[orasi] Re: Αναπηρία,γυναίκεςκαιαγάπη
- From: "ΤΑΤΙΑΝΑ" <anisioti@xxxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Wed, 13 Feb 2008 19:38:34 +0200
Ναι, όντως, Γιώργο, θετικό: αυτή η γυναίκα έχει αστείρευτη θετική ενέργεια
μέσα της, άξια προς παραδειγματισμό από όλες εμάς, τις γυναίκες με αναπηρία.
Βέβαια, ΄πέρα από τη σκληρότητα -τη διδακτική όμως- της ζωής, είναι να το'
χεις και στο χαρακτήρα σου...
Να' στε καλά όλοι!
----- Original Message -----
From: "GIORGOS MPELIRIS" <sixthsense@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Wednesday, February 13, 2008 7:15 PM
Subject: [orasi] Re: Αναπηρία,γυναίκεςκαι αγάπη
> Πολύ καλό, και επίκαιρο αυτό το κείμενο!
> Είανι και του Αγίου Βαλεντίνου αύριο!!!
> Πέρα από την πλάκα, είναι ένα πάρα πολύ θετικό και καλό κείμενο
> ----- Original Message -----
> From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
> To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
> Sent: Wednesday, February 13, 2008 7:08 PM
> Subject: [orasi] Αναπηρία, γυναίκεςκαι αγάπη
>
>
> Της Junko Asaka
> Πρωτότυπο κείμενο
>
> Το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο για έναν άνθρωπο είναι να ερωτευτεί.
Ξεπηδά
> από το βασικότερο ανθρώπινο ένστικτο -τη διατήρηση του είδους. Ωστόσο, για
> μένα
> που έχω αναπηρία, ο έρωτας έκρυβε πάντα μεγάλο φόβο και πόνο. Παρ' όλ'
αυτά,
> δεν μπόρεσα να απαρνηθώ τα συναισθήματά μου κι έχω αγαπήσει πολλούς άνδρες
> απ' όταν ήμουν νέα. Μου πήρε πολύν καιρό για να μάθω να εκφράζομαι και να
ζω
> φυσικά, χωρίς φόβο και έχοντας την πεποίθηση ότι αγαπιέμαι η ίδια. Τώρα
> είμαι
> κοντά τρία χρόνια ερωτευμένη με το φίλο μου και έχω μάθει πως, αν δεν
αγαπάς
> τον εαυτό σου δεν μπορείς ν' αγαπήσεις κανέναν.
>
> Οταν σκέφτομαι το παρελθόν μου, βλέπω ότι μου φέρθηκαν αρνητικά από τότε
που
> γεννήθηκα. «Τι κρίμα!», «Πώς να χαρεί με τέτοιο σώμα;», «Δεν έπρεπε να
έχεις
> γεννηθεί». Μεγαλώνοντας, έχασα την αυτοπεποίθησή μου και δεν μπορούσα να
> αγαπήσω τον εαυτό μου καθόλου. Στα είκοσί μου μπλέχτηκα με μια ομάδα
> αναπήρων
> που προσπαθούσαν να ζήσουν ανεξάρτητα. Τη δεκαετία που ακολούθησε,
> αγωνίστηκα να λύσω τα βαθιά σεξουαλικά προβλήματα, που μου είχε
συσσωρεύσει
> η έλλειψη
> αναγνώρισής μου ως σεξουαλικό ον καθώς μεγάλωνα. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι
με
> αναπηρίες αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Πολλοί από μας αναπτύσσουν
ουλές
> στην προσωπικότητά τους, μη έχοντας ποτέ αναγνωρισθεί σαν αληθινοί άντρες
ή
>
> αληθινές γυναίκες. Πλάθουμε έτσι μεγάλες ψευδαισθήσεις για γάμο και για
>
> αρσενικούς και θηλυκούς ρόλους.
>
> Η αναπηρία μου
>
> Γεννήθηκα με δυσμορφία των οστών, που την χαρακτήριζε η μικρή ανάπτυξη και
> τα εύθραυστα κόκαλα. Είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση και καμμία θεραπεία
δεν
> έχει ανακαλυφθεί ως τώρα. Έχω πάθει πάνω από είκοσι κατάγματα και άλλες
> τόσες εγχειρήσεις. Το ένα πέμπτο της ζωής μου το πέρασα στο κρεβάτι
φορώντας
> γύψο
> ως το στήθος, στα χρόνια του δημοτικού. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω τη
> βαναυσότητα, σε λόγια και σε πράξεις, των γιατρών που με κούραραν εκείνη
την
> περίοδο. Αυτές οι εμπειρίες άφησαν σημάδι επάνω μου.
>
> Τώρα είμαι σε μια διαδικασία συμβουλευτικής ομοτίμων και θεραπείας, που
>
> προσπαθεί να μου απελευθερώσει τα συναισθήματα μέσα από την ανάπλαση των
> καταστάσεων του στρες και την απελευθέρωση της εγκλωβισμένης ενέργειας.
> Πιστεύω
> σε αυτήν τη μέθοδο και προσπαθώ να την εξαπλώσω σε όλη την Ιαπωνία. Μετά
από
> κάθε συνεδρία,τα προβλήματα εστιάζονται καλύτερα. Ξαναζώντας τις παλιές
> εμπειρίες,
> μένω έκπληκτη από το πόσο πρέπει να υπέφερα όταν ήμουν μικρή. Ποτέ δεν
> ένοιωσα άνετα με το σώμα μου. Τουναντίον, πάντα υπέφερα και πονούσα και
γι'
> αυτό,
> οι άλλοι συνήθως με λυπούνταν, με αρνιόντουσαν και με περιφρονούσαν. Ποτέ
> δεν μου έκαναν κομπλιμέντα. Παρά τα συμπλέγματα που είχα, μπαίνοντας στην
> εφηβεία
> ανακάλυψα το δυναμικό μου για σεξουαλικές σχέσεις. Τότε έκανα σχέσεις όχι
> από έρωτα αλλά, για να γίνω αποδεκτή. Δεν έβρισκα ικανοποίηση στον έρωτα
> αλλά,
> αυτό το θεωρούσα μονόδρομο για μένα.
>
> Η σχέση με το πρώτο μου αγόρι
>
> Η σχέση μου εκείνη (αν μπορώ να την πω έτσι) ξεκίνησε σε ασταθές υπόβαθρο.
>
> Κανείς μας δεν τολμούσε να επικοινωνήσει με λόγια. Δεν θεωρούσα σημαντικό
να
> τον ελκύσω πνευματικά αλλά, πάντα αγωνιούσα να τον ελκύσει το μικρό και
> άσχημο
> κορμί μου. Ήταν τόσο σημαντικό να νοιώσω πως με αποδέχεται. Περνούσαμε τον
> περισσότερο καιρό εξερευνώντας τον ερωτισμό. Ήταν μια τυπική σχέση
> άντρα/γυναίκας,
> η γυναίκα ως σκεύος ηδονής, ο άντρας ως κριτής των επιδόσεών της. Η ώρα
που
> περνούσα με το αγόρι μου φανέρωνε τέτοιους εθισμούς ήταν οδυνηρή για μένα.
> Φοβόμουν να του ζητήσω αντισυλληπτικά μέτρα και να πω ότι δεν
> ικανοποιούμουν.
>
> Η ανάγκη μου να γίνει αποδεκτό το σώμα μου ήταν τόσο έντονη που
παραμόρφωνε
> εκείνη τη νεανική παρόρμηση, που φανταζόμουν ότι ήταν έρωτας.
>
> Πρόσφατα διάβασα ένα ρεπορτάζ για την πορνεία. Ανέλυε ενδελεχώς πόσα πολλά
> κορίτσια που εκπορνεύονται δεν το κάνουν από οικονομική ανάγκη αλλά,
επειδή
> είχαν
> κακοποιηθεί σεξουαλικά σαν παιδιά. Υπάρχει, νομίζω, πολλή αλήθεια σ' αυτό.
> Οι τραυματικές εμπειρίες στρώνουν το δρόμο σε μια γυναίκα να επιτρέψει
στον
> εαυτό της να της φερθούν σαν άψυχο σεξουαλικό αντικείμενο. Θλίβομαι όταν
> θυμάμαι την πρώτη μου σχέση, που
>
> μου φέρθηκαν σαν αντικείμενο και δεν απαίτησα να μου φερθούν σα γυναίκα
που
> είμαι. Πέρα από τις οδυνηρές αναμνήσεις, έχω να σας πω και μια ιστορία
> κακοποίησης
> από ιατρικό προσωπικό.
>
> Πίσω από κλειστές πόρτες
>
> Πριν αρχίσω το σχολείο, έπρεπε να βγάλω μια ακτινογραφία. Ο ραδιολόγος
>
> ζήτησε απ' τη μητέρα μου να περιμένει έξω από την αίθουσα. Μου είπε να
>
> ξαπλώσω στο κρύο μηχάνημα των ακτινών. Μου έβγαλε το εσώρουχο με τέτοιο
> εξουσιαστικό ύφος που δεν τόλμησα να διαμαρτυρηθώ. Ήταν κι αυτό
ασυνήθιστο.
> Ένοιωσα
> φόβο και αγωνία. Με κακοποίησε τότε με ένα μεταλλικό μπαστούνι, ενόσω
> σφύριζε και έμοιαζε να το απολαμβάνει. Ούτε να φωνάξω μπορούσα, ούτε να πω
> μετά στη
> μητέρα μου για τη φρικιαστική βία. Το περιστατικό με χάραξε βαθιά.
>
> Αυτός είναι ένας μεγάλος κίνδυνος, που οι γυναίκες με αναπηρία πρέπει να
> δούμε. Από τη μια μεριά μας αποφεύγουν και μας προσβάλλουν ως γυναίκες,
από
> την
> άλλη τους είναι εύκολο να μας βιάσουν. Θέλω πραγματικά να πω στους
ανθρώπους
> με αναπηρίες ότι, δεν πρέπει να αφήνουμε σε τόσο σκληρές καταστάσεις να
μας
> αποθαρρύνουν. Δεν υπάρχει περιορισμός στην ικανότητα να αγαπάμε. Ίσως
> πετύχουμε καλύτερη, βαθύτερη και ειλικρινέστερη επικοινωνία μέσω της
> αναπηρίας μας
> και μάθουμε να ζούμε τη ζωή μας πλήρως. Στο μεταξύ όμως, εξαρτώμαστε από
την
> ευαισθησία και την ανθρωπιά του ιατρικού προσωπικού. Για να μπορέσουμε να
> αναπτυχθούμε σωστότερα, χρειαζόμαστε ιατρικό προσωπικό με ωριμότητα και
> αυτοπεποίθηση. Ελπίζω πραγματικά σε περισσότερο τέτοιο στο μέλλον.
>
> Για το γάμο μου
>
> Μετά το χωρισμό με τον νεαρό εραστή μου, έζησα για σχεδόν έξι χρόνια με
έναν
> άνδρα με αναπηρία. Αυτή η σχέση ήταν το πρώτο βήμα στο να μάθω να αγαπώ
> τονεαυτό
> μου. Ωστόσο δεν σκέφτηκα ποτέ να τον παντρευτώ γιατί, δεν πίστευα ότι ο
> γάμος θα βελτίωνε τη χαμηλή κοινωνική μας θέση. Από την άλλη μεριά,
πίστευα
> ότι
> αν παντρευόμουν έναν ικανό σωματικά άνδρα, αυτό θα αποτελούσε διαβατήριο
για
> την κανονική κοινωνία και θα άμβλυνε τις εις βάρος μου διακρίσεις.
>
> Το 1983 μόλις τελείωσα την έκτη τάξη στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπα στον
>
> εαυτό μου: «Μια φορά είν' η ζωή, πρέπει να τη ζήσω όπως θέλω». Την εποχή
> εκείνη ήθελα πολύ να παντρευτώ και σύντομα άρχισα να ζω με έναν ικανό
> σωματικά
> άνδρα. Η σχέση μου με τον άνδρα με την αναπηρία είχε τελειώσει με τα λόγια
> του:«Πρέπει να ζήσεις όπως νομίζεις καλύτερα». Αργότερα, κατάλαβα τη
διαφορά
> της συμβίωσης από το γάμο και το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του μου ήρθε κατά
> νου.
>
> Η πρόταση γάμου με τον ικανό σωματικά πολεμήθηκε από τους γονείς του και η
> σχέση μας τέλειωσε μετά από οκτώ μήνες πάνω-κάτω. Τώρα είμαι χαρούμενη που
> εναντιώθηκαν
> στο γάμο. Τότε πάντως ήμουν τελείως έκπληκτη, αηδιασμένη, θυμωμένη και
> λυπημένη. Αρχισα να αντιλαμβάνομαι πόσο παραμορφωμένο είναι το σύστημα των
> γάμων
> με τις διακρίσεις και την έλλειψη ανθρωπιάς του. Παραδοσιακά στην Ιαπωνία
> μια καλή σύζυγος όφειλε υπακοή στην οικογένεια του άνδρα της. Η αγάπη και
η
> ελπίδα
> του ζεύγους έρχονταν δεύτερες. Η ικανότητα τεκνοποίησης ήταν το μεγαλύτερο
> προσόν της. Δεν ικανοποιούσα καμμία από αυτές τις προσδοκίες και έτσι
> απορρίφθηκα
> εντελώς από την οικογένεια του αρραβωνιαστικού μου. Αν το σύστημα των
γάμων
> βασίζεται στην ιδέα ότι ο άνδρας και η γυναίκα πρέπει να έχουν
> αποκρυσταλλωμένους
> ρόλους στην κοινωνία, είναι εξαιρετικά δύσκολο για εμάς με τις αναπηρίες
να
> γίνουμε μέρος του.
>
> Ακόμη κι αν παντρευόμασταν χωρίς τέτοιου είδους ενστάσεις, σύντομα θα
>
> βλέπαμε ότι δεν μπορούμε να έχουμε ισορροπημένη σχέση λόγω της κοινωνικής
> ανισότητας των φύλων. Για οκτώ μήνες είχα το ρόλο της καλής νοικοκυράς και
> μου
> φέρονταν σαν να ήμουν σύζυγός του όλοι εκτός από την οικογένειά του. Πριν
> αποφασίσουμε να παντρευτούμε, εκείνος φρόντιζε για τους καλεσμένους του κι
> εγώ
> μπορούσα να κρατώ τις παλιές μου συνήθειες. Όταν, ωστόσο, αποφασίσαμε να
> παντρευτούμε, ένοιωσα υπεύθυνη για τη φροντίδα των καλεσμένων του κι
έπρεπε
> έτσι,
> να αλλάξω τρόπο ζωής. Ακόμα και το να αποκτήσω το όνομά του, μου φαινόταν
> ότι μου κατέστρεφε την ταυτότητα.
>
> Μέσα από αυτές τις εμπειρίες καταλαβαίνω ότι, η διάκριση εις βάρος μου δεν
> γίνεται μόνο λόγω της αναπηρίας μου αλλά και για το γυναικείο φύλο μου.
Στην
> Ιαπωνία θεωρούμε το γάμο διαβατήριο για την ένταξή μας στην κοινωνία.
Όμως,
> η επιθυμία μου για το γάμο έχει τελείως εξαφανιστεί, αφότου έμαθα πόσο
πολύ
> βασίζεται η κοινωνία μας στη διάκριση των φύλων. Φυσικά, δεν αμφισβητώ
> κανενός την προσπάθεια να δημιουργήσει ισορροπημένη σχέση συμβίωσης αλλά,
ως
> μέσο
> ανάνηψης από τους πόνους μου μ' αρέσει να συναντιόμαστε με το φίλο μου
> τρεις-τέσσερις φορές την εβδομάδα. Μου πήρε πολύν καιρό για να καταλάβω
ότι,
> το
> πώς θα αγαπιόμαστε είναι δικό μας θέμα. Τώρα προσπαθούμε με την αγάπη και
> την πίστη στον άλλο να ζήσουμε όπως έχουμε μάθει.
>
> Μετάφραση: Τσίγκανος Παναγιώτης
>
> http://www.netlab.gr
>
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
> __________ NOD32 2870 (20080212) Information __________
>
> This message was checked by NOD32 antivirus system.
> http://www.eset.com
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
>
>
> --
> No virus found in this incoming message.
> Checked by AVG Free Edition.
> Version: 7.5.516 / Virus Database: 269.20.4/1275 - Release Date: 12/2/2008
3:20 μμ
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
