[orasi] Re: Καταρρίπτονταςτουςαρνητικούςμύθους.
- From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
- To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Mon, 4 Feb 2008 13:33:21 +0200
άλλο να στο έχουν πει και άλλο να το βλέπεις.. Νομίζω κάνει την διαφορά...
--Κώστας--
----- Original Message -----
From: "skordilis-spyros" <spyrisko@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, February 04, 2008 1:25 PM
Subject: [orasi] Re: Καταρρίπτονταςτουςαρνητικούςμύθους.
μπλά μπλά μπλάμπλά σπύρος
----- Original Message -----
From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Monday, February 04, 2008 1:10 PM
Subject: [orasi] Καταρρίπτονταςτους αρνητικούςμύθους.
> Τέταρτη ενότητα από τα πρακτικά της ημερίδας άτομα με αναπηρία και μμε.
> 20 ιουνίου 2006.
>
> ομιλία Ηλία Μαργιόλα προέδρου του πανελληνίου συνδέσμου τυφλών
>
>
>
> Η. Μαργιόλας
>
> Καλησπέρα σας. Κύριε Υπουργέ, κα Γενική Γραμματέα του Υπουργείου κα
> Παπαδά, πραγματικά τώρα στο τέλος της μέρας αισθάνομαι τυχερός που
> συμμετέχω σε αυτή
> την ευχάριστη έκπληξη, γιατί για εμένα είναι έκπληξη ένα Υπουργείο να
> αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία που είναι πρωτοφανής και έγινε πιστεύω με
> πλήρη κατανόηση
> αυτού του κοινωνικού θέματος, που ελπίζω ότι δεν θα σταματήσει εδώ.
> ¶λλωστε η επαφή που είχα μέχρι τώρα με παράγοντες του Υπουργείου για
> σχετικά θέματα,
> δείχνει ότι υπάρχει πρόγραμμα με συνέχεια.
>
> Να ξεκινήσω λοιπόν από την ελπίδα ότι «...και οι έσχατοι έσονται
> πρώτοι...» κλπ.. Οπωσδήποτε δεν θα παραπονεθώ καθόλου γιατί ακούγοντας
> σήμερα πάρα πολύ
> καλούς ομιλητές και εισηγητές, σχεδόν εξάντλησαν όλα μου τα επιχειρήματα
> που, αν τα διάβαζα, θα ήταν πολύ κουραστική επανάληψη. Ωστόσο προσπαθώ
> απεγνωσμένα
> σχεδόν να περισώσω κάτι και να πω κάτι ελαφρώς διαφορετικό έστω, που να
> έχει κάποιο ενδιαφέρον και συνεισφορά στη συζήτηση.
>
> Επιτρέψτε μου να πω και δεν το αναφέρω πρώτη φορά αυτό, παρότι με
> απογοητεύει κάπως, ότι προσερχόμαστε εδώ για να υπερασπίσουμε άλλη μια
> φορά κάποια αυτονόητα.
>
> Εύχομαι μια μέρα να βρεθούμε σε μια κοινωνία ή σε μια μεγάλη συζήτηση,
> όπου όλοι οι άνθρωποι θα αντιλαμβάνονται ουσιαστικά και η κοινωνία να το
> έχει κάνει
> πράξη. Εν πάση περιπτώσει, όμως, σήμερα είμαστε σε μια συζήτηση πολύ
> ενδιαφέρουσα πραγματικά, γιατί έβαλε πολύπλευρα το θέμα και θα έλεγα κι
> εγώ κάνοντας
> ένα σχήμα ότι μιας και ο τίτλος αυτής της τελευταίας ενότητας είναι
> «Καταρρίπτοντας τους μύθους», να δούμε κάποιους μύθους, τους οποίους είτε
> συντηρούμε,
> συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως ο μύθος παραδείγματος χάρη της αναπηρίας, που
> συχνά συγχέεται με την κατάσταση της ασθένειας.
>
> Ειπώθηκαν σήμερα ενδιαφέρουσες απόψεις πάνω σ'αυτό. Προσωπικά πιστεύω
> ότι ασφαλώς αναπηρία και ασθένεια δε συμπίπτουν τις περισσότερες φορές.
> ¶λλωστε
> η κάθε αναπηρία και τα άτομα με αναπηρία χαρακτηρίζονται από
> ιδιαιτερότητες και διατηρούν ατομικά και προσωπικά στοιχεία. Η αναπηρία
> είναι το σύνολο μιας
> κατάστασης, όπου επιβάλλονται κάποια εμπόδια ή απαγορεύσεις -είτε
> αντικειμενικά απ' την αναπηρία, είτε τεχνητά απ' το περιβάλλον-
> όπως και νομικές
> και κοινωνικές απαγορεύσεις.
>
> Μέσα απ' αυτή την κατάσταση όμως τα πρόσωπα δεν είναι τα ίδια, δεν
> αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους ίδια. Όταν κάποιοι άνθρωποι ευνοούνται
> και απ'
> το περιβάλλον και γενικά τις καταστάσεις και θέσουν την αναπηρία στο
> περιθώριο της προσωπικότητάς τους, τότε μπορούν να αναπτύξουν ανεξάρτητη,
> γόνιμη προσωπικότητα
> και να ξεπεράσουν αυτές τις αδυναμίες που θέτει το περιβάλλον ή η αναπηρία
> τους.
>
> Βέβαια έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον προσδιορισμό της αναπηρίας, τυφλός,
> κουτσός κ.α. Φοβάμαι μερικές φορές ότι το παίρνουμε και ως δεύτερο όνομα ή
> τρίτο.
> Στα δύο ονόματα που μας έδωσε η πολιτεία, μας δίνουν καμιά φορά και ένα
> τρίτο.
>
> Και έχω και πικρή τελευταίων ημερών εμπειρία, καλεσμένος σε μία πρωινή
> τηλεοπτική εκπομπή, στο διάλειμμα με αναζητούσαν ως ο τυφλός, μετά ως ο
> κύριος τυφλός.
>
> Θύμωσα πάρα πολύ και ακόμα είμαι θυμωμένος, γιατί δεν περίμενα μια τέτοια
> αντιμετώπιση απ' αυτούς τους δημοσιογράφους.
>
> Και να σας πω, τελικώς, εγώ δε θα απαλλάξω τους δημοσιογράφους και δε θα
> τους απαλλάξω, γιατί εκτιμώ ότι αυτό που κάνουν, αυτό το λειτούργημα που
> κάνουν,
> είναι κάτι πέραν της υποχρέωσης ενός μέσου πολίτη να μπορεί να φιλτράρει
> κοινωνικά φαινόμενα τέτοια και να τα φέρνει στην επιφάνεια με ένα τέτοιο
> τρόπο,
> ώστε να συμβάλει και αυτός σε αυτό που λέμε γενικό πολιτισμό.
>
> Ένας άλλος μύθος είναι αυτός του ήρωα ή του υπερανθρώπου που θίξαμε πολλές
> φορές. Ξέρετε πόσο σημαντικό είναι αυτό; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη
> διαπαιδαγώγηση
> και στη ψυχολογία, στη ψυχοσύνθεση ενός αναπήρου, αλλά και στο
> οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον;
>
> Έχω παρατηρήσει ότι σε άτομα που επίκτητα και σε κάποια ηλικία,
> περιέρχονται στην κατάσταση αναπηρίας, που είναι βέβαια μια πολύ δύσκολη
> κατάσταση, στην
> προσπάθεια του περιβάλλοντος να τους συμπαρασταθούν και στη δική τους
> θέληση να προσαρμοστούν, πολλές φορές δέχονται με ευχαρίστηση το
> υπερβολικό χαΐδεμα
> και τον εύκολο έπαινο, ότι δήθεν καταφέρνουν τα ακατόρθωτα.
>
> Σας διαβεβαιώ πώς ό,τι είναι ακατόρθωτο δεν το καταφέρνει κανένας.
> Καταφέρνουμε μόνο ό,τι είναι μέσα στις δυνατότητές μας και στις δυνάμεις
> μας. Και αυτά
> που καταφέρνουμε στον αθλητισμό που πολλές φορές πράγματι είναι
> αξιοπρόσεκτα ή και αξιοθαύμαστα, τόσο όμως όσο είναι και για άλλους
> ανθρώπους. Και αυτά
> είναι μέσα στις δυνατότητες ενός αναπήρου. Αν δεν ήταν, δεν θα γινόταν.
>
> Απλώς κάποιοι άνθρωποι έχουν όπως σε όλες τις περιπτώσεις, περισσότερες
> δυνατότητες ή αναπτύσσουν ικανότητες και δεξιότητες, δουλεύοντας
> περισσότερο πάνω
> σε αυτό. Ο υπερβολικός θαυμασμός δεν βοηθάει στη σωστή αυτοεκτίμησή μας.
> Διακρίνω πολλές φορές γύρω μου αυτόν τον «μειωτικό θαυμασμό», επειδή
> πολλές φορές
> δεν πηγάζει από αντικειμενική στάση, αλλά πηγάζει ίσως απ' την
> αδιαφορία.
>
> Όταν κάποιος δεν ενδιαφέρεται να ψάξει στο βάθος, να βοηθήσει στην
> πραγματικότητα, να δώσει ουσιαστική στήριξη σε κάτι, καταφεύγει αμέσως σε
> ένα υπερβολικό
> θαυμασμό, όπου βασικά τον απαλλάσσει από κάποιες άλλες ευθύνες, από το να
> κάνει κάτι πιο δημιουργικό και πιο σωστό.
>
> Όταν καμιά φορά υπάρχει υπερβολική εκτίμηση, πρώτον, προδίδει την
> αδιαφορία ή και οτιδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα και σίγουρα δεν βοηθάει
> έναν ανάπηρο,
> στην κοινωνική του ένταξη.
>
> Η αναπηρία έτσι κι αλλιώς είναι ένα πρόβλημα που είναι προσωπικό, με την
> έννοια που το είπα πριν, ότι κάποιος δηλαδή βιώνει μία κατάσταση και ο
> καθένας
> πετυχαίνει διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με τις δυνάμεις που έχει, το
> περιβάλλον του κλπ. κλπ.
>
> Είναι επίσης κοινωνικό πρόβλημα, αλλά και βαθιά πολιτικό, διότι τη θέση
> του αναπήρου δεν την προσδιόρισαν οι δυνατότητές του, τα επιτεύγματά του
> κλπ, ούτε
> και η δική του θέληση, αλλά πολιτικές συγκεκριμένες της οργανωμένης
> κοινωνίας, που αποφάσισε κάποτε ότι κάποια μέλη της για λόγους μη
> αρτιμέλειας και παραγωγικότητας,
> δεν μπορούν να προσφέρουν στην οικονομία, στο κοινωνικό σύνολο, στον
> πόλεμο κλπ, θα τεθούν στην άκρη. Λίγο-λίγο αυτό έγινε πλέον μία κατάσταση
> που την
> αποδέχθηκαν μοιρολατρικά και οι ίδιοι οι ανάπηροι και αυτό ήταν το
> χειρότερο κακό.
>
> Νομίζω δημιουργήθηκε μια κουλτούρα κοινωνική στη συνέχεια την οποία
> δυστυχώς πολλές φορές την αποδέχτηκαν μοιρολατρικά οι ίδιοι οι ανάπηροι.
> Φτάσαμε μετά
> το μεσαίωνα να αποδεχθούμε τα πλοία των τρελών, ενώ μετά και με την
> πρόφαση της ειδικής εκπαίδευσης σήκωσαν τείχη απομόνωσης στα άτομα με
> αναπηρίες.
>
> Η κοινωνίες σήμερα οφείλουν να είναι ανοιχτές. Οφείλουν να απαιτήσουν τα
> παιδιά τους που έβαλαν κάποτε στην άκρη με οποιαδήποτε δικαιολογία, να τα
> επαναφέρουν
> στους κόλπους τους. Τότε θα είναι ανοιχτές, τότε θα είναι κοινωνίες
> δικαιοσύνης. Δεν είμαι κανένας ανάπηρος φονταμενταλιστής που ξεκινάω καμιά
> επανάσταση,
> αλλά ξέρετε είμαι σίγουρος ότι οι ανάπηροι, ιδίως τα τελευταία χρόνια,
> έχουν πετύχει να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό κίνημα μετά το τέλος των
> μεγάλων ιδεολογιών.
>
> Πιστεύω ότι είναι ίσως και η τελευταία κοινωνική ομάδα που μπορεί να πει
> ότι ακόμα διατηρεί μία επαναστατική στάση στην προσπάθειά της να ενταχθεί
> σε αυτή
> την κοινωνία, να ζητήσει δηλαδή τα αυτονόητα, την ισοτιμία, τις ίσες
> ευκαιρίες.
>
> Επειδή έτσι κι αλλιώς πρέπει να καλυφθεί το «handicap» απ'την
> υπόλοιπη κοινωνία και στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους συμπαρασύρουν
> και δημιουργούν
> μία νέα συνείδηση, ένα νέο αίτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής
> ισορροπίας.
>
> Θα σας πω ένα παράδειγμα που το ξέρω πάρα πολύ καλά επίσης. Πριν από 20-25
> χρόνια, όταν εμείς οι ανάπηροι παλεύαμε τότε για τα στοιχειώδη δικαιώματα
> στη
> χώρα μας, ακόμα και κόμματα πολιτικά, που παραδοσιακά λέμε ότι βρίσκονται
> εκεί που είναι οι προτάσεις οι προοδευτικές, το μόνο που είχαν να πουν, το
> μόνο
> που είχαν να απαντήσουν στα αιτήματά μας και στο αίτημα να μας στηρίξουν,
> ήταν ότι η κυβέρνηση που έχει τα μέσα μπορεί μόνο να σε βοηθήσει, κανένας
> άλλος.
> Στραφείτε σε αυτούς.
>
> Κανένας δεν μπορούσε να αρθρώσει μία ολοκληρωμένη φράση, για τους
> αναπήρους, μια πολιτική πρόταση. Απ' το 1980 και μετά σιγά-σιγά
> άρχισαν να υλοποιούνται
> προγράμματα για τους ανάπηρους, να αλλάζει η ελληνική κοινωνία με την
> επίδραση ίσως της Ευρώπης.
>
> Χαίρομαι εδώ και αρκετά χρόνια να ακούω τους αρμόδιους υπουργούς,
> παράγοντες των Υπουργείων, ειδικούς κλπ, τους ίδιους τους Πρωθυπουργούς
> αυτής της χώρας,
> να βγαίνουν σε ημερίδες σαν τη σημερινή, όπως σήμερα ο κ. Ρουσόπουλος και
> δεν το λέω για να τον κολακεύσω βέβαια, και η κα Παπαδά, όπου με το στίγμα
> που
> έδωσαν στην ολιγόλεπτη πρώτη τους εισήγηση, ουσιαστικά έκλεισαν το τυπικό,
> το θεωρητικό θέμα της ημερίδας.
>
> Μιλάνε σήμερα για μας πιο καλά και από εμάς. Αυτό είναι μια καινούργια
> κατάκτηση στον κοινωνικό και πολιτικό πολιτισμό μας. Και βασικός μοχλός
> αυτής της
> προόδου, επιτρέψτε μου να το υποστηρίξω φανατικά και με άλλα επιχειρήματα,
> ήταν σταθερά και πρωτοποριακά το αναπηρικό κίνημα.
>
> Έτσι πιστεύω ότι δικαιολογημένα οι ανάπηροι σε όλο τον κόσμο αυτή τη
> στιγμή είναι στην πρώτη θέση με το συνεχιζόμενο αίτημα μιας ανοιχτής
> δίκαιης κοινωνίας.
> Και αυτό είναι μια προσφορά που αντιμετωπίζουμε μέσα στην ανθρώπινη
> ποικιλομορφία.
>
> Και λέω ότι η αναπηρία μπορεί να φαίνεται ένα αξεπέραστο εμπόδιο, αλλά η
> θέση του ανάπηρου εξαρτάται από την αντιμετώπιση της πολιτείας και της
> κοινωνίας.
> Όσο για τη θέση των δημοσιογράφων κ. Καμπουράκη λέω, επειδή οι
> δημοσιογράφοι που έχουν πράγματι καταστήσει την τέταρτη εξουσία, ίσως και
> πρώτη, έχουν μια
> ευθύνη περισσότερη.
>
> Είχα μια πρόταση απ' το πρωί, μου την μισοέκλεψε ο Υπουργός και πολύ
> το χάρηκα ωστόσο, γιατί καλύτερα που το σκέφτηκε εκείνος, ότι στην
> εκπαίδευση
> των δημοσιογράφων πρέπει να εισαχθούν κάποια πράγματα εξειδικευμένα. Εγώ
> θα πρότεινα π.χ. χωρίς να είναι και νόμος, αλλά μέσα στις σχολές που
> υπάρχουν,
> να έρχονται σε άμεση επαφή με τους φορείς των αναπήρων, να τους καλούν να
> πηγαίνουν για να γνωρίσουν τους ίδιους, την αναπηρία, τα πραγματικά
> προβλήματα
> και τον τρόπο που πρέπει να αναφέρονται σε αυτά.
>
> Υπάρχει μεγάλη αμηχανία όντως, το έχετε και εσείς διακρίνει. Υπάρχει εδώ
> μια εξειδίκευση σε αυτό το χώρο, τον οποίο δεν μπορεί να τον ξέρει ο
> καθένας. Έχω
> πάρα πολλές τραυματικές θα τις έλεγα εμπειρίες, με δημοσιογράφους. Πριν
> από λίγα χρόνια όταν μου λέγανε ότι θα 'ρθει δημοσιογράφος να γράψει ένα
> άρθρο,
> εκτός απ' τα αθλητικά που πρωτοπορήσανε, με έπιανε τρόμος και τους
> παρακαλούσα να συζητήσουμε και ιδίως, αν μπορούσαν, να με ενημερώσουν για
> τον τίτλο
> του άρθρου τους.
>
> Ασφαλώς είναι τα πράγματα καλύτερα σήμερα και πιστεύω αύριο θα είναι ακόμα
> καλύτερα. Αλλά επειδή δεν είναι αστείο και εύκολο πράγμα η προβολή των
> προβλημάτων
> και η παρουσίαση του πορτρέτου της αναπηρίας και του ανάπηρου μέσα
> απ' τα ΜΜΕ, θα πρέπει να δοθεί μεγάλη σημασία. Δεν θα πω τώρα
> λεπτομέρειες και
> προτάσεις κ. Καμπουράκη, αφού δεν υπάρχει χρόνος, δεν θα πω ούτε για την
> ψηφιακή τηλεόραση που ήταν μια πρόκληση, κάναμε ότι μπορούσαμε γι'
> αυτό,
> νομίζω κάτι προσφέραμε, για τη μεταγλώττιση και άλλα προβλήματα στη σχέση
> ΜΜΕ και Αναπηρίας.
>
> Αλλά απ' αυτά που άκουσα σήμερα πιστεύω ότι έχουν γνώση οι φύλακες
> και η πραγματικότητα μπορεί να μας υπόσχεται καλύτερες μέρες για αύριο.
> Δεν είμαι
> από εκείνους που πιστεύουν ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν, αλλά ήθελα στο
> τέλος, στο σύνολό τους η κοινωνία μας και ο πολιτισμός μας, να φτάσουν σε
> μια κάθαρση
> μέσα από μία πραγματική, από μια ειλικρινή αυτοκριτική. Ευχαριστώ.
>
> Επιστροφή στην αρχή της σελίδας
>
> Συντονιστής
>
> Να είστε καλά, σας ευχαριστούμε πολύ κ. Μαργιόλα.
> http://www.ameamedia.gr/fourth-part
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
>
>
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να
στείλετε email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
_____________________
orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi
Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι συνδρομητές της λίστας
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx
Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi
______________
Other related posts:
