[orasi] Re: Η ΨυχήμιαςΦυσαρμόνικας - Αφιερωμένοστημνήμη τουΑντώνηΣαμαράκη

  • From: ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΘΥΜΙΟΥ <vangiannis@xxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Fri, 15 Feb 2008 21:11:15 +0200

να ήταν αλήθεια όλα αυτά, όλη η ανθρωπότητα θα ήταν ευτυχισμένη. πάντως με 
ταξίδεψε αυτό το παραμυθάκι, ήταν μια συγκινητική νότα.
----- Original Message ----- 
From: "mlaspas" <mlaspas@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Friday, February 15, 2008 5:46 PM
Subject: [orasi] Η Ψυχή μιαςΦυσαρμόνικας - Αφιερωμένο στημνήμη του 
ΑντώνηΣαμαράκη


>            Η ΨΥΧΗ ΜΙΑΣ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑΣ
>
>            Μικρή Ιστορία για Παιδιά και Μεγάλους - δημοσιεύτηκε ακριβώς 20
>            ημέρες μετά το θάνατο του Μεγάλου Ανθρώπου και Λογοτέχνη ...
>            (Ενότητα 1) "ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ"
>            Δεν ξέρω τι περιμένετε εσείς να διαβάσετε σε αυτό εδώ το 
> κείμενο,
>            εγώ πάντως είμαι μία απλή φυσαρμόνικα. Ολοκαίνουργη, γυαλισμένη 
> και
>            έτοιμη να τραγουδήσει μουσική. Περιμένω υπομονετικά στο κουτί 
> μου
>            στο ράφι ενός μαγαζιού που πουλάει μουσικά όργανα. Εκεί 
> βρίσκομαι
>            μαζί με ένα βιολί και ένα κλαρινέτο. Υπήρχε παλιότερα και μία
>            κιθάρα, όμως αυτή την αγόρασε ένας γονιός για να μάθει να 
> παίζει το
>            παίδι του ! Τι τύχη κι αυτή ! Τα παιδιά είναι η καλύτερη 
> περιπτωση
>            που μπορεί να τύχει σε ένα μουσικό όργανο σαν και μένα, αρκεί 
> να
>            είναι προσεκτικά όταν με χρησιμοποιούνε και να έχουν κάποια 
> υπομονή
>            όταν κάνουν εξάσκηση.
>
>            Υπάρχει, όμως και κάτι άλλο, πολύ πιο σημαντικό : κάθε μουσικό
>            όργανο - είτε το ξέρατε είτε όχι - έχει μέσα του μία ψυχή. Αυτή 
> η
>            ψυχή εκφράζεται μόνον όταν εμείς τα μουσικά όργανα βρίσκουμε 
> κάποιον
>            να αγαπάει τη μουσική και να την έχει σαν τρόπο ζωής. Ε, 
> λοιπόν, το
>            ξέρετε ότι όταν έρθει η ώρα αυτός ο άνθρωπος να πάει να 
> συναντήσει
>            τα σύννεφα εκεί ψηλά, τότε πηγαίνουμε και εμείς - η ψυχή όλων 
> των
>            μουσικών οργάνων - μαζί του και αναπαυόμαστε για πάντα στον
>            Παράδεισο ; Αυτός είναι και ο λόγος που προτιμάμε να μας 
> παίρνουνε
>            μικρά παιδιά που δένονται μαζί μας ! Εάν αυτά γίνουν καλοί 
> άνθρωποι
>            και καλοί μουσικοί, ο δικός μας δρόμος προς τον Παράδεισο είναι
>            πλέον εξασφαλισμένος !
>            Σαν πολλά δεν σας έχω αποκαλύψει όμως έτσι εύκολα !
>            Ας ξαναγυρίσουμε στην προσωπική μου ιστορία : ενώ περιμέναμε 
> στο
>            ράφι μαζί με τον βασιλιά των μουσικών οργάνων - την αυτού 
> εξοχότητα,
>            το βιολί - το μοναδικό όργανο που δέχεται ο ίδιος ο Θέος σε
>            απευθείας ακρόαση επειδή αποτελεί τον νόμιμο εκπρόσωπο όλου του
>            γένους των μουσικών οργάνων - καθώς και το ιδιαίτερα φλύαρο
>            κλαρινέτο, συζητάγαμε σχετικά με το μέλλον της μουσικής ανάμεσα
>            στους ανθρώπους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτό 
> διαγράφεται
>            μάλλον ζοφερό και ότι είναι πολύ τυχερά τα μουσικά όργανα που
>            καταλήγουν με την ψυχή τους στα ουράνια, γιατί στη Γη πια τα
>            κακομεταχειρίζονται και δεν τους φέρονται καθόλου καλά.
>            Αναστενάζοντας όλα μαζί τα μουσικά όργανα, συνειδητοποιήσαμε 
> ότι η
>            κατάσταση είναι δύσκολη και έπρεπε απλά να περιμένουμε να μας
>            πετύχει μία καλή τύχη !
>            (Ενότητα 2) ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ : ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΡΟΠΟΣ
>
>            Ομως, οι ευχές και οι ελπίδες δεν καρποφορούν πάντα. Ο πρώτος 
> μου
>            αγοραστής ήταν ένα απολύτως κακομαθημένο πλουσιόπαιδο, το οποίο 
> με
>            είδε σαν ένα ακόμη από τα - ιδιαίτερα πολλά - παιχνίδια που 
> είχε,
>            τόσα πολλά που μερικά δεν τα είχε παίξει σχεδόν καθόλου ! 
> Τέτοια
>            πράγματα σας λέω ! Ευτυχώς την ημέρα που με αγόρασε είχε πάρει 
> και
>            πολλά ακόμη παιχνίδια - μάλιστα εμένα με πήρε μετά από 
> παρέμβαση της
>            μητέρας του - και έτσι με ξέχασε τελικά σε ένα ψηλό συρτάρι για 
> δύο
>            ολόκληρους μήνες ! Μια φορά που πήγε να με χρησιμοποιήσει - 
> επειδή
>            ήθελε να κάνει φιγούρα στους φίλους του ότι είχε φυσαρμόνικα 
> επειδή
>            αυτοί δεν είχαν - δεν με έπιασε καλά από εκεί ψηλά και έπεσα 
> κάτω
>            στο ξύλινο - ευτυχώς - δάπεδο, πράγμα που με έκανε να πονέσω 
> πολύ !
>            Τον μίσησα πολύ από τότε και παρακαλούσα το Θεό να συμβεί κάτι 
> και
>            να φύγω από εκείνο το μίζερο και καταθλιπτικό - για εμένα -
>            περιβάλλον ! Και αυτό, γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι ένα 
> μουσικό
>            όργανο όταν δεν το χρησιμοποιούν σωστά οι άνθρωποι τότε
>            στεναχωριέται πολύ και παθαίνει κατάθλιψη !
>            Ευτυχώς οι ευχές μου εισακούστηκαν και βρήκα σύντομα την 
> "ελευθερία"
>            μου : μία ημέρα, το κακομαθημένο αυτό παιδί με έβαλε μέσα στο 
> σάκο
>            του και με πήρε μαζί του στο σχολείο. Για καλή μου τύχη με 
> ξέχασε
>            όλη την ημέρα εκεί μέσα χωρίς άλλες δυσάρεστες συνέπειες - 
> όμως,
>            φεύγοντας, η παρέα του τσακώθηκε με μία άλλη παρέα σε ένα έρημο
>            οικόπεδο, και εκεί πάνω στον καυγά, από την μισάνοιχτη τσάντα,
>            ευτυχώς τού έπεσα ... και έτσι τουλάχιστον γλύτωσα από αυτόν 
> τον
>            τύραννο ! Ετσι, είναι ! Τα μουσικά όργανα εκτιμούν πολύ το 
> αίσθημα
>            της ελευθερίας - ίσως καμμιά φορά περισσότερο και από τους 
> ανθρώπους
>            ! Η μόνη μου αγωνία ήταν να με βρει κάποιος και να με πάρει από 
> εκεί
>            !
>            (Ενότητα 3) Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ !
>            Ευτυχώς, εκεί που είχα πέσει ήταν μέρος που ήταν σε σκιά και 
> σχετικά
>            ήσυχα. Μετά από δύο ημέρες με βρήκε ένα παιδάκι φτωχικά ντυμένο 
> και
>            με πήρε σπίτι του. Εκεί τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά : η
>            οικογένεια ήταν μετανάστες από μια μακρυνή φτωχή χώρα, 
> αγαπούσαν
>            όμως πολύ τη μουσική και τους άρεσε ο χορός. Εκεί βρήκα και ένα
>            ξαδερφάκι : το ακορντεόν ! Είναι δύσκολο να σας περιγράφω τι 
> χορούς
>            και τι γλέντια κάναμε εκεί μέσα εγώ με το ακορντέον 
> διασκεδάζοντας
>            στο λιγοστό ελεύθερο χρόνο τους αυτούς τους ανθρώπους του 
> μόχθου. Τα
>            παιδιά ήταν ευτυχισμένα και λάτρευαν τη μουσική. Κάθε μέρα 
> παίζαμε
>            μαζί και καινούργια τραγούδια - ήταν ένα όνειρο ! Μας άρεσε 
> πολύ που
>            οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν πάρα πολύ καλά να εκτιμήσουν την αξία 
> ενός
>            μουσικού οργάνου - κάτι που πολύ πιο μορφωμένοι και "κοινωνικά
>            καλύτερης τάξης" αγνοούσαν ή είχαν πάρει με ιδιαίτερα 
> λανθασμένο
>            τρόπο.
>
>            Εγώ με το φίλο μου το ακορντεόν ήμασταν ευτυχισμένοι και δεν
>            σκεφτόμασταν τότε καθόλου τον καλύτερο προορισμό της ψυχής κάθε
>            μουσικού οργάνου : να πάει, δηλαδή, μία ημέρα στον παράδεισο 
> της
>            ζωής ...
>            (Ενότητα 4) ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ 
> ΑΠΟΦΑΣΗ
>            Μια μέρα το ένα από τα παιδιά της οικογένειας πήγε επίσκεψη με 
> το
>            σχολείο του σε ένα νοσοκομείο με παιδάκια άρρωστα βαριά - τα
>            περισσότερα είχανε καρκίνο. Ημουνα και εγώ μαζί, με είχε μέσα 
> στην
>            τσάντα του. Εκεί συναντήθηκε με ένα άρρωστο παιδάκι που οι 
> γιατροί
>            δεν του δίνανε ζωή παραπάνω από μερικούς μήνες ακόμη. Το 
> φτωχόπαιδο
>            με έβγαλε από την τσάντα και με πρόσφερε σα δώρο στο άρρωστο
>            παιδάκι. Ηταν μια συγκλονιστική στιγμή για μένα αλλά και για 
> όσους
>            ήταν εκείνη τη στιγμή στο δωμάτιο του άρρωστου παιδιού. Μερικοί 
> με
>            πολύ μεγάλη δυσκολία συγκράτησαν τα δάκρυά τους. Επειτα, οι
>            επισκέπτες έφυγαν. Το άρρωστο παιδάκι έμεινε μόνο του και 
> άρχισε να
>            παίζει ένα χαρούμενο τραγουδάκι. Ηταν ήδη βράδυ και αρκετά αργά 
> ...
>            Μετά από λίγο το πήρε ο ύπνος. Φάνηκε να ξέρει πολύ καλή 
> μουσική και
>            τότε ... άρχισα να συνειδητοποιώ ότι - επιτέλους - ήταν η δικιά 
> μου
>            ώρα να πάω και εγώ στον παράδεισο των ψυχών : εκεί που είναι το
>            όνειρο κάθε μουσικού οργάνου να πάει κάποτε ! Η χαρά μου αμέσως 
> ήταν
>            ανείπωτη ! Η χαρά μου όμως αυτή δεν κράτησε πολύ ! Σκεπάστηκε 
> αμέσως
>            μετά από σκέψεις και τύψεις ... Δεν μπορούσα να μη σκεφτώ το 
> άρρωστο
>            παιδάκι που θα έχανε το νήμα της ζωής του σε τόσο μικρή ηλικία 
> !
>            Ηταν φρικτό ! Πολύ άσχημο ! Εμείς τα μουσικά όργανα έχουμε 
> μερικές
>            φορές ευαισθησίες ! Επρεπε να ζητήσω από τον Θεό να το σώσει ! 
> Ο
>            Θεός αγαπάει τα μουσικά όργανα γιατί προσφέρουν χαρά και 
> ευτυχία
>            στους ανθρώπους : μπορεί να βοηθούσε κι εμένα η Χάρη του ! Θα
>            πήγαινα το ίδιο κιόλας βράδυ να Τον βρω ! Καμμία καθυστέρηση 
> επάνω
>            σε αυτό το ζήτημα !
>            (Ενότητα 5) ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΓΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ
>
>            Συνεννοήθηκα, βέβαια, πρώτα με το βασιλιά όλων των μουσικών 
> οργάνων
>            καθώς και νόμιμο εκπρόσωπό μας, το βιολί ! Του είπα να 
> κανονίσει
>            συνάντηση με τον Πλάστη όλων των μουσικών οργάνων την ίδια 
> κιόλας
>            νύχτα ...
>            Ο δρόμος ήταν μακρύς αλλά το βιολί τον ήξερε πολύ καλά γιατί 
> τον
>            είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν σε παρόμοιες ακροάσεις.
>            - Να ξέρεις, μου είπε αυστηρά, ότι μπορεί ο Θεός να μην μας 
> δεχτεί
>            αμέσως και να περιμένουμε. Επίσης, μπορεί να μη δεχτεί να Σου 
> κάνει
>            τη χάρη ! Αυτό, όσο και να προσπαθήσω εγώ να στηρίξω το αίτημά 
> σου !
>            Εγώ δεν έχασα πάντως το κουράγιο και την ελπίδα μου παρά τα 
> λόγια
>            του συνομιλητή μου.
>            Αργότερα, το βιολί άρχισε να λέει ιστορίες από διάφορες 
> συναυλίες
>            και παραστάσεις που είχε πάρει μέρος καθώς και κουτσομπολιά 
> εντός
>            και εκτός σκηνής με πρωταγωνιστές μουσικά όργανα. Εκεί άκουσα 
> για
>            πρώτη φορά ότι τις τούμπες τις παίρνει ο ύπνος εάν κάνουν να 
> παίξουν
>            νότα για πολύ ώρα, ότι το όμποε και το κλαρινέτο συνέχεια
>            τσακώνονται, ότι το φλάουτο δεν θέλει να αναγνωρίσει τα άλλα 
> μέλη
>            της οικογένειας του για να μην του πάρουν μερίδιο από τη δόξα 
> του
>            και άλλα πολλά τέτοια που φυσικά αγνοούσα. Δεν ήξερα ότι μια
>            συμφωνική ορχήστρα είχε τέτοιο ζωηρό παρασκήνιο ! Εγώ είμαι 
> απλά μία
>            ταπεινή φυσαρμόνικα !
>
>            Ηταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα ! Μετά από ένα αρκετά μακρύ ταξίδι
>            φτάσαμε τελικά στην κατοικία του Θεού ! Ηταν ένα σπιτάκι 
> ξύλινο,
>            πολύ φτωχικό που εσωτερικά φωτιζότανε με κεριά και είχε μέσα
>            ορισμένα παλιά έπιπλα. Αυτός ήταν καθισμένος και διάβαζε 
> προσεκτικά
>            τις γήινες εφημερίδες τραβώντας κάθε τρεις και λίγο τα άσπρα 
> του
>            μαλλιά !
>            Το βιολί χτύπησε διακριτικά την πόρτα ... Ο Θεός είπε να 
> περάσουμε !
>            Του έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση που ήρθαν να Τον δουν δύο απλά
>            μουσικά όργανα !
>            - Πού είναι οι άνθρωποι ; Γιατί κάνουν τόσο κακό ο ένας στον 
> άλλον ;
>            Γιατί δεν έρχονται να με βρούνε πλέον ; Μόνον τα μουσικά όργανα
>            θυμούνται το Δημιουργό τους ;! Ηταν φανερό ότι ήταν 
> δυσαρεστημένος.
>            Επειτα, έριξε μια ματιά προς το μέρος μου γεμάτη ενδιαφέρον και
>            καλοσύνη.
>            - Βιολί, τί θέλει αυτό το μικρό χαριτωμένο μουσικό όργανο από 
> μένα ;
>            Αυτό σου ζήτησε να έρθετε να με βρείτε ;
>
>            Το βιολί άρχισε να διηγείται την ιστορία μου - την οποία είχα
>            ευτυχώς προλάβει να του πω στα γρήγορα ανάμεσα στα κενά της 
> μεγάλης
>            του φλυαρίας (μην ξεχνάτε ότι τα βιολιά έχουν απίστευτα καλή 
> μνήμη
>            !) και την οποία ο Πανάγαθος άκουσε με συνεχώς αυξανόμενο 
> ενδιαφέρον
>            !
>            - Μην το συζητάτε πλέον ! είπε ο Θεός, το παιδί είναι πια καλά 
> και
>            το πρωί θα βγει από το νοσοκομείο για πάντα, μαζί μάλιστα με 
> όλα τα
>            υπόλοιπα παιδάκια που είναι άρρωστα εκεί μέσα ! Μπράβο καλή μου
>            φυσαρμόνικα ! Μπορεί να μη σε πάρω ακόμη μαζί μου εδώ στα 
> ουράνια,
>            όμως, είσαι από τα πιο πιστά όντα που έχω δημιουργήσει πάνω στη 
> Γη -
>            Μπράβο ! Μπράβο σου ! Συγκινημένοι, το βιολί κι εγώ πήραμε το 
> δρόμο
>            του γυρισμού !
>            (Ενότητα 6) ΟΜΟΡΦΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ !
>            Το πρωί ο διευθυντής του νοσοκομείου είχε μείνει άγαλμα, 
> έχοντας
>            χάσει κάθε ίχνος χρώματος από πάνω του ! Εμοιαζε σαν να είχε 
> δει
>            είκοσι φαντάσματα μαζί ! Τί πάει να πει σε μία ημέρα όλα τα 
> παιδιά
>            είχαν γίνει απολύτως καλά ; Αυτό είναι αδύνατον να συμβεί 
> σύμφωνα με
>            τους ανθρώπινους νόμους ! Εχουν τρελαθεί όλοι μέσα σε αυτό το
>            νοσοκομείο : Γιατροί και Νοσοκόμες ! Αργότερα, που ηρέμησε 
> λίγο,
>            ήταν γεμάτος γαλήνη και αισιοδοξία. Εδωσε διαταγή να γίνουν 
> τελικές
>            εξετάσεις σε όλα τα παιδάκια για να είναι κι αυτός ήσυχος ότι 
> έκανε
>            σωστά τη δουλειά του, και τους ζήτησε να έρθουν όλα μαζί με 
> τους
>            γονείς τους σε μία εβδομάδα για να τα ξανακοιτάξει για 
> τελευταία
>            φορά. Στη συνέχεια ευχαρίστησε το Θεό για το θαύμα και ξαφνικά
>            θυμήθηκε τη μακαρίτισσα τη γυναίκα του καθώς και το γεγονός ότι 
> δεν
>            είχαν κάνει οι ίδιοι παιδιά - εκείνη τη στιγμή μερικά δάκρυα 
> κύλησαν
>            από τα μάτια του ... Ευτυχώς που δεν τον έβλεπε κανένας εκείνη 
> τη
>            στιγμή !
>
>            Εγώ - μία ταπεινή φυσαρμόνικα - έφυγα μαζί με το παιδάκι που 
> είχε
>            μόλις γίνει καλά. Αυτό πήγε αμέσως και βρήκε το φίλο του, το 
> μικρό
>            παιδί των μεταναστών που του είχε κάνει αυτό το θαυματουργό 
> δώρο.
>            Αμέσως, μία ηλιαχτίδα φώτισε τις οικογένειες αυτών των δύο 
> παιδιών :
>            ο πατέρας του θεραπευμένου παιδιού δέχτηκε σαν καλούς φίλους 
> την
>            φτωχική οικογένεια των μεταναστών και τους βοήθησε ειλικρινά 
> όσο πιο
>            πολύ μπορούσε να σταθούν γερά στα πόδια τους.
>            Οσο για εμένα : μαζί με το φίλο μου το ακορντεόν, τα δύο 
> παιδιά -
>            που έγιναν πια φίλοι αχώριστοι και κατόπιν πολύ καλοί μουσικοί 
> και
>            οι δύο - καθώς και τις αδελφωμένες οικογένειες τους ζήσαμε 
> πολλές
>            ακόμη καταπληκτικές στιγμές με φωνές, μουσικές και τραγούδια ! 
> Αυτή
>            είναι ζωή για μία φυσαρμόνικα σαν κι εμένα !
>
>            Μόνο για ένα πράγμα μετάνιωσα σε αυτήν την ιστορία : πριν φύγω 
> από
>            την επίσκεψη μου στον Υψιστο, έπρεπε οπωσδήποτε να Του ζητήσω 
> να μου
>            γνωρίσει τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ! Πού θα ξαναβρώ πάλι
>            τέτοια ευκαιρία ;
>
> Φιλικώτατα Μιχάλης
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
>
> -- 
> No virus found in this incoming message.
> Checked by AVG Free Edition.
> Version: 7.5.516 / Virus Database: 269.20.5/1279 - Release Date: 14/2/2008 
> 6:35 μμ
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: