Η τέχνη και ο πολιτισμός μπαίνουν πάντα στην υπηρεσία ενός κοινωνικοταξικού κινήματος, δεν είναι όπλα ανατροπής, είναι όπλα που δημιουργούν προΥποθέσεις αφύπνυσης των συνειδήσεων και αντίστασης. Χρησιμοπειούνται σαν μέθοδες καυτηρίασης και σάτιρας κοινωνικών ή πολιτικών γεγονότων. Την ιστορία τη γράφουν οι φορείς της που είναι οι λαοί, δηλαδή οι κοινωνικοταξικοί αγώνες για την ανατροπή του κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Ετσι και η τέχνη ή ο πολιτισμός πρέπει να γίνονται μέσα προπαγάντησης των κοινωνικοταξικών αγώνων και επαναστάσεων. Ζώης ----- Original Message ----- From: "skordilis-spyros" <spyros62@xxxxxxxxxxx> To: "ορασι" <orasi@xxxxxxxxxxxxx> Sent: Sunday, December 05, 2010 1:44 PM Subject: [orasi] ακτιβισμός καιανυπακοή, γιαανθρώπιναδικαιώματα > απο το tvxs > Iara Lee: «Ακτιβισμός και ανυπακοή για ανθρώπινα δικαιώματα» > > 10:16 - Κυρ 05/12/2010, > Με τη Iara Lee συναντηθήκαμε στα Εξάρχεια, λίγες μέρες μετά την προβολή > του ντοκιμαντέρ της «Cultures of Resistance», στο οποίο συνθέτει ένα > πολυπολιτισμικό > μωσαϊκό κινημάτων, που αγωνίζονται στο όνομα της δικαιοσύνης, της ειρήνης > και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. > > Η σκηνοθέτις και ακτιβίστρια περιηγήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, περνώντας > από το Queer Festival που γινόταν εκείνες τις μέρες στα Εξάρχεια, από το > πάρκο > στη Ναυαρίνου και έγινε αυτόπτης μάρτυρας της αστυνομικής βίας σε βάρος > μεταναστών. Σχολιάζοντας το τι ένιωσε γύρω της, μας είπε ότι « Πραγματικά > δεν είχα > αντιληφθεί ότι εδώ οι νέοι αντιστέκονται τόσο δυναμικά. Άνθρωποι που > κατεβαίνουν σε πορείες, εξεγείρονται, διεκδικούν ένα πάρκο αντί ενός > πάρκινγκ, κάνουνε > hip hop με πολιτικούς στίχους και ψάχνουν τρόπους να επιφέρουν αλλαγές». > Πιστεύει ότι ο Δεκέμβρης του 2008 στην Ελλάδα πυροδότησε ένα νέο κίνημα > αντίστασης > και ενότητας και ότι το διαρκές ερώτημα που τίθεται παγκοσμίως είναι το > πώς θα φτάσουμε στην ανατροπή. Και με αυτόν τον προβληματισμό ξεκινήσαμε > τη συζήτησή > μας... > > Συνέντευξη στην Τζένη Τσιροπούλου > > - Στην ταινία σας "Cultures of Resistance", πώς έγινε η επιλογή αυτών των > συγκεκριμένων περιπτώσεων-κινημάτων; > > Δεν ήταν προμελετημένο ακριβώς. Είχαμε στα χέρια μας 150 ώρες > κινηματογραφικού φιλμ και θέλαμε να υπάρχει μια ισορροπία. Να προβάλουμε > δηλαδή το τι συμβαίνει > στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στην Αμερική. Ταυτόχρονα, όλη αυτή η > αναζήτηση συνεχίζεται και βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Οπουδήποτε υπάρχουν > διαμάχες > υπάρχουν και άνθρωποι που παλεύουν να φέρουν τη δικαιοσύνη. Ευελπιστώ να > είμαι κάτι σαν «πρεσβευτής», ώστε να δημιουργούνται έτσι συνδετικοί κρίκοι > μεταξύ > των πολιτισμών. Είμαστε ένας μικρός κόσμος και δεν είναι τελικά τόσο > δύσκολο να παγκοσμιοποιήσουμε την αλληλεγγύη. Είναι ζήτημα συντονισμού των > ενεργειών > μας. > > - Ήρθατε αντιμέτωποι με προβλήματα κατά τη διάρκεια της κινηματογράφησης > σας; Κυβερνήσεις ή κράτη που, ίσως, επεδίωξαν να σας «φιμώσουν» για > παράδειγμα; > > Υπήρχαν συνεχώς προβλήματα με τις κυβερνήσεις, για αυτό ακριβώς έπρεπε να > είμαστε πολύ διακριτικοί. Ήταν σημαντικό να μην κάνουμε ιδιαίτερα αισθητή > την > παρουσία μας, έτσι ήμασταν συνήθως μόνο εγώ και ο καμεραμάν και > παρουσιαζόμασταν ως απλοί τουρίστες. > > Κάθε μέρος είχε τα δικά του χαρακτηριστικά και τους δικούς του > περιορισμούς . Από το Λίβανο στη Συρία, για παράδειγμα, έπρεπε να κρύψω > την κάμερα ανάμεσα > στα ρούχα μου. Στο Δέλτα του Νίγηρα, ήμασταν αρκετά φοβισμένοι. Δε θέλουν > να μάθει ο κόσμος τι διαδραματίζεται σε εκείνη την περιοχή και η πιο > επικίνδυνη > από όλους είναι η κυβέρνησή τους. Στο Ιράν ήταν επίσης πολύ δυσχερείς οι > συνθήκες. Μπορούσαμε να «τραβάμε» αυστηρά μόνο σε εσωτερικούς χώρους, > καθώς απαγορεύεται > να κινηματογραφήσεις έξω στο δρόμο. Το καθεστώς εκεί είναι πάρα πολύ > αυστηρό. Είναι εντυπωσιακό, για παράδειγμα, ότι βάσει του ιρανικού νόμου, > οι γυναίκες > απαγορεύεται να τραγουδάνε σόλο και η rap μουσική είναι παράνομη. Για αυτό > όταν υποστηρίξαμε τον rapper, που εμφανίζεται στην ταινία, όλοι > αντιμετωπίσαμε > προβλήματα με το νόμο. > > - Πιστεύετε ότι η αντίσταση μέσω της τέχνης μπορεί να φανεί σε κάθε > περίπτωση επαρκής; Ή ο ρόλος της εξαντλείται κάποιες φορές και έρχεται η > ώρα για την > ένοπλη αντίσταση; > > Αυτό φαίνεται να είναι μεγάλο θέμα εδώ στην Ελλάδα, καθώς υπάρχουν πολλοί > υποστηρικτές του ένοπλου αγώνα. Η εμπειρία μου μού δείχνει ότι, > βραχυπρόθεσμα, > μπορούμε να δημιουργήσουμε βίαιες συγκρούσεις, ως αντίποινα, αλλά > μακροπρόθεσμα είναι πολύ δύσκολο, γιατί σήμερα υπάρχουν τα όπλα της > τεχνολογίας. Είναι > όλα αυτοματοποιημένα, υπάρχουν τα χημικά όπλα, στα οποία πώς να > αντιπαρατεθείς; > > -Όταν η τέχνη, όπως η rap και η capoeira για παράδειγμα, μετατρέπεται από > μέσο αντίστασης σε mainstream προϊόν χάνεται, τελικά, η πολιτική της > υπόσταση; > > Έχω υπάρξει μάρτυρας μιας κατάστασης αρκετά αξιοσημείωτης, καθώς η rap όσο > πιο δημοφιλής γινόταν στην Αμερική, τόσο περισσότερο άκουγες στίχους > ρατσιστικούς > ή διέκρινες το μισογυνισμό στη μουσική αυτή. Αλλά έπειτα ακούς το hip hop > στη Μέση Ανατολή ή ακόμα και στην Ελλάδα και βλέπεις ότι πραγματικά οι > καλλιτέχνες > αντιλαμβάνονται την αλήθεια και τις καταβολές του hip hop. Άρα η υιοθέτηση > πολλές φορές λειτουργεί θετικά. Και η περίπτωση της capoeira είναι πολύ > ενδιαφέρουσα, > καθώς προέρχεται από την Αφρική από ανθρώπους που έπρεπε να μάθουν να > πολεμούν και τώρα είναι δημοφιλής στο Ισραήλ, συνδέοντας έτσι πολιτισμούς > και ανθρώπους. > Η μουσική και ο χορός είναι παγκόσμιες γλώσσες. > > -Οι ευρωπαϊκές χώρες απουσιάζουν από την ταινία σας. Ποιος πιστεύετε ότι > είναι ο ρόλος τους στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη; > > Η ευθύνη των ευρωπαϊκών χωρών και της Αμερικής είναι πάρα πολύ μεγάλη, > καθώς αποτελούν σχεδόν κάθε φορά την πηγή του κακού. Για αυτό είναι > σημαντικό να > προκαλείς αλλαγές στα κέντρα λήψης αποφάσεων, γιατί αν ανατρέψεις κάτι > εκεί, τότε πολλά πράγματα μπορούν να πάρουν καλύτερη τροπή. Ενώ αν > προσπαθήσεις > μόνο να χτίσεις ένα σχολείο στο Κονγκό, παραμένει κάτι αμιγώς τοπικό. > «Βιάζουμε» την Αφρική, προκειμένου να απολαμβάνουμε όλο αυτόν τον υλικό > πλούτο και > την πολυτέλεια και δεν πρόκειται απλά για «βιασμό» της γης αλλά και για > κυριολεκτικό βιασμό των ανθρώπων. Στην Αφρική υπάρχουν χωριά που αν > κάποιος βιάσει > μια γυναίκα, ο πληθυσμός του χωριού πρέπει να μετοικίσει. Τότε έρχεται η > πολυεθνική εταιρία για να εξορύξει το φυσικό πλούτο, αφού το χωριό έχει > αδειάσει. > Όταν τους ρωτήσαμε «Γιατί χρησιμοποιείτε το βιασμό ως πολεμικό όπλο;» μας > απάντησαν «Γιατί είναι πιο φτηνός από τις σφαίρες. Όταν πυροβολείς > ξοδεύεις λεφτά > αλλά όταν βιάζεις επιτίθεσαι χωρίς έξοδα». Οι γυναίκες και τα παιδιά > αποτελούν τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του πολέμου. > > -Μετά από αυτήν την περιήγησή σας στον κόσμο, θεωρείτε ότι υπάρχει τελικά > ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα; > > Μετά από όλον αυτό τον καιρό που παρατηρώ τις αντιδράσεις των ανθρώπων, > έχω νιώσει αρκετό παραλογισμό γύρω μου. Αλλά ακόμα κι αν είμαστε > πεσιμιστές ή οργισμένοι > πρέπει να συνεχίζουμε γιατί αυτό είναι το νόημα της ζωής, να αφοσιώνεσαι > σε κάτι σημαντικό. Ένα μικρό αεράκι μπορεί να γίνει θύελλα. Η ελπίδα είναι > οι > νέοι άνθρωποι. Αυτοί που δεν είναι αγκιστρωμένοι στο σύστημα. Αν δεν > αλλάξουν οι νέοι τον κόσμο, αυτό ήταν! Πρέπει να συνεργαζόμαστε, να > είμαστε οργανωμένοι, > μεθοδικοί και πειθαρχημένοι σε αυτό που κάνουμε για να προκαλέσουμε > αποτελεσματικές αλλαγές. > > Όλα είναι αλληλένδετα. Ο ακτιβισμός, η ανυπακοή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, > ο αγώνας κατά των δυνάμεων κατοχής, ακόμα και η φορολογία που μας > επιβάλλουν. > Όσο πληρώνουμε φόρους, οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιούν τα λεφτά > μας για να κατασκευάζουν ή να αγοράζουν όπλα. Χαρακτηριστικά μπορούμε να > αναφερθούμε > στην περίπτωση της Αμερικής. Όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να εισβάλλει στο > Ιράκ εκατομμύρια άνθρωποι ξεχύθηκαμε στους δρόμους για να εναντιωθούμε σε > αυτήν > την πολιτική. Δεν ήταν όμως ένα πραγματικό πλήγμα, εφόσον η επίθεση έγινε. > Σου αφήνουν περιθώρια ελευθερίας του λόγου και μπορείς να διαδηλώνεις > γιατί, > στην πραγματικότητα, είναι εξασφαλισμένοι χάρη τους φόρους που πληρώνουμε > και στο φόβο που τρέφουμε, ότι αν δεν πληρώσουμε θα βρεθούμε στη φυλακή. > Θα ήταν > ό,τι πιο αποτελεσματικό και σπουδαίο να χτυπήσουμε στη ρίζα, να έχουμε τον > έλεγχο της αξιοποίησης των χρημάτων, που πληρώνουμε ως φόρο στο κράτος. > > -Η τέχνη είναι τελικά το όπλο μας για να παγκοσμιοποιήσουμε την αντίσταση > των ανθρώπων; > > Αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση. Σε όποιον τόπο πάω, βλέπω κινήματα > αντίστασης, τα οποία δε συνδέονται μεταξύ τους ενώ στην πραγματικότητα > όλοι οι αγώνες > θα έπρεπε να συνδέονται. Για αυτό πιστεύω ότι η τέχνη και ο πολιτισμός > είναι αποτελεσματικά, γιατί αγγίζουν την καρδιά, εμπνέουν και κινητοποιούν > τους > ανθρώπους, περισσότερο ίσως από ένα ογκώδες βιβλίο ιστορίας. Οτιδήποτε > μπορεί να μας ενώσει είναι θεμιτό. Αν είναι, λοιπόν, η τέχνη και ο > πολιτισμός, ας > πορευτούμε με αυτά! > > > _____________________ > > orasi mailing list > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο > //www.freelists.org/webpage/orasi > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > orasi@xxxxxxxxxxxxx > > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να > στείλετε email στην διεύθυνση > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. > > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο > //www.freelists.org/archives/orasi > > ______________ > > > > > > __________ Information from ESET Smart Security, version of virus > signature database 4961 (20100320) __________ > > The message was checked by ESET Smart Security. > > http://www.eset.com > > > _____________________ orasi mailing list διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο //www.freelists.org/webpage/orasi Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση orasi@xxxxxxxxxxxxx Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε email στην διεύθυνση orasi-request@xxxxxxxxxxxxx και στο θέμα γράψτε unsubscribe. Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο //www.freelists.org/archives/orasi ______________