[openyourmind] Ο άντρας και η θεά
- From: ΖΩΗ ΣΩΤΗΡΙΟΥ <mousikos1982@xxxxxxxxx>
- To: openyourmind@xxxxxxxxxxxxx
- Date: Sat, 03 Mar 2012 12:28:34 +0200
Ο άντρας και η θεά
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άντρας ερωτεύτηκε τρελά τη θεά Αφροδίτη.
Ήταν πραγματικά πολύ ερωτευμένος μαζί της, και κάθε βράδυ που ο
ουρανός ήταν καθαρός και μπορούσε να δει την κoρυφή του Ολύμπου όπου
έμενε η αγαπημένη του, έβγαινε έξω από το σπίτι του και της εκδήλωνε τον
έρωτά του, παρόλο που πίστευε ότι ήταν απροσπέλαστη, καθότι θεά.
Την ημέρα έπαιρνε ένα χαρτί και ζωγράφιζε τον Όλυμπο κι ένα μονοπάτι που
τον οδηγούσε στην κα- λή του. Ένα βράδυ που την ονειρευόταν και η
καρδιά του χτυπούσε δυνατά από έρωτα, παρουσιάστηκε ξαφνικά η θεά
Αφροδίτη μπροστά του και του ψιθύρισε με απαλή φωνή :
- «Έχω αναστατωθεί πολύ από τον έρωτά σου για μένα και ανυπομονώ να σε
σφίξω στην αγκαλιά μου. "Ελα να με συναντήσεις».
Τα γόνατά του άρχισαν να τρέμουν γιατί αναγνώρισε τη φωνή της αγαπημένης
του, παρόλο που δεν την είχε δει ποτέ. Η θεά Αφροδίτη επιτέλους
ανταποκρίθηκε στον έρωτά του!
- «Πώς μπορώ να ψτάσω μέχρι εσένα; Δεν είμαι παρά ένας θνητός ...», της
είπε.
- «Όταν θα έχει πανσέληνο και οι ακτίνες της σελήνης θα είναι τόσο
λαμπερές που θα φωτίζουν όλο το βουνό, άπλωσε τη ζωγραφιά σου και
περπάτησε πάνω της ώσπου να ψτάσεις στην κορυφή. Εκεί θα βρεις όλα τα
υλικά και θα ζωγραφίσεις μια σκάλα που θα σε οδηγήσει σε εμένα», τoυ
ψιθύρισε κι εξαφανίστηκε.
Ο άντρας περίμενε την πανσέληνο. Όταν το φως της σελήνης φώτισε όλο το
βουνό, προχώρησε πάνω στη ζωγραφιά και με μεγάλη ευκολία έφτασε στην
κορυφή. Εκεί, όπως του είχε υποσχεθεί η Αφροδίτη, βρήκε τα χρώματα, τα
πινέλα και το χαρτί, και άρχισε να ζωγραφίζει τη σκάλα. 'Οταν τελείωσε,
χωρίς να χάσει στιγμή άρχισε να ανεβαίνει τα ζωγραφιστά σκαλιά. Στα
μισά του δρόμου σκέφτηκε: «
/Δεν είναι αλήθεια ... Ονειρεύομαι ... Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος
να περπατάει πάνω σε μια ζωγραφιά/
» . Τότε, μ' αυτή την αμφιβολία, άρχισε ξαφνικά να πέφτει και να πέφτει
και να πέφτει, ώσπου έσκασε στα πόδια του βουνού.
Προτού πεθάνει, άκουσε τη φωνή της αγαπημένης του που του ψιθύρισε στο αυτί:
*«Δεν αρκεί να με αγαπάς ή ακόμα και να με εμπιστεύεσαι. Πρέπει να
εμπιστεύεσαι το όνειρό σου, τις δυνάμεις σου και τον εαυτό σου». *
/Ιστορίες για να ονειρεύεσαι
/
/Πηγή : /http://anthropinessxeseis.blogspot.com/2012/02/blog-post_16.html
Other related posts:
