[orasi] Re: ψυχήμου:ΑποχαιρετώνταςένανάγγελοπουτονέλεγανΠολύκαρπο
- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Wed, 26 May 2010 22:55:22 +0300
Η λέξη ψυχούλα είναι πολύ λίγη.
--Κώστας--
----- Original Message -----
From: "skordilis-spyros" <spyros62@xxxxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Wednesday, May 26, 2010 10:24 PM
Subject: [orasi] Re: ψυχήμου:ΑποχαιρετώνταςένανάγγελοπουτονέλεγανΠολύκαρπο
> συνήθως θεωρώ τέτοια δημοσιεύματα υπερβολικά. γνώρισα για λίγο τον
> πολύκαρπο
> και το μόνο που έχω να πω είναι πώς το δημοσίεύμα δεν υπερβάλει σε
> τίποτα.
> ----- Original Message -----
> From: "Ζώης" <zoistot@xxxxxxxxx>
> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Wednesday, May 26, 2010 9:35 PM
> Subject: [orasi] Re: ψυχήμου:Αποχαιρετώνταςένανάγγελο
> πουτονέλεγανΠολύκαρπο
>
>
>> Συγκινήθηκα πολύ!! Αιωνία του η μνήμη.
>> Ζώης
>> ----- Original Message -----
>> From: "Stathis" <grethat@xxxxxxxxx>
>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
>> Sent: Wednesday, May 26, 2010 9:12 PM
>> Subject: [orasi] ψυχή μου:Αποχαιρετώνταςέναν άγγελο πουτον
>> έλεγανΠολύκαρπο
>>
>>
>>>> ψυχή μου: Αποχαιρετώντας έναν άγγελο που τον έλεγαν Πολύκαρπο
>>>> ψυχή μου
>>>> ... γιατί η ψυχή δεν έχει φύλο, ηλικία, τέλος...
>>>> Αποχαιρετώντας έναν άγγελο που τον έλεγαν Πολύκαρπο
>>>>
>>>>
>>>> Χαράματα Παρασκευής 21ης Μαϊου 2010, Κωνσταντίνου και Ελένης, άφησε την
>>>> πνοή του
>>>> ο Πολύκαρπος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, μετά από ισχυρό
>>>> εγκεφαλικό
>>>> επεισόδιο που έπαθε την περασμένη Κυριακή. Το προηγούμενο βράδυ του
>>>> Σαββάτου
>>>> ήπιε το κρασάκι του στο δωμάτιό του στη Σχολή Τυφλών παρέα με τους
>>>> αγαπημένους
>>>> του φίλους, τον Βασίλη και τον Στέλιο. Ήταν χαρούμενος, πολύ
>>>> χαρούμενος,
>>>> και
>>>> όταν διαπίστωσε πως είχε τελειώσει το κρασί είπε στον Στέλιο πως αύριο
>>>> πρέπει
>>>> οπωσδήποτε να πάει ν' αγοράσει καινούριο μπουκάλι. Λίγο μετά έπαθε το
>>>> εγκεφαλικό, εντελώς αιφνίδια και χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα υγείας.
>>>> Είχε
>>>> κάνει όλες τις γνωστές και συνήθεις εξετάσεις που έδειχναν έναν
>>>> κατάγερο
>>>> άνθρωπο
>>>> στην ηλικία των εβδομήντα τεσσάρων χρονών.
>>>>
>>>>
>>>> Πέμπτη πρωί πληροφορήθηκα το εγκεφαλικό του. Ήταν μεγάλο το αιμάτωμα,
>>>> είπε
>>>> ο
>>>> γιατρός, και σε περίπτωση που θα συνερχόταν θα έμενε σε αναπηρική
>>>> καρέκλα.
>>>> Είναι
>>>> οι περιπτώσεις που δεν ξέρεις τι να ευχηθείς, δεν τολμάς να το πεις, να
>>>> το
>>>> εξωτερικεύσεις, δεν τολμάς ούτε να το σκεφτείς. Τυφλός, κωφός και σε
>>>> αναπηρικό
>>>> καροτσάκι; Ήταν πολύ για να το ευχηθείς. Το βράδυ πριν κοιμηθώ και
>>>> καθώς
>>>> προσευχόμουν, μ' έναν τρόπο ακατανόητο ένιωθα πως φεύγει και τη λύπη
>>>> συνόδευε η
>>>> χαρά. Το πρωί είδα την αναπάντητη κλήση του κοινού μας φίλου και
>>>> κατάλαβα
>>>> πως ο
>>>> Πολύκαρπος είχε ήδη φύγει. Μιλήσαμε με τον φίλο και το επιβεβαίωσε.
>>>>
>>>>
>>>> Πέρασα αμέσως μετά την δουλειά μου από τη Σχολή Τυφλών. Είχε έρθει ο
>>>> αδερφός
>>>> του, ο Αλέκος από την Κρήτη και ήθελα να τον γνωρίσω και να μάθω και
>>>> κάτι
>>>> τις
>>>> περισσότερο από όσα ήδη γνώριζα γι' αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο, στον
>>>> οποίο
>>>> αφιέρωσα ένα κεφάλαιο στο βιβλίο μου "Σε τέμπο κόκκινο", και που πολύ
>>>> αγάπησα.
>>>> Δεν τον βρήκα τον αδερφό του, έτρεχε για τις τελευταίες εκκρεμότητες,
>>>> έμαθα όμως
>>>> από φίλους του τα παρακάτω, που δεν γνώριζα και νομίζω πως έχει νόημα
>>>> να
>>>> καταθέσω.
>>>>
>>>>
>>>> Η οικογένειά του, πρόσφυγες από το Ικόνιο στη Δράμα. Γεννιέται πρώτα η
>>>> μεγάλη
>>>> αδερφή, μετά δεύτερος ο Πολύκαρπος και τρίτος μετά από οχτώ χρόνια ο
>>>> Αλέκος. Τον
>>>> πατέρα τους τον σκοτώνουν οι Βούλγαροι. Λίγο μετά, υπολογίζουμε γύρω
>>>> στα
>>>> εφτά
>>>> του, ο Πολύκαρπος, που ήταν ένα υγιέστατο παιδί, παθαίνει μηνιγγίτιδα.
>>>> Χάνει την
>>>> όραση και την ακοή. Πάνω που κατακτά τον λόγο, χάνει και τον λόγο. Μέσα
>>>> στις
>>>> συνθήκες των πολέμων, της φτώχιας και της ανημπόριας, της φοβερής
>>>> ανέχειας, και
>>>> ποιος ξέρει για πόσους άλλους λόγους, η μητέρα τους αφήνει την μεγάλη
>>>> κόρη
>>>> ψυχοκόρη σε μια οικογένεια, τον Πολύκαρπο σ' ένα ίδρυμα της Δράμας,
>>>> πιθανόν
>>>> ορφανοτροφείο, και φεύγει για την Κρήτη όπου μάλλον έχει κάποιους
>>>> συγγενείς εκεί
>>>> απ' την πατρίδα, μόνον με τον μικρό γιο της, στον οποίο δεν αναφέρει
>>>> καθόλου την
>>>> ύπαρξη του αδερφού του.
>>>>
>>>>
>>>> Ο Αλέκος θα μάθει για τον αδερφό του μονον όταν έρχεται η ώρα να πάει
>>>> στον
>>>> στρατό. Τότε, για να κάνει μικρότερη θητεία ως προστάτης οικογένειας,
>>>> του
>>>> το
>>>> λέει η μητέρα του. Κάνει τη θητεία του και μόλις τελειώνει,
>>>> επισκέπτεται
>>>> αμέσως
>>>> τη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης. Έχει κλείσει το ίδρυμα της Δράμας και
>>>> γύρω
>>>> στο
>>>> 1946-7 έχει ανοίξει η Σχολή Τυφλών στην οποία κάποιος άγνωστος άνθρωπος
>>>> μεριμνά
>>>> να μεταφερθεί αμέσως ο Πολύκαρπος. Όσο ζούσε στο ίδρυμα της Δράμας, η
>>>> μάνα
>>>> του
>>>> φεύγοντας παρακάλεσε μια πουτάνα της πόλης να πηγαίνει πότε πότε και να
>>>> τον
>>>> επισκέπτεται.
>>>>
>>>>
>>>> Είναι λίγο περισσότερο από δέκα χρονών όταν φτάνει στη Σχολή Τυφλών ο
>>>> Πολύκαρπος. Χωρίς κανέναν συγγενή, χωρίς φως, χωρίς ακοή, χωρίς γλώσσα.
>>>> Οι
>>>> Φιλάνθρωποι, όπως ονομάζονταν αυτοί που την ίδρυσαν, φροντίζουν να
>>>> έρθει
>>>> από την
>>>> Αμερική μια δασκάλα που γνωρίζει το σύστημα των τυφλοκωφών, η οποία
>>>> αναλαμβάνει
>>>> τον μικρό Πολύκαρπο και δουλεύει για πολλά χρόνια μαζί του, μαθαίνοντάς
>>>> του την
>>>> γλώσσα της αφής, αλλά εκ των υστέρων και το Μπράιγ. Αυτή γίνεται μάνα,
>>>> αδερφή,
>>>> φίλη του. Γίνεται η είσοδός του στον κόσμο της επικοινωνίας, της ζωής.
>>>> Μεγαλώνοντας εκπαιδεύεται στην τέχνη του αργαλειού και γίνεται μεγάλος
>>>> μάστορας.
>>>> Ξεχωρίζει τις χρωματιστές κλωστές από την αφή. Είναι ο άνθρωπος-αφή.
>>>> Φτιάχνει
>>>> περίφημα υφαντά, εκ των οποίων έχω την τύχη να έχω δύο πετσέτες
>>>> κουζίνας
>>>> που
>>>> κάποτε αγόρασε από μια έκθεση της σχολής ο φίλος μου Αποστόλης που μου
>>>> τα
>>>> χάρισε. Από αυτή τη δουλειά συνταιοδοτείται.
>>>>
>>>>
>>>> Δεν μου είναι καθόλου εύκολο να μιλήσω γι' αυτήν την τεράστια
>>>> φυσιογνωμία,
>>>> την
>>>> ανυπέρβλητη προσωπικότητα, αυτόν τον άνθρωπο που ήταν όλος φως και
>>>> χαρά,
>>>> χιούμορ, φροντίδα και μέριμνα για όλους τους τυφλούς της σχολής και
>>>> πολύ
>>>> παραπάνω για τα μικρά παιδιά. Η τρομακτική του αντίληψη δεν
>>>> περιγράφεται.
>>>> Μπορούσες να τον κάνεις σβούρα και στο τέλος να σε οδηγήσει εκεί που
>>>> ήθελες
>>>> χωρίς να χάσει καθόλου τον προσανατολισμό του. Σηκωνόταν χαράματα και
>>>> έφτιαχνε
>>>> τους καφέδες βάζοντας τον δείχτη του χεριού στο σωστό σημείο για να
>>>> ξέρει
>>>> πότε
>>>> φουσκώνει. Ξύριζε και κούρευε τους τυφλούς. Ο ίδιος ήταν πάντα κοκέτης,
>>>> με
>>>> τα
>>>> λακόστ του και τα καολλαρισμένα του παντελόνια. Ήταν ο νοικοκύρης της
>>>> σχολής.
>>>> Μάζευε τα ξεχαρβαλωμένα καλώδια, επισκεύαζε ό,τι χαλασμένο έπεφτε στην
>>>> αντίληψή
>>>> του, άπλωνε τις μπουγάδες και όταν κάποιος τυφλός έχανε κάποιο ρούχο
>>>> του
>>>> που
>>>> πάνω του, όπως όλα είχε κεντημένο το μονόγραμμά του, ο Πολύκαρπος το
>>>> έβρισκε.
>>>>
>>>>
>>>> Όταν έφτανε το σχολικό για να επιστρέψει τα τυφλά παιδάκια του
>>>> Δημοτικού
>>>> στα
>>>> σπίτια τους, ήταν πάντα εκεί για να τα παίρνει ένα ένα και να τα βοηθά
>>>> να
>>>> ανεβαίνουν τα σκαλιά του λεωφορίου.
>>>>
>>>>
>>>> Ήταν άρχοντας. Δεν καταδεχόταν να φάει δεύτερη φορά μέσα στη μέρα το
>>>> ίδιο
>>>> φαγητό. Το βράδυ αγόραζε κάτι απέξω. Μετά από μια εμφύτευση σκουστικού
>>>> έφτασε να
>>>> συλλαμβάνει κάποιες συχνότητες. Αγόρασε ένα κασετοφωνάκι κι άκουγε
>>>> μουσική. Του
>>>> άρεζε πολύ το βαλς και είχε ζητήσει από τον Βασίλη να του το μάθει στο
>>>> τουμπελέκι. Το έμαθε και το χτυπούσε συχνά μη χάνοντας καθόλου τον
>>>> ρυθμό
>>>> και
>>>> ένιωθε πολύ περήφανος γι' αυτό. Έπαιρνε και τη φυσαρμόνικα του κι
>>>> έβγαινε
>>>> στην
>>>> αυλή. Φυσούσε και χόρευε. Αυτά τα είδα με τα μάτια μου και τ' άκουσα με
>>>> τ'
>>>> αφτιά
>>>> μου.
>>>>
>>>>
>>>> Πριν από δύο χρόνια τον κάλεσα στο σπίτι για φαγητό. Ήταν μια Κυριακή.
>>>> Ήρθε με
>>>> τον Βασίλη που γνώριζε την γλώσσα του, κάλεσα και τους φίλους μας και
>>>> φάγαμε
>>>> παρέα. Καθόμουν αριστερά του. Σχολίαζε κι έκανε πλάκα, γελούσαμε και
>>>> ήταν
>>>> σαν
>>>> Πάσχα. Όταν διακριτικά και αθόρυβα σηκωνόμουν να φέρω ένα πιάτο,
>>>> έστρεφε
>>>> το
>>>> κεφάλι. Με ένιωθε και μ' αγαπούσε όσο κι εγώ αυτόν.
>>>>
>>>>
>>>> Έλεγε ο αδερφός του πως τόσα χρόνια που περνούσε μαζί τους τέσσερις
>>>> μήνες
>>>> το
>>>> χρόνο στην Κρήτη, μια φορά δεν γκρίνιαξε, μια φορά δεν παραπονέθηκε για
>>>> τίποτα.
>>>> Φρόντιζε πάντα να είναι καθαρός, αθόρυβος, διακριτικός. Όλα του άρεζαν
>>>> και
>>>> χαιρόταν πολύ να είναι μαζί τους. Ο Αλέκος πονάει ακόμα για την
>>>> εγκατάλειψη του
>>>> Πολύκαρπου από την μητέρα τους, παρότι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι
>>>> του
>>>> για
>>>> τον αδερφό του. Θα μπορούσε η κηδεία να γίνει στη Θεσσαλονίκη. Να μην
>>>> επιβαρυνθεί τα έξοδα και όλη τη φασαρία της μεταφοράς του. Είπε όμως
>>>> όχι.
>>>> Πώς θα
>>>> ξεπληρώσω το χρέος μου στον αδερφό μου; Θα τον πάρω κοντά μου, να τον
>>>> έχω
>>>> εκεί.
>>>> Σε ένα από τα τρία του παιδιά έδωσε το όνομα του Πολύκαρπου.
>>>>
>>>>
>>>> Πέρσι προσπάθησα να τον γνωρίσω καλύτερα. Βαθύτερα, ας πω. Βρεθήκαμε
>>>> κάποιες
>>>> φορές, αλλά σύντομα τον άφησα στην ησυχία του γιατί κατάλαβα πως του
>>>> έλειπαν
>>>> μνήμες. Του έλειπαν λέξεις και εικόνες του παρελθόντος. Κατάλαβα πως
>>>> τον
>>>> παιδεύω
>>>> και δεν το ήθελα. Καιγόταν η καρδιά μου να γράψω ένα βιβλίο γι' αυτόν
>>>> τον
>>>> μοναδικό άνθρωπο, αλλά δεν ήταν εφικτό. Η ζωή του θα παραμείνει βουβή
>>>> και
>>>> σκοτεινή. Θα παραμείνει μυστική, όπως τη θέλησε ο Θεός.
>>>>
>>>>
>>>> Η Σχολή Τυφλών σήμερα έχασε τον άνθρωπό της. Τον νοικοκύρη της. Τον
>>>> αφέντη
>>>> της.
>>>> Οι φίλοι του έχασαν το στήριγμά τους. Ο αέρας άλλαξε. Έφυγε από τη ζωή
>>>> ένας
>>>> άγγελος. Έφυγε από τον κόσμο μας μια αστραπή που φώτισε ζωές. Έφυγε
>>>> ήσυχα,
>>>> όμορφα, ανώδυνα. Ευτυχείς όσοι τους άγγιξε. Ευτυχής κι εγώ που λίγο τον
>>>> έζησα.
>>>> Τα τεράστια χέρια του που ήταν σαν τανάλιες, χάιδευαν σαν πούπουλα. Δεν
>>>> μπορεί
>>>> να είναι αλλιώτικο το άγγιγμα των αγγέλων. Αυτό είναι. Είμαι βέβαιη.
>>>> Και
>>>> τώρα
>>>> πετάει ο αγαπημένος μας στους ουρανούς. Τώρα είμαι βέβαιη πως όλα τα
>>>> βλέπει, όλα
>>>> τα ακούει, για όλα μπορεί να μιλήσει. Είναι από τις φορές που όπως
>>>> ακριβώς
>>>> συμβαίνει στους θανάτους μικρών παιδιών, είσαι βέβαιος πως δεν υπάρχει
>>>> καμιά
>>>> αμφιβολία. Ο Πολύκαρπος πορεύεται για να σταθεί πλάι στο θρόνο του
>>>> Δεσπότη
>>>> Χριστού με όλο του το θάμβος, με όλο του μεγαλείο, όλο το φως που και
>>>> εδώ
>>>> εξέπεμπε.
>>>>
>>>>
>>>> Αιωνία η μνήμη αυτού του τρυφερού σπουργίτη του Θεού...
>>>> Βασιλική Νευροκοπλή
>>>
>>> _____________________
>>>
>>> orasi mailing list
>>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>>
>>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της
>>> λίστας
>>> στείλτε email στην διεύθυνση
>>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>>
>>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>>> στείλετε email στην διεύθυνση
>>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>>
>>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>>
>>> ______________
>>>
>>>
>>>
>>>
>>>
>>> __________ Information from ESET Smart Security, version of virus
>>> signature database 5148 (20100526) __________
>>>
>>> The message was checked by ESET Smart Security.
>>>
>>> http://www.eset.com
>>>
>>>
>>>
>>
>> _____________________
>>
>> orasi mailing list
>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>
>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
>> στείλτε email στην διεύθυνση
>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>
>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>> στείλετε email στην διεύθυνση
>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>
>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>
>> ______________
>>
>>
>>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
