[orasi] Re: ΟΣτέφανοςΤσιτσόπουλοςεξηγείπωςπνιγήκαμε στα Burberry

  • From: "Kostas Theodoropoulos" <ksteo@xxxxxxxxx>
  • To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
  • Date: Wed, 9 Jun 2010 19:44:01 +0300

Φοβερός ο δικός σου.
Περιγράφει όλη την ελληνική κακογουστιά.
--Κώστας--

----- Original Message ----- 
From: "Stathis" <grethat@xxxxxxxxx>
To: <orasi@xxxxxxxxxxxxx>
Sent: Wednesday, June 09, 2010 6:53 PM
Subject: [orasi] Ο ΣτέφανοςΤσιτσόπουλοςεξηγεί πωςπνιγήκαμε στα Burberry


> Τα τελευταία 10 χρόνια, η χώρα δεν παρήγε τίποτα, πέρα από λαϊκά σταρ και 
> παικταράδες. Ο Ντέμης κι η Βανδή ήταν η απάντησή μας στο ζεύγος Μπέκαμ και 
> Βικτόρια. Sakis, ο Έλλην Ρίκι Μάρτιν, NIVO σε ρόλο λευκού μαγκίτη, Snoop 
> Doggy Dog από τα προάστια. Fabulous Βίσση, Μαντόνα a la grec. Σόου ολκής, 
> τις νύχτες στις μπουζουκλερί το πόπολο καρδιοχτυπούσε για τη στιγμή που θα 
> πιάσει κι αυτό το μικρόφωνο, «δικό σας» φώναζε η φίρμα, πάμε όλοι μαζί, 
> «έλα να μάθεις πώς είν' η ζωή κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί». Αρκούσε ένα 
> αόρατο πρόσταγμα για τα αγόρια να σηκώσουν τον γιακά από τον Hilfiger ή 
> τον Ralph Lauren και να μεταμορ­φωθούν σε αλάνια-πρίγκιπες του βαλκανικού 
> μας Μπελέρ. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις την κομμώ­τρια από την account 
> manager, τη νοσοκόμα από τη μεγαλοεργολάβαινα ή τη γιατρέσσα, όλες τους 
> ντυ­μένες Burberry πατόκορφα. Ένα εθνικό καρό μπαλ μασκέ, σαν το 
> βιντεοκλίπ της Νατάσσας Θεοδωρί­δου, αυτό που είχε γυρίσει έξω από τα 
> «Harrod's».
> Ήμασταν ο περιούσιος λαός της Ευρώπης. Η συ­νεισφορά μας στην ΟΝΕ, εκτός 
> από πλαστά στατι­στικά στοιχεία κι επιδοτήσεις που γίνονταν 
> χαρτο­πετσετάκια, ήταν οι δέκα τρόποι για να τσακίσεις την πιστωτική σου 
> κάρτα κι ο φρέντο καπουτσίνο. Γάλα και παγάκια, δηλαδή, μέσα στον ζεστό 
> εκ­χύλισμα, να χαρώ greek πατέντα! Επαρχιώτισσες φορτωμένες Galliano, όλοι 
> Μύκονο, 3, 2, 1, «Βαρε­λάδικο». Χωριάτικη σαλάτα στα 10 ευρώ, ντομα­τίνια 
> ιταλικά, φέτα δανέζικη, λάδι σικελιάνικο, δε γαμείς, η ζωή είναι πολύ 
> μικρή, για να είναι θλιβε­ρή. Δεν παρήγαμε τίποτα. Ψαροταβέρνες έψηναν 
> φαγκριά Σενεγάλης, σαμπανιέρες στην άμμο, ο lounge ήχος του παριζιάνικου 
> hotel «Costes» αντι­λαλούσε στην Ξάνθη και τα Ψακούδια. Κατανάλω­ση μοχίτο 
> σε τσανάκα, αντιστρόφως ανάλογη με την εθνική παραγωγή ζαχαρότευτλου. 
> Ήμασταν η Κούβα της Μεσογείου, χωρίς τη μιζέρια του Φιντέλ Κάστρο. 
> Ερωτιάρες λευκές μουλάτες στολισμένες με στρας t-shirt στάμπα των Rolling 
> Stones τσάκι­ζαν μέση στα κλαμπ φλερτάροντας με ψωμωμένα ντερβι
> σόπαιδα που φορούσαν φωσφοριζέ πουκά­μισα με σήμα Takeshi Kurosawa. Ούζο 
> power και εκλεκτικός γιαπωνέζικος μαξιμαλισμός.
> Πολιτικοί με προγούλια ρέμβαζαν στα πριβέ και κοιτούσαν τον λαό τους με 
> λατρεία. Εκείνη τη διόρισαν σε ΔΕΚΟ, εκείνον τον είχαν αναλάβει ερ­γολαβία 
> από τον στρατό, βοηθώντας τον, αντί να πάει σε μονάδα στον Έβρο, να γίνει 
> ταϊστής που­λιών στο φυλάκιο Λυκαβηττού. Μετά τον βάφτισαν σταζέρ. Με το 
> καλό, θα γινόταν και μόνιμος δημό­σιος υπάλληλος. Ήταν ωραία στον 
> Παράδεισο.
>
> Στις παραλίες τα κορίτσια διάβαζαν ζώδια, συντα­γές για τέλειο ριζότο 
> φράουλα και μάσκες ομορφιάς με το αγγούρι στη μάπα, εννοείται πάντα 
> εισαγόμε­νο. Ας πούμε, Ισπανίας. Ο Σημίτης ήταν ξενέρωτος, πολύ 
> τεχνοκράτης, βρε παιδί μου, με τον Καραμανλή μπορούσες να παίξεις ένα 
> τάβλι ή μια μπιρίμπα. Σε ενέπνεαν και αυτός και η καλή του: σύζυγος, 
> μητέρα διδύμων, νηπιαγωγός, γιατρός, κάτοχος ντοκτορά, φιγουρίνι σκέτο, 
> καλέ, πώς τα προλαβαί­νει; Τα αγόρια ξεκοκάλιζαν τα παραλειπόμενα των 
> αθλητικών εφημερίδων. Πήραμε το Euro 2004 με τη μαγκιά μας, ταπώσαμε τα 
> γερμανικά Πάντσερ και τους φλωρούμπες Σουηδούς δίχως σύστημα, χωρίς καμιά 
> υποδομή, μόνο με τη λεβεντιά μας, ρεεε, τον γίγαντα Καραγκούνη και τη 
> μέθοδο «γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια». Γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν 
> πέθαινε, δεν την έσκιαζε φοβέρα καμιά.
>
> Ο Θέμος αναδείχτηκε σε πρότυπο επιτυχημένου πενηντάρη άντρα, εκπρόσωπος 
> της γενιάς του πάρ' τα όλα, του σεξιστικού άρρωστου χιούμορ και του 
> κυνισμού, αλλά, come on, ήταν περικυκλωμένος από καλλίγραμμες γλάστρες, 
> σχολίαζε βιντεάκια της κυρίας Λουκά, μετέδιδε σε αποκλειστικότητα τσόντες 
> με τον Ζαχόπουλο, τον συνέλαβαν σε κάποια σύνορα με αδήλωτο χρήμα, μη 
> σκας, όλοι έτσι κάνουν. Lakis Gavalas, σπα, νύχι-νύχι artists, style 
> editor, features beauty editor, studio pilates, αυτοφωράκηδες, 
> μποντιμπιλντεράδες σεκιούριτι, θυμάσαι τον πιπερωτή; Εκείνη τη θέση 
> εργασίας στα ρέστο-μπαρ, όπου κομψευόμενος νέος σαν να είχε δραπετεύσει 
> από διαφήμιση του Armani περιφερό­ταν στα τραπέζια ρωτώντας αν η κυρία 
> θέλει πιπέρι Ινδίας ή ναπολιτάνικη παρμεζάνα στο πιάτο της. Λες και η 
> κουλή δεν είχε χέρια για να τη βάλει μόνη της.
>
> Απόλυτες ελληνίδες σταρ, μάνατζερ της χρονιάς, διαχειριστές ανθρώπινων 
> πόρων, ρηξικέλευθες λύσεις ακόμα και για το μεταναστευτικό. Είχαμε τους 
> Αφρικανούς για να πουλούν μαϊμού Gucci στα φτωχαδάκια, που δεν τους 
> περίσσευε για authentic, αλλά θέλαν κι αυτά να πάρουν μερτικό από την 
> ει­κόνα. Τις Βουλγάρες για να ξεσκατίζουν τη γιαγιά, τα Ουκρανά για να 
> βγαίνουν τα γούστα στις καβάτζες του κάμπου, τα Αλβανά και τα Πακιστάνια 
> για τα μπετά στα ημιυπαίθρια. Βάλε το αυθαίρετο, βάζω τη διακόσμηση, ιδέες 
> και λύσεις. Μυκονιάτικο deep blue στο ¶ργος Ορεστικό, α λα Γκαουντί στο 
> Νευρο­κόπι, country life στην Εικοσιφοινίσσα. Οι πατριώτες μπορούσαν να 
> ζήσουν και να ονειρευτούν όπως οι αναγνώστριες της «Vogue», να 
> ακολουθήσουν τις συμβουλές του «Wallpaper*». Plasma οθόνες στο σαλόνι 
> μετέδιδαν ασπρόμαυρες ταινίες του Ξαν­θόπουλου. That was then, this is 
> now, ήταν το μότο. Ζούσαμε τη ζωή στο μάξιμουμ, δεν υπήρχαν όρια, δε 
> μετρούσε ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Τα τσι­τάτα της διαφήμισης, τα αστ
> είρευτα αποθέματά μας σε θετική ενέργεια και η σωστή χωροθέτηση των 
> σιντριβανιών με τους κανόνες του φενγκ σούι εγγυ­ώνταν το ατέρμονο της 
> ελληνικής ευδαιμονίας.
>
> Μπαλωμένοι δρόμοι, χιλιοφαγωμένα οδοστρώ­ματα, κλάιν μάιν, δε μασάμε. Η 
> απάντησή μας στο λακκουβιασμένο και παρατημένο εθνικό δίκτυο ήταν τα 4Χ4 
> με τα και-γαμώ αμορτισέρ, «μία δεν καταλαβαίνει ο κώλος μου, ρε, φάση 
> Καλιφόρνια λέμεεε». Και ποστάρισμα! Τρελό ποστάρισμα! About last night: 
> ανέβαζαν τις φωτογραφίες της χθεσινής νύχτας στα ψηφιακά ευδαιμονικά τους 
> λευκώματα κι όλοι είχαν να κάνουν ένα comment, να μοιραστούν μια φάση, ένα 
> χαβαλέ, ένα «δεν παίζει», «δεν υπάρχεις», ένα «γκαγκάν».
>
> Οι πιο ψαγμένοι, αντί για Μύκονο, έφευγαν Βαρκελώνη κι επέστρεφαν με μαλλί 
> τζίβα. Γιατί παράλληλα με το εθνικό κιτς του βλαχώδους και βλακώδους 
> mainstream, η πατρίδα απέκτησε και εναλλακτική κουλτούρα. Ακαλλιέργητα 
> alternative τυπάκια και ανορθόγραφοι graffiti artists αντι­παρέβαλλαν 
> μοντέλο ζωής προχώ με ισλανδικές γραμματοσειρές και νορβηγικό μίνιμαλ 
> τέκνο. Για κάθε έναν δημόσιο υπάλληλο αντιστοιχούσε κι ένας dj, για κάθε 
> συγγραφέα τύπου Παυλίνας Νάσι­ουτζικ που αναζητούσε τον έρωτα στα Βόρεια 
> Προ­άστια, αναλογούσε και μια ανερχόμενη ηθοποιός πειραματικού σχήματος, 
> που παρέλασε στην τελετή έναρξης πίσω από τη Μπιοργκ. All was full of 
> love.
> Ήμασταν μια χώρα που ζούσε σε παροιμιώδεις φαντασιακούς ρυθμούς. Και 
> ξαφνικά, στοπ. Ανώμα­λη προσγείωση. ΔΝΤ. Φέρτε τα λεφτά πίσω. Τι έγινε; 
> Χιούστον, Κεφαλάρι, Πανόραμα, Λάρισα, we have a problem. Η κίνκι 
> συμβασιούχος των ρεπορτάζ του Star Channel από την Πάρο (η νέα Μύκονος) 
> μετα­μορφώθηκε σε μελαγχολική άνεργη. Στο μπαρ του τρέντι μπάρμαν πατάει 
> μόνο ο ΣΔΟΕ. Του γιαμπανά αγρότη τις επιδοτήσεις αυτό το αρχίδι ο Όλι Ρεν 
> τώρα του τις ζητάει πίσω. Ελλάς, ρεεε, μας ζηλεύ­ουνε, συνωμοτούν εναντίον 
> μας, δε μας πάνε μία, γιατί 10 χρόνια τώρα βγάζουμε τα καλύτερα talent 
> shows, τα πιο ντιριντάχτα next top models, γιατί στα τραγούδια μας οι 
> αετοί πεθαίνουν στον αέρα ελεύ­θεροι και δυνατοί, ενώ στα δικά τους άκου 
> ξενε­ρωσιά: «They're afraid of what they see. That's the price that you 
> all pay, our valued destiny comes to nothing, I can't tell you where 
> you're going, I guess there is just no way of knowing».
>
> New Order, ΔΝΤ, οι φάλαγγες της μαύρης νύ­χτας, οι πραιτοριανοί της νέας 
> τάξης, οι δυνάμεις της καινούργιας Κατοχής, όπως τις αποκαλούν ο 
> Λαζόπουλος και η Λιάνα. Λαέ, κουράγιο, μη σκύβεις το κεφάλι, η νέα τάξη 
> θέλει. θέλει τι; Επι­στροφή στον Στάλιν; Αγροτικά κολχόζ στα Τρίκαλα και 
> γκούλαγκ στο Νευροκόπι, όπου μόνο ο σύντρο­φος Μπογιόπουλος δικαιούται να 
> αποφασίσει για πενθήμερη άδεια των κρατούμενων αστών που κερδοσκόπησαν εις 
> βάρος του λαού; Γιατί και για τη Λιάνα και για τον Λάκη ο λαός είναι πάντα 
> αθώος, ο λαός παρασύρεται από τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα. Ω Θεέ, μήπως 
> εκτός από τα ανυπόφορα κλισέ του lifestyle, τα κλισέ για το προλεταριάτο 
> και την πλουτοκρατία είναι πολύ πιο για τα μπάζα;
>
> Τα τιμημένα γηρατειά, κάγκελο. Κοιτάζουν βουβά, απορούν, εξίστανται, είναι 
> ανήμπορα να εξηγήσουν πώς ο γιος βγήκε χλιδάμπουρας, η νύφη μερακλού 
> shopacholic και το εγγόνι φορώντας κουκούλα βγαί­νει στους δρόμους και τα 
> σπάει. «Κάψτε τα όλα, κάψ­τε τα όλα», ούρλιαζε η υστερική φωνή, 4 νεκροί 
> στη Marfin, σε αυτόν τον τόπο το κάψιμο ήταν, είναι και θα είναι το εθνικό 
> μας σπορ. Στις μέρες της ευδαιμο­νίας καίγανε λεφτά και φιάλες ουίσκι. 
> Στις μέρες της νέας σκλαβιάς καίνε ανθρώπους. «Να απεργούσαν, να ήταν μαζί 
> μας, συμπαραστάτες στον ιερό και όσιο αγώνα μας, θέλουν να μας καταντήσουν 
> Αργεντινή, αυτός είναι ο στόχος τους». Περίεργο! Σε αυτή τη χώρα πάντα δεν 
> ήμασταν με τον Μαραντόνα; Οι μα­ντάμες που έβγαιναν στα κοσμικά δεν 
> κόπιαραν τον κότσο, τη φιλανθρωπία και το total look της Εβίτα Περόν; Ο 
> Τσίπρας δεν κανόνιζε να φέρει πετρέλαιο τον περσινό χειμώνα από τον 
> παραδίπλα σύντροφο Ούγκο Τσάβες; Το steak δεν το θέλαμε καλοψημένο στην 
> πέτρα α λα λατινοαμερικάνικα;
>
> Το καλοκαίρι έρχεται βασανιστικά αργά. Αν ήταν σαν πέρσι, τέτοιες ώρες θα 
> προσευχόμασταν για τον Αλκαίο στη Eurovision, θα κλείναμε τσάρτερ για να 
> θαυμάσουμε τις γκολάρες στη Νότια Αφρι­κή, θα ξεροσταλιάζαμε μπροστά στα 
> περίπτερα με τα αθλητικά πρωτοσέλιδα που θα υμνούσαν τα λιοντάρια, τους 
> γενναίους, τα Ελληνόπουλα που πάντα βρίσκουν την άκρη. Φέτος μάλλον όχι. 
> Κά­νουμε την αυτοκριτική μας; Δεν υπάρχει λόγος. Οι Έλληνες έχουν πάντα 
> δίκιο, το σύμπαν φταίει που συνωμοτεί για να τους καταστρέψει, κι ας ο 
> Κοέλιο τα τελευταία χρόνια μας δίδαξε το αντίθετο.
>
> Το κείμενο είναι το editorial του Στέφανου Τσιτσόπουλου από το τρέχον SOUL
>
>
> - --------------------------------------------------------------------
>
>
>
>
> Music from EMI
>
> This e-mail including any attachments is confidential and may be legally 
> privileged. If you have received it in error please advise the sender 
> immediately by return email and then delete it from your system. The 
> unauthorised use, distribution, copying or alteration of this email is 
> strictly forbidden. If you need assistance please contact us on +44 20 
> 7795 7000.
>
> This email is from a unit or subsidiary of EMI Group Limited.
>
> Registered Office: 27 Wrights Lane, London W8 5SW
>
> Registered in England No 229231.
>
>
> N --------------------------------------------------------------------
>
>
>
> -- 
> Socratis Karamanidis
> graphic designer
> 6946957374
>
>
>
> _____________________
>
> orasi mailing list
> διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
> //www.freelists.org/webpage/orasi
>
> Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
> στείλτε email στην διεύθυνση
> orasi@xxxxxxxxxxxxx
>
> Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να 
> στείλετε email στην διεύθυνση
> orasi-request@xxxxxxxxxxxxx
> και στο θέμα γράψτε unsubscribe.
>
> Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
> //www.freelists.org/archives/orasi
>
> ______________
>
>
>
> 

_____________________

orasi mailing list
διαβάστε για αυτή την λίστα και τα θέματα που συζητά στο
//www.freelists.org/webpage/orasi

Για να στείλετε ένα μήνυμα και να το δουν όλοι οι  συνδρομητές της λίστας 
στείλτε email στην διεύθυνση
orasi@xxxxxxxxxxxxx

Για να διαγραφείτε από αυτή την λίστα μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να στείλετε 
email στην διεύθυνση
orasi-request@xxxxxxxxxxxxx 
και στο θέμα γράψτε unsubscribe.

Το αρχείο της λίστας βρίσκεται στο
//www.freelists.org/archives/orasi

______________



Other related posts: