[orasi] Re: Η κυρίαπουσκανδάλιζε.

  • From: Σπύρος Σκορδίλης <spyros62@xxxxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Sun, 8 May 2011 22:26:29 +0300

ναι  η νμαντάμ μποβαρί, είναι πολλύ πραγματικό βιβλίο. θα βρήτε θαυμαστη 
ομιότητα με πρόσοπο του χώρου...
----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, May 08, 2011 3:43 PM
Subject: [orasi] Η κυρία πουσκανδάλιζε.


> και μια που αναφερόμαστε στον φλομπέρ να διαβάσετε το εξαιρετικό του 
> βιβλίο «μαντάμ Μποβαρί» διατίθεται απο τις δανειστικές βιβλιοθήκες του 
> φάρου και του πστ. Παραθέτω ένα ενδιαφέρον σημείωμα απο την ελευθεροτυπία 
> σχετικά με αυτό.
> Η κυρία που σκανδάλισε
> Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
> Δεν μ' ενδιαφέρει να γίνω γνωστός. Αποσκοπώ σε κάτι καλύτερο: ν' αρέσω, κι 
> αυτό έχει μεγαλύτερες δυσκολίες... Η επιτυχία είναι το αποτέλεσμα, όχι ο 
> σκοπός...
> Εχω στο νου μου έναν συγκεκριμένο τρόπο γραφής και μια ευγένεια της 
> γλώσσας που θέλω να κατακτήσω. Δεν θέλω να κοροϊδέψω το κοινό, αυτό είναι 
> όλο... Δεν
> ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο. Εγώ, αντί για το λιμάνι, αναζητώ την ανοιχτή 
> θάλασσα. Κι αν ναυαγήσω, σε απαλλάσσω από τα έξοδα της κηδείας...».
> Αυτά έγραφε το 1856 ο Γκιστάβ Φλομπέρ στον φίλο και ομότεχνό του Μαξίμ ντε 
> Καμπ, που τον συντρόφευε λίγα χρόνια νωρίτερα στη μεγάλη του περιπλάνηση 
> στη
> Βόρειο Αφρική, τη Συρία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτά 
> έγραφε προτού καν ολοκληρώσει το μυθιστόρημα που είχε αρχίσει να σχεδιάζει 
> αμέσως
> μετά το τέλος του ταξιδιού, τη δημοφιλέστατη όπως αποδείχτηκε «Μαντάμ 
> Μποβαρί». Και την ίδια ακριβώς στάση κράτησε ώς τον θάνατό του, που τον 
> βρήκε εν
> ώρα εργασίας στα 59 του, το Μάιο του 1880.
>
> Είχε, άραγε, συνείδηση ο Φλομπέρ ότι η «Μαντάμ Μποβαρί» θ' αποτελούσε 
> έργο-τομή στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας;
>
> Γεγονός παραμένει ότι το μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα που προσφέρει 
> σήμερα η «Κ.Ε.» (μετ. Κωνσταντίνου Θεοτόκη), έστησε μια γέφυρα ανάμεσα 
> στον ρομαντισμό
> και το νατουραλισμό, ανοίγοντας τον δρόμο για το ορμητικό κύμα του 
> ρεαλισμού που σηματοδότησε έκτοτε ένα καινούριο λογοτεχνικό βλέμμα.
>
> Τι κι αν το βιβλίο του είχε ως έναυσμα ένα πραγματικό περιστατικό, την 
> αυτοκτονία με αρσενικό τής συζύγου ενός γιατρού από τη Νορμανδία, ονόματι 
> Ντελφίν
> Ντελαμάρ; Οταν ρωτούσαν τον Φλομπέρ ποιο ήταν το μοντέλο της ηρωίδας του, 
> εκείνος απαντούσε: «Η Μαντάμ Μποβαρί είμαι εγώ!», υπογραμμίζοντας την 
> απόλυτη
> ταύτιση του συγγραφέα με το δημιούργημά του: «Η καημένη η Μποβαρί μου, 
> αυτήν την ώρα υποφέρει και κλαίει σε είκοσι χωριά της Γαλλίας... Ο,τι 
> επινοούμε
> είναι αληθινό».
>
> Μέσα από την ιστορία της Εμα Μποβαρί, μιας γυναίκας παγιδευμένης στα 
> όνειρά της, μιας ρομαντικής ψυχής μεγαλωμένης σε μοναστήρι και 
> γαλουχημένης με μυθιστορήματα
> του συρμού, σε δυσαρμονία με τον μίζερο επαρχιακό της περίγυρο κι 
> εγκλωβισμένης σ' έναν τρόπο ζωής πολύ κατώτερο των προσδοκιών της, ο 
> Φλομπέρ πρόσφερε
> μια κοινωνική τοιχογραφία της εποχής του, σοκάροντας τους συγχρόνους του 
> σε τέτοιο σημείο ώστε να συρθεί στα δικαστήρια για προσβολή της θρησκείας 
> και
> των δημοσίων ηθών.
>
> Ασφυκτιώντας μέσα στην υπαρξιακή της πλήξη και την πεζή της 
> καθημερινότητα, μια ασφυξία που ούτε ο ερχομός του παιδιού της δεν 
> μπορούσε ν' απαλύνει, η Εμα
> κυνηγά εις μάτην τον ιδανικό έρωτα και τα πλούτη. Και καταλήγει, προδομένη 
> και ταπεινωμένη, να πληρώνει τις χίμαιρες και τη διαφορετικότητά της με το 
> ακριβότερο
> αντίτιμο, την ίδια της τη ζωή.
>
> Στη δίκη που πραγματοποιήθηκε το 1857, αφ' ότου είχε ολοκληρωθεί η 
> δημοσίευση του έργου σε συνέχειες στην «Επιθεώρηση του Παρισιού», ο 
> αυτοκρατορικός επίτροπος
> αναφερόταν στην «ιστορία των μοιχειών μιας επαρχιώτισσας», στηλίτευε τα 
> «χρώματα της λαγνείας» που είχε επιστρατεύσει ο Φλομπέρ και τις «ηδονικές 
> εικόνες»
> που αναμείγνυε «με τα ιερά πράγματα», καταγγέλλοντας την «ανηθικότητα» του 
> κειμένου. Σε αντίθεση με τον Μποντλέρ, που την ίδια περίπου περίοδο, 
> καταδικάστηκε
> για τα «Ανθη του κακού» σε βαρύ πρόστιμο, ο Φλομπέρ -ίσως κι επειδή μετά 
> τη συμμετοχή του στην εξέγερση του 1848 είχε αποκτήσει την εύνοια του 
> Ναπολέοντας
> Γ'- κέρδισε τελικά τη δίκη, αν και η πίκρα του από την όλη περιπέτεια 
> διήρκησε πολύ. Αμέσως μετά, η «Μαντάμ Μποβαρί» τυπώθηκε σε βιβλίο που 
> έγινε ανάρπαστο.
> Και μαζί με το «Σαλαμπό» και τη «Συναισθηματική αγωγή» που ακολούθησαν, 
> καταγράφηκε στη συλλογική συνείδηση ως ένα από τ' αριστουργήματά του.
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: