Dit is een doorgestuurde mededeling van ESO. Het bericht staat ook op:
https://www.eso.org/public/netherlands/announcements/ann19042/
Lodewijk Woltjer (1930–2019)
De voormalige directeur-generaal van ESO, Lodewijk Woltjer, is op zondag 25
augustus 2019 op 89-jarige leeftijd overleden.
Lodewijk Woltjer, bij velen bekend als Lo, was van 1975 tot 1987 de derde
en langst zittende directeur-generaal van ESO. Al voordat hij de functie
van directeur-generaal op zich nam had hij een sterke visie op de toekomst
van ESO. Een van zijn belangrijkste bijdragen was de oprichting van een
wetenschapsafdeling, die ESO omvormde van een zuiver functionele
sterrenwacht tot een actieve wetenschappelijke onderzoeksorganisatie.
Professor Woltjer was niet alleen verantwoordelijk voor deze fundamentele
verandering en uitbreiding van de ESO-activiteiten, maar hield tijdens zijn
ambtstermijn toezicht op tal van belangrijke ontwikkelingen. Het gaat
daarbij onder meer om de totstandkoming van het ESO-hoofdkantoor in
Garching en de toetreding van twee nieuwe lidstaten, Italië en Zwitserland,
in 1982. Verder tekende hij een overeenkomst met de directeur van het Max
Planck Instituut om de zogeheten 2,2-meter MPG/ESO-telescoop op La Silla te
installeren, en zag hij toe op het ontwerp en de vroege bouwfasen van de
New Technology Telescope – een cruciale voorloper van de Very Large
Telescope (VLT). Hij versterkte ook de relaties tussen ESO en andere
organisaties, wat onder meer resulteerde in een overeenkomst met het
Europese ruimteagentschap ESA voor de Space Telescope European Coordinating
Facility, die bij ESO Garching werd ondergebracht. Vlak voor het einde van
zijn periode als directeur-generaal kreeg hij goedkeuring van de ESO-raad
voor de bouw van de VLT en drong hij er sterk op aan om deze op Paranal te
stationeren.
Lodewijk Woltjer werd op 26 april 1930 in Noordwijk geboren als zoon van
astronoom Jan Woltjer. Hij studeerde aan de Universiteit Leiden en deed
zijn promotieonderzoek bij Jan Oort. In 1957 promoveerde hij op een
proefschrift over de structuur van het magnetische veld van de Krabnevel.
Na zijn promotie bleef Woltjer onderzoek doen op het gebied van de
theoretische astrofysica en plasmafysica. Hij onderzocht quasars,
supernovaresten en magnetische velden in sterren en sterrenstelsels. Hij
ontving twee postdoctorale onderzoeksbenoemingen aan universiteiten in de
Verenigde Staten en keerde vervolgens in 1959 terug naar de Universiteit
Leiden in 1959 als lector astronomie. Twee jaar later werd hij hoogleraar
in de theoretische astrofysica en plasmafysica – een functie die hij tot
1964 bekleedde. Tussen 1964 en 1974 werkte Woltjer aan de Columbia
Universiteit in New York, eerst als voorzitter van de afdeling Astronomie
en vervolgens als Rutherfurd-hoogleraar Astronomie.
Na zijn tijd bij ESO bleef hij actief in de astronomie en was hij van 1994
tot 1997 drie jaar president van de Internationale Astronomische Unie. Hij
was ook lid van vele commissies en divisies van de IAU en werkte bij de
sterrenwachten van de Haute-Provence (Frankrijk) en Arcetri (Italië).
Lodewijk Woltjer zal worden herinnerd voor zijn vastberaden leiderschap van
ESO, die de weg bereidde voor de VLT - ons huidige paradepaardje. Ook nadat
hij ESO had verlaten, hield hij contact met de organisatie en bracht hij
verschillende keren een bezoek aan de sterrenwachten in Chili. Laatstelijk
in 2017, op 87-jarige leeftijd, reisde hij nog naar Chili om de ceremonie
voor de eerstesteenlegging bij te wonen voor de Extremely Large Telescope,
het toekomstige vlaggenschip van ESO.
--
Marieke Baan en David Redeker | Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie
(NOVA) | NOVA Informatiecentrum | Science Park 904 | Postbus 94249 | 1090
GE Amsterdam | vast: 020 525 7480 | Marieke mobiel: 0614 322 627 | David
mobiel: 0644 588 969 | h.m.baan@xxxxxx | d.redeker@xxxxxx |
www.astronomie.nl
_______________________________________________
NOVA-perslijst2 mailing list
NOVA-perslijst2@xxxxxxxxxxx
https://list.uva.nl/mailman/listinfo/nova-perslijst2
