----- Original Message ----- From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> Sent: Sunday, June 22, 2008 10:11 PM Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω > Έχεις απόλυτο δίκιο. Επίτρεψε μου όμως να μοιραστώ μαζί σου και με τους > υπολοίπους που θα διαβάσετε αυτό το μήνυμα μια παρατήρηση που έχω κάνει > και > από τα διάφορα άρθρα που έχουν αναδημοσιευτεί εδώ κατά καιρούς: Οι έχοντες > κάποια κινητική αναπηρία αντιμετωπίζουν με έναν ιδιαίτερο δικό τους τρόπο > τα > πράγματα, και βγάζουν προς τα έξω ένα ιδιόρρυθμο στιλ και μια ιδιόρρυθμη > αντίληψη των πραγμάτων, ακόμη και όταν θέλουν να σε πείσουν με τα λόγια > τους > ότι περνούν μήνυμα αξιοπρέπειας και ισότητας και μπορεί όντος αυτό να > θέλουν > να κάνουν. Σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις των ατόμων με προβλήματα > όρασης, > ο τρόπος αυτός διαφέρει και οι απ'τον χώρο των τυφλών σου βγάζουν μια > υπεροχή δείχνοντας μια ορθότερη λογική για τα πράγματα. Ελπίζω να'γιναν > όσο > πιο κατανοητά γίνεται αυτά που θέλω να πω και να μην υπάρξουν χωρίς ουσία > παρεξηγήσεις. Μπορεί αν ήξερα πέντε γράμματα παραπάνω να καταλαβαίνατε > όλοι > ακριβώς αυτό που θέλω να πω γιατί πιάνω ένα λεπτό θέμα εδώ τώρα, αλλά ας > είναι... Ευχαριστώ. Κϋριε Ευσταθιάδη σας παρακαλώ δως τε μου το μέϊλ του > Κυρίου Τσίγγανου θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί του . Με τιμή Ρένος > Χαρμάνης > ----- Original Message ----- > From: "ΤΑΤΙΑΝΑ" <anisioti@xxxxxxxxx> > To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> > Sent: Sunday, June 22, 2008 9:55 PM > Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω > > >> Εντάξει, μόνο που δεν είναι το μόνο "παράδειγμα θέλησης και θάρρους"... >> Υπάρχουν τόσα άλλα όμοια, ανώνυμα όμως παραδείγματα, που δενέχουν κάποιο, >> κατα το κοινώς λεγόμενο, "κονέ", άλλως γνωριμία με με κάποιον >> δημοσιογράφο, >> για να πουν τον "πόνο" - με την αρχαία και τη νέ α ελληνική σημασία της >> τελευταίας λε΄ξης. >> Μπράβο του, δε λέω...! Όμως η προσαρμογή σε μια καινούργια, οδυνηρή >> κατάσταση, θα πρέπει να σκεφτούμε κάποτε λοτι είναι το αυτονόητο... κι >> ότνα >> το σκεφτούμε, δε θα το κα΄νουμε και θέμα. >> >> Αυτό και συγνώμη... >> ----- Original Message ----- >> From: "Ε-Ευσταθιάδης" <efsta_er@xxxxxxxxxxx> >> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:09 PM >> Subject: [orasi] Re: Θέλω μα ζήσω >> >> >>> Αυτό για να λέμε και ακριβώς τις πηγές και να κάνουμε και το χατήρι του >>> Κώστα είναι από την εφημερίδα "Τα Νέα", το συμπεραίνω επειδή εκεί γράφει >>> ο >>> συγκεκριμένος δημοσιογράφος. Κατά τα άλλα παράδειγμα θέλησης και >>> θάρρους. >>> ----- Original Message ----- >>> From: "Nikitas Sekadakis" <nisek@xxxxxxxxx> >>> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx> >>> Sent: Sunday, June 22, 2008 8:00 PM >>> Subject: [orasi] Θέλω μα ζήσω >>> >>> >>> > Ημερολόγιο Συνόρων >>> > Το όνομά μου είναι Παναγιώτης Τσίγγανος. Γεννήθηκα το 1967, ένα μήνα >> πριν >>> > έρθει η χούντα. Άρα γεννήθηκα ελεύθερος. Μεγάλωσα στον Κορυδαλλό και >> στον >>> > Πειραιά. >>> > Ως παιδί μού άρεσε πολύ το παιχνίδι. Γενικά η σχέση μου με τη ζωή >>> > είναι >>> > παιγνιώδης >>> > Του ΓΚΑΖΜΕΝΤ ΚΑΠΛΑΝΙ >>> > gazikap@xxxxxxxxx >>> > LΙΝΚ: >>> > www.gkapllani.com >>> > «Το μότο μου είναι "θέλω να ζήσω"...» >>> > Φωτογραφία >>> > Παναγιώτης Τσίγγανος: «Πιστεύω πιο πολύ στις μικρές καθημερινές >>> > πράξεις >>> > παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που έχω κάνει συνειδητά >>> > είναι >>> > ότι η αναπηρία >>> > μου δεν με καθορίζει. Έχω αναπηρία, αλλά η αναπηρία δεν με έχει» >>> > Στην οδό Διομήδους όπου ζούσαμε τότε, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο εμείς τα >>> > παιδιά ψάχναμε ρόδα παρκαρισμένου αυτοκινήτου για να βάλουμε το τέρμα. >>> > Σήμερα δεν >>> > βρίσκεις ούτε μια θέση για παρκάρισμα. Την αλλαγή της γειτονιάς δεν >>> > την >>> > έζησα γιατί μετακομίσαμε στην Πλατεία Ελευθερίας. Θυμάμαι ότι το 1975, >>> > κάθε βράδυ, >>> > οι πλατείες ήταν γεμάτες κόσμο. Υπήρχε η κουλτούρα του έξω. Σήμερα >> έχουμε >>> > πολύ όμορφα σπίτια, ωραία μπαλκόνια. Τότε δεν είχαμε μπαλκόνια. Αλλά >>> > μένουμε >>> > συνήθως κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας. Ακούγομαι ίσως σαν γέρος που >>> > αναπολεί τα παλαιά ενώ δεν είναι έτσι.... >>> > Την εφηβεία μου την πέρασα >>> > στον Πειραιά. Εκεί τελείωσα Γυμνάσιο και Λύκειο, στην Ιωνίδειο Σχολή. >>> > Ήμουν παθιασμένος με την ιστιοπλοΐα και το ροκ. Η ιστιοπλοΐα είναι >>> > κάτι >> το >>> > μαγικό. >>> > Στο μυαλό το δικό μου ο κόσμος, οι ανθρώπινες μικρότητες τελείωναν >>> > στην >>> > προβλήτα του λιμανιού... Ο Πειραιάς ίσως είναι άσχημος λόγω δόμησης. >>> > Το >>> > λιμάνι >>> > και η θάλασσα όμως στον Πειραιά είναι κάτι που το οσμίζεσαι... Θυμάμαι >>> > επίσης πως χαζεύαμε τα κρουαζιερόπλοια. Το «Queen Εlizabeth» το >> κοιτάζαμε >>> > με δέος >>> > και κάναμε σχέδια να δουλέψουμε σαν καμαρότοι γιατί είχε καλά λεφτά... >> Από >>> > μικρός έκανα πιάνο. Όταν με ρώταγαν, στα χρόνια της έντονης >>> > πολιτικοποίησης, >>> > εάν είμαι αριστερός ή δεξιός απαντούσα ότι είμαι ροκάς (γέλια). >>> > Αγάπησα >>> > ιδιαίτερα τον Τζον Λένον. Με συγκλόνισε η αγνότητα που έβγαζε η >>> > μουσική >>> > του. Την >>> > ημέρα που αγόρασα το «Double Fantasy», το τελευταίο του άλμπουμ, >>> > εκείνη >>> > την ημέρα τον δολοφόνησαν... >>> > Το 1985 πέρασα στο Βιολογικό στη Θεσσαλονίκη. Ξαφνικά από επιμελής >> μαθητής >>> > μετατράπηκα σε ξέγνοιαστο φοιτητή. Ίσως γιατί με παράσερνε το πιάνο, >> ίσως >>> > γιατί >>> > άρχισα να κάνω πολλά ταξίδια, ίσως γιατί είχα το μυαλό πάνω από το >> κεφάλι >>> > μου (γέλια). Στα δυο χρόνια πέρασα μόνο ένα μάθημα. Η κοπελιά μου πήγε >> να >>> > σπουδάσει >>> > Οδοντιατρική στη Ρουμανία. Είχαμε γνωριστεί στο Λύκειο. Ο πρώτος μου >>> > έρωτας κράτησε πολλά χρόνια... Πήγαινα συχνά στη Ρουμανία. Θυμάμαι τη >>> > σκοτεινή ατμόσφαιρα >>> > στο Βουκουρέστι, τις τεράστιες ουρές για τα πιο στοιχειώδη πράγματα, >>> > τα >>> > βρώμικα κτίρια, το τεράστιο παλάτι του Τσαουσέσκου, τον φόβο των >> ανθρώπων. >>> > Ως Έλληνας >>> > ένιωθες πλούσιος αν και είχες ελάχιστα λεφτά στην τσέπη. Θυμάμαι, με >>> > απέραντη λύπη τώρα, πως οι Έλληνες φοιτητές κατακτούσαν πανέμορφες >>> > Ρουμάνες, δίνοντάς >>> > τους απλά ένα καλσόν... >>> > Εγώ ζούσα τον έρωτά μου τότε. Και όλες αυτές οι σκέψεις μού έρχονται >>> > ως >>> > ανάμνηση όταν ταξιδεύω πίσω στον χρόνο... >>> > Ήταν Χριστούγεννα >>> > του 1987. Είχα έρθει για να περάσω τις διακοπές στο σπίτι. Εκείνη τη >>> > χρονιά είχα βάλει σκοπό να πάω καλά στο Πανεπιστήμιο. Ο αδελφός μου >>> > είχε >>> > αγοράσει ένα >>> > παπάκι και εγώ βρήκα δουλειά σαν κούριερ. Είχαμε αποφασίσει το πρωί να >> έχω >>> > εγώ το παπάκι και το απόγευμα εκείνος. Στις 28 Δεκεμβρίου >>> > επιστρέφοντας >>> > σπίτι >>> > από τη δουλειά... Δεν έχει σημασία πώς... Είναι η κακιά στιγμή... >>> > Είναι >>> > κάτι που μπορεί να τύχει στον καθένα... Ή να μην τύχει... Ήμουν >>> > τυπικότατος οδηγός... >>> > Ήμουν από τους λίγους τότε που φορούσε ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο >>> > και >>> > οι φίλοι μου με κορόιδευαν. Φορούσα πάντα κράνος. Εκτός από εκείνη την >>> > ημέρα... >>> > Σε ένα σταυροδρόμι ένα αυτοκίνητο πετάχτηκε... Δεν θυμάμαι τίποτα >> άλλο... >>> > Βρέθηκα σαράντα μέρες σε κώμα. Στο ΚΑΤ. Οι γιατροί είπαν στους δικούς >> μου >>> > να προσευχηθούν. Σήμερα ζω επειδή οι γονείς μου αποφάσισαν να με πάνε >> στη >>> > Γερμανία. >>> > Στη Γερμανία όχι μόνο επιβίωσα αλλά αποδείχθηκε ότι είχαν γίνει τόσο >>> > τρομερά λάθη από τους γιατρούς στο ΚΑΤ... Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς, >> ίσως >>> > σήμερα >>> > να περπατούσα... Στη Γερμανία πήγα σε ειδικό νοσοκομείο στο Μούρναου. >> Οκτώ >>> > χιλιόμετρα από το Μόναχο, πάνω στις Βαυαρικές Άλπεις. Εκεί έμεινα ένα >>> > μήνα. >>> > Με μετέφεραν μετά στο Αμβούργο. Έμεινα επτά μήνες. Χωρίς καν να >>> > σηκωθεί >> η >>> > πλάτη μου. Μου είχαν βάλει έναν καθρέφτη απάνω, περιστρεφόμενο, από >>> > όπου >>> > έβλεπα >>> > πως έβρεχε συνέχεια, συνέχεια... Εκεί είχα και την πρώτη μου επαφή με >>> > τη >>> > θρησκεία. Χάρη σε έναν Έλληνα μετανάστη, μάρτυρα του Ιεχωβά, που ήθελε >> να >>> > με προσηλυτίσει. >>> > Έφερνε μαζί και την κόρη του. Εκείνος δεν κατάφερε τίποτα. Εμένα μου >>> > έμεινε στον νου η ομορφιά της κόρης του... >>> > Αδυνατούσα να χωνέψω ότι εγώ είμαι παράλυτος... Για μένα είναι μια >>> > φορτισμένη στιγμή που μιλάω για όλα αυτά... Αλλά ίσως μου κάνει καλό. >>> > Ξεκίνησα από πολύ >>> > χαμηλά. Από τον πάτο. Με πολλή προσπάθεια κατάφερα πολλά πράγματα. >>> > Πολύτιμα για μένα... Από πολύ νωρίς άρχισα τον αγώνα να γίνω καλά. Ο >>> > στόχος μου ήταν >>> > να περπατήσω... Τότε καθόμουν δεμένος πάντα με τη ζώνη για να μην >>> > πέσω. >>> > Λόγω της επέμβασης στην Ελλάδα, το κεφάλι μου ήταν πολύ στραβό. Οι >>> > Γερμανοί δεν >>> > τολμούσαν να κάνουν ανάταξη. Το ανέλαβε ένας Αμερικανο-κινέζος, σε >>> > ιδιωτική κλινική στην Ελλάδα, στο «Απολλώνιο». Ντόκτορ Κάο τον λένε. >>> > Του >>> > χρωστάω πολλά. >>> > Ήταν καλοκαίρι του 1990... >>> > Ποιο είναι το χόμπι μου; Το ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. Δεν >>> > είμαι ο κλασικός τουρίστας. Δεν πάω για να δω τα αξιοθέατα αλλά να >> γνωρίσω >>> > την κοινωνία >>> > μιας χώρας. Οι άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν >> έπρεπε >>> > να βάλω έναν τίτλο στη ζωή μου; Θέλω να ζήσω... >>> > Τότε στάθηκα στην καρέκλα χωρίς να δεθώ. Ταυτόχρονα άρχισα έναν >>> > τιτάνιο >>> > αγώνα φυσικοθεραπείας. Ακόμα και εννέα ώρες την ημέρα... Το 1996 >> κατάφερα >>> > να ξεκινήσω >>> > τις σπουδές μου στο Βιολογικό στην Αθήνα. Με μετεγγραφή από τη >>> > Θεσσαλονίκη. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Παρ΄ όλες τις δυσκολίες. Ο >>> > πατέρας μου με πήγαινε >>> > και με έφερνε κάθε μέρα. Μια παρένθεση. Έχω υπέροχους γονείς και >> αδέλφια. >>> > Τους χρωστάω πολλά. Αν και φέρνω ένα βάρος μέσα μου, ότι τους >>> > προκάλεσα >>> > πόνο >>> > και αναστάτωση... Στα εργαστήρια λοιπόν χώραγα με πολλή δυσκολία με το >>> > καρότσι. Έκανα τόσες μανούβρες για να σταθώ κοντά σε ένα μικροσκόπιο. >>> > Πολλοί καθηγητές >>> > με βοήθησαν. Υπήρξαν άλλοι που αντιδρούσαν λέγοντας «τι κάνεις εσύ εδώ >>> > πέρα;»... Η εμπειρία στο Πανεπιστήμιο, πάντως, μου έδωσε φτερά. Τότε >>> > άρχισα ξανά >>> > να μιλάω δημόσια... >>> > Τελείωσα το 2000. Ήθελα να κάνω διατριβή, αλλά δεν βρήκα στήριξη. >> Ξεκίνησα >>> > τότε μεταπτυχιακό στον ηλεκτρονικό αυτοματισμό. Από πολύ νωρίς είχα >>> > ασχοληθεί >>> > με τον προγραμματισμό. Τότε το Διαδίκτυο ήταν ακόμα χελώνα... Τότε >> λέγαμε >>> > ότι το www σημαίνει wait while waiting (σ.σ. «περίμενε ενώ >>> > περιμένεις»). >>> > Σήμερα >>> > εργάζομαι κυρίως ως προγραμματιστής αυτοματοποιημένων εφαρμογών μέσω >>> > του >>> > Διαδικτύου. Ένας κλάδος που δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί αρκετά στην >>> > Ελλάδα... >>> > Αν κοιτώ πίσω μου πώς νιώθω; >>> > Είχα την τύχη ή την ατυχία να έχω δυο ζωές. Μετά το ατύχημα έπρεπε να >>> > ξαναμάθω από την αρχή αυτονόητα πράγματα. Πώς να κρατήσω το πιρούνι. >> Είναι >>> > ολόκληρη >>> > διαδικασία. Με είδες προηγουμένως να πίνω νερό. Για να καταφέρω να >> σηκώσω >>> > αυτό το ποτήρι έκανα αγώνα επί χρόνια. Αυτό το αυτονόητο ότι όταν >>> > διψάς >> θα >>> > πιεις >>> > νερό για μένα δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Τίποτα δεν είναι πια >> αυτονόητο. >>> > Ένας κόσμος από την αρχή... >>> > Είμαι από τους λίγους που κινείται με το ηλεκτροκίνητο στους δρόμους >>> > της >>> > Αθήνας. Αυτό με ενοχλεί. Δεν είναι θέμα μοναξιάς. Οι άλλοι άνθρωποι >>> > που >>> > δεν έχουν >>> > την εμπειρία της αναπηρίας με αντιμετωπίζουν σαν κάτι ξένο ή παράξενο. >>> > Νομίζω ότι ευθύνη έχουν και οι άνθρωποι με αναπηρία που δεν τολμούν να >>> > κυκλοφορήσουν. >>> > Το ξέρω ότι η Αθήνα είναι μια πόλη αφιλόξενη. Το ξέρω ότι κανένας >>> > οδηγός >>> > δεν σέβεται τις ειδικές ράμπες. Θυμάμαι πως στη Γερμανία τους >>> > ανθρώπους >> με >>> > αναπηρία >>> > τους έβλεπες παντού. Εδώ δεν τους βλέπεις πουθενά. Νομίζω όμως ότι >> πρέπει >>> > και εμείς να διεκδικήσουμε τον δημόσιο χώρο. Εγώ πιστεύω πιο πολύ στις >>> > μικρές >>> > καθημερινές πράξεις παρά στις καμπάνιες. Μια από τις επιλογές που έχω >>> > κάνει συνειδητά είναι ότι η αναπηρία μου δεν με καθορίζει. Έχω >>> > αναπηρία, >>> > αλλά η αναπηρία >>> > δεν με έχει... >>> > Εάν είχα απώλειες; Δεν μετριούνται. Ερωτικές, ανθρώπινες, καθημερινές. >>> > Φυσικά και δεν χαίρομαι για την αναπηρία μου. Αν μπορούσα να την >> ξεπεράσω >>> > θα έκανα >>> > τα πάντα... Ένα θέμα ταμπού για το οποίο δεν μιλούν οι παραπληγικοί >> είναι >>> > εκείνο του σεξ και των σχέσεων... Δεν είναι για μένα το ίδιο πράγμα >>> > που >> θα >>> > ήταν >>> > εάν δεν είχα την αναπηρία. Η καρέκλα στέκεται πολλές φορές ανάμεσα σε >> μένα >>> > και στους άλλους. Και όταν αυτός ο άλλος είναι μια γυναίκα που σου >>> > αρέσει... >>> > Εκεί σου κόβει τα φτερά. Σου καταργεί την ύπαρξη. Εκεί χρειάζεται >>> > πραγματικά δύναμη. Αν έχω κάνει ερωτικές σχέσεις; Ναι. Ούτε κατά >>> > διάνοια >>> > βέβαια με αυτές >>> > που θα είχα κάνει εάν δεν είχα την αναπηρία... Ποιο είναι το χόμπι >>> > μου; >> Το >>> > ταξίδι. Ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό. Δεν είμαι ο κλασικός τουρίστας. >> Δεν >>> > πάω >>> > για να δω τα αξιοθέατα αλλά να γνωρίσω την κοινωνία μιας χώρας. Οι >>> > άνθρωποι με ενδιαφέρουν πιο πολύ από τα μνημεία. Εάν έπρεπε να βάλω >>> > έναν >>> > τίτλο στη ζωή >>> > μου; Θέλω να ζήσω... >>> > Ιnfo >>> > http://www.netlab.gr, >>> > _____________________ >>> > >>> > orasi mailing list >>> > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>> > //www.freelists.org/webpage/orasi >>> > >>> > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >> λίστας >>> > στείλτε email στην διεύθυνση >>> > orasi@xxxxxxxxxxxxx >>> > >>> > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >>> > στείλετε email στην διεύθυνση >>> > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>> > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>> > >>> > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>> > //www.freelists.org/archives/orasi >>> > >>> > ______________ >>> > >>> > >>> > >>> > >>> >>> >>> _____________________ >>> >>> orasi mailing list >>> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >>> //www.freelists.org/webpage/orasi >>> >>> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της >>> λίστας >> στείλτε email στην διεύθυνση >>> orasi@xxxxxxxxxxxxx >>> >>> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >> στείλετε email στην διεύθυνση >>> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >>> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >>> >>> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >>> //www.freelists.org/archives/orasi >>> >>> ______________ >>> >>> >>> >>> >>> >>> >>> -- >>> No virus found in this incoming message. >>> Checked by AVG. >>> Version: 7.5.524 / Virus Database: 270.4.1/1512 - Release Date: >>> 21/6/2008 >> 9:27 πμ >>> >> >> _____________________ >> >> orasi mailing list >> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο >> //www.freelists.org/webpage/orasi >> >> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας >> στείλτε email στην διεύθυνση >> orasi@xxxxxxxxxxxxx >> >> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να >> στείλετε email στην διεύθυνση >> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx >> και στο θέμα γράψτε unsubscribe. >> >> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο >> //www.freelists.org/archives/orasi >> >> ______________ >> >> >> >> > > > _____________________ > > orasi mailing list > διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο > //www.freelists.org/webpage/orasi > > Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας > στείλτε email στην διεύθυνση > orasi@xxxxxxxxxxxxx > > Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να > στείλετε email στην διεύθυνση > orasi-request@xxxxxxxxxxxxx > και στο θέμα γράψτε unsubscribe. > > Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο > //www.freelists.org/archives/orasi > > ______________ > > > > _____________________ orasi mailing list διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο //www.freelists.org/webpage/orasi Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας στείλτε email στην διεύθυνση orasi@xxxxxxxxxxxxx Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε email στην διεύθυνση orasi-request@xxxxxxxxxxxxx και στο θέμα γράψτε unsubscribe. Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο //www.freelists.org/archives/orasi ______________