[orasi] Re: Gregg Braden
- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Mon, 7 Mar 2011 13:30:24 +0200
Ενδιαφέρον....
--Κώστας--
----- Original Message -----
From: "ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ" <pand24@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, March 07, 2011 12:35 PM
Subject: [orasi] Gregg Braden
> Επιβεβαιώνεται πειραματικά: Τα συναισθήματά μας εκλογικευμένα από τις
> σκέψεις μας επιδρούν ενεργειακά και διαμορφώνουν το ίδιο το υλικό
> περιβάλλον
>
>
> Fw: Απομαγνητοφώνηση της ομιλίας του Gregg Braden :
>
>
>
> Όλα τα αρχαία κείμενα και οι πνευματικές παραδόσεις μας λένε ότι τα πάντα
> στον κόσμο μας συνδέονται με τρόπους που μόλις τώρα αρχίζουμε να
> κατανοούμε.
> Αυτό το λεπτοφυές ενεργειακό πεδίο έχει περιγραφεί από έναν δυτικό
> επιστήμονα ως ένα δίκτυο ή ένας ιστός που συνιστά τη δομή όλης της
> δημιουργίας. Αυτό το πεδίο ενέργειας υπάρχει από πάντα. Είναι ένα πεδίο
> ευφυές, μια ευφυΐα που ανταποκρίνεται βαθειά στο ανθρώπινο συναίσθημα.
> Πρέπει να νοιώσουμε όπως θα νοιώθαμε αν η προσευχή έχει ήδη εισακουσθεί!
> Και
> μέσα σ? αυτό το συναίσθημα συνομιλούμε με τις δυνάμεις της Δημιουργίας,
> επιτρέποντας στον κόσμο να μας ανταποκριθεί, επιτρέποντας σ? αυτό το
> πεδίο, -το κβαντικό ολόγραμμα, τον Θεϊκό νου-, να ανταποκριθεί σ? αυτό που
> νοιώθουμε μέσα στην καρδιά.
>
>
> Τί θα σήμαινε αν ανακαλύπταμε ότι κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μέρος
> μιας
> "συζήτησης", ενός εκτυλισσόμενου διαλόγου με το σύμπαν γύρω μας; Αν τα
> πάντα
> στη ζωή μας, από την σωματική μας θεραπεία ως την πνευματική μας γαλήνη,
> μέχρι τους γάμους, τις οικογένειες, τους έρωτες, τα διαζύγιά μας, όλα αυτά
> που θεωρούμε "ζωή" κάθε στιγμή της κάθε μέρας, είναι μια αντανάκλαση αυτού
> του πεδίου που οι Αρχαίοι περιέγραψαν με τη δική τους γλώσσα και τώρα η
> δυτική επιστήμη αρχίζει να περιγράφει με μια γλώσσα που εμείς
> αναγνωρίζουμε.
>
>
> Έχει αποδειχθεί ότι ο κόσμος μας λειτουργεί ακριβώς όπως εμείς καθώς
> μεγαλώνουμε. Ο "κόσμος" δεν είναι τίποτα άλλο από μια αντανάκλαση της
> εσωτερικής μας ύπαρξης, των σκέψεων, συναισθημάτων, πεποιθήσεων, επιθυμιών
> μας. Ο Τζων Γουόλτερ (John Wheeler), καθηγητής Φυσικής στο πανεπιστήμιο
> του
> Πρίνστον (Princeton), υποδεικνύει αυτήν ακριβώς την ιδέα.
>
>
> Λέει ότι ζούμε σε αυτό που εκείνος αποκαλεί το "συμμετοχικό" σύμπαν. Αντί
> να
> θεωρούμε το σύμπαν σαν κάτι που έχει δημιουργηθεί κι εμείς ξεφυτρώσαμε
> μέσα
> στη μέση και μας συμβαίνουν όλα αυτά, ας δούμε πώς το σύμπαν μας είναι το
> αποτέλεσμα των πράξεών μας. Λέει ότι είμαστε μικροσκοπικά εξαρτήματα του
> σύμπαντος, καθώς αυτό βλέπει και δημιουργεί τον εαυτό του. Είναι μια
> τελείως
> ριζοσπαστική αντίληψη, γιατί δηλώνει ότι αν κοιτάξουμε στον κόσμο του
> κβαντικού ατόμου, του ελάχιστου στοιχείου ύλης, δεν πρόκειται να το
> βρούμε.
> Γιατί το ίδιο αυτό το "κοίταγμα" είναι μια δράση συνειδητότητας που
> δημιουργεί "κάτι" για να το δούμε.
>
>
> Και όταν κοιτάξουμε την τεράστια άκρη του σύμπαντος ψάχνοντας το απόλυτο
> άκρο του, αυτό που ονομάζουμε Δημιουργία, δεν θα το βρούμε ποτέ ! Γιατί;
> Μα
> γιατί η πράξη της συνειδητότητας που ψάχνει, είναι η δημιουργική δύναμη
> που
> τοποθετεί "κάτι" εκεί.
>
>
> Η ανάπτυξη του σώματός μας δείχνει ακριβώς πώς λειτουργεί ο κόσμος μας.
> Και
> θα δούμε, θα ανακαλύψουμε, μέσα από πρόσφατα πειράματα του 20ου αι., ότι
> οι
> Αρχαίοι ήρθαν πολύ κοντά στο να περιγράψουν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο
> λειτουργεί ο κόσμος μας, σε μια πεπερασμένη γλώσσα. Μεταξύ του 1993 και
> του
> 2000, μια σειρά πειραμάτων που διεξήχθησαν σε αξιόπιστα επιστημονικά και
> ακαδημαϊκά ιδρύματα, υποστηρίζουν απόλυτα τις ιδέες που οι Αρχαίοι
> διατύπωσαν τόσο ξεκάθαρα στις γλώσσες της δικής τους εποχής. Τρία από αυτά
> τα αντιπροσωπευτικά πειράματα πραγματικά "σείουν" τα θεμέλια όσων μέχρι
> σήμερα -ως τώρα- πιστεύαμε για τη Φυσική με την οποία λειτουργεί ο κόσμος
> μας και υπαινίσσονται ότι όντως συνδεόμαστε με αυτό το ενεργειακό πεδίο.
>
>
> Η ιδέα μια διάχυτης ουσίας που συνδέει τα πάντα, δεν είναι τόσο νέα, ακόμη
> και στην Επιστήμη. Στα τέλη του 18ου αι., υπήρχε μια φοβερή πνευματική
> επανάσταση και παράλληλα μια αντιπαράθεση για το αν αυτό το πεδίο, που
> τότε
> αποκαλείτο "αιθέρας", αν όντως υπάρχει. . . Το 1887 έγινε ένα διάσημο
> πείραμα για να αποδειχθεί αν αυτό το πεδίο υπάρχει ή όχι. Βασιζόμενη στο
> αποτέλεσμα αυτού του πειράματος, η δυτική Επιστήμη και συγκεκριμένα η
> δυτική
> Φυσική Επιστήμη, έχει πεισθεί ότι οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο μας είναι
> απομονωμένο, μη συσχετιζόμενο.
> Πράγματα που συμβαίνουν την ίδια χρονική στιγμή είναι απλά σύμπτωση. Το
> ισοδύναμο του πειράματος είναι ότι αν βρέξεις το δάχτυλό σου και το
> σηκώσεις
> χωρίς να νοιώσεις καθόλου αέρα πάνω στο δάχτυλό σου, σημαίνει ότι δεν
> υπάρχει αέρας γύρω σου. Πίστευαν ότι αυτό το πεδίο πρέπει να κινείται και
> όταν δεν εντόπισαν καθόλου κίνηση, συμπέραναν ότι το πεδίο δεν υπάρχει !!
> Από το 1887 ως τις αρχές του 1990, όλη η δυτική Επιστήμη βασίστηκε στην
> αρχή
> του ότι "κάτι που συμβαίνει εδώ δεν σχετίζεται με κάτι που συμβαίνει
> αλλού".
> Τώρα όμως, γνωρίζουμε ότι αυτό είναι τελείως λάθος.
>
>
> Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας 3 πειράματα που ανεπιφύλακτα " σείουν" τα
> θεμέλια της δυτικής Φυσικής. Το πρώτο πείραμα έγινε από έναν Ρώσο Φυσικό
> ονόματι Βλαντίμιρ (Vladimir) στις αρχές του 1980. Ήρθε στις Η.Π.Α. για να
> τελειώσει αυτή τη σειρά πειραμάτων. Ήθελε να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ
> του
> ανθρώπινου DNA και του "υλικού" από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος
> μας -σωματίδια ενέργειας που αποκαλούμε φωτόνια- ή, αν θέλετε, μικρά μόρια
> φωτός,. Πήρε λοιπόν ένα γυάλινο σωλήνα και αφαίρεσε όλο τον αέρα,
> δημιούργησε δηλαδή ένα κενό αέρος, υποθέτοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα μέσα
> σε αυτόν τον σωλήνα. Υπάρχουν όμως αυτά τα μόρια φωτός.
>
>
> Ο επιστήμονας κατέγραψε αυτά τα σωματίδια για να δει πώς συμπεριφέρονται.
> Ήταν μήπως διασκορπισμένα εδώ κι εκεί; Ή μήπως ήταν συγκεντρωμένα στον
> πάτο;
> Τι έκαναν; Το αποτέλεσμα σ? αυτή τη φάση δεν προκάλεσε έκπληξη. Τα φωτόνια
> κινούνταν εντελώς τυχαία, αυτό δηλαδή που περιμέναμε.
>
>
> Το επόμενο στάδιο του πειράματος είναι το πραγματικά ενδιαφέρον.
> Τοποθέτησαν
> ανθρώπινο DNA μέσα σ? αυτόν τον σωλήνα και τότε τα φωτόνια ωθήθηκαν (από
> το
> DNA) στο να σχηματίσουν μια συστοιχία. Το DNA είχε μια άμεση επίδραση στο
> "πράγμα" από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας! Αυτό είναι επακριβώς
> ότι έλεγαν πάντοτε οι αρχαίες πνευματικές παραδόσεις: ότι κάτι μέσα μας
> επηρεάζει τον κόσμο γύρω μας. Και στην σύγχρονη εποχή, το επαληθεύσαμε
> αυτό
> σε συνθήκες εργαστηρίου.
>
>
> Το επόμενο μέρος του πειράματος είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον. Όταν αφαίρεσαν
> το DNA από τον σωλήνα, ενώ θα περιμέναμε να επανέλθουν (τα φωτόνια) στην
> προηγούμενη αταξία, κάτι τέτοιο δεν συνέβη, παρότι το DNA δεν βρισκόταν
> πια
> εκεί. Τα φωτόνια λοιπόν, παρέμεναν μέσα στον σωλήνα ευθυγραμμισμένα λες
> και
> το DNA ήταν ακόμη εκεί πέρα! Και εδώ το ερώτημα είναι: Γιατί; Τι ευθύνεται
> γι? αυτό το φαινόμενο;
>
>
> Τίποτα στη δυτική Φυσική δεν μπορεί να εξηγήσει το γιατί εκείνα τα φωτόνια
> παρέμεναν στη θέση στην οποίαν βρίσκονταν όταν το DNA που προκάλεσε την
> ευθυγράμμιση αφαιρέθηκε από τον σωλήνα. Αυτό το πείραμα ονομάστηκε "DNA
> Φαντομάς", λόγω του ότι το φαινόμενο διαρκεί, είτε με, είτε χωρίς το DNA.
> Αυτό που μας λέει αυτό το πείραμα είναι ότι :Το ανθρώπινο DNA επικοινωνεί
> με
> το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας, -τις δομές ενέργειας
> που υποκρύπτονται πίσω από την ύλη. Επικοινωνεί μέσω ενός πεδίου που
> προηγουμένως ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ. Οι επιστήμονες το αποκαλούν ΤΟ ΝΕΟ
> ΠΕΔΙΟ, αλλά η αίσθησή μου είναι ότι υπήρχε πάντα και εμείς απλά δεν το
> είχαμε αναγνωρίσει.
>
>
> Έτσι θα το πούμε: ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.
> Το δεύτερο πείραμα είναι ένα καταπληκτικό στρατιωτικό πείραμα. Αυτό που
> έκαναν ήταν ότι πήραν ανθρώπινο DNA. Πήραν κάποια ξέσματα ιστού από το
> εσωτερικό του στόματος ενός δότη, ενός εθελοντή. Τοποθέτησαν αυτό το DNA
> σε
> μια συσκευή που μπορούσε να καταγράψει τις αντιδράσεις του (DNA). Αυτό
> γινόταν σε κάποιο δωμάτιο ενός κτιρίου, ενώ ο δότης ήταν σε ένα άλλο
> δωμάτιο
> του ίδιου κτιρίου. Λοιπόν, ζωντανό DNA και βέβαια σε άλλο μέρος το DNA, σε
> άλλο μέρος ο δότης.Αυτό που έκαναν στη συνέχεια ήταν ότι υπέβαλαν τον
> εθελοντή (δότη) σε αυτό που λένε ?διέγερση συναισθηματική? η οποία θα
> προκαλούσε αυθεντικές αντιδράσεις συναισθήματος χαράς, λύπης, φόβου,
> θυμού,
> οργής στο ένα μέρος του κτιρίου και στο άλλο μέρος μετρούσαν το DNA για να
> δουν αν θα επηρεαζόταν από τα συναισθήματα του δότη του. Γιατί άραγε θα
> έπρεπε να αντιδράσει;
>
>
> Κι ενώ η δυτική Φυσική δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση ούτε να
> υπαινιχθεί ότι αυτό το DNA εξακολουθεί να συνδέεται με τον δότη, αυτά τα
> πειράματα, έδειξαν τελικά ακριβώς το αντίθετο. Είδαμε ότι όταν ο δότης
> είχε
> συναισθηματικές ?κορυφές? και ?κοιλάδες? στο ένα δωμάτιο, το DNA του είχε
> τις ίδιες με τις δικές του ?κορυφές? και ?κοιλάδες? στο άλλο δωμάτιο,
> ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
>
>
> DNA Δότης
> Όταν ακούμε για πειράματα όπως αυτό, σκεφτόμαστε μια ενέργεια που
> μεταδίδεται από το σημείο Α στο σημείο Β. Αν η ενέργεια πρέπει να
> ταξιδέψει
> από το ένα μέρος στο άλλο, θα περίμενες να δεις ένα χρονικό κενό, -ένα
> μικρό
> διάστημα μεταξύ του πότε το συναίσθημα δημιουργείται και του πότε το DNA
> ανταποκρίνεται. ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ! Αυτό που συνέβη σ? αυτό το πείραμα - που
> είναι το κλειδί για εκεί που πηγαίνουμε, δηλαδή, να μιλήσουμε για τη
> δύναμη
> της Προσευχής -, αυτό που συνέβη λοιπόν, ήταν ότι τα φαινόμενα ήταν
> ταυτόχρονα. Τη στιγμή που ο δότης είχε το συναίσθημα, το DNA του
> αντιδρούσε
> και δεν μεσολαβούσε καθόλου χρόνος σ? αυτά που γίνονταν.
>
>
> Στην αρχή αυτά τα πειράματα διεξάγονταν σε χώρους που είχαν απόσταση
> μεταξύ
> τους 15-20 μέτρα. Ύστερα όμως έγιναν πειράματα όπου το DNA και τον δότη
> χώριζαν εκατοντάδες χιλιόμετρα. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον σχεδιαστή
> ενός τέτοιου πειράματος, τον Δρα Κληβ Μπάξτερ (Dr. Cleave Baxter), ο
> οποίος
> μοιράστηκε μαζί μου ένα δικό του πείραμα, όπου ο δότης ήταν στο Λος
> 'ντζελες
> (Los Angeles), αλλά το DNA του στο Φοίνιξ (Phoenix) της Αριζόνας, σχεδόν
> 645
> χιλιόμετρα μακριά. Οι αντιδράσεις ήταν ακριβώς ίδιες. Είτε βρίσκονταν στο
> ίδιο κτίριο, είτε 645 χιλιόμετρα μακριά, το φαινόμενο ήταν ταυτόχρονο.
>
>
> Αυτό (το πείραμα) ανοίγει μια πόρτα σε όλα τα είδη των πιθανοτήτων όσον
> αφορά το πώς το DNA παρέμεινε συνδεδεμένο με τον δότη. Αυτό που μας λέει
> για
> άλλη μια φορά είναι ότι ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ DNA ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
> ΜΑΣ.
> Επίσης, ότι, είτε το DNA μας είναι μέσα στο σώμα μας, είτε μας χωρίζουν
> εκατοντάδες χιλιόμετρα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αυτό λέγεται "μη
> τοπική
> ενέργεια", δηλαδή, είναι παντού συνέχεια, επειδή η ενέργεια δεν χρειάζεται
> να ταξιδέψει από το Α στο Β.
>
>
> Το τρίτο πείραμα πραγματοποιήθηκε επίσης στις αρχές του '90 από το
> Ινστιτούτο των ?Καρδιομαθηματικών?, μια πρωτοπόρο ερευνητική οργάνωση με
> έδρα τη Βόρεια Καλιφόρνια, όπου ερευνούν την ανθρώπινη καρδιά σαν κάτι
> πολύ
> περισσότερο από μια αντλία που μεταφέρει το αίμα μέσα στο σώμα μας. Παρ?
> όλο
> που η καρδιά το κάνει αυτό, αυτό είναι το λιγότερο από αυτά που
> κάνει.Ανακαλύπτουν πως η καρδιά μας είναι ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
> ΜΕΣΑ
> ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΕΙ
> ΜΙΑ
> ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ.
>
>
> Το Καρδιομαθηματικό Ινστιτούτο είχε νωρίτερα ανακαλύψει πως γύρω από την
> ανθρώπινη καρδιά υπάρχει ένα πεδίο ενέργειας που έχει το σχήμα ενός
> σωλήνα.
> Το ονόμασαν "the Tube Taurus" (ο ?Σωλήνας Ταύρος?)και εκτείνεται 1,5-2,5
> μέτρα μακριά από την καρδιά. Το ερώτημα είναι : Μέσα σ? αυτό το
> αναγνωρισμένο πεδίο, θα μπορούσε να υπάρχει και μια άλλη μορφή ενέργειας,
> η
> οποία να μεταφέρεται από αυτό πέρα από το σώμα μας ;
>
>
> Κι έτσι ετοίμασαν ένα πείραμα για να εξετάσουν αυτή τη θεωρία. Δεν
> εκπλήσσει
> ότι πήραν πάλι ανθρώπινο DNA και αφού το απομόνωσαν, ζήτησαν από άτομα
> ειδικά εκπαιδευμένα, να νοιώσουν συναφή και πολύ καθαρά συναισθήματα:
> συναισθήματα αγάπης, εκτίμησης, συμπόνιας, θυμού, οργής, μίσους. Καθώς
> αυτά
> τα εκπαιδευμένα άτομα είχαν αυτά τα συναισθήματα, εκείνοι κατέγραφαν τον
> τρόπο με τον οποίο αντιδρούσε το DNA. Ανακάλυψαν λοιπόν, ότι στην παρουσία
> εκτίμησης, αγάπης, συμπόνιας, συγχώρεσης, το DNA έγινε τρομερά ?χαλαρό?.
>
>
> Γνωρίζουμε από άλλα πειράματα ότι μια τέτοια χαλαρωμένη κατάσταση του DNA
> ενισχύει την άμυνά μας. Αν ρωτήσεις τους ανθρώπους: ?γιατί τα συναισθήματα
> της αγάπης, της συμπόνιας, τους δίνουν δυνατές άμυνες;?... Αυτό (το
> πείραμα)
> αρχίζει να μας εξηγεί το γιατί όταν το DNA είναι χαλαρό, επιτρέπει σ?
> αυτούς
> τους μικρούς ?διακόπτες?, αν θέλετε, να ενεργοποιηθούν.
>
>
> Το αντίθετο είναι επίσης αλήθεια ! Στην παρουσία θυμού, οργής, μίσους,
> ζήλειας, παρατήρησαν πως το DNA σφίχτηκε σαν ένας κόμπος και πραγματικά
> ?έσβησε? και μείωσε την αμυντική αντίδραση. Αυτό το γνωρίζουμε διαισθητικά
> κι εμείς ... Ξέρουμε ότι όταν οι άνθρωποι ζουν σε μια κατάσταση θυμού,
> ζήλιας, ή μίσους ... τότε ?αυτά τα στοιχεία? του σώματός μας καταπιέζονται
> και ακριβώς το αντίθετο : η αγάπη, η συμπόνια, η κατανόηση... τα
> ενισχύουν.
> Τώρα, ίσως για πρώτη φορά, αυτά τα πειράματα αρχίζουν να μας βοηθούν να
> καταλάβουμε το γιατί ! Πρόκειται για την επίδραση του ανθρώπινου
> συναισθήματος επί της προσαρμογής, της διαμόρφωσης, του DNA του σώματός
> μας.
> Και αυτό που περιέγραψαν στην ουσία αυτά τα πειράματα ήταν ότι, πολύ
> συγκεκριμένα είδη ανθρώπινου συναισθήματος, έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το
> DNA του σώματός μας ! Αυτό είναι το καταπληκτικό !Είναι καταπληκτικό,
> γιατί
> σημαίνει ότι αν εμείς, κατά βούληση, επιστρατεύσουμε αυτά τα συναισθήματα
> μέσα μας, ουσιαστικά έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον τρόπο που το DNA
> μας
> λειτουργεί μέσα στο σώμα μας. ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΙΑΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
> !! Ίσως μιας πολύ ?αρχαίας? τεχνολογίας που περιγράφτηκε σε γλώσσες του
> παρελθόντος και που εμείς μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε.
>
>
> Όλα αυτά τα πειράματα είχαν ενδιαφέρον. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι
> ερευνητές δεν εγνώριζαν για τις έρευνες των άλλων εργαστηρίων. Αυτά τα
> πειράματα που μόλις ανέφερα, είναι ενδεικτικά. Πολλά άλλα τέτοια πειράματα
> έχουν επίσης πραγματοποιηθεί, δίνοντας αποτελέσματα της ίδιας φύσεως. Όταν
> όμως τα κοιτάξεις συνολικά κι όχι μεμονωμένα -απομονωμένα, λένε μια
> ιστορία.
> Η ιστορία έχει ως εξής:
>
>
> Το πρώτο πείραμα, αυτό του Ρώσου, λέει ότι το DNA μας έχει μια άμεση
> επίδραση στο φυσικό υλικό που δημιουργεί τον κόσμο, -σε ένα ενεργειακό
> πεδίο. Το τελευταίο πείραμα δείχνει ότι το συναίσθημα μας έχει την
> ικανότητα
> να αλλάζει το DNA το οποίο επηρεάζει τον κόσμο γύρω μας.
>
>
> Και το μεσαίο, το στρατιωτικό πείραμα, δείχνει ότι είτε στο ίδιο κτίριο,
> είτε 645 χιλιόμετρα μακριά, η επίδραση είναι η ίδια. Δεν μας περιορίζει ο
> χώρος και ο χρόνος. Και στ? αλήθεια, τα αποτελέσματα των πειραμάτων λένε
> ακριβώς αυτό : Ότι, εσύ κι εγώ, έχουμε μια δύναμη μέσα στο σώμα μας, που
> δεν
> περιορίζεται από τους φυσικούς νόμους, όπως τους αντιλαμβανόμαστε μέχρι
> σήμερα. Ότι κάτι μέσα μας, άμεσα σχετιζόμενο με τα συναισθήματά μας,
> υπερβαίνει τα όρια Χώρου-Χρόνου, με τον τρόπο που μόλις σήμερα αρχίσαμε να
> κατανοούμε.
>
> ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ
> Οι αρχαίες παραδόσεις, αυτό, το περιγράφουν σε μια γλώσσα της δικής τους
> εποχής. Δεν λένε μόνο ότι είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο γύρω μας, -
> ακριβώς όπως ανακαλύπτει σήμερα η δυτική επιστήμη. Μας προσκαλούν σε ένα
> βήμα παραπάνω λέγοντας : "Ορίστε πώς το εφαρμόζουμε στη ζωή μας". Μας
> άφησαν
> πάρα πολύ ξεκάθαρες οδηγίες λέγοντας "αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να
> χρησιμοποιήσεις αυτή τη δύναμη, για να πετύχεις τη θεραπεία του κορμιού
> σου,
> για να φέρεις Ειρήνη στην οικογένειά σου και στην κοινότητά σου". Και όταν
> πολλοί άνθρωποι λειτουργούν έτσι, συλλογικά, αυτές οι αρχές φέρνουν ειρήνη
> ακόμα και μεταξύ των κρατών.
>
>
> Θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες μελέτες που έχουν γίνει, οι οποίες
> περιγράφουν
> επακριβώς πώς αυτό αρχίζει να λειτουργεί. Ερωτήσεις που συχνά μου
> τίθενται,
> όσον αφορά αυτό το υλικό, είναι: " Εφ? όσον αυτές οι σχέσεις όντως
> υπάρχουν,
> πώς και δεν γνωρίζουμε γι? αυτές;
> -Γιατί η δυτική Επιστήμη δεν καταλαβαίνει αυτές τις αρχές;
> -Γιατί τις ανακαλύπτουμε μόλις σήμερα;"
> Η απάντηση σ? αυτά αρχίζει με την κατανόηση ότι ο τρόπος που βλέπουμε τον
> κόσμο σήμερα, η γνώση μας, είναι μια αλληλουχία σοφίας που μας συνδέει με
> το
> παρελθόν μας. Ξέρουμε επίσης ότι αυτή η γραμμή, ή συνέχεια, η γραμμή που
> μας
> δένει με αυτούς που ήρθαν πριν από εμάς, έχει σπάσει τουλάχιστον δύο φορές
> στην καταγεγραμμένη ιστορία.
> Δύο φορές στην καταγεγραμμένη ιστορία κάτι συνέβη και χάσαμε πληροφορίες
> που
> σε κάποιες περιπτώσεις αφορούσαν ακριβώς αυτό για το οποίο μιλάμε τώρα. Η
> πρώτη από αυτές τις διακοπές ήταν το κάψιμο της βιβλιοθήκης της
> Αλεξάνδρειας
> τον 4ο αι. Παρά το ότι δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι περιείχε εκείνη η
> βιβλιοθήκη, ξέρουμε ότι οι Ρωμαίοι ιστορικοί είχαν απογράψει τεράστιους
> όγκους πληροφοριών σε παπύρους. Ο Ρωμαίος Ιστορικός Καλλίμαχος, για
> παράδειγμα, κατέγραψε περισσότερους από 536.000 παπύρους στη Μεγάλη
> Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, πριν να καεί.Πολλοί από αυτούς τους παπύρους
> ήταν ήδη πολύ αρχαίοι ακόμη και για τότε, για κείνο τον καιρό, τον 4ο αι.
> Ξέρουμε ότι αυτοί οι πάπυροι περιείχαν κάποια από τα πιο αρχαία
> ντοκουμέντα
> της εβραϊκής παράδοσης, της αιγυπτιακής αστρονομικής παράδοσης, της
> ιατρικής
> παράδοσης ... - ένα μεγάλο μέρος της Σοφίας που μεταδιδόταν για χιλιάδες
> χρόνια, περιγράφοντας τη σχέση μας με τον κόσμο, μεταξύ μας, και ίσως και
> με
> κάτι μεγαλύτερο ... Όταν αυτή η βιβλιοθήκη κάηκε, γνωρίζουμε ότι χάσαμε
> μεγάλο όγκο πληροφοριών !
>
>
> Η δεύτερη φορά ήταν με την αναπροσαρμογή των βιβλικών κειμένων, επίσης τον
> 4ο αι., το 325 μΧ. Ήταν εκείνη η περίοδος που ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος
> συγκάλεσε μια σύνοδο. Τότε δεν υπήρχε Βιβλικό κείμενο, ωραίο, καθαρό,
> ταξινομημένο κείμενο, όπως το βλέπουμε σήμερα. Ήταν ένα ασύνδετο
> συνονθύλευμα με πολλά περιττά κείμενα και ήταν λίγος ο κόσμος που είχε
> πρόσβαση σε αυτό το υλικό. Έτσι, ο Κωνσταντίνος, σε μια προσπάθεια να το
> κάνει πιο προσιτό στο ευρύ κοινό, συγκάλεσε μια σύνοδο της Εκκλησίας και
> τους είπε : «Κάντε μου προτάσεις» , «τι θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε, τι θα
> έπρεπε να παραλείψουμε, πώς πρέπει να οργανώσουμε αυτό το υλικό;» Το
> αποτέλεσμα ήταν αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Δυτικό Βιβλικό κείμενο»,
> «Βιβλική Παράδοση».
> Γνωρίζουμε ότι 20 βιβλία αφαιρέθηκαν εντελώς κι ότι άλλα 20-25 αλλοιώθηκαν
> υπερβολικά, καθώς και ότι το εναπομείναν κείμενο συμπυκνώθηκε και
> μεταρρυθμίστηκε σε ό,τι βλέπουμε σήμερα.
>
>
> Έτσι, όσο καλή κι αν είναι η Βίβλος μας, οι κορυφαίοι μελετητές της
> παραδέχονται ανοιχτά ότι είναι ημιτελής. Το γνωρίζουμε αυτό επειδή
> βρίσκουμε
> έγγραφα, όπως Τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θαλάσσης, που είναι πολύ
> αντικρουόμενα. Όταν βρήκαμε αυτά τα χειρόγραφα μπορέσαμε να δούμε πολλά
> από
> αυτά τα βιβλία στην αρχική τους μορφή. Κι έχει πολύ ενδιαφέρον πώς κάποια
> από αυτά αλλοιώθηκαν ή αφαιρέθηκαν τελείως. Είναι μάλιστα, ακριβώς αυτά τα
> οποία περιγράφουν τη σχέση μας με το σύμπαν και τη Δημιουργία γύρω μας,
> μέσω
> της Δύναμης του Ανθρώπινου Συναισθήματος.
>
> ΣΚΕΨΕΙΣ-ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
> Έτσι λοιπόν, τώρα που η Επιστήμη αρχίζει να μας το λέει στη γλώσσα της, οι
> πνευματικές παραδόσεις μας το δείχνουν με το δικό τους τρόπο. Τόσο στα
> κείμενα όσο και στα ντοκουμέντα τους, βλέπουμε αναφορές για το πώς ακριβώς
> λειτουργούν αυτές οι αρχές. Το ερώτημα είναι πώς τις εφαρμόζουμε στη ζωή
> μας, πώς χρησιμοποιούμε αυτή τη σχέση μεταξύ σκέψεων, αισθημάτων και
> συναισθημάτων μέσα στο σώμα μας, με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω
> μας.Ίσως,
> το καλύτερο σημείο για να αρχίσεις, είναι το να καθορίσεις τι πραγματικά
> είναι οι σκέψεις, τα αισθήματα και τα συναισθήματα. Η μητέρα μου, με την
> οποία είχα αυτήν την κουβέντα πολλές φορές, μου έλεγε : "Πάντα πίστευα ότι
> αισθήματα και συναισθήματα είναι το ίδιο πράγμα". Όμως, παρότι σχετίζονται
> στενά, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά.
>
>
> Αν δεις ένα σχεδιάγραμμα των ενεργειακών κέντρων στο σώμα μας, των
> Τσάκρας,
> τα τρία χαμηλότερα (στομάχι, κοιλιά, λεκάνη) σχετίζονται με το ανθρώπινο
> αίσθημα .Οι αρχαίοι έχουν πει πως υπάρχουν μόνο δύο πρωταρχικά αισθήματα :
> 1ον η αγάπη και 2ον οτιδήποτε πιστεύουμε πως είναι το αντίθετο της
> αγάπης, -
> ο φόβος, ή το μίσος, ... και όταν πάμε πολύ βαθειά στις παραδόσεις
> βρίσκουμε
> ότι αυτά είναι και τα δύο οι πολικότητες (άκρα) της ίδιας δύναμης. Μέσα
> λοιπόν σ? αυτά τα χαμηλότερα κέντρα της δύναμης των αισθημάτων έχουμε δύο
> πρωταρχικές εμπειρίες : 1. Της αγάπης και 2. Οτιδήποτε άλλο θεωρούμε
> αντίθετό της.
>
>
> [Το αίσθημα] είναι μια δύναμη, μια ορμή που μας οδηγεί προς τα εμπρός στη
> ζωή, που γκρεμίζει τους τοίχους, ρίχνει τα εμπόδια που στέκονται μεταξύ
> μας
> και των αγαπημένων μας πραγμάτων. Το αίσθημα όμως είναι σκόρπιο, πρέπει να
> εστιαστεί. Αν γνωρίζετε ανθρώπους που ζουν μόνο μέσα στο αίσθημα, ξέρετε
> πως
> καμιά φορά η ζωή τους είναι πολύ χαοτική. Λοιπόν, το αίσθημα πρέπει να
> εστιαστεί. Κι εδώ έρχεται η δύναμη της σκέψης, ή της λογικής, που
> σχετίζεται
> με τα ανώτερα ενεργειακά κέντρα (κεφάλι). Η σκέψη είναι που κατευθύνει και
> εστιάζει το αίσθημα.
> Με άλλα λόγια, σκεφτόμαστε κάτι, π.χ. μια συννεφιασμένη μέρα και μέσω
> αυτής
> της σκέψης αντλούμε, νοιώθουμε τη δύναμη του αισθήματος, είτε είναι η
> αγάπη
> για τη συννεφιά, είτε ο φόβος για το τι μπορεί να μας φέρει αυτή η
> συννεφιά.
> Κάνοντας αυτό, δηλαδή, παντρεύοντας τη δύναμη του αισθήματος με την
> κατεύθυνση της σκέψης, με αυτόν τον τρόπο, δημιουργούμε ένα συν-αίσθημα.
>
>
> Δηλαδή, εξ ορισμού το συναίσθημα είναι η ένωση του αισθήματος και της
> σκέψης. Και το ενεργειακό κέντρο που δεν προσμετράται από αυτά τα
> συστήματα,
> που δεν χρησιμοποιείται σε αυτά τα αρχαία συστήματα, είναι το κέντρο της
> καρδιάς και αυτό είναι αφιερωμένο στη δύναμη του συναισθήματος.
>
>
> Συναισθανόμαστε μέσα στην καρδιά. Έτσι λοιπόν, το συναίσθημα που νοιώθουμε
> στην καρδιά είναι η γλώσσα που μιλά στο πεδίο αυτό που η δυτική Επιστήμη
> αρχίζει να κατανοεί με τα πειράματά της ...
> Η δύναμη του ανθρώπινου συναισθήματος είναι η γλώσσα που ανοίγει το δρόμο
> στις πιθανότητες αυτών που δημιουργούμε στον κόσμο μας. Οι επιστήμονες
> σήμερα, καθώς συλλογίζονται αυτό το πεδίο, (που είναι τόσο νέο σαν ιδέα
> ώστε
> δεν έχει ακόμα ονομαστεί ), μερικοί το ονομάζουν "κβαντικό ολόγραμμα",
> κάποιοι "ο Νους της Φύσης", όπως ο Δρ. Εντ. Μίτσελ (Dr. Ed. Mitchell). Ο
> Στηβ Χώκιν (Steve Hawking) το λέει " ο Νους του Θεού".
>
>
> Όσες και να είναι οι ονομασίες, όλοι βασικά, μιλούν για το ίδιο πεδίο και
> το
> περιγράφουν σαν ένα δίχτυ ή σαν έναν ιστό, που λειτουργεί σαν υπόστρωμα
> για
> τη δομή που συνδέει τα πάντα. Και σε αυτό το δίχτυ, σε αυτόν τον ιστό,
> απευθυνόμαστε με τα συναισθήματα στο σώμα μας, με τα συναισθήματα της
> καρδιάς μας. Οι αρχαίες παραδόσεις όχι μόνο αναγνώριζαν αυτή τη σχέση,
> αλλά
> μας πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά. 'φησαν ακριβείς οδηγίες για το πώς τα
> εφαρμόζουμε αυτά στη ζωή μας.
>
>
> Στα τέλη του 1980 εργαζόμουν ως μηχανικός σε αεροναυπηγικές εταιρίες.
> 'ρχισα
> να εξερευνώ αυτές τις ιδέες σαν μηχανικός, ψάχνοντας στον κόσμο γύρω μου
> για
> να καταλάβω την ιστορία αυτών που ήρθαν πριν από εμάς. Και ήταν εκείνη η
> σκέψη που με οδήγησε σε κάποια εκπληκτικά μέρη, - από τους Αιγυπτιακούς
> ναούς, τις 'νδεις, τη Βολιβία, το Περού, ως το Νεπάλ, τα Υψίπεδα της
> Κίνας,
> το Θιβέτ ..., ψάχνοντας πληροφορίες για το πώς σχετιζόμαστε με τον κόσμο
> και
> πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη του συναισθήματος, αυτή τη
> δύναμη που μιλά στη γλώσσα του κόσμου γύρω μας ...
>
>
> Σαν μηχανικός λοιπόν, όταν άρχισα να μελετάω τις αρχές αυτών που ήρθαν
> πριν
> από εμάς, τις πληροφορίες που μας άφησαν ώστε εμείς να καταλάβουμε τη
> σχέση
> με τον κόσμο γύρω μας και αυτήν την αρχαία τεχνολογία που σήμερα
> ονομάζουμε
> εμείς Προσευχή, το σκεπτικό μου ήταν πως αυτού του είδους οι πληροφορίες
> θα
> είχαν διατηρηθεί καλύτερα σε μέρη που είχαν ελάχιστα διαταραχθεί από τον
> Δυτικό Πολιτισμό.
>
>
> Αυτό το σκεπτικό με οδήγησε στο θαυμαστό ταξίδι μου. Την πρώτη φορά, στα
> Υψίπεδα της Κίνας, στο Θιβέτ, όπου είχα την ευκαιρία να εξερευνήσω 14
> μοναστήρια (δύο από αυτά θηλέων), μιλώντας μέσω διερμηνέων σ? αυτούς που
> όντως ζουν αυτές τις αρχές στη ζωή τους. Αυτή είναι η αξία του να
> πηγαίνεις
> στο Θιβέτ, -είναι ζωντανή κουλτούρα. Μπορούμε να πάμε στους ναούς της
> Αιγύπτου, ή στους ναούς των Μάγια στο Γιουκατάν, που είναι συναρπαστικά !
> Όσες όμως πληροφορίες κι αν έχουν, οι πολιτισμοί που άφησαν αυτές τις
> πληροφορίες δεν υπάρχουν πια. 'ρα, στην καλύτερη περίπτωση, απλά
> υποθέτουμε
> τι θέλουν να μας πουν. Πηγαίνοντας όμως σ? ένα μοναστήρι στο Θιβέτ και
> μιλώντας με τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί, μπορούμε να τους ρωτήσουμε
> :
> "
> Όταν εξωτερικά σε βλέπουμε να προσεύχεσαι, τι συμβαίνει εσωτερικά ; -Τι
> συμβαίνει στο σώμα σου; - Τι σκέφτεσαι, τι νοιώθεις, τι συναισθάνεσαι ;"
>
>
> Ήταν στο Θιβέτ λοιπόν, όπου είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον ηγούμενο ενός
> μοναστηριού και να τον ρωτήσω μέσω διερμηνέα, αυτό που είχα ρωτήσει όλους
> τους άλλους μοναχούς. Η δική του όμως απάντηση ήταν πολύ ξεκάθαρη όταν τον
> ρώτησα : " Όταν σε βλέπουμε να προσεύχεσαι για 12 - 14 - 16 ώρες την
> ημέρα,
> όταν βλέπουμε τα Μούντρας, τα Μάντρας, τα καμπανάκια, τα μπωλ, τα γκονγκ,
> τα
> φυλακτά και τις ψαλμωδίες για τόση πολλή ώρα, " Τι κάνεις εσωτερικά ; Τι
> συμβαίνει εσωτερικά;"
> Ο Ηγούμενος με κοίταξε γελώντας και είπε (ξανά μέσω του διερμηνέα), "Δεν
> μπορείς να δεις την προσευχή μας, επειδή η προσευχή μας δεν μπορεί να
> ειδωθεί " και συνέχισε :
> "Αυτό που είδες είναι τα πράγματα που κάνουμε για να δημιουργήσουμε
> συναίσθημα στο σώμα μας , Το συναίσθημα είναι η προσευχή !"
> Ύστερα μου αντιγύρισε την ερώτηση λέγοντας μου : " Πώς το κάνετε στη δική
> σας κουλτούρα;" Και τότε σκέφτηκα το πώς εμείς βλέπουμε την προσευχή στην
> κουλτούρα μας σήμερα.
> Όταν χάσαμε τα κείμενα που περιέγραφαν ότι η δύναμη του συναισθήματος
> είναι
> η γλώσσα που μας ενώνει με το σύμπαν και τη Δημιουργία γύρω μας, αρχίσαμε
> να
> πιστεύουμε ότι η προσευχή είναι μόνο οι λέξεις. Αν λέμε τις σωστές λέξεις,
> όσες φορές πρέπει, την κατάλληλη μέρα, την κατάλληλη στιγμή ..., έχουμε
> πει
> την προσευχή ... Κι όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις μας, ξέρουμε ότι
> υπάρχει μια τεχνική που μας μεταφέρει πολύ μακρύτερα από εκεί που μας
> πηγαίνει η απλή προφορά των λέξεων.
>
> ΟΙ 5 ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
> Ένας άτυπος τρόπος, που ονομάζεται " Καθημερινή Προσευχή". Ένας φίλος που
> ζούσε στο Σαν Φραντσισκο έλεγε αυτή την προσευχή γυρίζοντας από τη δουλειά
> του κάθε Παρασκευή : " Θεέ μου, αν φτάσω στο βενζινάδικο πριν μείνω από
> βενζίνη, δεν θα ξαναφήσω τόση λίγη βενζίνη στο ντεπόζιτο". Αυτή είναι μια
> άτυπη προσευχή στο Θεό.
> Ο 2ος τρόπος προσευχής είναι η "Απαιτητική Προσευχή", όπου απαιτούμε από
> τις
> δυνάμεις, τους Αγγέλους, τον Θεό ... "Θεέ μου, διεκδικώ το δικαίωμα να
> θεραπεύσω και να θεραπευτώ τώρα, στο μέλλον και στο παρελθόν". Αυτή είναι
> μια απαιτητική προσευχή.
>
>
> Ο 3ος τρόπος είναι η "Τελετουργική Προσευχή" :" Ο Θεός είναι μεγάλος και
> καλός".
> Ο 4ος τρόπος είναι μια προσευχή χωρίς λόγια, μια "Διαλογιστική Προσευχή",
> όπου αντιλαμβανόμαστε μια παρουσία γύρω μας, μέσα στη σιωπή. Κάποιοι
> διαφωνούν για το εάν αυτό είναι ένας τρόπος προσευχής ή όχι, αλλά αυτό
> θεωρούν οι ερευνητές πως είναι η προσευχή. Κι όσο καλοί κι αν είναι αυτοί
> οι
> τρόποι, όσο καλά κι αν περιγράφουν τον τρόπο να προσευχόμαστε, πάντα
> υπήρχε
> ένας άλλος τρόπος.
>
>
> Ένας 5ος τρόπος, που δεν έχει περιγραφεί σε αυτούς τους τύπους, είναι αυτό
> ακριβώς που μας περιέγραφε αυτός ο Ηγούμενος στο Θιβέτ. Περιέγραφε έναν
> τύπο
> προσευχής που είναι βασισμένος στο συναίσθημα.
> Είπε :
> " Πρέπει να νοιώθουμε σαν να έχει ήδη εισακουστεί η Προσευχή" και "Μέσα σε
> αυτό το συναίσθημα μιλάμε στις δυνάμεις της Δημιουργίας", επιτρέποντας
> στον
> κόσμο να μας ανταποκριθεί, επιτρέποντας σε αυτό το πεδίο, το Κβαντικό
> Ολόγραμμα, τον Νου του Θεού, να μας ανταποκριθεί, με ό,τι είναι αυτό που
> νοιώθουμε μέσα στην καρδιά μας.
> Έτσι, αντί να προσευχόμαστε νοιώθοντας αδύναμοι σε μια δεδομένη κατάσταση,
> πχ. "Θεέ μου, σε παρακαλώ, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο", αυτό το είδος
> προσευχής, μας καλεί να νοιώσουμε σαν να συμμετέχουμε ήδη στην ειρήνη
> (όπως
> πρότεινε ο Τζων Γουίλερ), ότι είμαστε μέρος αυτού που βλέπουμε και καθώς
> νοιώθουμε την Ειρήνη στον κόσμο μας, ή την θεραπεία των αγαπημένων μας,
> ....
> στην ουσία ενδυναμώνουμε αυτό το πεδίο, ώστε να μας το αντικατοπτρίσει
> αυτό,
> με τρόπο ώστε να έρθουν αυτές οι αλλαγές στη ζωή μας, στον κόσμο μας. Αυτό
> ακριβώς μας έλεγε ο Ηγούμενος του μοναστηριού στο Θιβέτ.
>
>
> Στις αρχές του 1990 είχα την ευκαιρία να δω αυτόν τον τύπο προσευχής, τον
> βασισμένο στο συναίσθημα, ζωντανά, σε μια πραγματική περίσταση και θα
> ήθελα
> να μοιραστώ αυτή την ιστορία, γιατί περιγράφει καλύτερα κάτι που αλλιώς
> είναι μια θολή έννοια : Πως η προσευχή του συναισθήματος λειτουργεί στη
> ζωή
> μας.
>
>
> Το 1990, η έρημος στα Ν. Δυτικά, περνούσε την χειρότερη ξηρασία όλων των
> εποχών και ένας ιθαγενής Αμερικανός φίλος μου με προσκάλεσε να τον
> συνοδέψω
> μια μέρα σε ένα μέρος στο Ν. Μεξικό, για να συμμετάσχω σε μια προσευχή για
> βροχή. Δεν χρειάστηκε να με ξαναρωτήσει. Είπα " Σίγουρα ! Θα ήθελα να
> συμμετέχω και να δω τι είναι αυτή η προσευχή".Ταξιδέψαμε στην όμορφη,
> αχανή
> έρημο και φτάσαμε σε ένα μέρος τόσο παλιό που οι άνθρωποι σήμερα δεν
> ξέρουν
> καν ποιος το έφτιαξε. Βασικά, ήταν ένας κύκλος από πέτρες που βρίσκονταν
> στην ίδια θέση όπου είχαν τοποθετηθεί από τους προγόνους του, πολύ-πολύ
> παλιά. Εκεί, ο φίλος μου, έβγαλε τα παπούτσια του και μπήκε μέσα στον
> κύκλο
> με γυμνά πόδια. Τίμησε όλους τους προγόνους του, τίμησε τα τέσσερα σημεία
> του ορίζοντα, μου γύρισε την πλάτη και στάθηκε με τα χέρια του σε θέση
> προσευχής, μόνο για μερικές στιγμές.
>
>
> Μετά στράφηκε σε μένα και είπε : " Πείνασα ! Πάμε να φάμε κάτι" κι εγώ του
> είπα : "Νόμιζα πως θα προσευχόμασταν για να βρέξει !" Με κοίταξε και είπε
> :
> " Όχι. Αν προσευχηθούμε για βροχή, η βροχή δεν θα έρθει ποτέ! Γιατί τη
> στιγμή που προσεύχεσαι για να συμβεί κάτι, απλά αναγνωρίζεις ότι δεν
> υπάρχει
> αυτή τη στιγμή". Σκέφτηκα αυτό που είπε και το βρήκα πολύ λογικό. Αν πω
> "Θεέ
> μου, σε παρακαλώ, ας έρθει ειρήνη στον κόσμο, αυτό που λέω εκείνη τη
> στιγμή
> είναι ότι δεν υπάρχει ειρήνη και ασυνείδητα μπορεί να ενδυναμώσω τις
> συνθήκες που θέλω να αλλάξω (δηλαδή, μπορεί να γίνει το αντίθετο).
>
>
> Το ίδιο ισχύει και με τη θεραπεία του εαυτού μου και των αγαπημένων μου.
> Οπότε ρώτησα τον φίλο μου: " Αν δεν προσευχήθηκες για βροχή τότε τι
> έκανες;
> Τι συνέβη όταν έκλεισες τα μάτια σου και γύρισες από την άλλη μεριά;" Κι ο
> φίλος μου είπε: " Όταν έκλεισα τα μάτια μου, άρχισα να νοιώθω πώς είναι να
> βρέχει στο χωριό μου. Μύρισα τις μυρωδιές που βγαίνουν όταν η βροχή πέφτει
> στο χώμα και τους τοίχους. Κι ένοιωσα πώς είναι να πατάω με τα γυμνά μου
> πόδια μέσα στη λάσπη, την πολλή λάσπη από την πολλή βροχή. Έτσι άνοιξα τον
> δρόμο στην πιθανότητα να έρθει βροχή στον κόσμο μας".
>
>
> Σκέφτηκα αυτόν τον τύπο προσευχής πολύ. Αργότερα εκείνο το απόγευμα κάτι
> καταπληκτικό συνέβη. Έβλεπα τον καιρό και η ξηρασία που κράταγε τόσον
> καιρό,
> ξαφνικά άλλαξε. Το χαμηλό βαρομετρικό πέρασε τη Γιούτα και κατέβηκε στο
> Κολοράντο, πέρασε το Ν. Μεξικό και ξανανέβηκε. Εκείνο το βράδυ έβρεξε!
> Έβρεχε όλη την επόμενη μέρα και έβρεχε, έβρεχε ... Πήρα τον φίλο μου και
> του
> είπα "Βρέχει πάρα πολύ! Πλημμύρισαν τα λειβάδια, οι δρόμοι ... Τι στην
> ευχή
> συμβαίνει;" Έμεινε για λίγο σιωπηλός και είπε: "Αυτό είναι το μέρος της
> προσευχής που δεν έχω καταλάβει!" Δεν έχω κανένα τρόπο να επιβεβαιώσω
> επιστημονικά ότι η προσευχή του φίλου μου είχε κάποια σχέση με εκείνη τη
> βροχή. Αλλά, οι συσχετισμοί είναι τόσοι πολλοί, το βλέπουμε να συμβαίνει
> τόσο συχνά, που ξέρουμε ότι υπάρχει επίδραση.
>
>
> Το 1972, 24 πόλεις των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν σε ένα πείραμα όπου άνθρωποι
> εκπαιδεύτηκαν να νοιώσουν το συναίσθημα της ειρήνης με έναν συγκεκριμένο
> τρόπο. Τοποθετήθηκαν σε στρατηγικά σημεία αυτών των πόλεων. Κάθε πόλη είχε
> πληθυσμό πάνω από 10.000 ανθρώπους. Αυτά καταγράφτηκαν ως οι πασίγνωστες
> ?ΤΜ? (Transcendental Meditation= Υπερβατικός Διαλογισμός) μελέτες του
> 1970.
> Κατά το διάστημα που αυτοί οι άνθρωποι ένοιωθαν το συναίσθημα της ειρήνης
> γύρω τους, πέρα από τα κτίρια όπου γινόντουσαν τα πειράματα, παρατηρήθηκε
> στατιστική μείωση των εγκλημάτων. Εγκλήματα βίας, τροχαία ατυχήματα,
> μειώθηκαν. Σε πόλεις με χρηματιστήρια, όπως το Σικάγο, οι δείκτες ανέβηκαν
> ενόσω υπήρχε ειρήνη. Όταν οι προσευχές σταμάτησαν, όλα τα στατιστικά
> αντιστράφηκαν.
> Το πείραμα αυτό το έκαναν ξανά και ξανά, σε τέτοιο βαθμό που η επίδραση
> μπόρεσε να μετρηθεί και να εφαρμοστεί σε ένα μεγαλύτερο πείραμα που
> καταγράφτηκε στην εφημερίδα "Journal of Conflict Resolution" (Εφημερίδα
> Ανάλυσης Συγκρούσεων) το 1988. Αυτό το πείραμα ονομάστηκε "Σχέδιο
> Παγκόσμιας
> Ειρήνης" στη Μ. Ανατολή. Συνέβη κατά τον πόλεμο Λιβάνου-Ισραήλ στις αρχές
> του 1980, σαν αποτέλεσμα των προηγούμενων μελετών. 'νθρωποι εκπαιδευμένοι
> να
> νοιώθουν το συναίσθημα της ειρήνης τοποθετήθηκαν κατά μήκος των περιοχών
> του
> πολέμου στο Ισραήλ και στον Λίβανο.Κατά τη διάρκεια που οι ερευνητές
> αποκαλούν "Παράθυρο της Προσευχής", όταν οι άνθρωποι ένοιωθαν αυτά τα
> συναισθήματα, οι τρομοκρατικές πράξεις έπεσαν στο μηδέν. Τα εγκλήματα
> μειώθηκαν. Οι επισκέψεις στις εντατικές των νοσοκομείων μειώθηκαν. Μάλιστα
> προσπάθησαν να κάνουν αυτά τα πειράματα διαφορετικές ώρες της ημέρας,
> διάφορες μέρες της εβδομάδας, για να σιγουρευτούν ότι δεν ευθύνονταν οι
> εβδομάδες ή τα Σαββατοκύριακα, ή σε διαφορετικές στιγμές μέσα στον μήνα,
> για
> να σιγουρευτούν ότι δεν έφταιγαν οι σεληνιακοί κύκλοι.Όταν ολοκληρώθηκαν
> αυτά τα πειράματα, είδαν -αν και δεν ξέρουμε ακριβώς το γιατί αυτή η
> επίδραση συμβαίνει με τον τρόπο που συμβαίνει- ότι ο αλληλοσυσχετισμός
> είναι
> τόσο μεγάλος, που όταν ένας ορισμένος αριθμός ανθρώπων αρχίζει να νοιώθει
> το
> συναίσθημα της ειρήνης ή της θεραπείας σε ένα μέρος, η επίδραση
> εξαπλώνεται
> στην κοινότητά τους, πέρα από το μέρος όπου βρίσκονται. Αυτό είναι τόσο
> συγκεκριμένο που τώρα ξέρουμε: οι στατιστικολόγοι μπόρεσαν να
> προσδιορίσουν
> ακριβώς τον αριθμό των ανθρώπων που απαιτούνται για να αρχίσει κάτι
> τέτοιο.
> Θα σας πω τη συνταγή και μετά θα εξηγήσω τι σημαίνει.
>
>
> Η επίδραση παρατηρείται όταν συμμετέχει ένας ορισμένος αριθμός ανθρώπων
> και
> ο ελάχιστος αριθμός είναι η τετραγωνική ρίζα του 1% του πληθυσμού. Αυτό
> σημαίνει ότι αν, πχ., έχεις μια πόλη ενός εκατομμυρίου, παίρνεις το 1% του
> 1.000.000 και βγάζεις την τετραγωνική ρίζα του 1 %. Αυτός ο αριθμός σου
> λέει
> πόσοι άνθρωποι είναι απαραίτητοι, είναι ο αριθμός αφετηρία δηλαδή, για να
> εκκινήσει η επίδραση. Προφανώς, όσοι περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν,
> τόσο
> μεγαλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. Για μια πόλη ενός εκατομμυρίου ο
> αριθμός
> είναι μόλις 100. Σε έναν κόσμο 6 δισεκατομμυρίων, η τετραγωνική ρίζα του
> 1%
> είναι μόλις 8.000 άνθρωποι. Οχτώ χιλιάδες άνθρωποι (σύμφωνα με αυτές τις
> μελέτες, είναι το μόνο που απαιτείται) να νοιώσουν το συναίσθημα της
> ειρήνης
> στην καρδιά τους, σε μια δεδομένη στιγμή, ταυτόχρονα, για να
> ενεργοποιήσουν
> αυτή την συνειδητότητα μέσω του πεδίου που ξέρουμε σήμερα ότι υπάρχει,
> προκειμένου να έρθει η ειρήνη στον κόσμο μας ...
>
> Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
> Κάθε συζήτηση περί αυτής της συναισθηματικής προσευχής, αυτού του χαμένου
> τύπου προσευχής, μερικές φορές φαίνεται κάτι παραπάνω από ?ακαδημαϊκή?
> ώσπου
> να την εφαρμόσουμε στη ζωή μας, να τη δούμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας ...
>
>
> Στα τέλη του 1990 είχα την ευκαιρία να κάνω ακριβώς αυτό βλέποντας το
> βίντεο
> της θεραπείας μιας ανίατης ασθένειας μιας γυναίκας, όπου χρησιμοποιήθηκε
> ακριβώς η τεχνική για την οποία μιλάμε. Για μένα αυτή ήταν η πληροφορία
> που
> έβγαλε αυτόν τον χαμένο τύπο προσευχής, από το πλαίσιο του ακαδημαϊκού, σε
> κάτι πολύ αληθινό που μπορούμε να εφαρμόσουμε στη ζωή μας. Είχα την
> ευκαιρία
> να δω κάποιο βίντεο από τη θεραπεία ενός όγκου διαμέτρου 10εκ. μέσα στο
> σώμα
> μιας γυναίκας, ο οποίος είχε διαγνωσθεί μη εγχειρήσιμος.Σαν τελευταία
> λύση,
> πήγε σ' ένα νοσοκομείο στην Κεντρική Κίνα. Εκεί άρχισαν απλά να
> απευθύνονται
> στους τρόπους κατάφασης για τη ζωή, πώς θα μπορούσε να αλλάξει, πώς να ζει
> τη ζωή της. Της έμαθαν καταφατικούς τρόπους αναπνοής, καταφατικούς τρόπους
> διατροφής, απαλές κινήσεις ρύθμισης των ενεργειακών κέντρων του σώματός
> της.
> Καθώς τα έκανε αυτά και δυνάμωνε το σώμα της, κάποια στιγμή υποβλήθηκε σε
> μια διαδικασία που θα ήθελα να σας περιγράψω σαν ένα ισχυρό παράδειγμα του
> πώς ο κόσμος του συναισθήματος μέσα μας έχει επίδραση, σε αυτή την
> περίπτωση
> μια σχηματική επίδραση στον κόσμο, πέρα από το σώμα μας.
>
>
> Σε αυτό το βίντεο λοιπόν, βλέπουμε τη γυναίκα ξαπλωμένη σε ένα δωμάτιο
> νοσοκομείου, απόλυτα ξύπνια, απόλυτα ενσυνείδητη. Πιστεύει σ' αυτό που
> πρόκειται να συμβεί... Μπροστά της έχει έναν τεχνικό υπέρηχων, που
> χειρίζεται μια συσκευή υπέρηχων πάνω στην κοιλιά της και το βλέπουμε στην
> οθόνη. Στο αριστερό μέρος της οθόνης έχουν παγώσει την εικόνα ως αναφορά,
> για να ξέρουν ποια ήταν η κατάστασή της εκείνη τη στιγμή. Στο δεξί μέρος
> της
> οθόνης μπορούμε να δούμε σε πραγματικό χρόνο. Καθώς τρεις πρακτικοί
> στέκονται πίσω της, δουλεύοντας με την ενέργεια του σώματός της και με τα
> συναισθήματα μέσα στα δικά τους σώματα, αρχίζουν να ψάλλουν μια λέξη που
> έχουν συνεννοηθεί ότι ενισχύει μέσα τους το συναίσθημα ότι έχει ήδη
> θεραπευτεί. Ο ψαλμός βασικά λέει:
> "Είσαι ήδη καλά".
>
>
> Καθώς νοιώθουν αυτό το συναίσθημα και λένε αυτές τις λέξεις μεταξύ τους,
> εμείς βλέπουμε στην οθόνη, σε πραγματικό χρόνο, τον ΚΑΡΚΙΝΟ ΝΑ
> ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ
> ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 3λ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
> ΧΡΟΝΟΥ!http://www.youtube.com/watch?v=6YncoMqqyQs&feature=player_embedded
> Δεν είναι όπως στα ντοκυμαντέρ, που βλέπεις ένα τριαντάφυλλο να ανθίζει σε
> τριάντα δευτερόλεπτα, ενώ κανονικά διαρκεί μέρες ... Εδώ, σ? αυτό το
> βίντεο,
> αυτό συμβαίνει σε λιγότερο από 3 λεπτά! Το σώμα της ανταποκρίθηκε στα
> συναισθήματα των πρακτικών που είναι εκπαιδευμένοι να δίνουν αυτή τη
> θεραπεία και το μόνο που ένοιωθαν είναι το συναίσθημα του πως είναι να
> είσαι
> απέναντι σε μια γυναίκα που έχει ήδη γίνει καλά, που είναι απόλυτα ικανή,
> απόλυτα υγιής. Δεν έλεγαν "Φύγε κακέ καρκίνε" ...
>
>
> Πρόκειται για έναν πολύ διαφορετικό τρόπο σκέψης και είναι ένα σχηματικό
> παράδειγμα του πώς ακριβώς λειτουργεί αυτή η αρχή. Είχα την ευκαιρία να
> μιλήσω με τον Λου Τσιν (Lu Chin), τον δημιουργό αυτού του φιλμ.
> Τον ρώτησα: "Κι αν αυτοί οι πρακτικοί δεν ήταν εκεί; Θα μπορούσε αυτή η
> γυναίκα, ο καθένας μας, να το κάνει μόνος του;" Χαμογέλασε και μου είπε:
> "Πιθανότατα θα το είχε καταφέρει μόνη της. Από την άλλη όμως, κάτι
> συμβαίνει
> με εμάς τους ανθρώπους. Φαίνεται ότι νοιώθουμε πιο δυνατοί όταν
> υποστηριζόμαστε από άλλους στα πράγματα που πιστεύουμε, που θέλουμε να
> πετύχουμε."
> Έτσι, ενώ πιθανότατα θα μπορούσε να το έχει κάνει μόνη της, έχοντας
> εκείνους
> τους 3 πρακτικούς να δουλεύουν μαζί της, ήταν το ?πάτημα? που χρειαζόταν
> το
> σώμα της για να ανταποκριθεί. Το μόνο που έκαναν ήταν ότι ένοιωθαν το
> συναίσθημα ότι ήταν ήδη καλά και σε λιγότερο από 3λ το σώμα της
> ανταποκρίθηκε.
>
>
> Η δυτική Φυσική αρχίζει τώρα να μας λέει ότι το ίδιο πεδίο που οδήγησε στη
> θεραπεία αυτής της γυναίκας, οδηγεί και στην Ειρήνη μεταξύ των κρατών.
> Είναι
> το ίδιο πράγμα σε διαφορετική κλίμακα, -η ίδια αρχή. Συμμετείχα επίσης σε
> πειράματα όπου χιλιάδες άνθρωποι ενώθηκαν μέσω διαδικτύου, συντονίστηκαν
> μια
> δεδομένη ώρα σε ένα χρονικό "παράθυρο", όπου μάθαμε να νοιώθουμε το
> συναίσθημα της Ειρήνης την ίδια εκείνη ώρα. Όταν το κάναμε αυτό,
> συνέβαιναν
> στον κόσμο πόλεμοι.
>
>
> Επρόκειτο να βομβαρδιστεί το Ιράκ και ακυρώθηκε. Στη διάρκεια αυτού του
> χρονικού "παράθυρου", καθώς γινόταν αυτή η προσευχή, τα εγκλήματα
> μειώθηκαν,
> οι εντατικές μειώθηκαν. Έγινε μια έρευνα στο Πρίνστον όπου κατεγράφη το
> πεδίο συνειδητότητας παγκοσμίως, ενώ αυτές οι προσευχές ήταν σε εξέλιξη
> και
> είδαν στην οθόνη ότι η συνειδητότητα ανταποκρινόταν στους χιλιάδες
> ανθρώπους
> που ένοιωθαν το συναίσθημα της ειρήνης εκείνη τη στιγμή. Αυτό μας λέει ότι
> αυτό το πεδίο είναι μετρήσιμο. Μπορούμε να το μετρήσουμε σε μια οθόνη
> υπολογιστή. Αυτή η έρευνα του Πρίνστον ονομάστηκε " Έρευνα της Παγκόσμιας
> Συνειδητότητας".
>
>
> Το πεδίο λοιπόν, υπάρχει. Είναι εκεί έξω. Ανταποκρίνεται σε μας με τρόπους
> που μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε. Ακόμα πιο πρόσφατα έγινε μια έρευνα από
> τον επιστήμονα Masuru Emoto (Μαζούρου Ιμότο), όσον αφορά τη σχέση
> ανθρώπινου
> συναισθήματος και νερού. Δείχνει αυτή τη σχέση με ακόμη μεγαλύτερη
> σαφήνεια.
> Αυτοί οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, σταγόνες νερού, -το οποίο ούτως ή
> άλλως
> αποτελεί το 70% του σώματός μας- ανταποκρίνονται στο ανθρώπινο συναίσθημα,
> είτε προέρχεται από το σώμα, είτε είναι γραμμένο σε ετικέτες πάνω στις
> φιάλες, -δηλαδή, στο συναίσθημα του ερευνητή καθώς τοποθετεί τις ετικέτες.
> Στην συνέχεια καταψύχουν τις φιάλες για συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Όταν
> τις αποψύχουν, καθώς το νερό λειώνει, κρυσταλλοποιείται. Αυτοί οι
> κρύσταλλοι
> μας λένε τι συνέβη με το συναίσθημα, -την συνειδητότητα του νερού.
>
>
> Για παράδειγμα, πήραν πολύ μολυσμένο νερό, πολύ τοξικό, από την πιο
> μολυσμένη περιοχή της Ιαπωνίας. Αυτό το νερό δεν κρυσταλλοποιείται κι όταν
> το παρατηρήσεις στο μικροσκόπιο βλέπεις μια λασπώδη, θολή μορφή. Δεν
> παρουσιάζει καθόλου συμμετρία ή κρυσταλλική δομή. Αφού προβλήθηκαν σ? αυτό
> συναισθήματα -όταν, πχ., 500 άτομα προσευχήθηκαν πάνω από λίγο μόνο από
> αυτό
> το μολυσμένο νερό- ενώ η πρώτη εικόνα δείχνει το νερό σε τοξική κατάσταση-
> η
> "μετά" εικόνα δείχνει το ίδιο νερό πανέμορφο, πεντακάθαρο,
> κρυσταλλοποιημένο, τελείως συμμετρικό. Είναι καθαρά το αποτέλεσμα της
> διάδρασης του ανθρώπινου συναισθήματος με το νερό.
>
>
> Κάποιες άλλες μελέτες δείχνουν οικογένειες, παιδιά με γονείς, να έχουν
> κυκλώσει μια φιάλη με πολύ μολυσμένο, τοξικό νερό το οποίο επίσης δεν
> μπορεί
> να κρυσταλλοποιηθεί. Επινοούν ένα παιχνίδι :
> Τα παιδιά στέλνουν αγάπη στο νερό. Λένε ?σ? αγαπάμε νερό, σ? ευχαριστούμε,
> σ? εκτιμούμε νερό, για ό,τι μας φέρνεις στον κόσμο μας και στη ζωή μας?.
> Μέσα σ? αυτήν την αθωότητα, αφυπνίζουν μέσα τους αυθεντικά συναισθήματα. Η
> συνέχεια της έρευνας δείχνει ότι το νερό που έχει δεχτεί αυτήν την
> ενέργεια
> από τα παιδιά και τις οικογένειές τους, - συναισθήματα που οι Αρχαίοι
> ονόμαζαν ?προσευχή?, - αυτό το νερό αρχίζει να κρυσταλλοποιείται σε
> όμορφες,
> συμμετρικές, ξεκάθαρες μορφές, δείχνοντας άλλη μια φορά, ότι υπάρχει άμεση
> επίδραση μεταξύ αυτού που νοιώθουμε μέσα στο σώμα μας και αυτού που
> βρίσκεται πέρα από το σώμα μας.Αυτό είναι ένα πανέμορφο, πολύ ενδεικτικό
> παράδειγμα, για τον τρόπο με τον οποίο κάθε ένας από μας μπορεί να
> συμμετέχει, - όχι να κατευθύνει, ή να μεταχειριστεί-, αλλά, να συμμετέχει,
> στα γεγονότα του κόσμου μας, της ζωής μας, της οικογένειάς, της κοινότητάς
> του σώματός μας, μέσω του πεδίου που συνδέει τα πάντα μέσα στην
> Δημιουργία.
>
>
> ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΩΣ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ
> Μία από τις πιο ισχυρές αρχές, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτό το
> πεδίο λειτουργεί, είναι το γεγονός ότι το πεδίο αυτό φαίνεται να είναι
> ολογραφικό από τη φύση του.
> Ο ορισμός του ολογράμματος είναι ότι, όσο κι αν διαιρέσεις ένα μοτίβο το
> όλον παραμένει ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι. Για παράδειγμα, πριν από
> χρόνια, υπήρχαν κάτι σελιδοδείκτες, κάτι φανταχτερές λωρίδες, που είχαν
> εικόνες όπως ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο, ή μια παναγιά, ή ένα δελφίνι να
> πηδάει από μια πυραμίδα. Αυτούς τους σελιδοδείκτες, αν ήταν πραγματικά
> ολογράμματα, θα μπορούσες να τους κόψεις σε πολύ μικρά κομμάτια ξανά και
> ξανά και αν κοίταγες με μεγεθυντικό φακό, θα έβλεπες ολόκληρο το σχέδιο
> ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι.
> Μοιράζομαι αυτή την αρχή γιατί, όπως φαίνεται, η συνειδητότητά μας, μέσω
> αυτού του πεδίου, λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι
> όλοι μας, ως μέρη του μεγαλύτερου μοτίβου, είμαστε συνδεδεμένοι.Έτσι, τα
> φαινομενικά ασήμαντα πράγματα που κάνουμε κάθε μέρα, - το πώς
> συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον στο οικογενειακό τραπέζι, το πώς
> νοιώθουμε βλέποντας τις ειδήσεις, το πώς αντιδρούμε όταν ο μπροστινός
> οδηγός
> μας κόβει το δρόμο..., - σε όλες αυτές τις φαινομενικά ασήμαντες στιγμές
> της
> ζωής μας, στην πραγματικότητα κάνουμε μια συζήτηση με αυτό το πεδίο, το
> κβαντικό ολόγραμμα, το νου του Θεού, ατομικά. Κι αν βάλουμε μαζί όλες
> αυτές
> τις μικρές συζητήσεις, αυτό γίνεται η συλλογική απάντηση.
>
>
> Το πεδίο αντικατοπτρίζει τη συλλογική αγάπη, τη συλλογική εκτίμηση, ή
> αγνωμοσύνη, το συλλογικό θυμό, οργή, ή φόβο. Έτσι, καθώς βλέπουμε τα
> γεγονότα στη ζωή μας να ξεδιπλώνονται και αναρωτιόμαστε "Γιατί να
> συμβαίνουν
> αυτά; Πώς μπορεί να γίνονται αυτά έτσι; " καλό θα ήταν να κρατήσει ο
> καθένας
> μας αυτές τις αρχές στο νου του και να ρωτήσει το εαυτό του :
> "Πιστεύεις, βλέπεις αυτές τις αρχές, (που μόλις περιέγραψα), τις βλέπεις
> να
> εκδηλώνονται στον κόσμο γύρω σου;" Και αν η απάντηση είναι ναι, η αρχή
> δουλεύει αμφίδρομα : όταν αρχίζουμε να νοιώθουμε τα συναισθήματα των
> πραγμάτων που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και στον κόσμο μας, το
> ολόγραμμα εξ ορισμού θα αντικατοπτρίσει αυτά τα συναισθήματα πίσω σε εμάς.
>
>
> Ακούω από πολλούς ανθρώπους ότι "όταν προσφέρουμε την προσευχή μας μέσα
> από
> το σώμα μας, πρέπει να σταλεί στο μέρος που επιθυμούμε. Αν προσευχόμαστε
> για
> τη Μέση Ανατολή, πρέπει να ?στείλουμε? την ενέργεια εκεί. Αν προσευχόμαστε
> για τη θεραπεία των αγαπημένων μας, πως πρέπει με κάποιο τρόπο να
> εκπέμψουμε
> από το σώμα μας προς τα εκεί που βρίσκονται."
>
>
> Αυτές είναι καλές προθέσεις, αλλά το ολόγραμμα μας λέει ότι δεν χρειάζεται
> να στείλουμε τίποτα πουθενά. Λέει πως όταν νοιώθουμε το συναίσθημα στο
> σώμα
> μας, αυτό ήδη υπάρχει παντού, επειδή είμαστε μέρος αυτού του όλου.
> Ακριβώς όπως το σχέδιο παραμένει ακέραιο, όσο κι αν τεμαχίσουμε εκείνον
> τον
> σελιδοδείκτη, έτσι κι εμείς είμαστε μικρά κομμάτια αυτού του μεγαλύτερου
> ολογράμματος, αυτής της μεγαλύτερης συνειδητότητας. Επειδή, πολύ απλά,
> όταν
> αισθανόμαστε χρησιμοποιούμε την ενέργεια μέσα μας για να δημιουργήσουμε
> ότι
> διαλέξουμε, αυτό ήδη υπάρχει, παντού και πάντα.Ίσως σας έχει τύχει να
> πηγαίνετε να τηλεφωνήσετε σε κάποιον που συμπαθείτε και να δείτε ότι είναι
> ήδη στην άλλη άκρη της γραμμής. Με τη μητέρα μου το παθαίνω αυτό συχνά.
> Προσπαθώ να της τηλεφωνώ τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα απ? όπου κι αν
> βρίσκομαι και συχνά την πετυχαίνω στην άλλη άκρη ή η γραμμή είναι
> κατειλημμένη επειδή εκείνη τη στιγμή μου τηλεφωνεί.
>
>
> 'ρα, όταν συμβαίνει αυτό, τι γίνεται; Πώς μεταφέρεται η πληροφορία ώστε να
> έχουμε αυτήν την ταυτόχρονη επαφή; Όλοι σχεδόν έχουμε αυτήν την εμπειρία.
> Ίσως το κβαντικό ολόγραμμα, η ολογραφική αρχή, να είναι η απάντηση, λόγω
> του
> ότι όταν νοιώθουμε κάτι σε ένα μέρος, σε κάποιο βαθμό αυτό το συναίσθημα
> υπάρχει ήδη σε κάθε άλλο μέρος. Και στο βαθμό που μπορούμε να εστιάσουμε
> σ?
> αυτό το συναίσθημα και να "ακονίσουμε" αυτήν την ικανότητα, να νοιώθουμε
> συναισθήματα στην καρδιά μας, αντί απλά να τα σκεφτόμαστε στο μυαλό μας,
> στο
> βαθμό αυτό, έχουμε τη δυνατότητα να θεραπεύσουμε και να μεταφέρουμε πέρα
> από
> το σώμα μας ό,τι νοιώθουμε μέσα μας.
>
>
> Τι μας λέει αλήθεια, αυτή η πληροφορία για τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας
> και για ό,τι βλέπουμε να συμβαίνει στον κόσμο μας; Αυτό που τουλάχιστον
> μας
> λέει είναι ότι κάτι υπάρχει εκεί έξω. Υπάρχει ένα πεδίο, μια ζωντανή
> ευφυΐα,
> που συνδέει τα πάντα στην Δημιουργία, μη εξαιρώντας τίποτα, οτιδήποτε
> συμβαίνει στον κόσμο ή στο σώμα μας. Γνωρίζουμε λόγω αυτής της αρχής, ότι
> όλα είναι μέρος όλων των άλλων. Ξέρουμε ότι είμαστε συνδεδεμένοι μ? αυτό
> το
> πεδίο μέσω αυτών που ονομάζουμε σκέψη, αίσθημα και συναίσθημα.
>
>
> Πιο συγκεκριμένα, τα συναισθήματα στην καρδιά μας είναι η γλώσσα που μας
> ενώνει με το πεδίο. Είναι η γλώσσα που το πεδίο αναγνωρίζει. Το πεδίο ίσως
> να μην αναγνωρίζει τις διανοητικές διεργασίες της γλώσσας, όταν πχ. λέμε
> "Θεέ μου, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο". Σίγουρα όμως αναγνωρίζει τη
> γλώσσα του συναισθήματος όταν νοιώθουμε την ειρήνη στην καρδιά μας σαν να
> είναι ήδη εκεί.
>
>
> Αυτές είναι οι αρχές, κάποιες πολύ ισχυρές αρχές, που μας άφησαν οι
> Αρχαίοι
> σε μια γλώσσα της εποχής τους. Σήμερα, 400 χρόνια μετά τη γέννηση της
> Δυτικής Επιστήμης, μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε ακριβώς τις ίδιες αρχές.
> Κι
> ενώ, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε απόλυτα όσα γνωρίζουμε γι? αυτό το
> πεδίο,
> από πού έρχεται, γιατί υπάρχει... , ξέρουμε αρκετά για να εφαρμόσουμε στη
> ζωή μας αυτές τις αρχές που είδαμε να λειτουργούν υπό συνθήκες εργαστηρίου
> και τις οποίες μας κληροδότησαν οι Αρχαίοι.
>
>
> Κατά τη δική μου οπτική, πρόκειται για πολύ δυνατές πληροφορίες, γιατί
> πηγαίνουν την ιδέα της προσευχής πέρα από κάθε θρησκευτική ή πνευματική
> παράδοση και γιατί δημιουργούν μια εσωτερική τεχνολογία ανοιχτή σε όλους.
> Ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις μας, τον τρόπο ζωής μας, την γενεαλογία
> μας,
> την κληρονομιά μας, ή το πώς και πού διαλέγουμε να ζούμε, μας λέει ότι
> κάθε
> στιγμή έχουμε ένα συναίσθημα και λόγω αυτού του συναισθήματος
> επικοινωνούμε
> με τον κόσμο γύρω μας.
>
>
> Έτσι, αντί να βλέπουμε την προσευχή σαν κάτι που "κάνουμε" πότε-πότε -όταν
> θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο- και μετά σταματάμε και απομακρυνόμαστε,
> ίσως
> μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την προσευχή ως τον τρόπο που νοιώθουμε
> στη
> ζωή μας και αφού νοιώθουμε πάντα, κάθε στιγμή της ζωής μας, η ζωή μας
> γίνεται προσευχή.
> Μπορούμε πάντα να έχουμε το συναίσθημα της ειρήνης στην καρδιά μας. Είτε
> οδηγούμε, είτε μελετάμε, είτε πηγαίνοντας στα μαγαζιά ή στο αεροδρόμιο, αν
> σε ένα βαθμό, μπορούμε να νοιώσουμε αυτό το συναίσθημα, η ζωή γίνεται
> προσευχή. Έτσι, καθώς βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, βλέπουμε έναν κόσμο που
> αλλάζει πολύ γρήγορα.
> Μερικοί πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου και νοιώθουν αδύναμοι
> να
> κάνουν οτιδήποτε. Αυτές οι αρχές όμως, μας θυμίζουν ότι είμαστε μέρος όλων
> όσων βλέπουμε. Ο κόσμος γύρω μας δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα
> λιγότερο, από μια αντανάκλαση του ό,τι έχουμε γίνει εσωτερικά.
>
>
> Η γλώσσα αυτών που ήρθαν πριν από εμάς, μας θυμίζει ότι πρέπει να γίνουμε
> αυτά τα οποία διαλέγουμε να μας συμβούν στη ζωή ... Πρέπει να γίνουμε η
> ειρήνη, η θεραπεία, η συνεργασία, η συμπόνια, η αγάπη, η φροντίδα, που
> θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας. Πρέπει εμείς να γίνουμε αυτά τα πράγματα,
> έτσι ώστε το πεδίο να μας τα αντικατοπτρίσει. Με αυτό τον τρόπο, ο καθένας
> από εμάς, μαθαίνει πώς να είναι καλύτερος άνθρωπος και καθώς, μ? αυτόν τον
> τρόπο, γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι, χτίζουμε έναν καλύτερο κόσμο.
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
