[orasi] Re: ΑπότημονοπολιτισμικήΕκπαίδευσηστοάνοιγματουσχολείουγιαόλους

  • From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Wed, 18 Jun 2008 07:43:37 +0300

Καλημέρα Κώστα... Το κείμενο ήταν πάρα πολύ καλό (εξαιρετικό)... Σε 
περιπτώσεις που δεν έχει δημοσιευτεί κάπου μπορεί απλά να αναφέρεται ακριβώς 
αυτό που έγραψες... Γνωρίζεις νομίζω και από όλους μας εκτιμάται η 
ουσιαστική σου παρέμβαση με τα άκρως ενδιαφέροντα άρθρα που μας στέλνεις...
με φιλικούς χαιρετισμούς

--Κώστας--

----- Original Message ----- 
From: "Κούβαρης Κώστας" <COSTAS26@xxxxxxxxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Wednesday, June 18, 2008 12:37 AM
Subject: [orasi] Re: 
ΑπότημονοπολιτισμικήΕκπαίδευσηστοάνοιγματουσχολείουγιαόλους


Φιλε Κωστα, το κειμενο που σας απεστειλα, ηταν εργασια μιας φιλης στο
πανεπιστητμιο. Η οποια ειχε την ευγενη καλοσυνη να μου την αποστειλει στο
πρωσωπικο μου email.  Οπως καταλαβαινεις δεν γνωριζω και εγω την πηγη της.
Το ξερω πολυ καλα οτι στα κειμενα που επικολουμε, καλο ειναι να βαζουμε την
πηγη, πολλες φορες ομως καποιες πληροφοριες μπορει  να της εχουμε απο φιλους
και επομενως δεν μπορουμε να γνωριζουμε την πηγη των πληροφοριων. Τελος
παντων εγω την εργασια αυτην την θεωρησα σημαντικη γιαυτο και την εστειλα
στην λιστα. Με φιλικους χαιρετισμους Κωστας.
----- Original Message ----- 
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Tuesday, June 17, 2008 10:30 PM
Subject: [orasi] Re: ΑπότημονοπολιτισμικήΕκπαίδευσηστοάνοιγματουσχολείου
γιαόλους


> Κώστα, μια θερμή παράκληση... Βάζε σε παρακαλώ την πηγή δημοσίευσης αφενός
> για λόγους δεον΄τολογίας, αλλά και να ξέρει ο κάθε αναγνώστης πριν
> διαβάσει
> το κείμενο την κατά την δική του κρίση σοβαρότητα της πηγής και του
> συγγραφέα. Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλους τους φίλους που ποστάρουμε εδώ
> κείμενα...
> ευχαριστώ θερμά,
>
> --Κώστας--
>
> ----- Original Message ----- 
> From: "Κούβαρης Κώστας" <COSTAS26@xxxxxxxxxxxxxxx>
> To: "Λιστα Οραση" <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Tuesday, June 17, 2008 10:22 PM
> Subject: [orasi] Από τημονοπολιτισμικήΕκπαίδευση στοάνοιγμα τουσχολείου
> για
> όλους
>
>
> Από τη μονοπολιτισμική Εκπαίδευση στο άνοιγμα του σχολείου για όλους
> Από τη μονοπολιτισμική Εκπαίδευση στο άνοιγμα του σχολείου για όλους:
> Ρητορική, κοινωνική και εκπαιδευτική πραγματικότητα
> Γιώργος Μαυρογιώργος
> Σε μια εποχή που προβάλλεται έντονα ο οικουμενικός χαρακτήρας των
> δικαιωμάτων του ανθρώπου, η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοένα και πιο πολύ εμπλέκεται
> σε δραστηριότητες
> που αναλαμβάνονται από τα Ηνωμένα Έθνη, τον ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο της
> Ευρώπης για κανονιστικές ρυθμίσεις, την εμβάθυνση των κειμένων αναφοράς,
> την
> ενίσχυση
> μηχανισμών πρόληψης, την ιεράρχηση προτεραιοτήτων και την εφαρμογή μέτρων,
> που συνδέονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τα
> πολιτικά,
> πολιτιστικά και κοινωνικά δικαιώματα και τα δικαιώματα των «μειονοτήτων» ή
> άλλων κοινωνικών, πολιτισμικών ή εθνοτικών ομάδων.
> Προνομιακό πεδίο δράσης, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι και η προστασία
> των
> ανηκόντων σε εθνικές, θρησκευτικές, ή γλωσσικές «μειονότητες» κυρίως όσον
> αφορά
> τα δικαιώματά τους και τις πολιτιστικές ταυτότητές τους. Είναι γνωστό το
> Ψήφισμα Killilea του Ε.Κ. σχετικά με τις γλωσσικές και πολιτισμικές
> μειονότητες
> στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (1994).
> Το φαινόμενο των «μειονοτήτων» είναι πολυδιάστατο και σήμερα βρίσκεται σε
> έξαρση μετά τις δραματικές αλλαγές που συντελούνται στην Ευρώπη. Το
> ενδιαφέρον
> επεκτείνεται και στις λεγόμενες πολιτισμικές «μειονότητες» με διαφορές στη
> γλώσσα και στα πολιτιστικά πρότυπα και αξίες. Αυτό το ενδιαφέρον
> εκφράζεται
> είτε ως παθητική αποδοχή είτε ως ενεργητική υποστήριξη και προστασία της
> διαφοράς. Συνήθως, το ενδιαφέρον για τις ειδικές πολιτισμικές ομάδες δεν
> συνδέεται
> με την απειλή ανακατάταξης μιας κρατικής ενότητας όσο με πολιτικές που
> υποτίθεται επιδιώκουν την κοινωνική συνύπαρξη και «συνεύρεση» στη βάση
> αρχών
> ισονομίας,
> ισοτιμίας και σεβασμού της διαφοράς.
> Πάντως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί φαίνεται πως έχουν ενσκύψει στην
> υπόθεση
> διαμόρφωσης ενός δικαιϊκού πλαισίου μέσα στο οποίο μπορούν να κινούνται οι
> διάφορες μορφές διεκδικήσεων και υπεράσπισης των δικαιωμάτων. Η Ε.Ε.
> φαίνεται, ωστόσο, ότι δεν είναι σε θέση να προωθήσει στις χώρες της τη
> διαμόρφωση
> ενός ευρωπαϊκού δικαίου προστασίας αυτών των δικαιωμάτων.
> Η σημασία που έχουν οι διάφορες συμβάσεις και ψηφίσματα για την προστασία
> των αντίστοιχων δικαιωμάτων, ίσως αίρεται, όπως συμβαίνει με όλα τα
> σύμφωνα,
> από τη διακριτική ευχέρεια που αφήνεται στα συμβαλλόμενα κράτη για την
> εφαρμογή του. Στην ανάλυση που ακολουθεί δεν θα ασχοληθούμε με αυτό το
> ζήτημα ούτε
> με τα προβλήματα που αναδεικνύονται από τη χρήση όρων όπως τα «ανθρώπινα
> δικαιώματα» ή εθνική ή εθνοτική ή πολιτισμική ή κοινωνική μειονότητα και
> ομάδα
> . Μάλλον θα εστιάσουμε τον προβληματισμό μας σε ζητήματα που αναδεικνύουν
> τα
> όρια και τις αντιφάσεις από τη «διακίνηση» και επικύρωση σχετικών
> ψηφισμάτων
> και συμβάσεων, για να προδιαγράψουμε τα όρια και τις δυνατότητες που
> ανοίγονται στο πεδίο της εκπαιδευτικής πολιτικής για τη λεγόμενη
> «διαπολιτισμική»
> εκπαίδευση. Η ελληνική κοινωνία έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια
> δραματικές
> αλλαγές. Έχει μετασχηματιστεί σε κοινωνία υποδοχής μεταναστών. Αυτό
> αντανακλάται
> και στην πολυπολιτισμική σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού των σχολείων.
> Αντιμετωπίζουμε τα κείμενα των σχετικών διακηρύξεων ως ιδεολογικά κείμενα
> που έχουν συνταχθεί σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. Η «ανάγνωση» και
> η
> «αποσύνταξή»
> τους είναι δυνατό να εστιαστεί τόσο στη διαδικασία σύνταξής τους, όσο και
> στις κοινωνικές, πολιτικο-ιδεολογικές και παιδαγωγικές επιπτώσεις που
> απορρέουν
> από τις επιλογές που εμπεριέχουν. Η άλλη «αναγνώρισή» τους διευκολύνεται
> γιατί τα ίδια τα κείμενα εμπεριέχουν και την κριτική τους. Τα κείμενα
> πολιτικής
> εμπεριέχουν ανακολουθίες, αντιφάσεις, αποσιωπήσεις διαστρεβλώσεις,
> παραλείψεις, κ.α., τις οποίες χρησιμοποιούμε ως δείκτες μιας άλλης
> «ανάγνωσης». Όταν
> το κείμενο προϋποθέτει και αναφέρεται σε μια κοινωνία που δεν είναι
> ανταγωνιστική και όπου απεριόριστοι πόροι διατίθενται σε όλους σε ισότιμη
> βάση μας
> δίνει έδαφος για «αναγνώριση» των ορίων του. Η αποσύνταξη και η άλλη
> «ανάγνωση» ενός τέτοιου κειμένου αρχίζει με επισήμανση της παντελούς
> απουσίας αναφορών
> σε ένα κοινωνικό σύστημα που προσδιορίζεται από βασικές δομικές ανισότητες
> στην κατανομή προνομίων και εξουσίας.
> Τα όρια και οι αντιφάσεις των συμβάσεων
> Σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη, η διαμόρφωση ειδικών κανόνων δικαίου
> προστασίας ιδιαίτερων πολιτισμικών ομάδων συνδέεται με τα ανθρώπινα
> δικαιώματα,
> την αποφυγή διακρίσεων και το δικαίωμα στη διαφορά. Οι «δεσμεύσεις» που
> πηγάζουν από τέτοιου είδους συμβατικά κείμενα μεταφράζονται σε εσωτερικό
> δίκαιο.
> Κατά τη μεταφορά παρατηρούνται συνήθως φαινόμενα απομάκρυνσης από το
> αρχικό
> περιεχόμενο, καθώς με την δυνατότητα των επιφυλάξεων και της διακριτικής
> ευχέρειας
> δημιουργούνται προϋποθέσεις για την παράκαμψη πολλών όρων και
> προϋποθέσεων.
> Είναι αλήθεια ότι τα δικαιώματα των διάφορων πολιτισμικών και κοινωνικών
> ομάδων με τη μια ή την άλλη μορφή συμπεριλαμβάνονται στις διεθνείς
> συμβάσεις,
> ψηφίσματα, συστάσεις, πρωτόκολλα, συντάγματα, νόμους, διατάγματα κ.α. Όλα
> αυτά τα κείμενα, δεν είναι παρά κανονιστικές διατυπώσεις. Ωστόσο, όπως το
> Διαρκές
> Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης έχει δεχθεί ήδη από το 1930, τα προβλήματα
> δεν είναι νομικά ή κανονιστικά αλλά είναι πραγματικά (Τσιτσελίκης, Κ.
> 1997).
> Το ζήτημα, δηλαδή, δεν είναι η απόκλιση της εφαρμογής από το διεθνές ή
> εσωτερικό δίκαιο, όσο η αντίφαση του κανονιστικού με το κοινωνικό. Το
> ζητούμενο
> δεν είναι ένας τυπικός εξισωτισμός. Ούτε, από την άλλη, η γενική
> φιλελεύθερη
> ρήτρα για την κρατική «ουδετερότητα» σε ζητήματα γλώσσας και πολιτισμού,
> που
> αποτυπώνεται σε όλες τις συμβάσεις και διακηρύξεις, με τη γνωστή αρχή της
> απαγόρευσης των διακρίσεων, εξασφαλίζει ουσιαστικές προϋποθέσεις
> παρέμβασης
> και
> αλλαγής στην πραγματικότητα των κοινωνικών διακρίσεων.
> Η νομικοποίηση των δικαιωμάτων δεν μας βοηθάει να κατανοήσουμε τη σχέση
> ανάμεσα στις ρυθμίσεις και στην πραγματικότητα, γιατί περιορίζεται στην
> ανάλυση
> του επίσημου κρατικού λόγου. Η εφαρμογή των συμβάσεων για τα δικαιώματα
> προσδιορίζεται δραστικά από «την εισβολή του πραγματικού στον κόσμο του
> δικαίου»,
> δηλαδή από τα κοινωνικά εμπόδια που αναδεικνύονται κατά την εφαρμογή των
> σχετικών συμβάσεων και ψηφισμάτων (Δημούλης, Δ.,1997).
> Ένα κεντρικό ζήτημα που ανακύπτει είναι ότι η «φιλομειονοτική» πολιτική
> των
> συμβάσεων και των ψηφισμάτων προσφέρεται για την αποτελεσματικότερη
> αφομοίωση
> των αντίστοιχων ομάδων, μια και οι σχετικές διακηρύξεις συνδηλώνουν την
> αφομοίωση καθώς έχουν, υποτίθεται, ως στόχο τον περιορισμό των
> συγκρούσεων.
> Η αφομοίωση
> δεν αίρεται μόνο και μόνο από το γεγονός ότι η σχετική πολιτική
> παρουσιάζεται ως «φιλομειονοτική». Πώς θα εξηγήσουμε το γεγονός ότι δεν
> υπάρχουν σήμερα
> αποτελεσματικά μέσα εξαναγκασμού των κρατών στην τήρηση των διεθνών
> κανόνων;
> Τι σημαίνει η διακριτική ευχέρεια των επιφυλάξεων; Μήπως, δηλαδή, σε
> τελευταία
> ανάλυση οι διάφορες εκδοχές «εθνικής επιφύλαξης» διαμορφώνουν το σχετικό
> δίκαιο;
> Αν δεχθούμε μια μηχανιστική αφομοιωτική αντίληψη για τις συμβάσεις και τα
> ψηφίσματα παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι η σχετική διακίνηση και διαμόρφωσή
> τους
> συνδέεται και με τις πιέσεις και την κοινωνική δυναμική που ασκούν οι
> ίδιες
> οι εθνοπολιτισμικές ομάδες. Οι συμβάσεις δηλαδή είναι δυνατό να θεωρηθούν
> ως
> αποτέλεσμα και διεκδικήσεων, αγώνων και κατακτήσεων που ανοίγουν το πεδίο
> για διαδικασίες διατήρησης της «ταυτότητας» μέσα από την υποχώρηση
> πολιτικών
> βίας και διωγμών. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι σχετικές συνθήκες και
> συμβάσεις ορίζουν και διαμορφώνουν τους όρους και το πλαίσιο των
> διεκδικήσεων και της
> δυναμικής τους. Δεν θα ήταν υπερβολή αν υποστηρίζαμε ότι οι δυσκολίες
> εφαρμογής των συμβάσεων προκύπτουν και από το ότι οι εθνοπολιτισμικές
> ομάδες
> εκφράζουν
> την απόκλιση από το εθνικό και κυρίαρχο πολιτισμικό παράδειγμα. Πώς θα
> εξηγήσουμε την περίπτωση των Τσιγγάνων οι οποίοι υφίστανται εξοργιστικές
> παραβιάσεις
> της ισονομίας, προσβολής της ανθρώπινης αξίας και που πολλές φορές
> αντιμετωπίζονται ως αλλοδαποί, καθώς ανθίστανται στο πρότυπο της κυρίαρχης
> πολιτισμικής
> και εθνικής συγκρότησης;
> Όλα τα παραπάνω σε τελευταία ανάλυση σημαίνουν ότι από τις συμβάσεις και
> τα
> ψηφίσματα μπορούμε να περιμένουμε διακηρύξεις για άμβλυνση της άνισης
> μεταχείρισης
> των πολιτών ενός κράτους, προωθώντας τις αρχές ενός κράτους δικαίου. Δεν
> μπορούμε όμως να περιμένουμε την εξάλειψη της δομικής διαφοράς στην υλική
> και
> κοινωνική ισχύ ανάμεσα στην κυρίαρχη πολιτισμική ομάδα και στις μη
> κυρίαρχες
> κοινωνικές και πολιτισμικές ομάδες και στρώματα. Τα κυρίαρχα πολιτισμικά
> στρώματα
> επικυρώνουν σε τελευταία ανάλυση ψηφίσματα και συμβάσεις που δρουν
> αντικειμενικά με όρους διαιώνισης της κυριαρχίας τους. Τα ψηφίσματα δηλαδή
> και οι διάφορες
> επικυρωμένες διεθνείς συμβάσεις εμπεριέχουν στις ρυθμίσεις τους τη «βαθειά
> γραμματική» της άνισης μεταχείρισης και διάκρισης. Η αλλιώς, οι συμβάσεις
> και
> οι συνθήκες για τα δικαιώματα εμπεριέχουν και τις προϋποθέσεις διάκρισης
> και
> αποκλεισμού τους. Από μια άποψη, άλλωστε, η ειδική προστασία των
> δικαιωμάτων
> τους εμπεριέχει ταυτόχρονα την παραδοχή για την υποτίμηση και την
> κατωτερότητά τους. Η ίδια η εξάρτησή τους από κοινωνικές πολιτικές
> στήριξης
> τους εκθέτει
> σε διαδικασίες αφομοίωσης ή διάκρισης και αποκλεισμού. Οι διεθνείς δηλαδή
> συμβάσεις και ψηφίσματα για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτισμικών
> και
> κοινωνικών ομάδων είναι ένα μέσο πολλαπλών χρήσεων (ο.π.).
> Αν αναζητούσαμε πρακτικές για μια πιο δημοκρατική εξέλιξη, αυτή δε θα
> βασιζόταν αποκλειστικά στην εμμονή σε παραπέρα θετικά μέτρα, διακηρύξεις,
> ψηφίσματα
> και συμβάσεις που ενισχύουν τον αφομοιωτισμό ή την ολοκλήρωση των
> πολιτικών
> προστασίας τους (φιλομειονοτισμό). Και οι δύο εκδοχές κερδίζουν σήμερα
> γιατί
> αμβλύνουν σκληρές μορφές εθνικισμού, ρατσισμού και ξενοφοβίας. Και οι δύο,
> ωστόσο, τάσεις είναι δύο διαφορετικές εκδοχές εθνικιστικής λογικής. Η
> αδυναμία
> αποτελεσματικής προστασίας των δικαιωμάτων ιδιαίτερων πολιτισμικών ομάδων
> με
> νομικά μέσα είναι συνέπεια και των κοινωνικών αντιφάσεων που δίνουν
> περιεχόμενο
> και πραγματικό αντίκρισμα στις συμβάσεις και τα ψηφίσματα. Κάτω από
> προϋποθέσεις και ευνοϊκές συγκυρίες, ωστόσο, η συλλογική προστασία ομάδων
> που έχουν
> ιστορικούς και πολιτιστικούς λόγους να είναι διαφορετικές είναι δυνατόν να
> ανοίγει πεδία κοινωνικής πάλης ώστε να διεκδικούν το δικαίωμα να μη
> βιώνουν
> τη διαφορά τους ως πολιτική καταπίεση, κοινωνική διάκριση, απόπειρα
> αφομοίωσης και οικονομική εξαθλίωση (ο.π.).
> Όσο οι ιδιαίτερες κοινωνικές και πολιτισμικές ομάδες είναι δομικά μη
> προνομιούχες σε ένα δοσμένο κοινωνικό σχηματισμό, μια πολιτική προστασίας
> που αγνοεί
> ή αποσιωπά αυτά τα κοινωνικά δεδομένα, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική.
> Οι συμβάσεις με τις κανονιστικές τους ρυθμίσεις δεν μπορούν από μόνες τους
> να
> αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές διαφορές στην κατανομή πλούτου, προνομίων
> και
> εξουσίας, γι' αυτό και αυτές εμφανίζονται σα σπαρταριστά ψάρια στο πενιχρό
> αποτέλεσμα της εφαρμογής των μέτρων προστασίας. Μήπως η περιπέτεια των
> Τσιγγάνων είναι μια τυπική περίπτωση για μια τέτοια προσέγγιση;
> Το άνοιγμα του σχολείου σε όσους/ες δεν εγγράφονται και δεν φοιτούν.
> Προσεκτική μελέτη της γλώσσας των κειμένων των διάφορων συμβάσεων και
> ψηφισμάτων αναφορικά με τα δικαιώματα των πολιτισμικών ομάδων μας
> επιτρέπει
> να ισχυρισθούμε
> ότι ανιχνεύονται σ' αυτά δείκτες ενός ιδιότυπου «πολιτισμικού
> νεορατσισμού».
> Έχουμε, βέβαια, απομακρυνθεί, τουλάχιστο σε επίπεδο διακηρύξεων, από
> εκδοχές
> ενός κλασικού βιολογικού ρατσισμού που έχει ως σημείο αναφοράς τον
> φυλετικό
> διαχωρισμό και διάκριση. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ωστόσο, η
> υποτιθέμενη
> αντιρατσιστική ιδεολογία προβάλλει τη θεοποίηση και το εγκώμιο της
> πολιτισμικής διαφοράς, τον φανατικό σεβασμό της πολιτισμικής ταυτότητας
> του
> «άλλου»
> και την επίκληση του «δικαιώματος» στη διαφορά.
> Έτσι όμως, η ξενοφοβία και η ετεροφοβία μπορεί να αναδιατυπώνεται ως
> έπαινος
> της διαφοράς που σε τελευταία ανάλυση υποδηλώνει το φόβο της «επιμειξίας»
> και της ανάμειξης. Όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο Α. Π. Ταγκιέφ (1998)
> «αυτό που χαρακτηρίζει ιδεολογικά το νεορατσισμό είναι: (i) Η μετατόπιση
> από
> τη
> φυλή προς την κουλτούρα και η συνακόλουθη αντικατάσταση της φυλετικής
> καθαρότητας με την «αυθεντική» πολιτισμική ταυτότητα. (ii) Η μετατόπιση
> από
> την ανισότητα
> στη διαφορά. Η επιδεικτική περιφρόνηση για τους κατώτερους τείνει έτσι να
> παραχωρεί τη θέση της στην έμμονη αποφυγή της ανάμειξης. (iii) Η προσφυγή
> σε
> ετερόφιλες διατυπώσεις (δικαίωμα στη διαφορά κλπ) παρά σε ετερόφοβες
> διατυπώσεις.
> Ιδιαίτερα αποκαλυπτική από αυτή την άποψη είναι η περίπτωση της
> «εκπαίδευσης
> Τσιγγανοπαίδων». Η υπεράσπιση και αποθέωση της πολιτισμικής διαφοράς
> μάλλον
> ευνοεί τη διαιώνιση ρατσιστικών αντιλήψεων και προκαταλήψεων που
> παρουσιάζουν π.χ. τους Τσιγγάνους και τα παιδιά τους ως μια ομάδα με
> πολιτισμικές ιδιαιτερότητες
> τέτοιες που εξηγούν φαινόμενα όπως άρνηση του σχολείου, ελλιπή φοίτηση,
> εγκατάλειψη του σχολείου, υπό-επίδοση κ.τ.ο. Σε συνδυασμό με αυτές τις
> προκαταλήψεις
> έρχονται ως ενισχυτικές κάποιες άλλες αντιλήψεις που συνιστούν αυτό που θα
> μπορούσαμε να ονομάσουμε «φοβικό» ή «ανταγωνιστικό» ρατσισμό (Ανθόπουλος,
> Μπ.,
> 1998). Στην κοινή γνώμη διαχέονται και συντηρούνται συναισθήματα και
> πεποιθήσεις για την ιδιαίτερη ευθύνη π.χ. των Τσιγγάνων στην έξαρση
> κοινωνικών προβλημάτων
> όπως η εγκληματικότητα, η διάδοση μολυσματικών ασθενειών, η διακίνηση
> ναρκωτικών κ.α. Πολύ συχνά, βέβαια, οι παραπάνω εκδοχές «φοβικού»
> ρατσισμού
> συνεπικουρούνται
> από ανταγωνιστικές αντιλήψεις και πρακτικές προάσπισης προνομίων στην
> υπόθεση της διάθεσης και αξιοποίησης κοινωνικών πόρων και υπηρεσιών, όπως
> στην εργασία,
> την υγεία, την εκπαίδευση κ.τ.ο. Σε εποχές μάλιστα συρρίκνωσης του κράτους
> Πρόνοιας οι σχετικές ρατσιστικές πρακτικές αποκτούν εκρηκτικές διαστάσεις
> όπως
> π.χ. κατάληψη σχολείων από γονείς και κηδεμόνες για να μην εγγραφούν
> μαθητές/τριες Τσιγγάνοι σε σχολεία, άρνηση εγγραφών σε μη εμβολιασμένους
> κ.α. Στο
> σύνολό τους αυτές οι αντιλήψεις προβάλλουν τον «άλλο» ως «αποδιοπομπαίο
> τράγο» και με απλοϊκές εκδοχές δραματοποίησης εμποδίζουν, αναστέλλουν και
> ακυρώνουν
> τη φοίτηση των Τσιγγανοπαίδων στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα.
> Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, βέβαια, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος
> πολιτικές
> παιδαγωγικές αντιλήψεις και πρακτικές για ειδικά σχολεία, ειδικές τάξεις,
> ειδικά
> τμήματα, ειδικό διδακτικό υλικό και ειδική διδακτική μεθοδολογία για την
> εκπαίδευση των άλλων πολιτισμικών ομάδων. Πρόκειται για την πιο άμεση
> αντιστοιχία
> και συνέπεια των προτάσεων για το σεβασμό και το εγκώμιο της διαφοράς με
> το
> πρόσωπο ενός εκσυγχρονισμένου ρατσισμού που παραπέμπει στην ιδιαίτερη
> παιδαγωγική
> μεταχείριση του «εγκλεισμού», της κοινωνικής διάκρισης και ανισότητας. Ο
> N.
> Postman (1996) προσπαθώντας να αναδείξει τον κίνδυνο εγκλεισμού και
> απομόνωσης
> αναφέρει ένα ενδιαφέρον ανέκδοτο: Σε μια μικρή πόλη της Ρωσίας, ένας
> Εβραίος
> κάθεται στην κεντρική πλατεία, Κυριακή πρωί, και ξαφνικά διαπιστώνει πως
> πολλοί
> άνθρωποι τρέχουν πανικόβλητοι, σκαρφαλώνουν σε δέντρα ή σε κτίρια! Ανάμεσά
> τους αναγνωρίζει έναν άλλο Εβραίο και τον ρωτάει τι συμβαίνει. Του εξηγεί,
> λοιπόν,
> πως υπήρχε ένα τσίρκο στην πόλη αλλά τα λιοντάρια που είχε έσπασαν τα
> κλουβιά τους και βγήκαν έξω! Και τότε, ρωτάει «Αυτό είναι καλό ή κακό για
> μας τους
> Εβραίους».
> Μπορούμε να υποστηρίξουμε την άποψη ότι οι παραπάνω αντιλήψεις συγκροτούν
> ιδεολογικές μεταμορφώσεις του κλασικού ρατσισμού με πολιτισμικές, φοβικές
> και
> ανταγωνιστικές εκφάνσεις. Από τη στιγμή που αυτές μεταφράζονται σε
> πρακτικές
> εκφράζονται με τη μορφή αδράνειας, σιωπής, απόσυρσης, συλλογικής
> αδιαφορίας,
> ανοχής, παθητικής άρνησης και παρεμπόδισης στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού
> συστήματος, των τοπικών κοινωνιών και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Σε ένα
> τέτοιο
> «ναρκοπέδιο» νεορατσιστικών παραδοχών, η σύλληψη, ο σχεδιασμός και η
> άσκηση
> εκπαιδευτικής πολιτικής έχει ουσιαστικά να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα.
> Κατ' αρχήν, μια εκπαιδευτική πολιτική που έχει ως σκοπό το άνοιγμα του
> σχολείου σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες που δεν εγγράφονται στο
> σχολείο
> ή που
> αν εγγράφονται το εγκαταλείπουν ή που αν φοιτούν αντιμετωπίζουν τον
> κίνδυνο
> υπό-επίδοσης, δεν είναι δυνατό να είναι αποτελεσματική εκτός και αν είναι
> συνολική
> και μέρος μιας ευρύτερης κοινωνικής πολιτικής που να δρομολογεί και μέτρα
> για την εργασία, την στέγαση, την υγεία, την περίθαλψη, την ασφάλεια,
> κ.τ.ο.
> Είναι σαφές πως ζητήματα όπως η μη εγγραφή στο σχολείο, η άτακτη φοίτηση,
> η
> εγκατάλειψη, η διαρροή, η υπό-επίδοση κ.τ.ο. συνδέονται με τις υλικές και
> κοινωνικές
> συνθήκες μαθητών και μαθητριών που προέρχονται από μη προνομιούχα
> κοινωνικά
> στρώματα.
> Καθηγήτρια Λυκείου σε επιμορφωτικό σεμινάριο έλεγε: «Έχω 5 μαθητές στην Α
> τάξη επαρχιακού Λυκείου. Δεν μπορώ να κάνω μάθημα! Τους εξηγώ για το ρήμα.
> Όταν
> τους ζητάω να μου πουν ένα παράδειγμα ρήματος που να τελειώνει σε -ω, μου
> απαντούν: εγώ.». Από τη συζήτηση με τους άλλους εκπαιδευτικούς του
> σεμιναρίου
> πολύ σύντομα, ωστόσο, αναδεικνύεται πως και στις τάξεις των 25
> μαθητών/τριών, υπάρχουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο οι «5», μόνο που
> δεν
> γίνονται με
> δραματικό τρόπο «ορατοί». Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε εδώ είναι ότι ένα
> Πρόγραμμα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης έχει περισσότερες προϋποθέσεις
> αποτελεσματικής
> παρέμβασης όταν δεν απευθύνεται κατ' αποκλειστικότητα στους «άλλους» και
> τις
> υποτιθέμενες ιδιαιτερότητές τους. Μια τέτοια επιλογή είναι ανοιχτή σε
> διολίσθηση
> προς παιδαγωγικές αποθέωσης της διαφοράς, εγκλεισμού και απομόνωσης.
> Ένα πρόγραμμα που έχει ως σκοπό το άνοιγμα του σχολείου σε όλους είναι
> αποτελεσματικότερο όταν καταγράφει, ανιχνεύει, σχεδιάζει και παρεμβαίνει
> με
> ενιαίο
> πολιτικό παιδαγωγικό προσανατολισμό προς την κατεύθυνση της άμβλυνσης των
> όρων και συνθηκών που εμποδίζουν μαθητές και μαθήτριες από μη προνομιούχα
> κοινωνικά
> στρώματα να έχουν συστηματική σχολική φοίτηση και θετική σχολική επίδοση.
> Μια τέτοια πολιτική παιδαγωγική επιλογή αμβλύνει τον κίνδυνο απομόνωσης
> και
> εγκλεισμού
> καθώς προσφέρεται για την ανάπτυξη μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης και
> σύσφιξης των σχέσεων ανάμεσα στα μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα που
> αντιμετωπίζουν,
> με τις όποιες διαφοροποιήσεις στην έκταση και στην ένταση, κοινά ως ένα
> βαθμό προβλήματα στη σχέση με το σχολείο .
> Ένα τέτοιο πρόγραμμα, όπως είναι αντιληπτό, είναι όχημα για την ευρύτερη
> ανασύνταξη του σχολείου, την ευαισθητοποίηση των εκπαιδευτικών, την
> παραγωγή
> εναλλακτικών
> μορφών διδακτικού υλικού, για εναλλακτικούς ορισμούς διδασκαλίας,
> γνώσης, μάθησης και σχολικής εργασίας. Η μονοσήμαντη εστίαση ενός
> προγράμματος σε μονοπολιτισμικές εκδοχές είναι ανοιχτή στην ενίσχυση
> εκδοχών
> πολιτισμικού,
> φοβικού και ανταγωνιστικού «ρατσισμού». Αυτό δημιουργεί πολλές αντιστάσεις
> στην υποδοχή και την πρόσληψή του και την πρόσκληση για συνεργασία από
> όλους
> τους εμπλεκόμενους φορείς, για την προώθηση αρχών κοινωνικής δικαιοσύνης,
> αλληλεγγύης, σεβασμού και ισοτιμίας στο σχολείο και στην κοινωνία. Δεν
> ξέρω
> Judo
> αλλά καταλαβαίνω πως αρχή του είναι ότι ο καθένας από τους συμμετέχοντες
> ξεκινάει από την παραδοχή ότι ο «άλλος» διαθέτει δύναμη, ενέργεια και
> τεχνική.
> Αυτά τα αξιοποιεί συμπληρωματικά με τη δική του. Δεν είναι πως χωρίς τον
> «άλλο» δεν θα είχε «αντίπαλο». Είναι που χωρίς την ισοτιμία του άλλου δεν
> μπορεί
> να αναπτύξει τις δικές του ικανότητες και ποιότητες!
> Πάντως όλες οι σχετικές πρωτοβουλίες εκδηλώνονται στο πλαίσιο μιας δομικής
> αντίφασης: σε μια εποχή που έχουμε συρρίκνωση του Κράτους Πρόνοιας,
> εκπονούνται
> ειδικά προγράμματα για την εκπαίδευση μαθητών/τριών που «χάνουν» το
> σχολείο.
> Είναι μια εποχή όπου η ισότητα επαναπροσδιορίζεται έξω από το ιστορικό
> πλαίσιο
> της άνισης κατανομής πλούτου, προνομίων και εξουσίας και
> ορίζεται ως αυτό που εξασφαλίζει την ατομική επιλογή, σε συνθήκες
> ελεύθερης
> αγοράς. Πώς θα έχουμε προϋποθέσεις επιτυχούς και αποτελεσματικής
> παρέμβασης
> στην κατεύθυνση αυτή; Φαίνεται δηλαδή ότι δεν είναι συμβατή αυτή η
> σύμπτωση
> : από τη μια, όλο και περισσότερη συρρίκνωση του Κράτους Πρόνοιας και από
> την
> άλλη προώθηση προγραμμάτων για την καταπολέμηση της υπό-εκπαίδευσης. Η
> αντίφαση, με άλλα λόγια, μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Στις εκπαιδευτικές
> πολιτικές
> των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται ότι κυριαρχεί η προώθηση
> πολιτικών που επιδιώκουν την εκπαίδευση, επανεκπαίδευση και συνεχιζόμενη
> κατάρτιση
> όλο και περισσότερων νέων και εργαζόμενων για όλο και μεγαλύτερο χρονικό
> διάστημα, με περισσότερη αποτελεσματικότητα, αλλά με όσο το δυνατόν
> λιγότερες
> δαπάνες. Αυτή η αντίφαση, αν δε λυθεί, θα οριοθετεί περιοριστικά τη
> δυνατότητα παρεμβάσεων στην καταπολέμηση των διάφορων εκδοχών
> υπό-εκπαίδευσης.
> Πάντως, αν και βρισκόμαστε σε εποχή υποχώρησης των αξιών και των πολιτικών
> του Κοινωνικού Κράτους, με όλες τις αντιφάσεις, μπορούμε να αισιοδοξούμε:
> είναι
> καιρός να απομακρυνθούμε από το μονόδρομο της καταγγελίας, της δικαστικής
> καταστολής, της γραφειοκρατικής διεκπεραίωσης προς μια επιθετική πολιτική
> πρόληψης,
> ευθύνης και μετατόπισης της παρέμβασης στα πεδία όπου παράγεται η
> κοινωνική
> ανισότητα και διάκριση. Και η αισιοδοξία σε αυτή την περίπτωση έγκειται
> στο
> ότι δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός πως αυτού του είδους οι αλλαγές
> «βαδίζουν
> αργά» εκτός και αν η κοινωνική δυναμική τις επιταχύνει.
> Βιβλιογραφία
> Αγγελόπουλος, Γ. (1997) «Εθνοτικές ομάδες και ταυτότητες», στο Αφιέρωμα
> στο
> Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα τ. 63,1997 με θέμα «Εμείς και οι «¶λλοι»: Η
> Διαχείριση
> της εθνοπολιτισμικής διαφορετικότητας», σσ. 18-25.
> Ανθόπουλος, Μπ. (1998) «Πληροφόρηση και Ρατσισμός», Θέσεις, 63,89-114
> Αφιέρωμα στο Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα, τ.63, 1997 με θέμα «Εμείς και οι
> «¶λλοι»: Η Διαχείριση της εθνοπολιτισμικής διαφορετικότητας»
> Δημούλης, Δ. (1997) «Η νομική προστασία των εθνικών μειονοτήτων» στο
> Τσιτσελίκης, Κ, Χριστόπουλος, Δ. (Επιμ.) Το μειονοτικό Φαινόμενο στην
> Ελλάδα, Κριτική,
> Αθήνα, 119-169
> Διβάνη, Λ., (1995) Ελλάδα και Μειονότητες, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα
> Νούτσος, Π. (1998) «Κοινωνικός αποκλεισμός» και «Ανθρώπινα Δικαιώματα» στο
> Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, Κοινωνικές ανισότητες και κοινωνικός αποκλεισμός
> Αθήνα,
> 1998, σσ.87-93
> Περράκης, Στ., (1993) Τα δικαιώματα των λαών και των μειονοτήτων, Εκδόσεις
> Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Postman, N. (1996) The End of Education, Alfred A. Knopf, New York
> Ροζάκης, Χ. (1994) Η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε μια
> μεταβαλλόμενη Ευρώπη, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Stewart, M., (1997) The Time of Gypsies, Westview Press, Oxford
> Ταγκιέφ, Π-Α., (1998) «Νεορατσισμός: από τη φυλή στην κουλτούρα»,
> Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 5.4.1998
> Τσιτσελίκης, Κ., (1996) Το Διεθνές και Ευρωπαϊκό καθεστώς προστασίας των
> γλωσσικών δικαιωμάτων των μειονοτήτων και η ελληνική έννομη τάξη, Τετράδια
> διεθνούς
> Δικαίου 20, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Τσιτσελίκης, Κ., (1997) «Τα δικαιώματα των μειονοτήτων», Σύγχρονα Θέματα,
> 63, 26-31
> ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
> 1. Διβάνη Λ., (1995) Ελλάδα και Μειονότητες, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα
> 2. Περράκης Σ. (1993) Τα δικαιώματα των λαών και των μειονοτήτων, Εκδόσεις
> Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Ροζάκης Χ. (1994) Η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε μια
> μεταβαλλόμενη Ευρώπη, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Τσιτσελίκης Κ. (1996) Το Διεθνές και Ευρωπαϊκό καθεστώς προστασίας των
> γλωσσικών δικαιωμάτων των μειονοτήτων και η ελληνική έννομη τάξη, Τετράδια
> διεθνούς
> Δικαίου 20, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα-Κομοτηνή
> Βλ. και εκτενές Αφιέρωμα στο Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα, τ.63, 1997 με θέμα
> «Εμείς και οι «¶λλοι»: Η Διαχείριση της εθνοπολιτισμικής διαφορετικότητας»
> 3. Βλ. σχετική ανάλυση Π. Νούτσος (1998) «Κοινωνικός αποκλεισμός» και
> «Ανθρώπινα Δικαιώματα» στο Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, Κοινωνικές ανισότητες
> και
> κοινωνικός
> αποκλεισμός, Αθήνα, 1998, σσ.87-93 και Αγγελόπουλος, Γ. (1997) «Εθνοτικές
> ομάδες και ταυτότητες», στο Αφιέρωμα στο Περιοδικό Σύγχρονα Θέματα τ.
> 63,1997
> με θέμα «Εμείς και οι «¶λλοι»: Η Διαχείριση της εθνοπολιτισμικής
> διαφορετικότητας», σσ. 18-25.
> Ακόμα και οι φυσικές καταστροφές (σεισμοί και πλημμύρες) φαίνεται πως
> έχουν
> σαφή ταξικό χαρακτήρα στις επιπτώσεις τους. Οι τελευταίες εμπειρίες που
> είχαμε
> με τους σεισμούς στην Αττική έδειξαν με αποκαλυπτικό τρόπο και τις κοινές
> άθλιες συνθήκες διαβίωσης των μη προνομιούχων κοινωνικά στρωμάτων και τις
> προϋποθέσεις
> κοινωνικής αλληλεγγύης.
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
>
> -- 
> Internal Virus Database is out-of-date.
> Checked by AVG Free Edition.
> Version: 7.5.446 / Virus Database: 269.0.0/756 - Release Date: 6/4/2007
> 12:00 πμ
>

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
στείλετε email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: