[openyourmind] ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ! 2
- From: ΖΩΗ ΣΩΤΗΡΙΟΥ <mousikos1982@xxxxxxxxx>
- To: openyourmind@xxxxxxxxxxxxx
- Date: Thu, 05 May 2011 18:28:47 +0300
Μιλώντας για φίλους και φιλίες
<http://anthropinessxeseis.blogspot.com/2010/10/blog-post_11.html>
<http://1.bp.blogspot.com/_QYSopMbNnKs/TLMF76y2DAI/AAAAAAAABJA/YgaAjZR8Ad8/s1600/images.jpg>
Ο φίλος σας είναι η εκπλήρωση των αναγκών σας.
Είναι το χωράφι που εσείς σπέρνετε με αγάπη και θερίζετε με ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι σας και το παραγώνι σας.....Γιατί πηγαίνετε στο
φίλο με την πείνα σας και τον αναζητάτε για τη γαλήνη σας.
Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική
σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει
την καρδιά του.
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες
γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, με χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεσαι από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο
πολύ σ' αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του, όπως ο
ορειβάτης βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα.
Και μη βάζετε κανένα σκοπό στη φιλία εκτός από το βάθαιμα του πνεύματος.
Γιατί η αγάπη που γυρεύει κάτι άλλο εκτός από την αποκάλυψη του δικού
της μυστηρίου, δεν είναι αγάπη παρά ένα δίχτυ που ρίχνεται στη θάλασσα
και μόνο το ανώφελο θα πιάσει.
Και δίνετε το καλύτερο εαυτό σας στο φίλο σας, αφού θα γνωρίσει την
άμπωτη του κυμάτου σας, δώστε του να γνωρίσει και την παλίρροιά του.
Είναι ο φίλος σας κάτι που θα έπρεπε να γυρεύετε όταν έχετε ώρες που
θέλετε να σκοτώσετε;
Καλύτερα να γυρεύετε το φίλο σας πάντα όταν έχετε ώρες να ζήσετε. Γιατί
έργο του φίλου σας είναι να εκπληρώσει τις ανάγκες σας, αλλά όχι να
γεμίσει το κενό σας.
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο και μοίρασμα χαράς.
Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την
καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.......Φιλία
/Απόσπασμα από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν "Ο Προφήτης, Ο κήπος του
Προφήτη".
ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ.....
/Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις, για όλα τα προβλήµατα της ζωής,
ούτε έχω απαντήσεις στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου,
αλλά µπορώ να σε ακούσω και να τα µοιραστώ µαζί σου.
Δεν µπορώ ν' αλλάξω το παρελθόν σου ούτε το µέλλον σου.
Αλλά όταν µε χρειάζεσαι θα 'µαι δίπλα σου.
Δεν µπορώ ν' αποτρέψω να µη σκοντάψεις.
Μόνο µπορώ να σου προσφέρω το χέρι µου,
για να κρατηθείς και να µη πέσεις.
Οι χαρές σου. Οι θρίαµβοί σου κι οι επιτυχίες σου δεν είναι δικά µου.
Αλλά χαίροµαι ειλικρινά να σε βλέπω ευτυχισµένο.
Δεν κρίνω τις αποφάσεις που παίρνεις στη ζωή.
Περιορίζοµαι στο να σε στηρίζω,
να σε παροτρύνω και να σε βοηθώ όταν µου το ζητάς.
Δεν µπορώ να σου χαράζω όρια που µέσα τους οφείλεις να κινείσαι,
αλλά σου προσφέρω αυτό το χώρο, τον απαραίτητο για ν’' αναπτυχθείς.
Δεν µπορώ να αποτρέψω τον πόνο σου όταν κάποια λύπη σου σχίζει την καρδιά,
αλλά µπορώ να κλάψω µαζί σου και να µαζέψω τα κοµµάτια,
για να τη φτιάξω από την αρχή.
Δεν µπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος θα όφειλες να είσαι.
Μονάχα µπορώ να σ' αγαπώ όπως είσαι και να 'µαι φίλος σου.
Αυτές τις ηµέρες σκέφτηκα τους φίλους και τις φίλες µου.
Δεν ήσουν ψηλά ούτε χαµηλά ούτε στη µέση.
Δεν ήσουν στην αρχή ούτε στο τέλος της λίστας.
Δεν ήσουν το νούµερο ένα ούτε το τελικό,
ούτε διεκδικώ να 'µαι πρώτος, δεύτερος ή ο τρίτος στη δική σου.
Φτάνει που µε θες για φίλο.
Ευχαριστώ που 'µαι αυτό.
/Του J.L.Borges (1899-1988), Αργεντίνου Λόγιου/
/
/
Other related posts:
