[orasi] Re: Θέλω μα ζήσω

  • From: Ε-Ευσταθιάδης <efsta_er@xxxxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Sun, 22 Jun 2008 23:13:08 +0300

Ίσως Κώστα δε θυμούνταν πολύ ότι είχα γράψει πως έχω μια κινητική αναπηρία, 
μικρή όμως. Πάντως θέλω να πιστεύω πως δεν έχω πέσει και εγώ σαν πολλούς 
στην παγίδα και τα βλέπω λίγο καλύτερα τα πράγματα. Ελπίζω να μην είναι μόνο 
αυταπάτη!! Ευχαριστώ. όσο γι'αυτά που γράφεις βέβαια συμφωνώ. ότι θες την 
κάνεις την πένα!
----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Sunday, June 22, 2008 11:10 PM
Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω


> Ερμή, άκρως ενδιαφέρουσα παρατήρηση... Διότι κατ'αρχήν προέρχεται από έναν
> άνθρωπο με κινητική αναπηρία...
>
> Αυτό που γράφεις ο τρόπος τοποθέτησης κατά κύριο λόγο οφείλεται στον βαθμό
> χειραφέτησης των αναπήρων και του κάθε χώρου χωριστά... Παρ'όλα αυτά κατά
> την γνώμη μου ανεξάρτητα από τις όποιες διαφοροποιήσεις, αυτός ο βαθμός
> χειραφέτησης είναι ελάχιστος στον χώρο των αναπήρων...
>
> Η ανάπτυξη της σκέψης ενοώ η προσέγκυση της αναπηρίας από ιδεολογική και 
> όχι
> απο βιωματική σκοπιά είναι σε εμβριακό επίπεδο... Εκεί οφείλονται και τα
> όποια προβλήματα υπάρχουν στο σύνολο του αναπηρικού χώρου και κινήματος
> μηχανισμοί, μιζέρια, συνειδήσεις ραγιάδικες υποταγμένες και με ατομικό
> αξιακό πρώτυπο..
> με φιλικούς χαιρετισμούς
>
> --Κώστας--
>
> ----- Original Message ----- 
> From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx>
> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Sunday, June 22, 2008 10:11 PM
> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω
>
>
> Έχεις απόλυτο δίκιο. Επίτρεψε μου όμως να μοιραστώ μαζί σου και με τους
> υπολοίπους που θα διαβάσετε αυτό το μήνυμα μια παρατήρηση που έχω κάνει 
> και
> από τα διάφορα άρθρα που έχουν αναδημοσιευτεί εδώ κατά καιρούς: Οι έχοντες
> κάποια κινητική αναπηρία αντιμετωπίζουν με έναν ιδιαίτερο δικό τους τρόπο 
> τα
> πράγματα, και βγάζουν προς τα έξω ένα ιδιόρρυθμο στιλ και μια ιδιόρρυθμη
> αντίληψη των πραγμάτων, ακόμη και όταν θέλουν να σε πείσουν με τα λόγια 
> τους
> ότι περνούν μήνυμα αξιοπρέπειας και ισότητας και μπορεί όντος αυτό να 
> θέλουν
> να κάνουν. Σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις των ατόμων με προβλήματα 
> όρασης,
> ο τρόπος αυτός διαφέρει και οι απ'τον χώρο των τυφλών σου βγάζουν μια
> υπεροχή δείχνοντας μια ορθότερη λογική για τα πράγματα. Ελπίζω να'γιναν 
> όσο
> πιο κατανοητά γίνεται αυτά που θέλω να πω και να μην υπάρξουν χωρίς ουσία
> παρεξηγήσεις. Μπορεί αν ήξερα πέντε γράμματα παραπάνω να καταλαβαίνατε 
> όλοι
> ακριβώς αυτό που θέλω να πω γιατί πιάνω ένα λεπτό θέμα εδώ τώρα, αλλά ας
> είναι... Ευχαριστώ.
> ----- Original Message ----- 
> From: "ΤΑΤΙΑΝΑ" <anisioti@xxxxxxxxx>
> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Sunday, June 22, 2008 9:55 PM
> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω
>
>
>> Εντάξει, μόνο που δεν είναι το μόνο "παράδειγμα θέλησης και θάρρους"...
>> Υπάρχουν τόσα άλλα όμοια, ανώνυμα όμως παραδείγματα, που δενέχουν κάποιο,
>> κατα το κοινώς λεγόμενο, "κονέ", άλλως γνωριμία με με κάποιον
>> δημοσιογράφο,
>> για να πουν τον "πόνο" - με την αρχαία και τη νέ α ελληνική σημασία της
>> τελευταίας λε΄ξης.
>> Μπράβο του, δε λέω...! Όμως η προσαρμογή σε μια καινούργια, οδυνηρή
>> κατάσταση, θα πρέπει να σκεφτούμε κάποτε λοτι είναι το αυτονόητο... κι
>> ότνα
>> το σκεφτούμε, δε θα το κα΄νουμε και θέμα.
>>
>> Αυτό και συγνώμη...
>> ----- Original Message -----
>> From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx>
>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
>> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:09 PM
>> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω
>>
>>
>>> Αυτό για να λέμε και ακριβώς τις πηγές και να κάνουμε και το χατήρι του
>>> Κώστα είναι από την εφημερίδα "Τα Νέα", το συμπεραίνω επειδή εκεί γράφει
>>> ο
>>> συγκεκριμένος δημοσιογράφος. Κατά τα άλλα παράδειγμα θέλησης και 
>>> θάρρους.
>>> ----- Original Message -----
>>> From: "Nikitas Sekadakis" <nisek@xxxxxxxxx>
>>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
>>> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:00 PM
>>> Subject: [orasi] Θέλω μα ζήσω
>>>
>>>
>>> > Ημερολόγιο Συνόρων
>>> > Το όνομά μου είναι Παναγιώτης Τσίγγανος. Γεννήθηκα το 1967, ένα μήνα
>> πριν
>>> > έρθει η χούντα. ¶ρα γεννήθηκα ελεύθερος. Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό και
>> στον
>>> > Πειραιά.
>>> > Ως παιδί μού άρεσε πολύ το παιχνίδι. Γενικά η σχέση μου με τη ζωή 
>>> > είναι
>>> > παιγνιώδης
>>> > Του ΓΚΑΖΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ
>>> > gazikap@xxxxxxxxx
>>> > LΙΝΚ:
>>> > www.gkapllani.com
>>> > «Το μότο μου είναι "θέλω να ζήσω"...»
>>> > Φωτογραφία
>>> > Παναγιώτης Τσίγγανος: «Πιστεύω πιο πολύ στις μικρές καθημερινές 
>>> > πράξεις
>>> > παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που έχω κάνει συνειδητά 
>>> > είναι
>>> > ότι η αναπηρία
>>> > μου δεν με καθορίζει. Έχω αναπηρία, αλλά η αναπηρία δεν με έχει»
>>> > Στην οδό Διομήδους όπου ζούσαμε τότε, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο εμείς τα
>>> > παιδιά ψάχναμε ρόδα παρκαρισμένου αυτοκινήτου για να βάλουμε το τέρμα.
>>> > Σήμερα δεν
>>> > βρίσκεις ούτε μια θέση για παρκάρισμα. Την αλλαγή της γειτονιάς δεν 
>>> > την
>>> > έζησα γιατί μετακομίσαμε στην Πλατεία Ελευθερίας. Θυμάμαι ότι το 1975,
>>> > κάθε βράδυ,
>>> > οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο. Υπήρχε η κουλτούρα του έξω. Σήμερα
>> έχουμε
>>> > πολύ όμορφα σπίτια, ωραία μπαλκόνια. Τότε δεν είχαμε μπαλκόνια. Αλλά
>>> > μένουμε
>>> > συνήθως κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας. Ακούγομαι ίσως σαν γέρος που
>>> > αναπολεί τα παλαιά ενώ δεν είναι έτσι....
>>> > Την εφηβεία μου την πέρασα
>>> > στον Πειραιά. Εκεί τελείωσα Γυμνάσιο και Λύκειο, στην Ιωνίδειο Σχολή.
>>> > Ήμουν παθιασμένος με την ιστιοπλοΐα και το ροκ. Η ιστιοπλοΐα είναι 
>>> > κάτι
>> το
>>> > μαγικό.
>>> > Στο μυαλό το δικό μου ο κόσμος, οι ανθρώπινες μικρότητες τελείωναν 
>>> > στην
>>> > προβλήτα του λιμανιού... Ο Πειραιάς ίσως είναι άσχημος λόγω δόμησης. 
>>> > Το
>>> > λιμάνι
>>> > και η θάλασσα όμως στον Πειραιά είναι κάτι που το οσμίζεσαι... Θυμάμαι
>>> > επίσης πως χαζεύαμε τα κρουαζιερόπλοια. Το «Queen Εlizabeth» το
>> κοιτάζαμε
>>> > με δέος
>>> > και κάναμε σχέδια να δουλέψουμε σαν καμαρότοι γιατί είχε καλά λεφτά...
>> Από
>>> > μικρός έκανα πιάνο. Όταν με ρώταγαν, στα χρόνια της έντονης
>>> > πολιτικοποίησης,
>>> > εάν είμαι αριστερός ή δεξιός απαντούσα ότι είμαι ροκάς (γέλια). 
>>> > Αγάπησα
>>> > ιδιαίτερα τον Τζον Λένον. Με συγκλόνισε η αγνότητα που έβγαζε η 
>>> > μουσική
>>> > του. Την
>>> > ημέρα που αγόρασα το «Double Fantasy», το τελευταίο του άλμπουμ, 
>>> > εκείνη
>>> > την ημέρα τον δολοφόνησαν...
>>> > Το 1985 πέρασα στο Βιολογικό στη Θεσσαλονίκη. Ξαφνικά από επιμελής
>> μαθητής
>>> > μετατράπηκα σε ξέγνοιαστο φοιτητή. Ίσως γιατί με παράσερνε το πιάνο,
>> ίσως
>>> > γιατί
>>> > άρχισα να κάνω πολλά ταξίδια, ίσως γιατί είχα το μυαλό πάνω από το
>> κεφάλι
>>> > μου (γέλια). Στα δυο χρόνια πέρασα μόνο ένα μάθημα. Η κοπελιά μου πήγε
>> να
>>> > σπουδάσει
>>> > Οδοντιατρική στη Ρουμανία. Είχαμε γνωριστεί στο Λύκειο. Ο πρώτος μου
>>> > έρωτας κράτησε πολλά χρόνια... Πήγαινα συχνά στη Ρουμανία. Θυμάμαι τη
>>> > σκοτεινή ατμόσφαιρα
>>> > στο Βουκουρέστι, τις τεράστιες ουρές για τα πιο στοιχειώδη πράγματα, 
>>> > τα
>>> > βρώμικα κτίρια, το τεράστιο παλάτι του Τσαουσέσκου, τον φόβο των
>> ανθρώπων.
>>> > Ως Έλληνας
>>> > ένιωθες πλούσιος αν και είχες ελάχιστα λεφτά στην τσέπη. Θυμάμαι, με
>>> > απέραντη λύπη τώρα, πως οι Έλληνες φοιτητές κατακτούσαν πανέμορφες
>>> > Ρουμάνες, δίνοντάς
>>> > τους απλά ένα καλσόν...
>>> > Εγώ ζούσα τον έρωτά μου τότε. Και όλες αυτές οι σκέψεις μού έρχονται 
>>> > ως
>>> > ανάμνηση όταν ταξιδεύω πίσω στον χρόνο...
>>> > Ήταν Χριστούγεννα
>>> > του 1987. Είχα έρθει για να περάσω τις διακοπές στο σπίτι. Εκείνη τη
>>> > χρονιά είχα βάλει σκοπό να πάω καλά στο Πανεπιστήμιο. Ο αδελφός μου
>>> > είχε
>>> > αγοράσει ένα
>>> > παπάκι και εγώ βρήκα δουλειά σαν κούριερ. Είχαμε αποφασίσει το πρωί να
>> έχω
>>> > εγώ το παπάκι και το απόγευμα εκείνος. Στις 28 Δεκεμβρίου 
>>> > επιστρέφοντας
>>> > σπίτι
>>> > από τη δουλειά... Δεν έχει σημασία πώς... Είναι η κακιά στιγμή... 
>>> > Είναι
>>> > κάτι που μπορεί να τύχει στον καθένα... Ή να μην τύχει... Ήμουν
>>> > τυπικότατος οδηγός...
>>> > Ήμουν από τους λίγους τότε που φορούσε ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο
>>> > και
>>> > οι φίλοι μου με κορόιδευαν. Φορούσα πάντα κράνος. Εκτός από εκείνη την
>>> > ημέρα...
>>> > Σε ένα σταυροδρόμι ένα αυτοκίνητο πετάχτηκε... Δεν θυμάμαι τίποτα
>> άλλο...
>>> > Βρέθηκα σαράντα μέρες σε κώμα. Στο ΚΑΤ. Οι γιατροί είπαν στους δικούς
>> μου
>>> > να προσευχηθούν. Σήμερα ζω επειδή οι γονείς μου αποφάσισαν να με πάνε
>> στη
>>> > Γερμανία.
>>> > Στη Γερμανία όχι μόνο επιβίωσα αλλά αποδείχθηκε ότι είχαν γίνει τόσο
>>> > τρομερά λάθη από τους γιατρούς στο ΚΑΤ... Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς,
>> ίσως
>>> > σήμερα
>>> > να περπατούσα... Στη Γερμανία πήγα σε ειδικό νοσοκομείο στο Μούρναου.
>> Οκτώ
>>> > χιλιόμετρα από το Μόναχο, πάνω στις Βαυαρικές ¶λπεις. Εκεί έμεινα ένα
>>> > μήνα.
>>> > Με μετέφεραν μετά στο Αμβούργο. Έμεινα επτά μήνες. Χωρίς καν να 
>>> > σηκωθεί
>> η
>>> > πλάτη μου. Μου είχαν βάλει έναν καθρέφτη απάνω, περιστρεφόμενο, από
>>> > όπου
>>> > έβλεπα
>>> > πως έβρεχε συνέχεια, συνέχεια... Εκεί είχα και την πρώτη μου επαφή με
>>> > τη
>>> > θρησκεία. Χάρη σε έναν Έλληνα μετανάστη, μάρτυρα του Ιεχωβά, που ήθελε
>> να
>>> > με προσηλυτίσει.
>>> > Έφερνε μαζί και την κόρη του. Εκείνος δεν κατάφερε τίποτα. Εμένα μου
>>> > έμεινε στον νου η ομορφιά της κόρης του...
>>> > Αδυνατούσα να χωνέψω ότι εγώ είμαι παράλυτος... Για μένα είναι μια
>>> > φορτισμένη στιγμή που μιλάω για όλα αυτά... Αλλά ίσως μου κάνει καλό.
>>> > Ξεκίνησα από πολύ
>>> > χαμηλά. Από τον πάτο. Με πολλή προσπάθεια κατάφερα πολλά πράγματα.
>>> > Πολύτιμα για μένα... Από πολύ νωρίς άρχισα τον αγώνα να γίνω καλά. Ο
>>> > στόχος μου ήταν
>>> > να περπατήσω... Τότε καθόμουν δεμένος πάντα με τη ζώνη για να μην 
>>> > πέσω.
>>> > Λόγω της επέμβασης στην Ελλάδα, το κεφάλι μου ήταν πολύ στραβό. Οι
>>> > Γερμανοί δεν
>>> > τολμούσαν να κάνουν ανάταξη. Το ανέλαβε ένας Αμερικανο-κινέζος, σε
>>> > ιδιωτική κλινική στην Ελλάδα, στο «Απολλώνιο». Ντόκτορ Κάο τον λένε.
>>> > Του
>>> > χρωστάω πολλά.
>>> > Ήταν καλοκαίρι του 1990...
>>> > Ποιο είναι το χόμπι μου; Το ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. Δεν
>>> > είμαι ο κλασικός τουρίστας. Δεν πάω για να δω τα αξιοθέατα αλλά να
>> γνωρίσω
>>> > την κοινωνία
>>> > μιας χώρας. Οι άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν
>> έπρεπε
>>> > να βάλω έναν τίτλο στη ζωή μου; Θέλω να ζήσω...
>>> > Τότε στάθηκα στην καρέκλα χωρίς να δεθώ. Ταυτόχρονα άρχισα έναν 
>>> > τιτάνιο
>>> > αγώνα φυσικοθεραπείας. Ακόμα και εννέα ώρες την ημέρα... Το 1996
>> κατάφερα
>>> > να ξεκινήσω
>>> > τις σπουδές μου στο Βιολογικό στην Αθήνα. Με μετεγγραφή από τη
>>> > Θεσσαλονίκη. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Παρ΄ όλες τις δυσκολίες. Ο
>>> > πατέρας μου με πήγαινε
>>> > και με έφερνε κάθε μέρα. Μια παρένθεση. Έχω υπέροχους γονείς και
>> αδέλφια.
>>> > Τους χρωστάω πολλά. Αν και φέρνω ένα βάρος μέσα μου, ότι τους 
>>> > προκάλεσα
>>> > πόνο
>>> > και αναστάτωση... Στα εργαστήρια λοιπόν χώραγα με πολλή δυσκολία με το
>>> > καρότσι. Έκανα τόσες μανούβρες για να σταθώ κοντά σε ένα μικροσκόπιο.
>>> > Πολλοί καθηγητές
>>> > με βοήθησαν. Υπήρξαν άλλοι που αντιδρούσαν λέγοντας «τι κάνεις εσύ εδώ
>>> > πέρα;»... Η εμπειρία στο Πανεπιστήμιο, πάντως, μου έδωσε φτερά. Τότε
>>> > άρχισα ξανά
>>> > να μιλάω δημόσια...
>>> > Τελείωσα το 2000. Ήθελα να κάνω διατριβή, αλλά δεν βρήκα στήριξη.
>> Ξεκίνησα
>>> > τότε μεταπτυχιακό στον ηλεκτρονικό αυτοματισμό. Από πολύ νωρίς είχα
>>> > ασχοληθεί
>>> > με τον προγραμματισμό. Τότε το Διαδίκτυο ήταν ακόμα χελώνα... Τότε
>> λέγαμε
>>> > ότι το www σημαίνει wait while waiting (σ.σ. «περίμενε ενώ
>>> > περιμένεις»).
>>> > Σήμερα
>>> > εργάζομαι κυρίως ως προγραμματιστής αυτοματοποιημένων εφαρμογών μέσω
>>> > του
>>> > Διαδικτύου. Ένας κλάδος που δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί αρκετά στην
>>> > Ελλάδα...
>>> > Αν κοιτώ πίσω μου πώς νιώθω;
>>> > Είχα την τύχη ή την ατυχία να έχω δυο ζωές. Μετά το ατύχημα έπρεπε να
>>> > ξαναμάθω από την αρχή αυτονόητα πράγματα. Πώς να κρατήσω το πιρούνι.
>> Είναι
>>> > ολόκληρη
>>> > διαδικασία. Με είδες προηγουμένως να πίνω νερό. Για να καταφέρω να
>> σηκώσω
>>> > αυτό το ποτήρι έκανα αγώνα επί χρόνια. Αυτό το αυτονόητο ότι όταν 
>>> > διψάς
>> θα
>>> > πιεις
>>> > νερό για μένα δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Τίποτα δεν είναι πια
>> αυτονόητο.
>>> > Ένας κόσμος από την αρχή...
>>> > Είμαι από τους λίγους που κινείται με το ηλεκτροκίνητο στους δρόμους
>>> > της
>>> > Αθήνας. Αυτό με ενοχλεί. Δεν είναι θέμα μοναξιάς. Οι άλλοι άνθρωποι 
>>> > που
>>> > δεν έχουν
>>> > την εμπειρία της αναπηρίας με αντιμετωπίζουν σαν κάτι ξένο ή παράξενο.
>>> > Νομίζω ότι ευθύνη έχουν και οι άνθρωποι με αναπηρία που δεν τολμούν να
>>> > κυκλοφορήσουν.
>>> > Το ξέρω ότι η Αθήνα είναι μια πόλη αφιλόξενη. Το ξέρω ότι κανένας
>>> > οδηγός
>>> > δεν σέβεται τις ειδικές ράμπες. Θυμάμαι πως στη Γερμανία τους 
>>> > ανθρώπους
>> με
>>> > αναπηρία
>>> > τους έβλεπες παντού. Εδώ δεν τους βλέπεις πουθενά. Νομίζω όμως ότι
>> πρέπει
>>> > και εμείς να διεκδικήσουμε τον δημόσιο χώρο. Εγώ πιστεύω πιο πολύ στις
>>> > μικρές
>>> > καθημερινές πράξεις παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που έχω
>>> > κάνει συνειδητά είναι ότι η αναπηρία μου δεν με καθορίζει. Έχω
>>> > αναπηρία,
>>> > αλλά η αναπηρία
>>> > δεν με έχει...
>>> > Εάν είχα απώλειες; Δεν μετριούνται. Ερωτικές, ανθρώπινες, καθημερινές.
>>> > Φυσικά και δεν χαίρομαι για την αναπηρία μου. Αν μπορούσα να την
>> ξεπεράσω
>>> > θα έκανα
>>> > τα πάντα... Ένα θέμα ταμπού για το οποίο δεν μιλούν οι παραπληγικοί
>> είναι
>>> > εκείνο του σεξ και των σχέσεων... Δεν είναι για μένα το ίδιο πράγμα 
>>> > που
>> θα
>>> > ήταν
>>> > εάν δεν είχα την αναπηρία. Η καρέκλα στέκεται πολλές φορές ανάμεσα σε
>> μένα
>>> > και στους άλλους. Και όταν αυτός ο άλλος είναι μια γυναίκα που σου
>>> > αρέσει...
>>> > Εκεί σου κόβει τα φτερά. Σου καταργεί την ύπαρξη. Εκεί χρειάζεται
>>> > πραγματικά δύναμη. Αν έχω κάνει ερωτικές σχέσεις; Ναι. Ούτε κατά
>>> > διάνοια
>>> > βέβαια με αυτές
>>> > που θα είχα κάνει εάν δεν είχα την αναπηρία... Ποιο είναι το χόμπι 
>>> > μου;
>> Το
>>> > ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. Δεν είμαι ο κλασικός τουρίστας.
>> Δεν
>>> > πάω
>>> > για να δω τα αξιοθέατα αλλά να γνωρίσω την κοινωνία μιας χώρας. Οι
>>> > άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν έπρεπε να βάλω
>>> > έναν
>>> > τίτλο στη ζωή
>>> > μου; Θέλω να ζήσω...
>>> > Ιnfo
>>> > http://www.netlab.gr,
>>> > _____________________
>>> >
>>> > orasi mailing list
>>> > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>>> > //www.freelists.org/webpage/orasi
>>> >
>>> > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της
>> λίστας
>>> > στείλτε email στην διεύθυνση
>>> > orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>> >
>>> > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>>> > στείλετε email στην διεύθυνση
>>> > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>>> > και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>> >
>>> > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>>> > //www.freelists.org/archives/orasi
>>> >
>>> > ______________
>>> >
>>> >
>>> >
>>> >
>>>
>>>
>>> _____________________
>>>
>>> orasi mailing list
>>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>>
>>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της 
>>> λίστας
>> στείλτε email στην διεύθυνση
>>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>>
>>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>> στείλετε email στην διεύθυνση
>>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>>
>>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>>
>>> ______________
>>>
>>>
>>>
>>>
>>>
>>>
>>> --
>>> No virus found in this incoming message.
>>> Checked by AVG.
>>> Version: 7.5.524 / Virus Database: 270.4.1/1512 - Release Date: 
>>> 21/6/2008
>> 9:27 πμ
>>>
>>
>> _____________________
>>
>> orasi mailing list
>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
>> //www.freelists.org/webpage/orasi
>>
>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
>> στείλτε email στην διεύθυνση
>> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>>
>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
>> στείλετε email στην διεύθυνση
>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>>
>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
>> //www.freelists.org/archives/orasi
>>
>> ______________
>>
>>
>>
>>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
> 


_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: