LED's: waar blijft al dat licht?
Meer inzicht in absorptie en verstrooiing
Het potentieel van witte LED's is nog beter te benutten, tonen
fotonica-onderzoekers van de Universiteit Twente en Philips Lighting aan. Zij
kunnen de verstrooiing en absorptie van het licht binnenin de LED snel en
nauwkeurig beschrijven en verbeteren zo het ontwerpproces.
Dit bericht staat ook
https://www.utwente.nl/nieuws/!/2017/9/236143/leds-waar-blijft-al-dat-licht
LED's hebben een snelle ontwikkeling doorgemaakt, van relatief zwakke
lichtbronnen naar krachtige verlichting die zich leent voor verlichting in huis
en autolampen. Het lage energieverbruik en de lange levensduur zijn grote
voordelen. Witte LED's bestaan, naast het halfgeleidermateriaal dat blauw licht
uitzendt, uit fosforplaten die het blauwe licht omzetten in geel licht, zodat
er een mix van blauw en geel ontstaat die we ervaren als wit. Het licht wordt
verstrooid door de fosfordeeltjes, maar ook geabsorbeerd. Welk deel van het
licht van de LED we echt te zien krijgen, is daarmee lastig te voorspellen.
Tenzij we op een andere manier kijken naar absorptie en verstrooiing binnenin
de LED, stellen Maryna Meretska (Complex Photonic Systems, MESA+ Instituut voor
Nanotechnologie) en haar collega's nu. Theorie uit de astronomie helpt daarbij.
[cid:image001.jpg@01D32CB1.3A85FF10]
Snel en nauwkeurig voorspellen
Wat het bijvoorbeeld complex maakt: de fosforplaten absorberen het licht, maar
zenden het vervolgens ook weer uit, maar dan in een andere kleur. Het vergt
veel rekenkracht en tijd om al deze mogelijkheden door te rekenen, en het geeft
ook weinig inzicht. De vaak gebruikte theorie van diffusie van licht schiet ook
tekort, bij zo'n sterke absorptie. Meretska meet daarom al het licht rondom de
fosforplaten, in het hele zichtbare gebied. De radiative transfer equation,
bekend uit de astronomie, geeft vervolgens de verstrooiing en absorptie. Het
resultaat is een volledige beschrijving van de voortplanting van licht in de
fosforplaten. Die wijkt duidelijk af van de klassieke beschrijving via
diffusie, die 30 procent minder absorptie voorspelt dan nu is aangetoond.
Bovendien is de methode zo'n 17 keer sneller dan via de numerieke weg van 'stug
doorrekenen'.
Daarmee hebben ontwerpers van nieuwe LED's straks een krachtig instrument in
handen om de efficiëntie van de lichtbronnen nog verder te vergroten; ze kunnen
nu beter voorspellen hoe een ontwerp-aanpassing gaat uitpakken.
Het paper 'Analytical modeling of light transport in scattering materials with
strong absorption' door Maryna Meretska, Ravitej Uppu, Gilles Vissenberg, Ad
Lagendijk, Wilbert IJzerman en Willem Vos, verschijnt in Optics Express, een
van de bekendste journals van de Optical Society en staat nu al
online<https://www.osapublishing.org/oe/abstract.cfm?uri=oe-25-20-A906&origin=search>.
ir. Wiebe van der Veen, sr. communicatieadviseur wetenschap/beleid,
Universiteit Twente, Marketing & Communicatie, gebouw Spiegel, Postbus 217,
7500 AE Enschede, T 053 4894244 M 0612185692,
www.utwente.nl<http://www.utwente.nl/> Twitter @WiebeRenze linkedin
https://www.linkedin.com/in/wiebev/