κάπια στιγμή θα σου αναφέρο απο κοντά περιπτώσεις με λεπτομέριες τυφλών που δυστυχώς το έκαναν και αυτό σπύρος ----- Original Message ----- From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> Sent: Sunday, June 22, 2008 10:37 PM Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω > Σπύρο παντού είναι λογικό να υπάρχει πικοιλία και εξαιρέσεις. Φαντάζομαι > όμως πως οι συνάδελφοι απ'το χώρο των τυφλών που λες και που σε > αυτοκτονούν > με τις απόψεις τους δε γίνονται άρθρα στις εφημερίδες και εκεί είναι το > κλειδί, γι'αυτό ακριβώς και το συζητάμε τώρα το θέμα. > ----- Original Message ----- > From: "skordilis-spyros" <spyrisko@xxxxxxxxx> > To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> > Sent: Monday, June 09, 2008 2:51 PM > Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω > > >> ερμή συμφωνό μαζί σου είναι παρατηρημένο αυτό. όμως μην γενικεύουμε >> γιατί, >> υπάρχουν συνάδελφοι απο τον χώρο των τυφλών που άν μηλήσησ μάζί τους σε >> έχουν αφτοκτονήση με τον τρόπο που προσεγκίζουν τα πράγματα σπύρος >> ----- Original Message ----- >> From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx> >> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >> Sent: Sunday, June 22, 2008 10:11 PM >> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω >> >> >>> Έχεις απόλυτο δίκιο. Επίτρεψε μου όμως να μοιραστώ μαζί σου και με τους >>> υπολοίπους που θα διαβάσετε αυτό το μήνυμα μια παρατήρηση που έχω κάνει >>> και >>> από τα διάφορα άρθρα που έχουν αναδημοσιευτεί εδώ κατά καιρούς: Οι >>> έχοντες >>> κάποια κινητική αναπηρία αντιμετωπίζουν με έναν ιδιαίτερο δικό τους >>> τρόπο >>> τα >>> πράγματα, και βγάζουν προς τα έξω ένα ιδιόρρυθμο στιλ και μια ιδιόρρυθμη >>> αντίληψη των πραγμάτων, ακόμη και όταν θέλουν να σε πείσουν με τα λόγια >>> τους >>> ότι περνούν μήνυμα αξιοπρέπειας και ισότητας και μπορεί όντος αυτό να >>> θέλουν >>> να κάνουν. Σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις των ατόμων με προβλήματα >>> όρασης, >>> ο τρόπος αυτός διαφέρει και οι απ'τον χώρο των τυφλών σου βγάζουν μια >>> υπεροχή δείχνοντας μια ορθότερη λογική για τα πράγματα. Ελπίζω να'γιναν >>> όσο >>> πιο κατανοητά γίνεται αυτά που θέλω να πω και να μην υπάρξουν χωρίς >>> ουσία >>> παρεξηγήσεις. Μπορεί αν ήξερα πέντε γράμματα παραπάνω να καταλαβαίνατε >>> όλοι >>> ακριβώς αυτό που θέλω να πω γιατί πιάνω ένα λεπτό θέμα εδώ τώρα, αλλά ας >>> είναι... Ευχαριστώ. >>> ----- Original Message ----- >>> From: "ΤΑΤΙΑΝΑ" <anisioti@xxxxxxxxx> >>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >>> Sent: Sunday, June 22, 2008 9:55 PM >>> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω >>> >>> >>>> Εντάξει, μόνο που δεν είναι το μόνο "παράδειγμα θέλησης και θάρρους"... >>>> Υπάρχουν τόσα άλλα όμοια, ανώνυμα όμως παραδείγματα, που δενέχουν >>>> κάποιο, >>>> κατα το κοινώς λεγόμενο, "κονέ", άλλως γνωριμία με με κάποιον >>>> δημοσιογράφο, >>>> για να πουν τον "πόνο" - με την αρχαία και τη νέ α ελληνική σημασία της >>>> τελευταίας λε΄ξης. >>>> Μπράβο του, δε λέω...! Όμως η προσαρμογή σε μια καινούργια, οδυνηρή >>>> κατάσταση, θα πρέπει να σκεφτούμε κάποτε λοτι είναι το αυτονόητο... κι >>>> ότνα >>>> το σκεφτούμε, δε θα το κα΄νουμε και θέμα. >>>> >>>> Αυτό και συγνώμη... >>>> ----- Original Message ----- >>>> From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx> >>>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >>>> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:09 PM >>>> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω >>>> >>>> >>>>> Αυτό για να λέμε και ακριβώς τις πηγές και να κάνουμε και το χατήρι >>>>> του >>>>> Κώστα είναι από την εφημερίδα "Τα Νέα", το συμπεραίνω επειδή εκεί >>>>> γράφει >>>>> ο >>>>> συγκεκριμένος δημοσιογράφος. Κατά τα άλλα παράδειγμα θέλησης και >>>>> θάρρους. >>>>> ----- Original Message ----- >>>>> From: "Nikitas Sekadakis" <nisek@xxxxxxxxx> >>>>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >>>>> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:00 PM >>>>> Subject: [orasi] Θέλω μα ζήσω >>>>> >>>>> >>>>> > Ημερολόγιο Συνόρων >>>>> > Το όνομά μου είναι Παναγιώτης Τσίγγανος. Γεννήθηκα το 1967, ένα μήνα >>>> πριν >>>>> > έρθει η χούντα. Άρα γεννήθηκα ελεύθερος. Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό και >>>> στον >>>>> > Πειραιά. >>>>> > Ως παιδί μού άρεσε πολύ το παιχνίδι. Γενικά η σχέση μου με τη ζωή >>>>> > είναι >>>>> > παιγνιώδης >>>>> > Του ΓΚΑΖΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ >>>>> > gazikap@xxxxxxxxx >>>>> > LΙΝΚ: >>>>> > www.gkapllani.com >>>>> > «Το μότο μου είναι "θέλω να ζήσω"...» >>>>> > Φωτογραφία >>>>> > Παναγιώτης Τσίγγανος: «Πιστεύω πιο πολύ στις μικρές καθημερινές >>>>> > πράξεις >>>>> > παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που έχω κάνει συνειδητά >>>>> > είναι >>>>> > ότι η αναπηρία >>>>> > μου δεν με καθορίζει. Έχω αναπηρία, αλλά η αναπηρία δεν με έχει» >>>>> > Στην οδό Διομήδους όπου ζούσαμε τότε, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο εμείς >>>>> > τα >>>>> > παιδιά ψάχναμε ρόδα παρκαρισμένου αυτοκινήτου για να βάλουμε το >>>>> > τέρμα. >>>>> > Σήμερα δεν >>>>> > βρίσκεις ούτε μια θέση για παρκάρισμα. Την αλλαγή της γειτονιάς δεν >>>>> > την >>>>> > έζησα γιατί μετακομίσαμε στην Πλατεία Ελευθερίας. Θυμάμαι ότι το >>>>> > 1975, >>>>> > κάθε βράδυ, >>>>> > οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο. Υπήρχε η κουλτούρα του έξω. Σήμερα >>>> έχουμε >>>>> > πολύ όμορφα σπίτια, ωραία μπαλκόνια. Τότε δεν είχαμε μπαλκόνια. Αλλά >>>>> > μένουμε >>>>> > συνήθως κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας. Ακούγομαι ίσως σαν γέρος που >>>>> > αναπολεί τα παλαιά ενώ δεν είναι έτσι.... >>>>> > Την εφηβεία μου την πέρασα >>>>> > στον Πειραιά. Εκεί τελείωσα Γυμνάσιο και Λύκειο, στην Ιωνίδειο >>>>> > Σχολή. >>>>> > Ήμουν παθιασμένος με την ιστιοπλοΐα και το ροκ. Η ιστιοπλοΐα είναι >>>>> > κάτι >>>> το >>>>> > μαγικό. >>>>> > Στο μυαλό το δικό μου ο κόσμος, οι ανθρώπινες μικρότητες τελείωναν >>>>> > στην >>>>> > προβλήτα του λιμανιού... Ο Πειραιάς ίσως είναι άσχημος λόγω δόμησης. >>>>> > Το >>>>> > λιμάνι >>>>> > και η θάλασσα όμως στον Πειραιά είναι κάτι που το οσμίζεσαι... >>>>> > Θυμάμαι >>>>> > επίσης πως χαζεύαμε τα κρουαζιερόπλοια. Το «Queen Εlizabeth» το >>>> κοιτάζαμε >>>>> > με δέος >>>>> > και κάναμε σχέδια να δουλέψουμε σαν καμαρότοι γιατί είχε καλά >>>>> > λεφτά... >>>> Από >>>>> > μικρός έκανα πιάνο. Όταν με ρώταγαν, στα χρόνια της έντονης >>>>> > πολιτικοποίησης, >>>>> > εάν είμαι αριστερός ή δεξιός απαντούσα ότι είμαι ροκάς (γέλια). >>>>> > Αγάπησα >>>>> > ιδιαίτερα τον Τζον Λένον. Με συγκλόνισε η αγνότητα που έβγαζε η >>>>> > μουσική >>>>> > του. Την >>>>> > ημέρα που αγόρασα το «Double Fantasy», το τελευταίο του άλμπουμ, >>>>> > εκείνη >>>>> > την ημέρα τον δολοφόνησαν... >>>>> > Το 1985 πέρασα στο Βιολογικό στη Θεσσαλονίκη. Ξαφνικά από επιμελής >>>> μαθητής >>>>> > μετατράπηκα σε ξέγνοιαστο φοιτητή. Ίσως γιατί με παράσερνε το πιάνο, >>>> ίσως >>>>> > γιατί >>>>> > άρχισα να κάνω πολλά ταξίδια, ίσως γιατί είχα το μυαλό πάνω από το >>>> κεφάλι >>>>> > μου (γέλια). Στα δυο χρόνια πέρασα μόνο ένα μάθημα. Η κοπελιά μου >>>>> > πήγε >>>> να >>>>> > σπουδάσει >>>>> > Οδοντιατρική στη Ρουμανία. Είχαμε γνωριστεί στο Λύκειο. Ο πρώτος μου >>>>> > έρωτας κράτησε πολλά χρόνια... Πήγαινα συχνά στη Ρουμανία. Θυμάμαι >>>>> > τη >>>>> > σκοτεινή ατμόσφαιρα >>>>> > στο Βουκουρέστι, τις τεράστιες ουρές για τα πιο στοιχειώδη πράγματα, >>>>> > τα >>>>> > βρώμικα κτίρια, το τεράστιο παλάτι του Τσαουσέσκου, τον φόβο των >>>> ανθρώπων. >>>>> > Ως Έλληνας >>>>> > ένιωθες πλούσιος αν και είχες ελάχιστα λεφτά στην τσέπη. Θυμάμαι, με >>>>> > απέραντη λύπη τώρα, πως οι Έλληνες φοιτητές κατακτούσαν πανέμορφες >>>>> > Ρουμάνες, δίνοντάς >>>>> > τους απλά ένα καλσόν... >>>>> > Εγώ ζούσα τον έρωτά μου τότε. Και όλες αυτές οι σκέψεις μού έρχονται >>>>> > ως >>>>> > ανάμνηση όταν ταξιδεύω πίσω στον χρόνο... >>>>> > Ήταν Χριστούγεννα >>>>> > του 1987. Είχα έρθει για να περάσω τις διακοπές στο σπίτι. Εκείνη τη >>>>> > χρονιά είχα βάλει σκοπό να πάω καλά στο Πανεπιστήμιο. Ο αδελφός μου >>>>> > είχε >>>>> > αγοράσει ένα >>>>> > παπάκι και εγώ βρήκα δουλειά σαν κούριερ. Είχαμε αποφασίσει το πρωί >>>>> > να >>>> έχω >>>>> > εγώ το παπάκι και το απόγευμα εκείνος. Στις 28 Δεκεμβρίου >>>>> > επιστρέφοντας >>>>> > σπίτι >>>>> > από τη δουλειά... Δεν έχει σημασία πώς... Είναι η κακιά στιγμή... >>>>> > Είναι >>>>> > κάτι που μπορεί να τύχει στον καθένα... Ή να μην τύχει... Ήμουν >>>>> > τυπικότατος οδηγός... >>>>> > Ήμουν από τους λίγους τότε που φορούσε ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο >>>>> > και >>>>> > οι φίλοι μου με κορόιδευαν. Φορούσα πάντα κράνος. Εκτός από εκείνη >>>>> > την >>>>> > ημέρα... >>>>> > Σε ένα σταυροδρόμι ένα αυτοκίνητο πετάχτηκε... Δεν θυμάμαι τίποτα >>>> άλλο... >>>>> > Βρέθηκα σαράντα μέρες σε κώμα. Στο ΚΑΤ. Οι γιατροί είπαν στους >>>>> > δικούς >>>> μου >>>>> > να προσευχηθούν. Σήμερα ζω επειδή οι γονείς μου αποφάσισαν να με >>>>> > πάνε >>>> στη >>>>> > Γερμανία. >>>>> > Στη Γερμανία όχι μόνο επιβίωσα αλλά αποδείχθηκε ότι είχαν γίνει τόσο >>>>> > τρομερά λάθη από τους γιατρούς στο ΚΑΤ... Αν τα πράγματα ήταν >>>>> > αλλιώς, >>>> ίσως >>>>> > σήμερα >>>>> > να περπατούσα... Στη Γερμανία πήγα σε ειδικό νοσοκομείο στο >>>>> > Μούρναου. >>>> Οκτώ >>>>> > χιλιόμετρα από το Μόναχο, πάνω στις Βαυαρικές Άλπεις. Εκεί έμεινα >>>>> > ένα >>>>> > μήνα. >>>>> > Με μετέφεραν μετά στο Αμβούργο. Έμεινα επτά μήνες. Χωρίς καν να >>>>> > σηκωθεί >>>> η >>>>> > πλάτη μου. Μου είχαν βάλει έναν καθρέφτη απάνω, περιστρεφόμενο, από >>>>> > όπου >>>>> > έβλεπα >>>>> > πως έβρεχε συνέχεια, συνέχεια... Εκεί είχα και την πρώτη μου επαφή >>>>> > με >>>>> > τη >>>>> > θρησκεία. Χάρη σε έναν Έλληνα μετανάστη, μάρτυρα του Ιεχωβά, που >>>>> > ήθελε >>>> να >>>>> > με προσηλυτίσει. >>>>> > Έφερνε μαζί και την κόρη του. Εκείνος δεν κατάφερε τίποτα. Εμένα μου >>>>> > έμεινε στον νου η ομορφιά της κόρης του... >>>>> > Αδυνατούσα να χωνέψω ότι εγώ είμαι παράλυτος... Για μένα είναι μια >>>>> > φορτισμένη στιγμή που μιλάω για όλα αυτά... Αλλά ίσως μου κάνει >>>>> > καλό. >>>>> > Ξεκίνησα από πολύ >>>>> > χαμηλά. Από τον πάτο. Με πολλή προσπάθεια κατάφερα πολλά πράγματα. >>>>> > Πολύτιμα για μένα... Από πολύ νωρίς άρχισα τον αγώνα να γίνω καλά. Ο >>>>> > στόχος μου ήταν >>>>> > να περπατήσω... Τότε καθόμουν δεμένος πάντα με τη ζώνη για να μην >>>>> > πέσω. >>>>> > Λόγω της επέμβασης στην Ελλάδα, το κεφάλι μου ήταν πολύ στραβό. Οι >>>>> > Γερμανοί δεν >>>>> > τολμούσαν να κάνουν ανάταξη. Το ανέλαβε ένας Αμερικανο-κινέζος, σε >>>>> > ιδιωτική κλινική στην Ελλάδα, στο «Απολλώνιο». Ντόκτορ Κάο τον λένε. >>>>> > Του >>>>> > χρωστάω πολλά. >>>>> > Ήταν καλοκαίρι του 1990... >>>>> > Ποιο είναι το χόμπι μου; Το ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. >>>>> > Δεν >>>>> > είμαι ο κλασικός τουρίστας. Δεν πάω για να δω τα αξιοθέατα αλλά να >>>> γνωρίσω >>>>> > την κοινωνία >>>>> > μιας χώρας. Οι άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν >>>> έπρεπε >>>>> > να βάλω έναν τίτλο στη ζωή μου; Θέλω να ζήσω... >>>>> > Τότε στάθηκα στην καρέκλα χωρίς να δεθώ. Ταυτόχρονα άρχισα έναν >>>>> > τιτάνιο >>>>> > αγώνα φυσικοθεραπείας. Ακόμα και εννέα ώρες την ημέρα... Το 1996 >>>> κατάφερα >>>>> > να ξεκινήσω >>>>> > τις σπουδές μου στο Βιολογικό στην Αθήνα. Με μετεγγραφή από τη >>>>> > Θεσσαλονίκη. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Παρ΄ όλες τις δυσκολίες. >>>>> > Ο >>>>> > πατέρας μου με πήγαινε >>>>> > και με έφερνε κάθε μέρα. Μια παρένθεση. Έχω υπέροχους γονείς και >>>> αδέλφια. >>>>> > Τους χρωστάω πολλά. Αν και φέρνω ένα βάρος μέσα μου, ότι τους >>>>> > προκάλεσα >>>>> > πόνο >>>>> > και αναστάτωση... Στα εργαστήρια λοιπόν χώραγα με πολλή δυσκολία με >>>>> > το >>>>> > καρότσι. Έκανα τόσες μανούβρες για να σταθώ κοντά σε ένα >>>>> > μικροσκόπιο. >>>>> > Πολλοί καθηγητές >>>>> > με βοήθησαν. Υπήρξαν άλλοι που αντιδρούσαν λέγοντας «τι κάνεις εσύ >>>>> > εδώ >>>>> > πέρα;»... Η εμπειρία στο Πανεπιστήμιο, πάντως, μου έδωσε φτερά. Τότε >>>>> > άρχισα ξανά >>>>> > να μιλάω δημόσια... >>>>> > Τελείωσα το 2000. Ήθελα να κάνω διατριβή, αλλά δεν βρήκα στήριξη. >>>> Ξεκίνησα >>>>> > τότε μεταπτυχιακό στον ηλεκτρονικό αυτοματισμό. Από πολύ νωρίς είχα >>>>> > ασχοληθεί >>>>> > με τον προγραμματισμό. Τότε το Διαδίκτυο ήταν ακόμα χελώνα... Τότε >>>> λέγαμε >>>>> > ότι το www σημαίνει wait while waiting (σ.σ. «περίμενε ενώ >>>>> > περιμένεις»). >>>>> > Σήμερα >>>>> > εργάζομαι κυρίως ως προγραμματιστής αυτοματοποιημένων εφαρμογών μέσω >>>>> > του >>>>> > Διαδικτύου. Ένας κλάδος που δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί αρκετά στην >>>>> > Ελλάδα... >>>>> > Αν κοιτώ πίσω μου πώς νιώθω; >>>>> > Είχα την τύχη ή την ατυχία να έχω δυο ζωές. Μετά το ατύχημα έπρεπε >>>>> > να >>>>> > ξαναμάθω από την αρχή αυτονόητα πράγματα. Πώς να κρατήσω το πιρούνι. >>>> Είναι >>>>> > ολόκληρη >>>>> > διαδικασία. Με είδες προηγουμένως να πίνω νερό. Για να καταφέρω να >>>> σηκώσω >>>>> > αυτό το ποτήρι έκανα αγώνα επί χρόνια. Αυτό το αυτονόητο ότι όταν >>>>> > διψάς >>>> θα >>>>> > πιεις >>>>> > νερό για μένα δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Τίποτα δεν είναι πια >>>> αυτονόητο. >>>>> > Ένας κόσμος από την αρχή... >>>>> > Είμαι από τους λίγους που κινείται με το ηλεκτροκίνητο στους δρόμους >>>>> > της >>>>> > Αθήνας. Αυτό με ενοχλεί. Δεν είναι θέμα μοναξιάς. Οι άλλοι άνθρωποι >>>>> > που >>>>> > δεν έχουν >>>>> > την εμπειρία της αναπηρίας με αντιμετωπίζουν σαν κάτι ξένο ή >>>>> > παράξενο. >>>>> > Νομίζω ότι ευθύνη έχουν και οι άνθρωποι με αναπηρία που δεν τολμούν >>>>> > να >>>>> > κυκλοφορήσουν. >>>>> > Το ξέρω ότι η Αθήνα είναι μια πόλη αφιλόξενη. Το ξέρω ότι κανένας >>>>> > οδηγός >>>>> > δεν σέβεται τις ειδικές ράμπες. Θυμάμαι πως στη Γερμανία τους >>>>> > ανθρώπους >>>> με >>>>> > αναπηρία >>>>> > τους έβλεπες παντού. Εδώ δεν τους βλέπεις πουθενά. Νομίζω όμως ότι >>>> πρέπει >>>>> > και εμείς να διεκδικήσουμε τον δημόσιο χώρο. Εγώ πιστεύω πιο πολύ >>>>> > στις >>>>> > μικρές >>>>> > καθημερινές πράξεις παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που >>>>> > έχω >>>>> > κάνει συνειδητά είναι ότι η αναπηρία μου δεν με καθορίζει. Έχω >>>>> > αναπηρία, >>>>> > αλλά η αναπηρία >>>>> > δεν με έχει... >>>>> > Εάν είχα απώλειες; Δεν μετριούνται. Ερωτικές, ανθρώπινες, >>>>> > καθημερινές. >>>>> > Φυσικά και δεν χαίρομαι για την αναπηρία μου. Αν μπορούσα να την >>>> ξεπεράσω >>>>> > θα έκανα >>>>> > τα πάντα... Ένα θέμα ταμπού για το οποίο δεν μιλούν οι παραπληγικοί >>>> είναι >>>>> > εκείνο του σεξ και των σχέσεων... Δεν είναι για μένα το ίδιο πράγμα >>>>> > που >>>> θα >>>>> > ήταν >>>>> > εάν δεν είχα την αναπηρία. Η καρέκλα στέκεται πολλές φορές ανάμεσα >>>>> > σε >>>> μένα >>>>> > και στους άλλους. Και όταν αυτός ο άλλος είναι μια γυναίκα που σου >>>>> > αρέσει... >>>>> > Εκεί σου κόβει τα φτερά. Σου καταργεί την ύπαρξη. Εκεί χρειάζεται >>>>> > πραγματικά δύναμη. Αν έχω κάνει ερωτικές σχέσεις; Ναι. Ούτε κατά >>>>> > διάνοια >>>>> > βέβαια με αυτές >>>>> > που θα είχα κάνει εάν δεν είχα την αναπηρία... Ποιο είναι το χόμπι >>>>> > μου; >>>> Το >>>>> > ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. Δεν είμαι ο κλασικός >>>>> > τουρίστας. >>>> Δεν >>>>> > πάω >>>>> > για να δω τα αξιοθέατα αλλά να γνωρίσω την κοινωνία μιας χώρας. Οι >>>>> > άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν έπρεπε να βάλω >>>>> > έναν >>>>> > τίτλο στη ζωή >>>>> > μου; Θέλω να ζήσω... >>>>> > Ιnfo >>>>> > http://www.netlab.gr, >>>>> > _____________________ >>>>> > >>>>> > orasi mailing list >>>>> > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>>>> > //www.freelists.org/webpage/orasi >>>>> > >>>>> > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >>>> λίστας >>>>> > στείλτε email στην διεύθυνση >>>>> > orasi@xxxxxxxxxxxxx >>>>> > >>>>> > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >>>>> > στείλετε email στην διεύθυνση >>>>> > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>>>> > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>>>> > >>>>> > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>>>> > //www.freelists.org/archives/orasi >>>>> > >>>>> > ______________ >>>>> > >>>>> > >>>>> > >>>>> > >>>>> >>>>> >>>>> _____________________ >>>>> >>>>> orasi mailing list >>>>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>>>> //www.freelists.org/webpage/orasi >>>>> >>>>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >>>>> λίστας >>>> στείλτε email στην διεύθυνση >>>>> orasi@xxxxxxxxxxxxx >>>>> >>>>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >>>> στείλετε email στην διεύθυνση >>>>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>>>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>>>> >>>>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>>>> //www.freelists.org/archives/orasi >>>>> >>>>> ______________ >>>>> >>>>> >>>>> >>>>> >>>>> >>>>> >>>>> -- >>>>> No virus found in this incoming message. >>>>> Checked by AVG. >>>>> Version: 7.5.524 / Virus Database: 270.4.1/1512 - Release Date: >>>>> 21/6/2008 >>>> 9:27 πμ >>>>> >>>> >>>> _____________________ >>>> >>>> orasi mailing list >>>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>>> //www.freelists.org/webpage/orasi >>>> >>>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >>>> λίστας >>>> στείλτε email στην διεύθυνση >>>> orasi@xxxxxxxxxxxxx >>>> >>>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >>>> στείλετε email στην διεύθυνση >>>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>>> >>>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>>> //www.freelists.org/archives/orasi >>>> >>>> ______________ >>>> >>>> >>>> >>>> >>> >>> >>> _____________________ >>> >>> orasi mailing list >>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>> //www.freelists.org/webpage/orasi >>> >>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >>> λίστας >>> στείλτε email στην διεύθυνση >>> orasi@xxxxxxxxxxxxx >>> >>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >>> στείλετε email στην διεύθυνση >>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>> >>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>> //www.freelists.org/archives/orasi >>> >>> ______________ >>> >>> >>> >>> >>> >> >> _____________________ >> >> orasi mailing list >> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >> //www.freelists.org/webpage/orasi >> >> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας >> στείλτε email στην διεύθυνση >> orasi@xxxxxxxxxxxxx >> >> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >> στείλετε email στην διεύθυνση >> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >> >> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >> //www.freelists.org/archives/orasi >> >> ______________ >> >> >> >> > > > _____________________ > > orasi mailing list > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο > //www.freelists.org/webpage/orasi > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > orasi@xxxxxxxxxxxxx > > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να > στείλετε email στην διεύθυνση > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. > > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο > //www.freelists.org/archives/orasi > > ______________ > > > > > _____________________ orasi mailing list διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο //www.freelists.org/webpage/orasi Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση orasi@xxxxxxxxxxxxx Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε email στην διεύθυνση orasi-request@xxxxxxxxxxxxx και στο θέμα γράψτε unsubscribe. Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο //www.freelists.org/archives/orasi ______________