[orasi] Re: Σεμιαλυκειακήέδρα.

  • From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Sun, 14 Mar 2010 13:30:06 +0200

Αυτό το κείμενο το αναρτήσαμε στο site της συλλογικότητας μας.
http://www.panap.gr/?p=181
--Κώστας--

----- Original Message ----- 
From: "Ιωάννης Παπαχρήστος" <johnp33@xxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, March 14, 2010 12:32 PM
Subject: [orasi] Re: Σεμιαλυκειακήέδρα.


Σας ευχαριστώ όλους. Πάμε, λοιπόν όλοι μαζί.

----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, March 14, 2010 8:51 AM
Subject: [orasi] Re: Σε μιαλυκειακήέδρα.


Γιάννη, ένα καταπληκτικό κείμενο,  ζωντανό, αληθινό, που δείχνει πως στον
χώρο μας υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι με στάση ζωής,  ευθύνης και
αξιοπρέπειας.
Παραθέτω τις τρεις τελευταίες σειρές αυτού του κειμένου που είναι όλο το
απόσταγμα αυτής της εμπειρίας.
>Πρέπει ασφαλώς και εμείς να ανοιχθούμε στην κοινωνία, να δραστηριοποιηθούμε
>μέσα απ' τις δομές της, να διεκδικήσουμε κάτι πιο πέρα από τα επιδοματάκια
>μας, να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια, την αυτοτέλεια - αυτονομία και την
>σοβαρότητά μας, χωρίς ποτέ να ξεχνάμε και τις αυτονόητα ανειλημμένες
>υποχρεώσεις μας έναντι του κοινωνικού συνόλου, του οποίου, ποτέ μην το
>ξεχνάμε αυτό, είμαστε αναπόσπαστα «οργανικά» μέλλει.>

--Κώστας--



----- Original Message ----- 
From: "Ιωάννης Παπαχρήστος" <johnp33@xxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Saturday, March 13, 2010 1:34 PM
Subject: [orasi] Σε μια λυκειακήέδρα.



             Σε μια λυκειακή έδρα.



 Πριν από ένα μήνα περίπου, προσκλήθηκα, φίλοι μου, από μια συνάδελφο
θεολόγο να επισκεφθώ το λύκειο όπου εργάζεται, στο κέντρο των Αθηνών, και να
μιλήσω στα παιδιά για την τυφλότητα, τις δυνατότητες και τις δυσκολίες που
αυτή συνεπάγεται στη ζωή μας. Αποδέχθηκα την πρόσκληση λίγο βαριεστημένα
είναι η αλήθεια, γιατί πίστευα πως θα αναγκαζόμουν να αρχίσω και πάλι τις
γνωστές κλάψες που χρησιμοποιούμε εμείς οι τυφλοί της γενιάς των
σαραντάρηδων, ας πούμε!



 Τελικά την Παρασκευή το μεσημέρι, 12 Μαρτίου 2010, βρέθηκα στην αίθουσα,
και για να αποφύγω την βαρετή σ' εμένα γκρίνια γύρο απ' τα κακώς κείμενα,
πρότεινα στην συνάδελφο να κάνω μια δεκάλεπτη εισαγωγή περί τυφλότητος, και
ακολούθως να δεχθώ ερωτήσεις για ό,τι οι δεκαεξάρηδες και οι δεκαεπτάρηδες
θεωρούσαν ενδιαφέρον γι' αυτούς. Η καθηγήτρια δέχθηκε ευχαρίστως την πρότασή
μου, διευκρινίζοντας πως οι μαθητές είχαν ήδη κουραστεί από ένα «γερό»
επτάωρο! Τότε κατάλαβα, πως μόλις είχα πέσει στον «λάκκο με τα φίδια».
Προετοιμάστηκα λοιπόν για φασαρία, πλακίτσα, λίγο κατανόηση προς τον
τυφλούλη, και πολύ ύπνο, αφού άλλωστε ήδη ήταν δυόμιση το μεσημέρι.



 Ευτυχώς διαψεύσθηκα από το πρώτο λεπτό! Τα θρανία των μαθητών ήταν
τοποθετημένα περίπου σαν σε ημικύκλιο, στο μέσον του οποίου βρισκόταν η
έδρα. Με άκουσαν για λίγο με απόλυτη σιωπή, και όταν, μετά την μόλις 5
λεπτών εισήγηση μου, τους πρότεινα να ρωτήσουν ό,τι ήθελαν, έκπληκτος
διαπίστωσα ότι και με άκουγαν, αλλά και είχαν προετοιμαστεί γι' αυτές, γιατί
ό,τι με ρωτούσαν, ήταν πολύ καλά μελετημένο! Δεν ξέρω στα σίγουρα αν τους
μετέδωσα την δυσφορία μου για το περασμένο της ώρας, την εκ μέρους μου
αναμενόμενη χαλαρότητά τους, αλλά και την δυσθυμία μου για την απέχθεια στην
γκρίνια που θα έπρεπε να φορτωθώ για άλλη μια φορά! Πάντως μου πρότειναν να
αισθάνομαι «σαν στο σπίτι μου!».



 Με σεβάστηκαν απολύτως, αφού δεν μιλούσαν μεταξύ τους, ενώ έπαιρναν τον
λόγο πολιτισμένα, χωρίς να μιλούν ο ένας πάνω στον άλλο, μα και γιατί η
συντονιστικής σημασίας παρουσία της καθηγήτριας τους απεδείχθη εντελώς
τυπική! Μάλιστα στο μέσον της εξηντάλεπτης συζήτησής μας, ήλθε και μια
καθηγήτρια Αγγλικών, η οποία μου ζήτησε την άδειά! Να παρακολουθήσει την
συζήτηση. Κάποιες φορές μάλιστα αυτοί οι έφηβοι είχαν την καλοσύνη να μου
λένε και τα ονόματά τους, έτσι χάριν γνωριμίας, χωρίς καμία πρότερη
υπόδειξη.



 Πρέπει να παραδεχθώ πάντως πως οι περισσότερες ερωτήσεις ήταν ερωτήσεις
απορίας, προβληματισμού, συμπαραστάσεως και κατανοήσεως για τα κακώς
κείμενα, και λιγότερο απορίες αστείας άγνοιας! Σας διαβεβαιώνω δε αγαπητοί,
πως ούτε μια φορά δεν κατάλαβα να με λυπούνται ή να κρύβουν την τόσο
ενοχλητικά φιλάρεσκη αυτάρκεια και ναρκισσιστική αυταρέσκεια των ενηλίκων.
Επίσης απέφυγαν, με αξιοζήλευτη διάκριση, να θίξουν προσωπικά δεδομένα του
συνομιλητή τους, του τύπου: μπορείς να μαγειρεύεις? Ή πως συνδυάζεις τα
ρούχα σου? . . . Η διάκρισή τουςκαι η ειλικρίνειά τους κορυφώθηκε όταν μια
μαθήτρια «εξομολογήθηκε» ενώπιον όλων πως η μητέρα της έχει σχεδόν τυφλωθεί,
επειδή πάσχει και αυτή, αλίμονο πόσοι ακόμη Θεέ μου, από μελαχρωστική! Να
μερικές από τις ερωτήσεις τους:



 Είναι καλύτερο να είσαι τυφλός από τη γέννησή σου, ή να χάνεις το φως σου
αργότερα?

 Πώς σε αντιμετώπιζαν οι συμμαθητές σου στο δημοτικό?

 Σε ποιο γυμνάσιο και λύκειο φοίτησες, αφού όπως ξέρουμε τέτοιο σχολείο,
(ειδικό για τυφλούς) δεν υπάρχει στην Ελλάδα?

 Δεν θα ήταν καλό να είχατε ένα σχολείο προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της
ειδικής, για σας, αγωγής?

 Πώς πρέπει να σας συμπαραστεκόμαστε όταν σας συναντάμε στο δρόμο, και πως
μπορούμε να αποφύγουμε την αμηχανία που μας κυριεύει στην θέα ενός τυφλού
δίπλα μας?

 Συμφωνείτε με την άποψη πως οι ανάπηροι είστε πολύ πιο αξιαίπενοι από τους
αρτιμελείς, γιατί εσείς αγωνίζεσθε για τη ζωή πολύ περισσότερο, και πολύ πιο
αποτελεσματικά από όλους εμάς που τα έχουμε όλα?

 Ποια επαγγέλματα είναι σήμερα προσιτά στους τυφλούς?

 Θα προτιμούσατε να εισπράττετε την κρατική προνοιακή ενίσχυσή και να μην
υποβάλλεστε στην ταλαιπωρία της καθημερινής εργασίας?

 Πώς φαντάζεστε τους ανθρώπους γύρο σας, ή πως ονειρεύεστε τα βράδια?

 Τα κομπιούτερ, τα κινητά τηλέφωνα είναι προσιτά σε εσάς?

 Διαβάζετε εφημερίδες?



 Υπήρξαν βεβαίως και ερωτήσεις στις οποίες μόλις που συγκράτησα τα γέλια
μου, όπως: Πώς ερωτεύεστε οι τυφλοί? Τι ζώδιο είστε?



 Συμπερασματικά θα έλεγα, πως αν αυτό το μικρό μαθητικό δείγμα έχει κάποια
σχέση με την πλειωψηφία της νεολαίας μας, τότε μπορούμε, νομίζω, να
αισιοδοξούμε για το μέλλον μας! Πρέπει ασφαλώς και εμείς να ανοιχθούμε στην
κοινωνία, να δραστηριοποιηθούμε μέσα απ' τις δομές της, να διεκδικήσουμε
κάτι πιο πέρα από τα επιδοματάκια μας, να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια, την
αυτοτέλεια - αυτονομία και την σοβαρότητά μας, χωρίς ποτέ να ξεχνάμε και τις
αυτονόητα ανειλημμένες υποχρεώσεις μας έναντι του κοινωνικού συνόλου, του
οποίου, ποτέ μην το ξεχνάμε αυτό, είμαστε αναπόσπαστα «οργανικά» μέλλει.



             Ιωάννης Παπαχρήστος.



_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
στείλετε email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
στείλετε email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
στείλετε email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: