[orasi] Re: ακτιβισμόςκαιανυπακοή,γιαανθρώπιναδικαιώματα
- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Sun, 5 Dec 2010 14:31:36 +0200
Από αυτές τις διεργασίες και τις ζυμώσεις έρχεται το καινούριο αργά και
βασανιστικά αλλά έρχεται.
--Κώστας--
----- Original Message -----
From: "skordilis-spyros" <spyros62@xxxxxxxxxxx>
To: "ορασι" <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, December 05, 2010 1:44 PM
Subject: [orasi] ακτιβισμός καιανυπακοή, γιαανθρώπιναδικαιώματα
> απο το tvxs
> Iara Lee: «Ακτιβισμός και ανυπακοή για ανθρώπινα δικαιώματα»
>
> 10:16 - Κυρ 05/12/2010,
> Με τη Iara Lee συναντηθήκαμε στα Εξάρχεια, λίγες μέρες μετά την προβολή
> του ντοκιμαντέρ της «Cultures of Resistance», στο οποίο συνθέτει ένα
> πολυπολιτισμικό
> μωσαϊκό κινημάτων, που αγωνίζονται στο όνομα της δικαιοσύνης, της ειρήνης
> και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
>
> Η σκηνοθέτις και ακτιβίστρια περιηγήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, περνώντας
> από το Queer Festival που γινόταν εκείνες τις μέρες στα Εξάρχεια, από το
> πάρκο
> στη Ναυαρίνου και έγινε αυτόπτης μάρτυρας της αστυνομικής βίας σε βάρος
> μεταναστών. Σχολιάζοντας το τι ένιωσε γύρω της, μας είπε ότι « Πραγματικά
> δεν είχα
> αντιληφθεί ότι εδώ οι νέοι αντιστέκονται τόσο δυναμικά. ¶νθρωποι που
> κατεβαίνουν σε πορείες, εξεγείρονται, διεκδικούν ένα πάρκο αντί ενός
> πάρκινγκ, κάνουνε
> hip hop με πολιτικούς στίχους και ψάχνουν τρόπους να επιφέρουν αλλαγές».
> Πιστεύει ότι ο Δεκέμβρης του 2008 στην Ελλάδα πυροδότησε ένα νέο κίνημα
> αντίστασης
> και ενότητας και ότι το διαρκές ερώτημα που τίθεται παγκοσμίως είναι το
> πώς θα φτάσουμε στην ανατροπή. Και με αυτόν τον προβληματισμό ξεκινήσαμε
> τη συζήτησή
> μας...
>
> Συνέντευξη στην Τζένη Τσιροπούλου
>
> - Στην ταινία σας "Cultures of Resistance", πώς έγινε η επιλογή αυτών των
> συγκεκριμένων περιπτώσεων-κινημάτων;
>
> Δεν ήταν προμελετημένο ακριβώς. Είχαμε στα χέρια μας 150 ώρες
> κινηματογραφικού φιλμ και θέλαμε να υπάρχει μια ισορροπία. Να προβάλουμε
> δηλαδή το τι συμβαίνει
> στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, στην Αμερική. Ταυτόχρονα, όλη αυτή η
> αναζήτηση συνεχίζεται και βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. Οπουδήποτε υπάρχουν
> διαμάχες
> υπάρχουν και άνθρωποι που παλεύουν να φέρουν τη δικαιοσύνη. Ευελπιστώ να
> είμαι κάτι σαν «πρεσβευτής», ώστε να δημιουργούνται έτσι συνδετικοί κρίκοι
> μεταξύ
> των πολιτισμών. Είμαστε ένας μικρός κόσμος και δεν είναι τελικά τόσο
> δύσκολο να παγκοσμιοποιήσουμε την αλληλεγγύη. Είναι ζήτημα συντονισμού των
> ενεργειών
> μας.
>
> - Ήρθατε αντιμέτωποι με προβλήματα κατά τη διάρκεια της κινηματογράφησης
> σας; Κυβερνήσεις ή κράτη που, ίσως, επεδίωξαν να σας «φιμώσουν» για
> παράδειγμα;
>
> Υπήρχαν συνεχώς προβλήματα με τις κυβερνήσεις, για αυτό ακριβώς έπρεπε να
> είμαστε πολύ διακριτικοί. Ήταν σημαντικό να μην κάνουμε ιδιαίτερα αισθητή
> την
> παρουσία μας, έτσι ήμασταν συνήθως μόνο εγώ και ο καμεραμάν και
> παρουσιαζόμασταν ως απλοί τουρίστες.
>
> Κάθε μέρος είχε τα δικά του χαρακτηριστικά και τους δικούς του
> περιορισμούς . Από το Λίβανο στη Συρία, για παράδειγμα, έπρεπε να κρύψω
> την κάμερα ανάμεσα
> στα ρούχα μου. Στο Δέλτα του Νίγηρα, ήμασταν αρκετά φοβισμένοι. Δε θέλουν
> να μάθει ο κόσμος τι διαδραματίζεται σε εκείνη την περιοχή και η πιο
> επικίνδυνη
> από όλους είναι η κυβέρνησή τους. Στο Ιράν ήταν επίσης πολύ δυσχερείς οι
> συνθήκες. Μπορούσαμε να «τραβάμε» αυστηρά μόνο σε εσωτερικούς χώρους,
> καθώς απαγορεύεται
> να κινηματογραφήσεις έξω στο δρόμο. Το καθεστώς εκεί είναι πάρα πολύ
> αυστηρό. Είναι εντυπωσιακό, για παράδειγμα, ότι βάσει του ιρανικού νόμου,
> οι γυναίκες
> απαγορεύεται να τραγουδάνε σόλο και η rap μουσική είναι παράνομη. Για αυτό
> όταν υποστηρίξαμε τον rapper, που εμφανίζεται στην ταινία, όλοι
> αντιμετωπίσαμε
> προβλήματα με το νόμο.
>
> - Πιστεύετε ότι η αντίσταση μέσω της τέχνης μπορεί να φανεί σε κάθε
> περίπτωση επαρκής; Ή ο ρόλος της εξαντλείται κάποιες φορές και έρχεται η
> ώρα για την
> ένοπλη αντίσταση;
>
> Αυτό φαίνεται να είναι μεγάλο θέμα εδώ στην Ελλάδα, καθώς υπάρχουν πολλοί
> υποστηρικτές του ένοπλου αγώνα. Η εμπειρία μου μού δείχνει ότι,
> βραχυπρόθεσμα,
> μπορούμε να δημιουργήσουμε βίαιες συγκρούσεις, ως αντίποινα, αλλά
> μακροπρόθεσμα είναι πολύ δύσκολο, γιατί σήμερα υπάρχουν τα όπλα της
> τεχνολογίας. Είναι
> όλα αυτοματοποιημένα, υπάρχουν τα χημικά όπλα, στα οποία πώς να
> αντιπαρατεθείς;
>
> -Όταν η τέχνη, όπως η rap και η capoeira για παράδειγμα, μετατρέπεται από
> μέσο αντίστασης σε mainstream προϊόν χάνεται, τελικά, η πολιτική της
> υπόσταση;
>
> Έχω υπάρξει μάρτυρας μιας κατάστασης αρκετά αξιοσημείωτης, καθώς η rap όσο
> πιο δημοφιλής γινόταν στην Αμερική, τόσο περισσότερο άκουγες στίχους
> ρατσιστικούς
> ή διέκρινες το μισογυνισμό στη μουσική αυτή. Αλλά έπειτα ακούς το hip hop
> στη Μέση Ανατολή ή ακόμα και στην Ελλάδα και βλέπεις ότι πραγματικά οι
> καλλιτέχνες
> αντιλαμβάνονται την αλήθεια και τις καταβολές του hip hop. ¶ρα η υιοθέτηση
> πολλές φορές λειτουργεί θετικά. Και η περίπτωση της capoeira είναι πολύ
> ενδιαφέρουσα,
> καθώς προέρχεται από την Αφρική από ανθρώπους που έπρεπε να μάθουν να
> πολεμούν και τώρα είναι δημοφιλής στο Ισραήλ, συνδέοντας έτσι πολιτισμούς
> και ανθρώπους.
> Η μουσική και ο χορός είναι παγκόσμιες γλώσσες.
>
> -Οι ευρωπαϊκές χώρες απουσιάζουν από την ταινία σας. Ποιος πιστεύετε ότι
> είναι ο ρόλος τους στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη;
>
> Η ευθύνη των ευρωπαϊκών χωρών και της Αμερικής είναι πάρα πολύ μεγάλη,
> καθώς αποτελούν σχεδόν κάθε φορά την πηγή του κακού. Για αυτό είναι
> σημαντικό να
> προκαλείς αλλαγές στα κέντρα λήψης αποφάσεων, γιατί αν ανατρέψεις κάτι
> εκεί, τότε πολλά πράγματα μπορούν να πάρουν καλύτερη τροπή. Ενώ αν
> προσπαθήσεις
> μόνο να χτίσεις ένα σχολείο στο Κονγκό, παραμένει κάτι αμιγώς τοπικό.
> «Βιάζουμε» την Αφρική, προκειμένου να απολαμβάνουμε όλο αυτόν τον υλικό
> πλούτο και
> την πολυτέλεια και δεν πρόκειται απλά για «βιασμό» της γης αλλά και για
> κυριολεκτικό βιασμό των ανθρώπων. Στην Αφρική υπάρχουν χωριά που αν
> κάποιος βιάσει
> μια γυναίκα, ο πληθυσμός του χωριού πρέπει να μετοικίσει. Τότε έρχεται η
> πολυεθνική εταιρία για να εξορύξει το φυσικό πλούτο, αφού το χωριό έχει
> αδειάσει.
> Όταν τους ρωτήσαμε «Γιατί χρησιμοποιείτε το βιασμό ως πολεμικό όπλο;» μας
> απάντησαν «Γιατί είναι πιο φτηνός από τις σφαίρες. Όταν πυροβολείς
> ξοδεύεις λεφτά
> αλλά όταν βιάζεις επιτίθεσαι χωρίς έξοδα». Οι γυναίκες και τα παιδιά
> αποτελούν τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του πολέμου.
>
> -Μετά από αυτήν την περιήγησή σας στον κόσμο, θεωρείτε ότι υπάρχει τελικά
> ελπίδα να αλλάξουν τα πράγματα;
>
> Μετά από όλον αυτό τον καιρό που παρατηρώ τις αντιδράσεις των ανθρώπων,
> έχω νιώσει αρκετό παραλογισμό γύρω μου. Αλλά ακόμα κι αν είμαστε
> πεσιμιστές ή οργισμένοι
> πρέπει να συνεχίζουμε γιατί αυτό είναι το νόημα της ζωής, να αφοσιώνεσαι
> σε κάτι σημαντικό. Ένα μικρό αεράκι μπορεί να γίνει θύελλα. Η ελπίδα είναι
> οι
> νέοι άνθρωποι. Αυτοί που δεν είναι αγκιστρωμένοι στο σύστημα. Αν δεν
> αλλάξουν οι νέοι τον κόσμο, αυτό ήταν! Πρέπει να συνεργαζόμαστε, να
> είμαστε οργανωμένοι,
> μεθοδικοί και πειθαρχημένοι σε αυτό που κάνουμε για να προκαλέσουμε
> αποτελεσματικές αλλαγές.
>
> Όλα είναι αλληλένδετα. Ο ακτιβισμός, η ανυπακοή, τα ανθρώπινα δικαιώματα,
> ο αγώνας κατά των δυνάμεων κατοχής, ακόμα και η φορολογία που μας
> επιβάλλουν.
> Όσο πληρώνουμε φόρους, οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιούν τα λεφτά
> μας για να κατασκευάζουν ή να αγοράζουν όπλα. Χαρακτηριστικά μπορούμε να
> αναφερθούμε
> στην περίπτωση της Αμερικής. Όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να εισβάλλει στο
> Ιράκ εκατομμύρια άνθρωποι ξεχύθηκαμε στους δρόμους για να εναντιωθούμε σε
> αυτήν
> την πολιτική. Δεν ήταν όμως ένα πραγματικό πλήγμα, εφόσον η επίθεση έγινε.
> Σου αφήνουν περιθώρια ελευθερίας του λόγου και μπορείς να διαδηλώνεις
> γιατί,
> στην πραγματικότητα, είναι εξασφαλισμένοι χάρη τους φόρους που πληρώνουμε
> και στο φόβο που τρέφουμε, ότι αν δεν πληρώσουμε θα βρεθούμε στη φυλακή.
> Θα ήταν
> ό,τι πιο αποτελεσματικό και σπουδαίο να χτυπήσουμε στη ρίζα, να έχουμε τον
> έλεγχο της αξιοποίησης των χρημάτων, που πληρώνουμε ως φόρο στο κράτος.
>
> -Η τέχνη είναι τελικά το όπλο μας για να παγκοσμιοποιήσουμε την αντίσταση
> των ανθρώπων;
>
> Αυτό είναι μια μεγάλη πρόκληση. Σε όποιον τόπο πάω, βλέπω κινήματα
> αντίστασης, τα οποία δε συνδέονται μεταξύ τους ενώ στην πραγματικότητα
> όλοι οι αγώνες
> θα έπρεπε να συνδέονται. Για αυτό πιστεύω ότι η τέχνη και ο πολιτισμός
> είναι αποτελεσματικά, γιατί αγγίζουν την καρδιά, εμπνέουν και κινητοποιούν
> τους
> ανθρώπους, περισσότερο ίσως από ένα ογκώδες βιβλίο ιστορίας. Οτιδήποτε
> μπορεί να μας ενώσει είναι θεμιτό. Αν είναι, λοιπόν, η τέχνη και ο
> πολιτισμός, ας
> πορευτούμε με αυτά!
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
