[lit-ideas] Re: Studies Studies

  • From: Jlsperanza@xxxxxxx
  • To: lit-ideas@xxxxxxxxxxxxx
  • Date: Sun, 30 Oct 2011 14:07:53 -0400 (EDT)

J. M. Geary warned Phil Enns:
 
"Don't study Whitman."
 
Cheers,
Speranza
 
---
 
stŭdĕo 
stŭdĕo , ŭi, 2 
 
I. perf. studīvi, M. Aur. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 5), v. a. and n. 
 
Geary comments:
 
""Studeo", in Latin, is perhaps kindred with Greek, "σπεύδω" (also  "
σπουδή", in the Ionic issogloss)."
 
Meaning: "to study"
 
to speed, 
to haste, 
to be eager or zealous, 
to take pains about, 
to be diligent in, 
to be anxious about, 
to busy one's self with, 
to strive after, 
to apply one's self to or 
to pursue some course of action, etc.; 
to desire, 
to wish, etc."
 
--- "hardly 'to study'", Geary sadly comments. ("That's the Roman language, 
 for you"). 
 
 (very freq. and class.; cf.: operam do). 
I. In gen. 

(a). "The use with the absolute case," Geary notes, is "very  rare":
 
Enn. ap. Gell. 19, 10, 12: “ut aequum fuerat atque ut studui,” Ter. Eun. 
5,  2, 31: si qui in eā re studebat, etc., Cato ap. Gell. 11, 2, 5.—

(b). With acc. (rare; mostly with neutr. pronn. and adjj.): horum ille  
nihil egregie Studebat; “et tamen omnia haec mediocriter,” Ter. And. 1, 1, 32: 
 “eadem,” id. Hec. 2, 1, 2: “illud ipsum, quod studet,” Cic. Fin. 5, 2, 
6:  “perspexi ex tuis litteris, quod semper studui, me a te plurimi fieri,” 
id. Fam.  7, 31, 1: “lenonem perjurum ut perdas id studes,” Plaut. Poen. 3, 
1, 72; so,  “id, ut, etc.,” Ter. Heaut. 2, 4, 2: “id, ne, etc.,” Liv. 40, 
56, 2: “unum  studetis Antonii conatum avertere a re publicā,” Cic. Phil. 
6, 7, 18: “hoc  unum,” Hor. Ep. 2, 1, 120.—With a defin. obj. (very rare): “
minus has res,”  Plaut. Mil. 5, 44: res Graecas, Titin. ap. Prisc. p. 629 P.
—

(g). With inf. or acc. with inf. (freq.): “si merito meo referre studeant  
gratias,” Plaut. Am. 1, 1, 27: “verum audire ex te studeo,” id. Bacch. 5, 
2, 42;  cf.: “de quo studeo ex te audire quod sentias,” Cic. Rep. 1, 11, 17: 
“scire  studeo, quid egeris,” id. Att. 13, 20, 3: “studemus, nostris 
consiliis tutiorem  vitam hominum reddere,” id. Rep. 1, 2, 3: “fieri studebam 
ejus prudentiā  doctior,” id. Lael. 1, 1: “hanc acerbitate opprimere studuit,”
 Nep. Dion, 6, 5:  “portum intrare,” id. Chabr. 4, 2: “ego me id facere 
studeo,” Plaut. As. 1, 1,  52: “si quisquam est, qui placere se studeat bonis 
Quam plurimis,” Ter. Eun.  prol. 1: “illis gratum se videri studet,” Cic. 
Off. 2, 20, 70: “te sociam studeo  scribendis versibus esse,” Lucr. 1, 24: “
omnes homines, qui sese student  praestare ceteris animalibus,” Sall. C. 1, 
1: “neque est, cur nunc studeam, has  nuptias mutarier,” Plaut. Stich. 1, 
1, 51; cf.: “rem ad arma deduci,” Caes. B.  C. 1, 4; Matt. ap. Cic. Fam. 
11, 28, 2.—

(d). With dat. (so most freq. in prose and poetry): “somno,” Plaut. Ps. 1, 
 2, 42: “illi rei studet,” id. As. 1, 3, 30; cf.: “huic rei studendum, ut, 
etc.,”  Caes. B. G. 7, 14: “iisdem rebus,” Cic. Rep. 1, 1, 1: “frustra 
aut pecuniae, aut  imperiis, aut opibus, aut gloriae,” id. Fin. 1, 18, 60: “
praeturae,” id. Cael.  11, 26: “virtuti, laudi, dignitati,” id. Fin. 4, 24, 
65: “novis rebus,” id. Cat.  1, 1, 3; Caes. B. G. 3, 10; 4, 5: “
agriculturae,” id. ib. 6, 22; “6, 29:  sacrificiis,” id. ib. 6, 21: “litteris,” 
Cic. 
Brut. 93, 322; cf.: “alicui  scientiae,” id. de Or. 1, 3, 10: “alicui arti,”
 id. Fam. 4, 3, 4: “medicinae,”  Quint. 7, 2, 17: “commodis communibus,” 
Plin. Ep. 1, 8, 13: “nomini,” Flor. 3,  10, 19: “lectis sternendis 
studuimus munditiisque apparandis,” Plaut. Stich. 5,  3, 5: “armamentis 
complicandis et componendis,” id. Merc. 1, 2, 83: “patrimonio  augendo,” Cic. 
de Or. 
2, 55, 225: “juri et legibus cognoscendis,” id. Rep. 5, 3,  5: “revocandis 
regibus,” Flor. 1, 9, 5.—* (ε) With gen.: parens, qui te nec amet  nec 
studeat tui, troubles himself about you, Caecil. ap. Cic. N. D. 3, 29, 72  
(Com. 
Rel. v. 201 Rib.).— (ζ) With ut (rare): “Caesar maxime studebat, ut partem  
oppidi excluderet, Auct. B. Alex. 1, 4: ut habeas,” Cato, R. R. 5; Dig. 43, 
10,  1; cf. with ne: “ne solus esset, studui,” Phaedr. 2, epil. 6: “ne 
sint,” Dig.  43, 10, 1.— (η) In aliquid (rare): “in quam rem studendum sit,” 
Quint. 12, 6, 6:  “quidam pictores in id solum student, ut sciant,” id. 10, 
2, 6.—

II. In partic. 

A. To be zealous for any one, i. e. to be friendly, attached, or favorable  
to one, to favor him (syn. favere). 

(a). With dat.: “ut studeat tibi, ut te adjuvet,” Cic. Mur. 36, 76: “
homini  nequam atque improbo,” id. Cael. 4, 10: “Catilinae,” id. ib. 5, 12: “
cui (with  favere),” Ov. Am. 3, 2, 67: “quibus (partibus) illi student,” 
Auct. Her. 2, 27,  43: “nonnullae civitates rebus Cassii studebant, Auct. B. 
Alex. 62, 2: rebus  Atheniensium,” Nep. Lys. 1 med.: “petitioni alicujus,” 
Quint. 11, 1,  69.—

(b). Absol.: “neque studere neque odisse,” Sall. C. 51, 13.—

B. "The use that annoys me," Geary adds, "is Ciceronian": "To apply one's  
self to learning, to study, be diligent in study (only post-Aug.; for which 
in  Cic. litteris, arti, etc.; v. supra, I. A. δ): “computamus annos, non 
quibus  studuimus, sed quibus viximus,” Quint. 12, 11, 19; 2, 7, 1: 
Demosthenes  diligenter apud Andronicum studuit. id. 11, 3, 7: aliquem a 
proposito 
studendi  fugare, id. 2, 2, 7: non est, quod post cibum studeas. Sen. Ep. 94, 
20: “duo,  qui apud Chaldaeos studuisse se dicunt,” id. Q. N. 7, 4, 1: “
negat enim te  studere,” Plin. Ep. 7, 13, 2: “studes an piscaris?” id. ib. 2, 
8, 1; 2, 13, 5;  “5, 5, 18: solacium studendi,” Suet. Tib. 61: “videtur 
mihi inter Menenios et  Appios studuisse,” Tac. Or. 21; so id. ib. 32; 34.—
Subst.: stŭ-dens , entis, m.,  a diligent student: “in habitu studentis,” 
Plin. Ep. 5, 5, 5.

---- "I've met students who, for the record, never studied."
 
Cheers,
Speranza
------------------------------------------------------------------
To change your Lit-Ideas settings (subscribe/unsub, vacation on/off,
digest on/off), visit www.andreas.com/faq-lit-ideas.html

Other related posts: