[openyourmind] Re: [openyourmind] Re: η τηλεόραση πλάθει κοινωνίες
- From: ευγενία <jennyjostamati@xxxxxxxxx>
- To: <openyourmind@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Wed, 4 May 2011 23:15:15 +0300
καλησπέρα! άννα_μαρία, θεωρώ ότι η βάση του ζητήματος που έχει δημιουργηθεί
αναφορικά με την τηλεόραση κι έχει εξελιιχτεί σε προβληματισμό τα τελευταία
χρόνια, περιλαμβάνεται ουσιαστικά σε αυτό που ανέφερες, δηλαδή στη γενικότερη
κρίση συνηδείσεων. η συντριπτική ίσως πλειοψηφία των τηλεθεατών, παρότι
πιθανότατα αναγνωρίζει τις επιπτώσεις και το ρόλο της τηλεόρασης, δεν είναι σε
θέση να αντιμετωπίσει κριτικά τα όσα παρακολουθεί και να διαχωρήσει τα επιβλαβή
απο τα ωφέλιμα κατάλειπα αυτής της διαδικασίας. λέγοντας δεν είναι σε θέση, δεν
εννοώ οτι δεν έχουν τη διανοητική ικανότητα να κάνουν έναν τέτοιο διαχωρισμό. η
εντύπωση που μου δημιουργείται είναι οτι δεν έχουν τη διάθεση να κάνουν κάτι
τέτοιο, ή οτι τρέφουν την ψευδαίσθηση πως δεν τους επηρρεάζει, πως δεν
παρεμβαίνει στη ζωή τους σε σημείο που να προκαλέσει την ανησυχία τους. κατά τη
γνώμη μου, έχουμε αντιμετωπίσει όλοι κάποιες φορές στη ζωή μας μιά παρόμοια
κατάσταση. αναφέρομαι στην αναζήτηση μιάς διεξόδου, υπο την πίεση οποιουδήποτε
προβλήματος, είτε αυτό μας αγγίζει μέσω για παράδειγμα της οικογένειάς μας,
είτε [όπως συμβαίνει για πολλούς αυτή την εποχή], μέσω της κοινωνίας
γενικότερα. η τηλεόραση αποτελεί μί'απ'τις πιό δημοφιλείς προσφερόμενες
διεξόδους, συμβολίζοντας για πολλούς τη διασκέδαση, την απασχόλησει, ή τη
συνήθεια, με αποτέλεσμα να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και
να ανάγεται απο ορισμένους σε αυθεντεία ή σε μοναδικό μέσον διαφυγής απο την
πραγματικότητα.
----- Original Message -----
From: anna-maria foskolou
To: openyourmind@xxxxxxxxxxxxx
Sent: Wednesday, May 04, 2011 10:18 PM
Subject: [openyourmind] Re: η τηλεόραση πλάθει κοινωνίες
Καλησπέρα Ευγενία!
Πράγματι η τηλεόραση είναι το πλεον αμεσότερο μέσο πληροφόρησης,και έχει
καταστεί ηθελημένα ή μη ως κατευθυντήρια δύναμη. Ίσως ένα μέσο απο το οποίο
΄επιτυγχάνεται πλύση εγκεφάλου.. Αν πάρουμε ως παράδειγμα την οικονομική
κρίση...Είναι σαν να λες σε ένα μικρό παιδί κάθε μέρα απο το πρωί μέχρι το
βράδυ πως είναι ανίκανο για τα πάντα,με αποτέλεσμα ακόμη κι αν αυτό τοπαιδί
έχει πολλές δυνατότητες θα πεπεισθεί πως δεν είναι σε θέση να κάνει τίποτα..
Υφίσταται αλλά σε πόσο μεγάλο βαθμό΄ Μήπως είναι κάτι παραπάνω απο αυτό΄
Μήπως είναι και μια γενικότερη κρίση συνειδήσεων,αντιλήψεων΄ Μήπως ήταν απλά
μια αφορμή για να εξωτερικευτούν όλα τα βαθύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η
κοινωνία μας σήμερα΄Η τηλεόραση εξυπηρετεί σκοπούς πολλών παραγόντων,το
στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε είναι να είμαστε σε θέση να φιλτράρουμε τις
πληροφορίες και να είμαστε ικανοί να διαχωρίσουμε τις χρήσιμες απο τις
άχρηστες...Ποίος όμως μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία΄ Μπορεί αυτά τα ερωτήματα
να είναι ρητορικά,θα ήθελα όμως να ακούσω τιςαπόψεις που μπορεί να προκύψουν
σκεπτόμενοι αυτά..
Στις 4/5/2011 7:44 μμ, ο/η ευγενία έγραψε:
Η συζήτηση για την επίδραση των μέσων μαζικής ενημέρωσης καταλήγει συχνά,
με ψήγματα αυθαιρεσίας βεβαίως, στο συμπέρασμα ότι τα ΜΜΕ είναι παντοδύναμα.
Ούτε λίγο ούτε πολύ μπορούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους στο κοινό τους.
Παρότι δεν ενστερνίστηκα πότε την άποψη αυτή - όχι επειδή αμφισβητώ ότι τα ΜΜΕ
είναι ισχυρά αλλά γιατί δεν δέχομαι ότι το «κοινό» είναι απαθές και
ετεροκαθοριζόμενο, εντούτοις διαπιστώνω συχνά ότι οι επιδράσεις κυρίως της
τηλεόρασης είναι ανησυχητικές. Στο θέμα του κέντρου της Αθήνας για παράδειγμα
αυτό που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ είναι η εικόνα ενός «άβατου», στο οποίο
κινδυνεύεις κάθε στιγμή της ημέρας από κακοποιούς, μετανάστες, τσαντάκηδες
κ.ο.κ. Αυτή όμως είναι μόνο η μία όψη του κέντρου της Αθήνας η οποία είναι
αληθινή αλλά όχι η μόνη.
Στο βαθμό που η τηλεόραση δεν είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας αλλά ένα μέσο
που συνθέτει εικόνες αλήθειας όπως τις αντιλαμβάνεται μέσα από τους ανθρώπους
της αλλά και μέσα από τις επιδιώξεις της δε μπορεί αυτό που παρουσιάζει να
είναι τίποτα άλλο από αυτό που μπορεί να αντιληφθεί η ίδια. Δεν είναι παρά η
αλήθεια του μέσου.
Φυσικά αν παρακολουθήσεις τηλεόραση πείθεσαι πως αυτός είναι ο κανόνας. Δε
θα μπορούσε όμως ποτέ μια άλλη εικόνα του κέντρου της Αθήνας να προβληθεί αφού
το προφίλ όσων μιλούν π.χ. για τον Άγιο Παντελεήμονα είναι ένα προκαθορισμένο
πρότυπο. Ηλικιωμένοι κάτοικοι της περιοχής και καταστηματάρχες που καταθέτουν
την αλήθεια τους. Αλλά το μέσον παίρνει αυτή την αλήθεια και την εμφανίζει σαν
κανόνα.
Όταν η πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου στην περίπτωση που συλλαμβάνεται
κάποιος για μια ληστεία είναι η εθνικότητα του και όχι τα αίτια που τον
οδήγησαν στη πράξη αυτή καταλαβαίνουμε γιατί η εικόνα του κέντρου δεν πρόκειται
να αλλάξει πότε. Τουλάχιστον όχι για αυτούς που το ζουν από την τηλεόραση. Η
υπερβολή με την οποία παρουσιάζεται η παρακμή του κέντρου της πρωτεύουσας είναι
αυτή που θα γεμίσει δελτία και εκπομπές άρα είναι χρήσιμη.
Μπορεί στον Άγιο Παντελεήμονα ή στο πολυτεχνείο να μην μπορείς να
κυκλοφορήσεις εύκολα το βράδυ αλλά στην ουσία το πρόβλημα είναι ότι με την
εικόνα που έχει σχηματιστεί μέσα μας είμαστε όλη την ώρα σε εγρήγορση και
έτοιμοι να παρερμηνεύσουμε κάθε ενέργεια των γύρω μας.
Στην ουσία, δημιουργούμε ασυνείδητα κοινωνίες παράλληλές μέσα στα σπλάχνα
της ελληνικής - ελληνικής όχι από εθνικής άποψης - κοινωνίες που δε
συναντιούνται πουθενά για να αμβλύνουν τις ανισότητες που τις διέπουν με
αποτέλεσμα να συναντηθούν - αναπόφευκτα πια - μονάχα στο σημείο που θα
συγκρουστούν για την επιβίωση τους. Η Νομική και η Υπατία λίγο έλλειψε να
γίνουν αυτό το σημείο αλλά το ζήτημα είναι ότι η συνθήκες για μια νέα Υπατία
είναι ευνοϊκές ακριβώς επειδή αδιαφορούμε ανεξήγητα για αυτό που είναι ήδη γύρω
μας.
πηγή
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=6079
Other related posts:
