Ξεφυλλίζωντας το ημερολόγιο συνειδητοποιώ ότι γυρνάω την τελευταία σελίδα του… Άλλη μια χρονιά έφτασε, λοιπόν, στο τέλος της. Κι όμως! Θυμάμαι σαν να ήταν χθες τις περσινές γιορτές, την Πρωτοχρονιά του 2011 Ήμασταν συγκεντρωμένοι όλη η οικογένεια γύρω απ’ το μεγάλο στρογγυλό τραπέζι… Γιορτινά εδέσματα, χριστουγεννιάτικα γλυκά, παραδοσιακά φαγητά… Κάποιος είπε ότι το 11 είναι ο τυχερός του αριθμός, πως περίμενε η χρονιά που ερχόταν να ήταν η καλύτερη… Ανταλλάξαμε δώρα και γελάσαμε. Σβήσαμε τα φώτα και μετρήσαμε αντίστροφα. Ορισμένες φορές νιώθω πως επιβάλλεται να κάνουμε πράγματα για να διατηρούμε τη μαγεία κάποιων στιγμών… Ακούσαμε μουσική, κάναμε τον απολογισμό της περασμένης χρονιάς, είπαμε τι περιμένουμε απ’ το νέο έτος…
Όσο παράλογο κι αν ακουστεί αυτές τις μέρες μελαγχολώ. Από μικρή. Σχεδόν κάθε χρόνο παραμονές πρωτοχρονιάς με παίρνουν τα κλάματα… Δεν ξέρω γιατί. Ίσως είναι… ο χρόνος που φεύγει, οι στιγμές που μένουν πίσω και δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε ποτέ, τα πράγματα που κάναμε ή δεν κάναμε, η χαρά ή λύπη που νιώσαμε… Κι είναι σαν να περνούν από μπροστά μου όλα αυτά σαν μια ταινία που παίζει αντίστροφα… Σαν ένα έργο που γνωρίζεις εξ αρχής την υπόθεσή του κι όμως σε προκαλεί να το δεις, να το ζήσεις…ξανά! Να, ακόμη και τώρα που γράφω νιώθω κάτι απ’ αυτό που είμαι σίγουρη πως με περιμένει σε λίγες μέρες…
Πρέπει να παραδεχτώ πως όλα όσα ευχήθηκα πέρυσι κάτω απ’ το στολισμένο δέντρο πραγματοποιήθηκαν μέσα στη χρονιά που φεύγει. Όλα; Εντάξει, ευτυχώς μένουν ακόμα λίγες μέρες πριν μας αποχαιρετήσει μια για πάντα το 2011…! Άλλωστε, όπως λένε, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία…
Πριν ανατείλει, λοιπόν, το πολυαναμενόμενο -για πολλούς- 2012 σκέφτομαι πως φέτος δεν έχω παρά να ευχηθώ ο νέος χρόνος να μην μου πάρει τίποτα απ’ όσα μου πρόσφερε απλόχερα ο παλιός. Δεν ξέρω αν θέλω να μου φέρει άλλα… Πάντα φοβόμουν το άγνωστο άλλωστε… Όπως και να ‘χει, δεν ανυπομονώ για την Πρωτοχρονιά! Θα ‘ρθει κι αυτή όπως ήρθαν και τόσες άλλες. Και μακάρι να εγκαινιάσει άλλο ένα πολύ όμορφο κεφάλαιο της ζωής μας! Ανυπομονώ όμως για τις στιγμές που θα έρθουν, για τα πράγματα που θα μάθω, για τους ανθρώπους που θα γνωρίσω, για τα μέρη που θα δω… και εύχομαι να έχω πράγματι αυτή την ευκαιρία!
Σημειώνω στις δουλειές να αγοράσω ημερολόγιο. Αύριο κιόλας! Μ’ αρέσει να ονειρεύομαι στις λευκές σελίδες του…
Υ.Γ. Όλως τυχαίως γράφοντας αυτές τις σκέψεις άκουγα αυτό το τραγούδι. Τελικά φαίνεται πως ταιριάζει όσο κανένα άλλο!“And I don’t think that I’ll see her again, but we shared a moment that will last till the end…”
Καλή Πρωτοχρονιά!Το τραγούδι που αναφέρεται είναι το you are beautifull from James Bluntακούστε το
http://www.youtube.com/watch?v=2y0XuUCle1Q ένα άρθρο τωνπρωταγωνιστών
