[openyourmind] Το χαρτί νίκησε την οθόνη
- From: Χρυσέλλα Λαγαρία <xlag82@xxxxxxxxx>
- To: <openyourmind@xxxxxxxxxxxxx>
- Date: Fri, 14 Oct 2011 14:59:14 +0300
Του Μιχάλη Μητσού
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Πριν από πέντε χρόνια, ο αμερικανός δημοσιογράφος Τζακ Σέιφερ προκάλεσε αίσθηση
με ένα άρθρο του στο Slate όπου ανακοίνωνε ότι σταματά τη συνδρομή των «Νιου
Γιορκ Τάιμς» και καλούσε τους αναγνώστες να κάνουν το ίδιο. Ο λόγος δεν ήταν
κάποιο παράπονο από τη εφημερίδα, μια ριζική διαφωνία με τη γραμμή της για
παράδειγμα ή με τον τρόπο που κάλυπτε τη θρησκεία, τις μειονότητες ή το
Μεσανατολικό. Οχι, ο δημοσιογράφος σταματούσε τη συνδρομή στο χαρτί γιατί είχε
ερωτευτεί το σάιτ. Ηταν κομψό, ανατρεπτικό, εύχρηστο, εκπλήρωνε πλήρως τον
ενημερωτικό του ρόλο και, το κυριότερο, ήταν δωρεάν.
Εναν χρόνο αργότερα, το έντυπο άρχισε να του λείπει. Αν και περνούσε αρκετό
χρόνο περιτρέχοντας την ιστοσελίδα της εφημερίδας, συνειδητοποίησε ότι ξεχνούσε
γρήγορα τις πληροφορίες που διάβαζε. Νόμιζε ότι έφταιγε εκείνος, η ηλικία του ή
οι συνήθειές του. Μέχρι που έπεσε στα χέρια του μια πρόσφατη έρευνα τριων
επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Ορεγκον. Οι ερευνητές δημιούργησαν δύο
ομάδες: η μία αποτελούνταν από αναγνώστες της χάρτινης έκδοσης των «Νιου Γιορκ
Τάιμς» και η άλλη από αναγνώστες του nytimes.com. Οι δύο ομάδες είχαν στη
διάθεσή τους είκοσι λεπτά για να διατρέξουν τα άρθρα της εφημερίδας. Στη
συνέχεια, απάντησαν σε ένα μικρό ερωτηματολόγιο. Οπως αναφέρεται στο πόρισμα
της έρευνας, οι αναγνώστες του χαρτιού θυμόντουσαν πολύ περισσότερα άρθρα από
τα μέλη της άλλης ομάδας. Θυμόντουσαν επίσης πολύ περισσότερα θέματα. Επιπλέον,
τα κυριότερα σημεία των άρθρων είχαν εντυπωθεί καλύτερα στο μυαλό τους. Σε ένα
σημείο ήρθαν ισόπαλοι: θυμόντουσαν εξίσου καλά τους μεγάλους τίτλους.
Πώς εξηγείται αυτή η κυριαρχία της έντυπης μορφής; Μία θεωρία είναι ότι οι
ιστοσελίδες δεν ιεραρχούν τα άρθρα με βάση τη σημασία τους, γεγονός που βλάπτει
μια από τις βασικές λειτουργίες του Τύπου: το agenda-setting (δηλαδή την άποψη
ότι η ιεράρχηση των θεμάτων ασκεί μεγάλη επιρροή στους αναγνώστες). Η ποιότητα
της ανάγνωσης επηρεάζεται επίσης από την παρεμβολή διαφημίσεων ανάμεσα στις
παραγράφους και από τον τεμαχισμό των άρθρων, που αναγκάζει τον αναγνώστη να
κάνει κλικ για να διαβάσει τη συνέχεια. Το χαρτί διευκολύνει τη συγκέντρωση.
Και απαιτεί μεγαλύτερο σεβασμό.
Σχεδόν ανακουφισμένος, ο Σέιφερ αποφάσισε να ανανεώσει τη συνδρομή των χάρτινων
«Νιου Γιορκ Τάιμς» (στην πραγματικότητα η συνδρομή δεν σταμάτησε ποτέ, αφού η
γυναίκα του συνέχισε να την πληρώνει κρυφά!). Η ζωή του έγινε ξαφνικά
απλούστερη. Οπως γράφει στο Slate, μπορεί ο ίδιος να εργάζεται τα δεκαπέντε
τελευταία χρόνια σε διάφορες ενημερωτικές ιστοσελίδες, όταν όμως είναι να
διαβάσει ένα κείμενο άνω των χιλίων λέξεων είτε το τυπώνει είτε αγοράζει την
εφημερίδα ή το περιοδικό που το δημοσιεύει. Δεν είναι εχθρός της τεχνολογίας -
άλλωστε στο χαρτί δεν υπάρχει η λειτουργία της αναζήτησης! Δεν μπορεί να ζήσει
πια χωρίς το Διαδίκτυο. Την ίδια ώρα, όμως, δεν μπορεί να αποχωριστεί την
παραδοσιακή εφημερίδα.
πηγή
http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4664304
Other related posts:
