ξέρω πια σε τι είμαι 
> ανίσχυρος και τ΄ αποφεύγω»
>
>
> -Είμαι ο 4 και είμαι ναρκομανής. 1 μήνα από υποτροπή μετά από 9 χρόνια 
> καθαρός. Όσο θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια πιστεύω ότι ήμουν ναρκομανής 
> πριν γίνω. Έκλεβα λεφτά από τους γονείς μου, τσακωνόμουν. Λειτουργούσα με 
> θυμό που έκρυβε θλίψη. Τα ναρκωτικά λοιπόν στην αρχή ήταν φάρμακο. 8 
> χρόνια πρέζα, 11 με ναρκωτικά. Μέχρι που χτύπησα πάτο. Πήγα για 
> αποτοξίνωση και εκεί στη κλινική έμαθα για τους ΝΑ. ʼρχισα να πηγαίνω στην 
> ομάδα αλλά συγχρόνως δεν ήμουν καλά. Φοβόμουν και τον ίσκιο μου. ʼρχισα 
> και ψυχοθεραπεία. ʼρχισα να τα βρίσκω με τον εαυτό μου. Μάλιστα σπούδασα 
> και ψυχολογία και ήμουν άριστος φοιτητής. Για 9 χρόνια καθαρός. Αλλά μετά 
> ξέκοψα από την ομάδα. Πίστεψα ότι ήμουν Ο.Κ. Ξέκοψα από το κοπάδι ?ʼρχισα 
> με αλκοόλ για δήθεν κοινωνική προσέγγιση. ʼρχισα να γίνομαι 
> αυτοκαταστροφικός. Μετά πήγα στην Ομόνοια και άρχισα περιστασιακή χρήση. 
> Τότε κατάλαβα? Δεν ήθελα να χαλάσω ότι είχα κάνει, ότι είχα καταφέρει. 
> Έσκυψα το κεφάλι κάτω και ήρθα. Αισθάνομαι ότι ανήκω εδώ. Είμαι πια
> 1μιση μήνα καθαρός. ʼρχισε πάλι η επικοινωνία με τον εαυτό μου. Το πρώτο 
> βήμα. Το  είναι τελικά η βάση.
>
>
> - Είμαι ο 5 και είμαι ναρκομανής. Είμαι καθαρός 1 χρόνο αλλά έχω ξεκινήσει 
> μια εξάρτηση πια από τον τζόγο. Γιατί ρε γαμώτο; Δε μπορώ να καταλάβω τι 
> συμβαίνει Θυμώνω με τον εαυτό μου. Γιατί ρε πούστη μου να είμαι τόσο 
> ανίσχυρος; Κόβω τον τζόγο, αρχίζω με γυναίκες. Επί πληρωμή, δε γουστάρω 
> δεσμεύσεις και τέτοια. Δεν θέλω αγάπες. Αλλά αν είναι όντως, αυτό που 
> θέλω, γιατί δεν νιώθω καλά; Τι μου φταίει; Θα το βρω! Δε θέλω να μιλήσω 
> άλλο.
>
>
> - Είμαι ο 6 και είμαι ναρκομανής. 5 μήνες καθαρός. Σήμερα μου μίλησε μια 
> γυναίκα γλυκά και είναι όλη η μέρα μου ωραία. Αλλά γαμώτο μου, μπορεί να 
> κυλάει η μέρα επειδή μου μίλησε μια γυναίκα; Δε στηρίζομαι ακόμα στα πόδια 
> μου και τσατίζομαι γι αυτό. Μου τη σπάει γαμώ το μπελά μου!
>
>
> -Είμαι ο 7 και είμαι ναρκομανής. 2 χρόνια καθαρός και είμαι αισιόδοξος. Θα 
> μου πεις εγώ και στα κρατητήρια αισιόδοξος ήμουν. Πριν από λίγο βέβαια 
> άκουσα το παλικάρι? Μετά από 9 χρόνια καθαρός! Ρε γαμώτο? Φρικάρησα αλλά 
> κι αυτό μάθημα είναι. Σας ευχαριστώ γιατί όποτε έρχομαι εδώ συνειδητοποιώ 
> ότι, αφού μπορείτε εσείς, μπορώ και εγώ. Δεν είναι η ζωή μου μες την 
> ευτυχία αλλά είναι καλλίτερα απ΄ότι ήταν μέσα στη μαστούρα. Πώς να το πω; 
> Χωράω πια στον εαυτό μου. Είμαι αισιόδοξος!
>
>
> -Είμαι ο 8 και είμαι ναρκομανής. Είμαι 10 χρόνια καθαρός. Πολλές στιγμές 
> αμφιταλαντεύτηκα, έφτασα στο τσακ. Τελικά ξέρω ότι πρώτα θα πεθάνω και 
> μετά από μερικά λεπτά ίσως φύγει η εξάρτηση αφού μου κλείσει ενδεχομένως 
> για μια φορά ακόμα προκλητικά το μάτι. Αλλά πλέον μπορώ και αντέχω . Είμαι 
> 10 χρόνια καθαρός και σας ευχαριστώ.
>
>
> Γενέθλια
> Μια κοπέλα στο βάθος της αίθουσας δε μίλησε. Τα χέρια της έτρεμαν, το 
> βλέμμα αλλού, κατά διαστήματα κοιμόταν. «Δεν έχει σημασία είπε το φιλαράκι 
> μου. Αρκεί που ήρθε! Έστω και σ΄ αυτήν την κατάσταση. Όλοι κάπως έτσι 
> πρωτοήρθαμε».
> Το 1 που συντόνιζε τη συνάντηση ρώτησε «Είναι κανείς που θέλει να 
> γιορτάσει σήμερα γενέθλια ;» Δυο χέρια σηκώθηκαν.
>
> «Είμαι το 20 και είμαι ναρκομανής. Γιορτάζω 4 μήνες καθαρή!» Όλοι άρχισαν 
> να χτυπάνε παλαμάκια. Μέχρι που σηκώθηκε ένα πανέμορφο αγόρι και στάθηκε 
> προσοχή?. Σαν σε έπαρση σημαίας ζωής?
> «Είμαι το 30 και είμαι ναρκομανής. Γιορτάζω μια μέρα καθαρός».
> Τα μάτια όλων λάμψανε. Χειροκροτούσαν σαν τρελοί. Σφύριζαν, τον 
> αγκαλιάζανε? Για φαντάσου! Μια κοινότητα που ξέρει να γιορτάζει τη μια 
> μέρα?
> Μετά σηκώθηκαν για την Προσευχή. «Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να δέχομαι 
> τα πράγματα που δεν μπορώ ν΄αλλάξω. Το κουράγιο ν΄αλλάξω αυτά που μπορώ 
> και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά» .
>
> Απογραφή
> Τον Βασίλη, ισχυριζόμουν ότι τον ξέρω 20 χρόνια. Τελικά μόνο μετά από 
> εκείνη τη συνάντηση τον γνώρισα αληθινά... Υπερίωνος και Δημοφώντος 1 στα 
> Πετράλωνα. Φεύγοντας τον φίλησα και του μίλησα στον πληθυντικό ? «Μπα τι 
> έπαθες ξαφνικά;» αναρωτήθηκε «Βασίλη μου, ευλογημένες οι σχέσεις μας με 
> ανθρώπους που ξεκινάνε από τον ενικό για να καταλήξουν στον πληθυντικό. 
> Σήμερα που κατάλαβα πόσο αγώνας χρειάζεται για την απεξάρτηση, νιώθω την 
> ανάγκη να πω σε σένα και σε όσους αγωνίζονται ?«Χάρηκα που σας γνώρισα ! 
> Μη σταματήσετε ποτέ τον αγώνα! Είστε μοναδικοί, σπουδαίοι, αξιοθαύμαστοι! 
> Γιατί πόσοι νομίζετε άνθρωποι έχουν σκεφτεί ή τους έχει προτρέψει μια 
> ομάδα να κάνουν «μια ερευνητική και άφοβη ηθική απογραφή του εαυτού τους » 
> ;Και το άντεξαν, ρε γαμώτο?.Το άντεξαν
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: