[openyourmind] Re: πρόγραμμα πεθαίνω στο σπίτι

  • From: anna-maria <firefly.tinos@xxxxxxxxx>
  • To: openyourmind@xxxxxxxxxxxxx
  • Date: Fri, 27 May 2011 16:23:49 +0300

Γειά σου Ευγενία!
Αυτό το τραγελαφικό γεγονός το έζησα καθόλη τη διάρκεια τηςπροηγούμενης εβδομάδας μιας και η δημοτική επιχείρηση στην οποία δουλεύω έχει ώς δομή το βοηθεια στο σπίτι.. Σου εγγυώμαι πως εαν οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμμένο πρόγραμμα δεν ενδιαφερθούν ο κάθε ένας ατομικά και δεν δουν το πρόβλημα προσωπικά δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα!! Τόνοι χαρτιών συγκεντρωμένα σε γραφεία άλλων υπαλλήλων που πρέπει να κρίνουν αν θα συνεχιστεί ή όχι το πρόγραμμα.. Μέσα απο χιλιάδες φωτοτυπίες και σφραγίδες να αναλάβουν το αν θα σωθεί ο εξυπηρετούμενος ή θα κοπεί απο την στιγμή που δεν πληρεί τις απαιτούμενες προδιαγραφές.. Να έχει άνεργο παιδί.. τί τραγική ειρωνία αυτή η κοινωνία να χρειάζεται άνεργους ανθρώπους για να μπορέσει να βοηθήσει κάπαποιους άλλους.. και εκεί λες που ξεκινάει η λογική και που τελειώνει η παράνοια... κάλεσα στην αρμόδια υπηρεσία για να λάβω τον αριθμό πρωτοκόλλου.. ξέρεις τί μου απάντησαν΄΄ όταν θα βρούμε τον φάκελό σας πουο οποίοςσημειωτεο αποτελείται απο άλλους 116 υποφακέλους ανάμεσα στους τόνους φακέλων που έχουν συγκεντρώσει εδώ τότε θα σας καλέσουμε για να σας δώσουμε τον αριθμόαυτό... Απο εκεί και πέρα τί μπορείς να σκεφτείς΄΄ Ή μάλλον δεν χρειάζεται κάν να σκεφτείς το συμπέρασμα είναι οφθαλμοφανές..η πρόνοια αυτού του κράτους έχει εδώ και καιρό σταματήσει να υφίσταται.. Πρέπει να το δούμε ο κάθε ένας ως προσωπικό του προβλημα μόνο τότε θα μπορέσουμε να δώσουμε μια άμεση λύση..

Στις 26/5/2011 2:12 μμ, ο/η ευγενία σταμάτη έγραψε:

Τα υπουργεία Υγείας, Οικονομικών, Εσωτερικών και Εργασίας ενημερώνουν: οι ανήμποροι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας άνω των 65, άτεκνοι, καθώς και οι έχοντες παιδιά τα οποία εξακολουθούν να έχουν εργασία μπορούν από τώρα να δηλώσουν συμμετοχή στο πρόγραμμα «πεθαίνω στο σπίτι».

Όχι, δεν τρελάθηκα, όχι ακόμα τουλάχιστον. Προσπαθώ να κρύψω την οργή μου πίσω από το χιούμορ γιατί αν την αφήσω να βγει οι κάτοικοι της Κερατέας θα μοιάζουν παιδάκια του κατηχητικού μπροστά μου. Τόση οργή που συσσωρεύεται μέσα μας που πάει;

Το πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι λειτουργεί εδώ και 14 χρόνια και βοηθά πάνω από 100.00 χιλιάδες άτομα. Κοινωνικοί λειτουργοί (απλήρωτοι 7-8 μήνες αλλά αυτό είναι από άλλη παράνοια) επισκέπτονται κυρίως ηλικιωμένους ανθρώπους. Τους μετρούν την πίεση, παίρνουν αίμα για εξετάσεις, γράφουν τα φάρμακα που τους τα φέρνουν στο σπίτι. Πολλοί τους βοηθούν και με μικροδουλειές όπως πληρωμή λογαριασμών κτλ. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν απευθύνεται μόνο στην τρίτη ηλικία. Βοηθά ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, ανάπηρους, καθηλωμένους στο κρεβάτι από αρρώστιες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι εργαζόμενοί του δεν παρέχουν μόνο έργο, ασκούν λειτούργημα. Υπάρχουν άνθρωποι που βασίζονται αποκλειστικά στην παρουσία τους όχι μόνο για την υγεία τους αλλά και για την ανθρώπινη επαφή. Άνθρωποι ανήμποροι που δεν έχουν κανέναν στον κόσμο και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τους μέσω αυτής της εβδομαδιαίας επίσκεψης.

Σύμφωνα με νέα κυβερνητική απόφαση απαραίτητη προϋπόθεση για να συμμετάσχεις στο πρόγραμμα είναι να υπάρχει άνεργο μέλος στην οικογένεια. Ναι καλά διαβάσατε. Άνεργο. Το υπουργείο ζητάει ανάμεσα σε μια πλειάδα άλλων χαρτιών και επικυρωμένο αντίγραφο της κάρτας ανεργίας. Αν δεν έχεις παιδιά, πέθανες. Αν τα παιδιά σου δεν είναι άνεργα ψάξε τάφο να κρυφτείς.

Λεφτά δεν υπάρχουν, το κράτος πέταξε το μπαλάκι στους επίσης χρεωκοπημένους δήμους και ένα πανέξυπνο μυαλό κάπου στο υπουργείο σκαρφίστηκε αυτή την προϋπόθεση για να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του και να μην ανακοινώσει απλώς την κατάργηση του προγράμματος. Άλλη λογική εξήγηση δεν μπορεί να φανταστεί ο φτωχός μου νους. Βοηθήστε με.

Μέχρι εδώ ήμουν κυρία. Από εδώ και κάτω σας προειδοποιώ, θα λαϊκίσω ασύστολα. Δεν το θέλω αλλά ίσως είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν. Σκέφτομαι αυτά τα «περήφανα γηρατειά», τους ανθρώπους που έμαθαν να ζουν με σύνταξη που θυμίζει τα ψίχουλα του κοντορεβυθούλη, ηλικιωμένους που ταλαιπωρούνται από φαρμακοποιούς, γιατρούς και οποιονδήποτε άλλο τους μετατρέπει σε μοχλό πίεσης για τα συμφέροντα του, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και πάνε κατά δια... οι ανοχές μου.

Σκέφτομαι μίζες, φακελάκια, γιατρούς με βίλες, χιλιάδες ευρώ που πετάχθηκαν σε κουβάδες κάτω από χειρουργικά κρεβάτια, φαρμακευτικές εταιρίες που έπαιξαν χοντρά παιχνίδια που τους απέφεραν τεράστια κέρδη με την ανοχή του κράτους. Σκέφτομαι κυρίως τον κυρ Γιάννη που μένει δίπλα μας, είναι κατάκοιτος και άτυχος, δεν έχει παιδιά για να βγουν στην ανεργία. Η παρουσία της κοινωνικής λειτουργού ήταν η μοναδική του ελπίδα και παρηγοριά. Φαντάζομαι τον κύριο Λοβέρδο που διακηρύττει παντού την ειλικρίνεια του να στέκεται δίπλα του φορώντας εκείνη την μωβ πένθιμη γραβάτα του και να του λέει: «Κύρ- Γιάννη ο μόνος που δεν σε έχει ξεχάσει είναι ο Χάρος αλλά σου υπόσχομαι ότι αν συμβεί και αυτό εγώ θα παραιτηθώ».

Ντροπή, πια. Αν δεν έχετε από που αλλού να κόψετε, κόψτε τα ψέματα. Εδώ που φτάσαμε λιγότερο θα μας σόκαρε μια έκθεση με τα οφέλη που προσδοκά το κράτος από το θάνατο τους. Η αλήθεια μπορεί να μας πληγώνει, το ψέμα μας υποτιμά και οπλίζει τα χέρια μας.

ΥΓ. Κύριε Λοβέρδε, συγχωρέστε με που αναφέρω μόνο το όνομα σας και όχι και των υπολοίπων υπουργών που συνυπογράφουν την απόφαση, τώρα που το σκέφτομαι οι τέσσερις σας πάνω από τον κυρ Γιάννη θα ήσασταν πιο χρήσιμοι.

πηγή
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6604 <http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6604>

Other related posts: