Δεν είναι δικό μου σκεπτικό! Εϊναι το μήνυμα του κειμένου. ----- Original Message ----- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> Sent: Sunday, June 05, 2011 1:11 PM Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον«ΗΩραίαΕλλάς» > συμφωνώ με το σκεπτικό σου. > --Κώστας-- > > > -----Αρχικό μήνυμα----- > From: Stathis > Sent: Sunday, June 05, 2011 1:05 PM > To: orasi@xxxxxxxxxxxxx > Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον«ΗΩραίαΕλλάς» > > Έχει πιο βαθύ νόημα... Όπως ας πούμε ότι η γενιά μας και η επόμενη γενιά > από > εμάς μάθανε ότι πέρα από ιατροί, δικηγόροι και διευθυντές δεν μπορούν να > είναι τίποτα άλλο. Όλες οι άλλες δουλειές είναι για τους ξένους, με > αποτέλεσμα να περιμένουν χρόνια για την δουλειά, που είναι αμφίβολο κι αν > έχουν τα προσόντα, και να τους ταϊζουν οι γονείς τους μέχρι τα 50 τους > ακόμα > και όταν φτιάξουν οικογένεια. Μετά φέρε εορτοδάνειο, φέρε διακοποδάνεια, > φέρε και πεθαμενοδάνειο για να θάψουν την μανούλα τους και μαζί με αυτήν > και > το ταμείο αλληλεγγύης. > Μην τα βλέπουμε όλα καχύποπτα! > > ----- Original Message ----- > From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx> > To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> > Sent: Sunday, June 05, 2011 10:35 AM > Subject: [orasi] Re: Κηφηνείον «ΗΩραίαΕλλάς» > > >> Εντάξει καλά τα λέει ο Σαράντος αλλά ας πούμε και στην Αγγλία στα φαστ >> φθντ >> θα δεις να δουλεύουν ασιάτες και αφρικανοί πάντως εγκλέζο δεν συναντάς. >> Απλά >> όταν υπάρχει λίγο χρήμα μπορείς να επιλέξεις ακόμη και την δουλειά που θα >> κάνεις. Στο σύνταγμα έχει γραφτεί ενα πολύ ωραίο σύνθημα που ταιριάζει >> στην >> περίπτωση. «η ελευθερία σου είναι τόση όση τα λεφτά σου» >> --Κώστας-- >> >> >> -----Αρχικό μήνυμα----- >> From: Stathis >> Sent: Saturday, June 04, 2011 10:29 PM >> To: orasi@xxxxxxxxxxxxx >> Subject: [orasi] Κηφηνείον «Η ΩραίαΕλλάς» >> >> του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου - Ιστορικού >> >> >> >> >> >> Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η >> ανεργία. >> Διαφωνώ. Εδώ καί τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την >> αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά >> είναι >> ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη >> των >> κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική >> παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο >> γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν >> τα >> χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές πού >> ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές... >> >> Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το >> «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, >> βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού >> ποδοπατήθηκε >> κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά καί >> πήγαινε >> δεξιά καί τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε... Κάποτε, ακόμη κι από τις >> στήλες >> του περιοδικού αυτού, πού δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια >> του >> όρου, έγραφα πώς η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές >> υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. >> >> Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο >> λαθρομετανάστες, >> για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ' όχι διάθεση >> για >> δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί >> με >> τη νοοτροπία του «White color workers». Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό >> καί υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη καί >> στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά >> προσόντων >> ακόμη καί διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, >> επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις καί ασαφείς, απροσδιορίστου >> αποστολής καί χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των >> γονιών, πού πιστεύουν ότι τα παιδιά καί μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν >> δουλειά. Έτσι παράγονται επιστήμονες πού είναι δεκαθλητές του τίποτα, >> ικανοί >> μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. >> >> Παρ' όλο πού γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι >> ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο >> τεχνικής σχολής καί δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί Δεν ξέρουν >> να >> διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό >> τους. >> Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να >> γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου >> «κινητού» τους. >> >> Τούτη η παιδεία, πού όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ' ούτε καν >> εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, >> την >> αναβλητικότητα καί το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο >> εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα >> κάνει >> άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας >> καί >> η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσουμε, >> τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία καί την >> πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, τα >> νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πώς να σκέπτονται αλλά με τί να >> σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα >> της >> σκέψης καί των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα >> σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, >> πιο τρανό καί πιο μεγάλο. Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι >> η >> γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής-βλάξ >> πού καταπίνει σελίδες σαν χάπια καί πού θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το >> σχολικό. Καί το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό καί ως λόγος καί >> ως >> περιεχόμενο. >> >> Καί τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» πού >> πρέπει >> να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την >> αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Που πια, όπως παλιά, ο >> έρωτας >> για την αγροτική, τη βουκολική καί τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι >> πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως >> ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά. >> Ακούω πώς δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πως να πάει, όταν με τη ναυτιλία >> πού >> προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον >> αγροτικό τομέα πού προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του >> πληθυσμού). Διερωτώμαι, τί είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν >> αποστρεφόμαστε >> την θάλασσα καί στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί καί >> μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την >> τεμπελιά, >> όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια καί οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν >> τον >> έρωτα αυτό. Πράγματα πού μπορο >> ύν να διδαχθούν εντός εξαμήνου -καί μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου >> μαθήματα- >> απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές καί δικαίως ζητούν >> εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες πού ζητούν >> τέτοια >> προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές >> θεατρολογίας -πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές- πού προσφέρουν άνω >> των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά; >> >> Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την >> αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για >> την >> οποιαδήποτε δουλειά ακόμη καί του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την >> Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, >> Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς καί >> Ουκρανούς. Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη >> της >> Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών πού >> την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων πού την >> ψαρεύουν, >> θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά >> στην Αλβανία πού ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική >> δραστηριότητα >> όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια >> γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία >> λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών. >> >> Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική καί την αγροτική τάξη. >> Στήν >> πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία-θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο >> του >> εργάτη» καί υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν >> αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις καί >> τους >> δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα >> Πολιτισμού», >> οπού «μπαγιαντέρες» κάθε λογής καί φυλής άναβαν πούρο με φωτιά >> πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουίσκι βαπτίστηκε ... αγροτικό! Τώρα, >> όμως, >> πού έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Καί που να >> φθάσουν >> τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η >> Ελλάς vallis flen-tium (-κοιλάς κλαυθμώνων) καί θα κινείται quasi >> osculaturium inter flen-tium (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως καί οδύνης). >> >> Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας πού θα υποτάσσεται στην οικονομία. >> Θεωρώ >> ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής >> αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως καί την παιδεία πού εθίζει τα παιδιά >> στην >> οκνηρία, πού τα κουράζει με την παπαγαλία καί το βάρος άχρηστων >> μαθημάτων. >> Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη >> η >> παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ούτε >> να >> βλαστημήσουν. Ακόμη καί η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη πού τα >> κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν >> ότι >> μιλάς αρχαία Ελληνικά! Είναι θλιβερή η εικόνα πού παρουσιάζει σήμερα, >> παρουσίαζε χθες καί θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να >> υπάρχουν >> άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, πού, ενώ έχουν >> συνταξιοδοτηθεί, >> εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να >> τελειώσουν >> τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά πού λιώνουν τα νιάτα τους στα >> «κηφηνεία», πού πάνε σπί >> τι τους να κοιμηθούν την ώρα πού οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου >> πείτε, >> τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί -ακόμη >> στο Δημοτικό- μαθαίναμε απ' έξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να >> διδάξει >> Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να >> νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι >> παλαιότεροι, οι «γεραιοί» καί οι νέοι κρύβονται πίσω από τη σκιά τους. >> «Αισχρόν γαρ δη τούτο... κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον». >> >> Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ' >> αποκλειστικότητα από ξένους. Στίς οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια >> πακιστανικά. Σέ λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια >> των >> Κινέζων πού κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών >> πού >> θυμίζουν... Ελλάδα. Ακόμη καί τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι >> εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. >> «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, πού δίνει τα μοντέρνα πρότυπα >> οκνηρίας >> στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν πού προσφέρει το >> «γυαλί», >> αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με >> «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» καί πεθαίνουμε με >> «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, πού πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη >> δόση >> του κώνειου πού χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί >> ούτε >> δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα... >> >> Λυπάμαι πού θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές >> καί >> τα ΜΜΕ σακάτεψαν καί σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα >> δικαιώματα της -δικαιώματα στην τεμπελιά- καί ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ >> για >> χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη. >> >> >> >> >> _____________________ >> >> orasi mailing list >> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >> //www.freelists.org/webpage/orasi >> >> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας >> στείλτε email στην διεύθυνση >> orasi@xxxxxxxxxxxxx >> >> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >> στείλετε email στην διεύθυνση >> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >> >> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >> //www.freelists.org/archives/orasi >> >> ______________ >> >> >> >> _____________________ >> >> orasi mailing list >> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >> //www.freelists.org/webpage/orasi >> >> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας >> στείλτε email στην διεύθυνση >> orasi@xxxxxxxxxxxxx >> >> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >> στείλετε email στην διεύθυνση >> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >> >> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >> //www.freelists.org/archives/orasi >> >> ______________ >> >> >> > > _____________________ > > orasi mailing list > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο > //www.freelists.org/webpage/orasi > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > orasi@xxxxxxxxxxxxx > > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να > στείλετε email στην διεύθυνση > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. > > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο > //www.freelists.org/archives/orasi > > ______________ > > > > _____________________ > > orasi mailing list > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο > //www.freelists.org/webpage/orasi > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > orasi@xxxxxxxxxxxxx > > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να > στείλετε email στην διεύθυνση > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. > > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο > //www.freelists.org/archives/orasi > > ______________ > > > _____________________ orasi mailing list διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο //www.freelists.org/webpage/orasi Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση orasi@xxxxxxxxxxxxx Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε email στην διεύθυνση orasi-request@xxxxxxxxxxxxx και στο θέμα γράψτε unsubscribe. Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο //www.freelists.org/archives/orasi ______________