[orasi] Re: Κηφηνείον«ΗΩραίαΕλλάς»

  • From: "Stathis" <grethat@xxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Sun, 5 Jun 2011 20:00:06 +0300

Δεν είναι δικό μου σκεπτικό! Εϊναι το μήνυμα του κειμένου.

----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, June 05, 2011 1:11 PM
Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον«ΗΩραίαΕλλάς»


> συμφωνώ με το σκεπτικό σου.
> --Κώστας--
>
>
> -----Αρχικό μήνυμα----- 
> From: Stathis
> Sent: Sunday, June 05, 2011 1:05 PM
> To: orasi@xxxxxxxxxxxxx
> Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον«ΗΩραίαΕλλάς»
>
> Έχει πιο βαθύ νόημα... Όπως ας πούμε ότι η γενιά μας και η επόμενη γενιά 
> από
> εμάς μάθανε ότι πέρα από ιατροί, δικηγόροι και διευθυντές δεν μπορούν να
> είναι τίποτα άλλο. Όλες οι άλλες δουλειές είναι για τους ξένους, με
> αποτέλεσμα να περιμένουν χρόνια για την δουλειά, που είναι αμφίβολο κι αν
> έχουν τα προσόντα, και να τους ταϊζουν οι γονείς τους μέχρι τα 50 τους 
> ακόμα
> και όταν φτιάξουν οικογένεια. Μετά φέρε εορτοδάνειο, φέρε διακοποδάνεια,
> φέρε και πεθαμενοδάνειο για να θάψουν την μανούλα τους και μαζί με αυτήν 
> και
> το ταμείο αλληλεγγύης.
> Μην τα βλέπουμε όλα καχύποπτα!
>
> ----- Original Message ----- 
> From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Sunday, June 05, 2011 10:35 AM
> Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον «ΗΩραίαΕλλάς»
>
>
>> Εντάξει καλά τα λέει ο Σαράντος αλλά ας πούμε και στην Αγγλία στα φαστ
>> φθντ
>> θα δεις να δουλεύουν ασιάτες και αφρικανοί πάντως εγκλέζο δεν συναντάς.
>> Απλά
>> όταν υπάρχει λίγο χρήμα μπορείς να επιλέξεις ακόμη και την δουλειά που θα
>> κάνεις. Στο σύνταγμα έχει γραφτεί ενα πολύ ωραίο σύνθημα που ταιριάζει
>> στην
>> περίπτωση. «η ελευθερία σου είναι τόση όση τα λεφτά σου»
>> --Κώστας--
>>
>>
>> -----Αρχικό μήνυμα----- 
>> From: Stathis
>> Sent: Saturday, June 04, 2011 10:29 PM
>> To: orasi@xxxxxxxxxxxxx
>> Subject: [orasi] Κηφηνείον «Η ΩραίαΕλλάς»
>>
>>      του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου - Ιστορικού
>>
>>
>>
>>
>>
>>      Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η 
>> ανεργία.
>> Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την
>> αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά
>> είναι
>> ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη
>> των
>> κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική
>> παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο
>> γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν
>> τα
>> χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού
>> ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές...
>>
>>      Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το
>> «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του,
>> βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού
>> ποδοπατήθηκε
>> κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί
>> πήγαινε
>> δεξιά καί τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε... Κάποτε, ακόμη κι από τις
>> στήλες
>> του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια 
>> του
>> όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές
>> υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν.
>>
>>      Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο 
>> λαθρομετανάστες,
>> για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση
>> για
>> δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί
>> με
>> τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό
>> καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί
>> στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά
>> προσόντων
>> ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών,
>> επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου
>> αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των
>> γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν
>> δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα,
>> ικανοί
>> μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής.
>>
>>      Παρ' όλο πού γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι
>> ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο
>> τεχνικής σχολής καί δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί Δεν ξέρουν 
>> να
>> διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό
>> τους.
>> Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να
>> γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου
>> «κινητού» τους.
>>
>>      Τούτη η παιδεία, πού όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν
>> εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία,
>> την
>> αναβλητικότητα καί το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο
>> εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα 
>> κάνει
>> άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας
>> καί
>> η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσουμε,
>> τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία καί την
>> πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα
>> νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τί να
>> σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα 
>> της
>> σκέψης καί των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα
>> σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα,
>> πιο τρανό καί πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι
>> η
>> γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ
>> πού καταπίνει σελίδες σαν χάπια καί πού θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το
>> σχολικό. Καί το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό καί ως λόγος καί
>> ως
>> περιεχόμενο.
>>
>>      Καί τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» πού 
>> πρέπει
>> να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την
>> αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο
>> έρωτας
>> για την αγροτική, τη βουκολική καί τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι
>> πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως
>> ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά.
>> Ακούω πώς δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία
>> πού
>> προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον
>> αγροτικό τομέα πού προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του
>> πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν
>> αποστρεφόμαστε
>> την θάλασσα καί στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί
>> μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την 
>> τεμπελιά,
>> όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια καί οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν 
>> τον
>> έρωτα αυτό. Πράγματα πού μπορο
>> ύν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -καί μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου
>> μαθήματα-
>> απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές καί δικαίως ζητούν
>> εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες πού ζητούν
>> τέτοια
>> προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές
>> θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- πού προσφέρουν άνω
>> των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;
>>
>>      Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την
>> αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για
>> την
>> οποιαδήποτε δουλειά ακόμη καί του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την
>> Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς,
>> Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς καί
>> Ουκρανούς. Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη
>> της
>> Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών πού
>> την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων πού την
>> ψαρεύουν,
>> θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά
>> στην Αλβανία πού ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική
>> δραστηριότητα
>> όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια
>> γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία
>> λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.
>>
>>      Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική καί την αγροτική τάξη.
>> Στήν
>> πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο 
>> του
>> εργάτη» καί υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν
>> αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις καί 
>> τους
>> δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα
>> Πολιτισμού»,
>> οπού «μπαγιαντέρες» κάθε λογής καί φυλής άναβαν πούρο με φωτιά
>> πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα,
>> όμως,
>> πού έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Καί που να
>> φθάσουν
>> τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η
>> Ελλάς vallis flen-tium (-κοιλάς κλαυθμώνων) καί θα κινείται quasi
>> osculaturium inter flen-tium (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως καί οδύνης).
>>
>>      Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας πού θα υποτάσσεται στην οικονομία. 
>> Θεωρώ
>> ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής
>> αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως καί την παιδεία πού εθίζει τα παιδιά
>> στην
>> οκνηρία, πού τα κουράζει με την παπαγαλία καί το βάρος άχρηστων 
>> μαθημάτων.
>> Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη 
>> η
>> παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε
>> να
>> βλαστημήσουν. Ακόμη καί η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη πού τα
>> κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν
>> ότι
>> μιλάς αρχαία Ελληνικά! Είναι θλιβερή η εικόνα πού παρουσιάζει σήμερα,
>> παρουσίαζε χθες καί θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να
>> υπάρχουν
>> άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, πού, ενώ έχουν 
>> συνταξιοδοτηθεί,
>> εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να 
>> τελειώσουν
>> τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά πού λιώνουν τα νιάτα τους στα
>> «κηφηνεία», πού πάνε σπί
>> τι τους να κοιμηθούν την ώρα πού οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου
>> πείτε,
>> τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη
>> στο Δημοτικό- μαθαίναμε απ' έξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να 
>> διδάξει
>> Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να
>> νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι
>> παλαιότεροι, οι «γεραιοί» καί οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους.
>> «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».
>>
>>      Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ'
>> αποκλειστικότητα από ξένους. Στίς οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια
>> πακιστανικά. Σέ λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια
>> των
>> Κινέζων πού κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών
>> πού
>> θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη καί τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι
>> εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας.
>> «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, πού δίνει τα μοντέρνα πρότυπα
>> οκνηρίας
>> στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν πού προσφέρει το
>> «γυαλί»,
>> αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με
>> «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» καί πεθαίνουμε με
>> «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, πού πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη
>> δόση
>> του κώνειου πού χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί
>> ούτε
>> δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα...
>>
>>      Λυπάμαι πού θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές 
>> καί
>> τα ΜΜΕ σακάτεψαν καί σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα
>> δικαιώματα της -δικαιώματα στην τεμπελιά- καί ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ
>> για
>> χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.
>>
>>
>>
>>
>> _____________________
>>
>> orasi mailing list
>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>
>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
>> στείλτε email στην διεύθυνση
>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>
>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>> στείλετε email στην διεύθυνση
>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>
>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>
>> ______________
>>
>>
>>
>> _____________________
>>
>> orasi mailing list
>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>
>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
>> στείλτε email στην διεύθυνση
>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>
>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>> στείλετε email στην διεύθυνση
>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>
>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>
>> ______________
>>
>>
>>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: